ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เรื่องรักของซากุระ : ตอนที่ 3 ข่าวลือ???
3 อาทิตย์ผ่านไปไวเพราะไอ้คนเขียน(ผัวะ! ไอ้เลยหรอ อินี่นิ)แอ๊ก!
โฮ่ๆๆ น้ำตาเช็ดหัวเข่าค่ะพี่น้อง T^T ตั้งแต่เซ็นไอ้สัญญาทาสบ้าบอคอแตกนั่นทุกวันจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ ชั้นต้องไปทำงานที่บ้านไอ้บ้าซาสึเกะอะไรนั่น ยิ่งวันเสาร์-อาทิตย์ยิ่งแล้วใหญ่ โดนจิกหัวใช้อย่างกับทาสเมื่อชาติที่แล้วซะอีก ฟ้าท่านช่างไม่ยุติธรรม ไม่ยุติธรรมเล้ยยย!!
"ซากุระยุ่งแล้ว >.<"
ยัยอิโนะรีบร้อนวิ่งมาทางชั้นแล้วรีบลากออกไปด้วยความเร็วแสง อะไรอีกเนี้ยยยยยย
"อิโนะ ช้าๆหน่อยสิ >O<"
"ช้าไม่ได้แล้วแกเอ๋ย"
ยัยนั่นพูดแล้วลากชั้นเร็วกว่าเดิม10เท่าก่อนจะหยุดอยู่ที่... คนขายหนังสือพิมพ์ประจำโรงเรียน =-=^^^
"อะ-ไร-ของ-เธอ-ยะ!"
ชั้นพูดเว้นวรรคคำให้ชัดๆแต่ดูเหมือนยัยอิโนะจะไม่ฟังและหันไปหยิบหนังสือพิมพ์จ่ายตังค์แล้วเอามาให้ชั้นดู...
'นี่ฟ้าจะถล่มถลายหรือฝนจะตกลงมาเป็นกบอ๊บๆกันเนี่ย (อะไรของมันวะ = =) เมื่อหนุ่มฮอตฮิตอันดับสามของโรงเรียนอย่าง 'อุจิวะ ซาสึเกะ' ดันไปแอบสะหวิงกิงกิ๊งกับ 'ฮารุโนะ ซากุระ' ซะได้ (เฮ้ย! ชื่อชั้นนี่หว่า แล้วอะไรคือสะหวิงกิงกิ๊ง =O=!!) แหล่งข่าว (แหล่ง เ-สื-อ-ก อะดิไม่ว่า!!)พบเห็นว่าซากุระ เด็กแว่นจอมเฉิ่มของโรงเรียนได้เข้าไปในบ้านของนายหนุ่มฮอตทุกวั๊นทุกวัน (ชั้นเข้าไปทำความสะอาดโว้ยยย!!)แถมพอออกมานายหนุ่มฮอตของเราก็ยังยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วก็หัวเราะหึๆอีกต่างหาก (ไอ้บ้านั่นสะใจที่ได้แกล้งชั้นตะหาก TOT) อย่างนี้สงสัยมีเฮกันทั้งโรงเรียนแน่เลยครับพี่น้องครับ นะจะบอกให้'
"ย้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!! ไม่ไหวแล้วววว!!!"
ชั้นปาไอ้หนังสือพิมพ์นรกแหกนั่นลงกับพื้นแล้วเอาบาทาขยี้ๆๆๆๆๆๆๆ เอาให้มันหายเคืองไปเลย หนอย สะหวิงกิงกิ๊งบ้าบออะไรกันวะหา!!! ไอ้หนังสือพิมพ์บ้า!!! ขอให้ไอ้คนที่มันเขียนข่าวนี้จู๊ดๆ ไส้ทะลักออกมาทางปาก สิวขึ้นตามตัวเป็นท้าวแสนปม หน้าตาแหวะหวะเหมือนพารามีเซียมเน่าตายเป็นศพค้างเป็นเดือนๆ โดนผีหลอกคนประสาทแด๊กเข้าสาทันยีไปเลยยยยย!!!! แค้นๆๆๆๆๆๆ แค้นโว้ย!
ชั้นชักจะไม่ไหวแล้วนะ =_____=! ตั้งแต่ไอ้ข่าวเวรออกมาชั้นก็เป็นแบบนี้!
ตอนเข้าแถวซื้ออาหาร...
เคร้ง! แผละ!
'อุ๋ย ขอโทษนะ พอดีมองไม่เห็น'
ตอนเช้าชั่วโมงวิทย์
ซ่า!!
มีคนเอาถังน้ำไว้บนประตู
'ดูสิพวกเรา'
'ตายแล้วยัยแว่น นี่เธอแอบฉี่ในห้องเรียนหรอเนี้ย ทุเรศจริงๆ'
และล่าสุด
"โอ๊ยยยยยยย~~!!!! =O="
ตุบ
ชั้นว่าแล้วเชียวว่าถ้าข่าวลือออกมาอย่างนี้ นางเอกคงหนีไม่พ้นการโดนทำร้ายทางร่างกายชิมิเคอะ Y_Y ทำไมมันเป็นแบบนี้มันทุกเรื่องเลยนะ
"นี่ยัยแว่น! ดูหนังหน้าตัวเองมั่งนะว่ามันเป็นยังไง แล้วยังจะริอาจมายุ่งกับซาสึเกะคุงอีก!! หัดเจียมหนังหน้าตัวเองซะมั่งนะนังแว่นอับลักษณ์!"
"ชะ... ชั้น... ไม่ได้ยุ่งกับหมอนั่น ฮึก แต่หมอนั่นมายุ่งกับชั้นเองต่างหาก"
"หนอยยยยย ตามไปถึงบ้านขนาดนั้นยังจะมาบอกอีกเหรอว่าไม่ได้ยุ่งน่ะหา!!"
ยัยพวกนี้นี่อะไรกันนักกันหนานะ ก็บอกว่าไม่ใช่ๆแล้วยังไม่ฟังอีก แงๆ เจ็บไปทั้งตัวแล้วนะ
"พวกเธอทำอะไรน่ะ"
เสียงเย็นชาดังขึ้น นั่นทำให้ประตูความหวังชั้นเปิดอ้าออกมา *0* ใครน่ะ... เฮือก!!(ไม่ต้องบอกก็รู้)
"ซะ ซาสึเกะคุง!!"
ยัยพวกนั้นตกใจกันใหญ่เลย ว่าแต่นายนี่จะมาช่วยชั้ยรึเปล่าน่ะ -_-
"ร้องไห้ทำไม"
เขาถามด้วยเสียงเย็นชาแต่ชั้นยังไม่ได้ตอบอะไรไปได้แต่ก้มหน้าลง
"ผ้าเช็ดล่ะมีมั้ย"
".......ไม่มี......."
"ตายแล้ววว ยัยแว่นไม่มีเงินพอจะซื้อผ้าเช็ดหน้าเลยหรอเนี้ยยยย น่าสมเพ๊ศ น่าสมเพศ"
"อึก"
'น่าสมเพศ' นี่คือคำที่ชั้นเกลียดที่สุด!!!
"พวกเธอกลับห้องไปได้แล้วล่ะ"
"ได้จ้ะซาสึเกะคุง"
ยัยพวกนั้นตอบเสียงหวานแล้วเดินจากไป ซาสึเกะเดินเข้ามาแล้วดึงให้ชั้นลุกขึ้น
"นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ"
เขาไม่ได้ตอบชั้นแล้วเดินต่อไป
ห้องแสงอุษา
"ซาสึเกะ พาใครมาน่ะ -_-"
ประธาน(เพนนั่นแหละ)ถาม
"พอดียัยนี่โดนทำร้ายมาน่ะ"
"อืม แล้วเธอพอจะจำหน้าคนที่มาแล้งเธอได้มั้ย"
ประธานหันมาถามชั้น
"เอ่อ... พวกนั้น..."
"กลุ่มพวกผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวเปรี้ยวๆน่ะ"
"โอเค พอจะรู้แล้ว"
ประธานพูดแล้วคนเอกสารต่อ พึ่งรู้นะเนี่ยว่าประธานงานเพียบเลย กองจะเท่าภูเขาเอเวอเรดอยู่แล้ว =O= ดูท่าจะเหนื่อยเอาการแฮะ น่าเห็นใจจริงๆ
"นายพาชั้นมาที่นี่ทำไมอะ"
"ดูที่ป้ายนั่นสิ =_="
เขาชี้ที่ป้ายใหญ่ๆที่เขียนว่า
'ถ้าโดนทำร้าย อย่ามัวทำตัวเป็นสีทนได้ ให้รีบมาบอกพวกเรา แสงอุษาประธานนักเรียนชั้น 6 ห้องแสงอุษา'
โห สโลแกนเจ๋งมาก นับถือคนคิดจริงๆ =O=;
"อ๋อ และชั้นว่าเธอน่าจะไปที่ชมรมหนังสือพิมพ์เพื่อแก้ข่าวลือบ้าๆนี่ก่อนจะโดนยำก็ดีนะ"
เออ... ตกลงนี่แช่งกันใช่ไหมเคอะ =..=
โฮ่ๆๆ น้ำตาเช็ดหัวเข่าค่ะพี่น้อง T^T ตั้งแต่เซ็นไอ้สัญญาทาสบ้าบอคอแตกนั่นทุกวันจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ ชั้นต้องไปทำงานที่บ้านไอ้บ้าซาสึเกะอะไรนั่น ยิ่งวันเสาร์-อาทิตย์ยิ่งแล้วใหญ่ โดนจิกหัวใช้อย่างกับทาสเมื่อชาติที่แล้วซะอีก ฟ้าท่านช่างไม่ยุติธรรม ไม่ยุติธรรมเล้ยยย!!
"ซากุระยุ่งแล้ว >.<"
ยัยอิโนะรีบร้อนวิ่งมาทางชั้นแล้วรีบลากออกไปด้วยความเร็วแสง อะไรอีกเนี้ยยยยยย
"อิโนะ ช้าๆหน่อยสิ >O<"
"ช้าไม่ได้แล้วแกเอ๋ย"
ยัยนั่นพูดแล้วลากชั้นเร็วกว่าเดิม10เท่าก่อนจะหยุดอยู่ที่... คนขายหนังสือพิมพ์ประจำโรงเรียน =-=^^^
"อะ-ไร-ของ-เธอ-ยะ!"
ชั้นพูดเว้นวรรคคำให้ชัดๆแต่ดูเหมือนยัยอิโนะจะไม่ฟังและหันไปหยิบหนังสือพิมพ์จ่ายตังค์แล้วเอามาให้ชั้นดู...
'นี่ฟ้าจะถล่มถลายหรือฝนจะตกลงมาเป็นกบอ๊บๆกันเนี่ย (อะไรของมันวะ = =) เมื่อหนุ่มฮอตฮิตอันดับสามของโรงเรียนอย่าง 'อุจิวะ ซาสึเกะ' ดันไปแอบสะหวิงกิงกิ๊งกับ 'ฮารุโนะ ซากุระ' ซะได้ (เฮ้ย! ชื่อชั้นนี่หว่า แล้วอะไรคือสะหวิงกิงกิ๊ง =O=!!) แหล่งข่าว (แหล่ง เ-สื-อ-ก อะดิไม่ว่า!!)พบเห็นว่าซากุระ เด็กแว่นจอมเฉิ่มของโรงเรียนได้เข้าไปในบ้านของนายหนุ่มฮอตทุกวั๊นทุกวัน (ชั้นเข้าไปทำความสะอาดโว้ยยย!!)แถมพอออกมานายหนุ่มฮอตของเราก็ยังยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วก็หัวเราะหึๆอีกต่างหาก (ไอ้บ้านั่นสะใจที่ได้แกล้งชั้นตะหาก TOT) อย่างนี้สงสัยมีเฮกันทั้งโรงเรียนแน่เลยครับพี่น้องครับ นะจะบอกให้'
"ย้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!! ไม่ไหวแล้วววว!!!"
ชั้นปาไอ้หนังสือพิมพ์นรกแหกนั่นลงกับพื้นแล้วเอาบาทาขยี้ๆๆๆๆๆๆๆ เอาให้มันหายเคืองไปเลย หนอย สะหวิงกิงกิ๊งบ้าบออะไรกันวะหา!!! ไอ้หนังสือพิมพ์บ้า!!! ขอให้ไอ้คนที่มันเขียนข่าวนี้จู๊ดๆ ไส้ทะลักออกมาทางปาก สิวขึ้นตามตัวเป็นท้าวแสนปม หน้าตาแหวะหวะเหมือนพารามีเซียมเน่าตายเป็นศพค้างเป็นเดือนๆ โดนผีหลอกคนประสาทแด๊กเข้าสาทันยีไปเลยยยยย!!!! แค้นๆๆๆๆๆๆ แค้นโว้ย!
ชั้นชักจะไม่ไหวแล้วนะ =_____=! ตั้งแต่ไอ้ข่าวเวรออกมาชั้นก็เป็นแบบนี้!
ตอนเข้าแถวซื้ออาหาร...
เคร้ง! แผละ!
'อุ๋ย ขอโทษนะ พอดีมองไม่เห็น'
ตอนเช้าชั่วโมงวิทย์
ซ่า!!
มีคนเอาถังน้ำไว้บนประตู
'ดูสิพวกเรา'
'ตายแล้วยัยแว่น นี่เธอแอบฉี่ในห้องเรียนหรอเนี้ย ทุเรศจริงๆ'
และล่าสุด
"โอ๊ยยยยยยย~~!!!! =O="
ตุบ
ชั้นว่าแล้วเชียวว่าถ้าข่าวลือออกมาอย่างนี้ นางเอกคงหนีไม่พ้นการโดนทำร้ายทางร่างกายชิมิเคอะ Y_Y ทำไมมันเป็นแบบนี้มันทุกเรื่องเลยนะ
"นี่ยัยแว่น! ดูหนังหน้าตัวเองมั่งนะว่ามันเป็นยังไง แล้วยังจะริอาจมายุ่งกับซาสึเกะคุงอีก!! หัดเจียมหนังหน้าตัวเองซะมั่งนะนังแว่นอับลักษณ์!"
"ชะ... ชั้น... ไม่ได้ยุ่งกับหมอนั่น ฮึก แต่หมอนั่นมายุ่งกับชั้นเองต่างหาก"
"หนอยยยยย ตามไปถึงบ้านขนาดนั้นยังจะมาบอกอีกเหรอว่าไม่ได้ยุ่งน่ะหา!!"
ยัยพวกนี้นี่อะไรกันนักกันหนานะ ก็บอกว่าไม่ใช่ๆแล้วยังไม่ฟังอีก แงๆ เจ็บไปทั้งตัวแล้วนะ
"พวกเธอทำอะไรน่ะ"
เสียงเย็นชาดังขึ้น นั่นทำให้ประตูความหวังชั้นเปิดอ้าออกมา *0* ใครน่ะ... เฮือก!!(ไม่ต้องบอกก็รู้)
"ซะ ซาสึเกะคุง!!"
ยัยพวกนั้นตกใจกันใหญ่เลย ว่าแต่นายนี่จะมาช่วยชั้ยรึเปล่าน่ะ -_-
"ร้องไห้ทำไม"
เขาถามด้วยเสียงเย็นชาแต่ชั้นยังไม่ได้ตอบอะไรไปได้แต่ก้มหน้าลง
"ผ้าเช็ดล่ะมีมั้ย"
".......ไม่มี......."
"ตายแล้ววว ยัยแว่นไม่มีเงินพอจะซื้อผ้าเช็ดหน้าเลยหรอเนี้ยยยย น่าสมเพ๊ศ น่าสมเพศ"
"อึก"
'น่าสมเพศ' นี่คือคำที่ชั้นเกลียดที่สุด!!!
"พวกเธอกลับห้องไปได้แล้วล่ะ"
"ได้จ้ะซาสึเกะคุง"
ยัยพวกนั้นตอบเสียงหวานแล้วเดินจากไป ซาสึเกะเดินเข้ามาแล้วดึงให้ชั้นลุกขึ้น
"นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ"
เขาไม่ได้ตอบชั้นแล้วเดินต่อไป
ห้องแสงอุษา
"ซาสึเกะ พาใครมาน่ะ -_-"
ประธาน(เพนนั่นแหละ)ถาม
"พอดียัยนี่โดนทำร้ายมาน่ะ"
"อืม แล้วเธอพอจะจำหน้าคนที่มาแล้งเธอได้มั้ย"
ประธานหันมาถามชั้น
"เอ่อ... พวกนั้น..."
"กลุ่มพวกผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวเปรี้ยวๆน่ะ"
"โอเค พอจะรู้แล้ว"
ประธานพูดแล้วคนเอกสารต่อ พึ่งรู้นะเนี่ยว่าประธานงานเพียบเลย กองจะเท่าภูเขาเอเวอเรดอยู่แล้ว =O= ดูท่าจะเหนื่อยเอาการแฮะ น่าเห็นใจจริงๆ
"นายพาชั้นมาที่นี่ทำไมอะ"
"ดูที่ป้ายนั่นสิ =_="
เขาชี้ที่ป้ายใหญ่ๆที่เขียนว่า
'ถ้าโดนทำร้าย อย่ามัวทำตัวเป็นสีทนได้ ให้รีบมาบอกพวกเรา แสงอุษาประธานนักเรียนชั้น 6 ห้องแสงอุษา'
โห สโลแกนเจ๋งมาก นับถือคนคิดจริงๆ =O=;
"อ๋อ และชั้นว่าเธอน่าจะไปที่ชมรมหนังสือพิมพ์เพื่อแก้ข่าวลือบ้าๆนี่ก่อนจะโดนยำก็ดีนะ"
เออ... ตกลงนี่แช่งกันใช่ไหมเคอะ =..=
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น