คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : lllChapter 1lll นี่มันอะไรกันวะเนี่ยยยย TOT!!!
ตอนเช้าเวลา 8 นาฬิกา 30 นาที 1.2 วินาทีกะอีก 0.11111 เสี้ยววินาที
ป้าบบบบ!!
"เฮ้ย! จะแต่งตัวอีกนานมั้ยหา! ไม่รู้หรือไงว่านี่มันปาเข้าไปแปดโมงครึ่งแล้วนะยัยน้องสาว!"
อิทาจิถีบ... ประตูเข้ามาเข้ามาในห้องแล้วว้ากใส่คนเป็นน้องสาว เจ้าของผมสีทองยาวสวยที่ยืนแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกหันมามองผู้เป็นพี่ชายแล้ววิ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อและพูดว่า...
"พี่! หนูสวยยัง *-*"(แป่ว! อินี่ - -*)
"เอ่ออออ!! สวย! สวยมากกก! สวยสุดๆ! แล้วตอนนี้จะเสด็จขึ้นมอเตอร์ไซร์ได้ยังคุณน้อง!"
"อ้ากกกกกกกกก!! พี่อย่าดึงดิ!! >O< มันเจบบบบบ!!!"
คนเป็นพี่ไม่สนใจเสียงน้องสาวสุดที่รักของตัวเองแล้วใช้มือเปล่าจับแขนน้องตัวเองลากลงไปข้างล้างอย่างไม่ใยดีว่าแขนจะฟกช้ำดำเขียวรึเปล่า -_- พอถึงมอไซร์ก็ใส่กุญแจสตาททันทีพร้อมโยนตัวการขึ้นไปนั่งบนเบอะนั่ง
"เดินทางโดยสวัสดิภาพนะจ้า~~ ^O^"
เจ้าตัวใส่หน้ากากโลลี่ป๊อปสีส้มชะโงกหน้าออกมาโบกมือบ๊ายบาย และ 1 เสี้ยววินาทีต่อมา... แมงกะไซก็ออกตัวเร็วปรี๊ดหน้าแทบหงายทันที
"กรี๊ดดดดดด!!!!! ช้าๆได้พราเล่มงามนะเพ่นะ!!!! TOT"
คนซ้อนหลังตะโกนแข่งกับเสียงเครื่องยนต์แล้วรีบกอดเอวคนขับแทบไม่ทัน ส่วนไอ้คนขับก็ตะโกนกลับมาอีกที
"แล้วนี่มันกี่โมงแล้วฮะถามหน่อย! มีที่ไหนเข้าโรงเรียนเพราะอยากใส่เครื่องแบบน่ะหาาา!~!! แถมยังนั่งแต่งหน้าแต่งตัวตั้งหลายชั่วโมงแล้วจะให้มานั่งขับช้าๆได้ไงห๊ะ!!"
"=O="<<<เถียงไม่ออกอย่างแรง
คนซ้อนหลังถึงกับอึ้งแล้วรูดซิบปากสนิทตลอดทางจนมอไซร์มาจอดอยู่ที่หน้าโรงเรียนได้โดยสวัสดิภาพและรถไม่คว่ำกลางทาง - -* เดอิของเรากระโดดลงจากมอไซร์เดินไปตามทางพร้อมเสียงตะโกนตามหลังมา
"มีอะไรก็โทรบอกแล้วกันนะยัยเดอิ"
"อืม!"
เดอิเดินไปพร้อมชมวิวรอบๆโรงเรียนใหม่ที่พึ่งย้ายมา ภายในมีต้นไม้ปลูกอยู่ทำให้ดูร่มรื่น มีน้ำตกอยู่ตรงกลางทางเดิน อาคารเรียนสูงใหญ่เหมือนกับวัง หอพักข้างๆดูหรูหราหน้าอยู่ เดอิเดินเข้าไปในตัวอาคารแล้วมองไปรอบๆ สายตาของเจ้าตัวก็ไปเตะกับผมสีม่วงซอยสั้นของใครบางคน เดอิมองตามไปก็เห็นเจ้าของผมสีม่วงนั้น เป็นเด็กผู้หญิงรุ่นเดียวกันหน้าตาน่ารักดูเป็นคนเรียบร้อย เดอิส่งยิ้มให้แล้วเดินเข้าไปทักว่า
"สวัสดีจ้า เธอชื่ออะไรหรอ ฉันเดอิดาระอยู่ห้อง5นะ ยินดีที่รู้จัก อืม ^-^"
"อ๊ะ สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อโคนันยินดีที่รู้จักเช่นกัน อยู่ห้องเดียวกับเธอนั่นแหละจ้ะ"
"จริงอะ O_o งั้นก็ดีเลย จะได้นั่งใกล้ๆกัน ว่าแต่โคนัน เธอพอจะรู้ประวัติโรงเรียนนี้รึเปล่า"
"เท่าที่รู้นะ โรงเรียนนี้..."
เดอิเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องเรียนตัวเองแล้วตะโกนเสียงดังว่า...
"อรุณสวัสทุกคน!! ^O^"
เอ๋... O_O?!
เดอิหยุดค้างสตอปแล้วประมวลผลผู้คนที่อยู่ในห้อง ผลการประมวลบอกว่า... ผู้ชายหมดทั้งห้องเลยค่ะท่านผู้โช๊มมมมมม!!!!! ={}= ส่วนไอ้พวกนั้นก็มองเดอิกับโคนันด้วยสายตาลุกวาวเปล่งประกายวับๆปิ๊งๆ บางคนเลือดกำเดาจะไหลออกจากรูจมูก บางคนก็หายใจฟึดฟัดๆเหมือนกระทิง แล้วทั้งห้องก็ตะโกน(แหกปาก)อย่างพร้อมเพรียงเรียงจิตวิญญาณกันว่า
"ผู้หญิงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!! \(*O*)/ \(*..*)/ \(*,,*)/"
"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!! =[]= อย่าเข้ามานะเฟ้ย!!!!!"
ปัง!
เดอิรีบปิดประตูใส่หน้าพวกเสือสิงห์กระทิงแรด(เอ๊ะยังไง = =)แล้วหันมาตั้งสติตัวเองที่ตอนนี้ลาป่วยไปดาวอังคารเรียบร้อย = =^
"เอ่อ ฉันกำลังจะบอกว่าก่อนหน้านี้โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนชายล้วนมาก่อนน่ะจ้ะ"
"หา!!!"
"อืมๆ แล้วก็เพิ่งจะมาเปิดรับสมัครนักเรียนหญิงเมื่อไม่นานมานี้ แต่ไม่ค่อยมีคนกล้าเข้ามาสมัครเพราะว่า..."
"เพราะอะไร! อืม"
"เพราะที่นี่เป็นแหล่งรวมพวกอันธพาล นักเลงแล้วก็เด็กเหลือขอต่างๆน่ะ ถึงตอนนี้จะรับสมัครนักเรียนหญิงเพิ่มแล้วแต่ก็ยังไม่มีห้องน้ำหญิง โรงอาบน้ำหญิงหรือหอพักหญิงเลย"
โอ้มายกอร์ดดดดดดดดดดด!!!!!!! =[]= พระเจ้าจอร์จ! ยอดชิบเป๋ง!
เดอิอ้าปากพะงาบๆเหมือนปลาขาดน้ำ โอว พูดใหม่ได้นะ T^T ไม่มีห้องน้ำหญิง! แล้วเราจะไปทำธุระส่วนตัวที่หนายยยยย! ไม่มีโรงอาบน้ำหญิง! แล้วจะให้เราหมกขี้ไคลตายหรือไง! แถมยังไม่มีหอพักหญิงอีก! แล้วต้องไปนอนรวมกับผู้ชาย! มันจะไม่สปาคเราก่อนนอนหรือไงฟะ! Y_Y ใครเป็นผ.อ.โรงเรียนนี้วะเนี่ย! น่ากระทืบจริงๆ กรี๊ดดดดดดด!
พลั่ก!
"โอ๊ะ! +0+"
เดอิเผลอชนเข้ากับอะไรบางอย่าง แต่ไม่ยักแข็งแฮะ นุ่มอีกต่างหาก อุ๊ยๆ หอมด้วยๆ =..= คะละเคลิ้มมมม...(ไปหมดแล้วนางเอกกุ - ไลท์)
"นี่ยัยโรคจิต จะพิงอีกนานมะ"
เฮือก! ยะ... ยัยโรคจิตไหนหว่า ไหนๆขอดูน้ำหน้าหน่อย (" )( ")
"ไม่ต้องหา เธอนั่นแหละยัยหัวสีทอง"
เฮ้ย! มันด่าดูนี่หว่า =O=(เอ๊อ พึ่งมีฟามรู้สึก - -*)
เดอิรีบผละออกแล้วมอง(เงย...)หน้าเจ้าของเสียง(ร่าง...) สีหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งที่สัมผัสได้ถึงไอเย็นพร้อมรังสีอำมหิตทำให้รู้ว่า 'กุโดนแน่' ผมสีแดงกระทบกับแสงไฟทำให้แสบตา นัยตาสีทับทิมมองมาทางตัวเองอย่างไม่พอใจเท่าไหร่ - -
"เออ..."
"ถอยได้แล้วฉันรีบ"
อ้าว!
พูดไม่พอยังผลักอีก - -* เสียมารยาทว่ะ
พอร่างสูงเดินลับตาไป เดอิก็แลบลิ้นใส่แล้วเลียนเสียงแหลมๆ
"ถอยได้แล้วฉันรีบ เชอะ!!! ไม่มีมารยาทเอาซะเลย มีคนประเภทนี้อยู่ในโลกด้วยเหรอเนี่ย อืม! -^-"
"เอ่อ... เดอิจัง" โคนันเรียกเบาๆ
"จ๋า"
"เธอเคยอ่านนิตยาสาร Teen idol หรือเปล่า"
เดอิเลิกคิ้วนิดหน่อยแล้วตอบว่า
"เคยสิ ที่ร.ร.เก่าฉันอ่านกันเยอะจะตาย"
"แล้วรู้จักนายแบบที่ชื่อ อากาซึนาโนะ ซาโซริ รึเปล่า"
"ทำไมจะไม่รู้ คนนี้น่ะดังจะตาย เพื่อนฉันไปโหลดรูปเค้ามาตั้งหลานรูปแน่ะ หมอนั่นหล่อใช่ย่อยเลย"
"คนที่เดินชนเธอเมื่อกี้นั่นแหละที่เป็นนายแบบในนิตยาสารนั่น - -"
"โกหกใช่ม้ายยยยย!!! =O="
"(-- )( --)"
เยี่ยม! ทีนี้ฉันก็รู้แล้วว่ามีนายแบบนิสัยเสียอยู่จริงๆ -_-^ ขออย่าได้ประสบพบเจอกันอีกเลยเทิด... อาเมน... สาธุ...(เอาซักศาสนาเหอะ
= =)
[Deidara say]
ณ หอพัก
"นี่อย่าบอกนะว่าต้องอยู่หอชายก่อนจริงๆ T_T"
"ช่ายยยย~ พอดีทางโรงเรียนส้รางหอหญิงไม่ทันก็เลยต้องให้น.ร.หญิงอยู่ที่หอชายตามระเบียบน่ะ"
อยากจะบ้าตาย =[]= นี่ถ้าพี่อิทาจิรูมีหวังขับแมงกะไซมาสไลร์หน้าไอ้ผอ.โรงเรียนนี้แน่เลยที่รู้ว่าให้น้องสาวของตัวเองมาอยู่รวมกับผู้ชาย โฮกกกก~~ ชีวิตเดอิน้อยช่างแสนรันทด T^T เข้ามาเพราะเห็นว่าเครื่องแบบโรงเรียนนี้สวยหรอกนะ น่าจะสืบประวัติให้ดีกว่านี้นะเนี่ยเรา มานั่งเศร้าทีหลังเลย TOT ฉันเดินตามคนผมสีฟ้าหน้าตาเหมือนญาติปลาฉลามต่อยๆไปทางห้องพักตัวเองกับเพื่อนร่วมห้องอีกหนึ่งคน
"เอ่อ ว่าแต่ไอ้คนที่เป็นเพื่อนร่วมห้องของฉันนี่เป็นคนยังไง"
"เพื่อนร่วมห้องคนนี้โหดๆ ระวังหน่อยแล้วกัน"
หะ... หะ... โหดหรอ =O= แกนั่นแหละโหด! T^T รู้ทั้งรู้ว่าไอ้คนที่อยู่ที่ห้องนี้มันโหดแล้วยังจะลากฉันมาอยู่ด้วยอีก เอาส่วนไหนของร่างกายคิดถามจริง -_-*
"แต่ว่า... เธอเป็นคนแรกที่ได้มาอยู่ห้องเดียวกับมันนะ"
"เอ๋ หมายความว่าไง"
"ก็หมอนั่นน่ะมันไม่ค่อยยอมให้ใครมาอยู่ด้วย แต่คราวนี้ห้องเต็มเลยต้องจำใจให้อยู่ร่วมด้วยน่ะสิ ถ้าหมอนั่นเสียมารยาทก็ทำใจหน่อยแล้วกัน"
โอเค ได๋ค่ะ ถ้าทำใจเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันจะได้มาถีบหน้าฉลามๆของแกอีกทีนะ ไอ้บ้า! -_-++
"ถึงแล้วล่ะ นี่กุญแจ ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกได้นะ บาย"
ฉันรับกุญแจมาจากเจ้าหน้าปลาฉลามอย่างเคืองๆแล้วไขเปิดประตูออกมา
แอ๊ดดดด...
โอว! OoO นี่มันอะไรเนี่ย! ทำไมห้องง๊ามงามแถมยังสะอาดสะอ๊านเยี่ยงนี้ สะอาดจนแสบตาเลย =o= ฉันลากกระเป๋าเข้ามาวางไว้บนเตียงแล้วมองไปรอบๆ โอ้โห! ติดแอร์ซะด้วย แล้วนั่นอีก! ทีวีจอแบ๊นนนน~แบนนนน~ พร้อมเครื่องเล่นครบเซ็ทวางเรียงกันอย่างสวยงาม O0Oมีตู้เย็นขนาดมินิไว้ใส่น้ำ แล้วที่โต๊ะทำการบ้านของฉันกับของไอ้คุณเพื่อนร่วมห้องก็มีคอมพิวเตอร์แบบใหม่ล่าสุดว่างเด่นเป็นสง่าอยู่ด้วย ว้าวๆๆๆๆๆ~~ งามๆๆๆๆๆ~ งามได้ใจเดอิเล้ย! d>o<b
ซ่า~ ซ่า~
เอ๊ะ! เสียงน้ำนี่นา =_= สงสัยคุณเพื่อนร่วมห้องคงจะอาบน้ำอยู่มั้ง ช่างเค้าเหอะ ไหนขอลองดูทีวีจอแบ๊นนน~แบนนนน~ หน่อย o>O<o(มันกระเทือนถึงใครรึเปล่า = =)
จึ่ก!
"แก! แกต้องตาย!"
ฉึ่กๆๆๆๆๆ!!!!!!!
ว้ากกกกๆๆๆ OoO ไอสไตช่วยลูกด้วย! อยู่ๆพอเปิดไอ้ทีวีแบนๆนี่ก็มีภาพฆาตกรรมฟันกันเลือดสาดขึ้นมาเลย กรี๊ดดดดดด!!! >O< ไม่เอานะ! ฉันกลัวเลือดดดดด~~ ฉันรีบกระโจนออกจากทีวีไปคลุมโปงอยู่ที่เตียง ปล่อยให้ทีวีส่งเสียงดังลั่นห้อง
"วะฮ่าๆๆๆๆๆ!!!"
เสียงคนในทีวีหัวเราะด้งยความสะใจสุดๆ แต่ฉันนี่สิจะตายอยู่แล้ว TOT อ้ากกกกกกกกก!!!!!
จึ่ก!
"วิว อาย วอด เซท ไอ ลีดเตอร์ บอยยย~~ ไอ อาค มาย มาเทอ วอท วิว ไอ มี~~~"
เอ๋ =_=?
ทำไมอยู่ๆเสียงฆ่ากันตาย(ห่-า)เมื่อกี้ดันกลายเป็นเสียงเพลงเด็กในโฆษณาไทยประชีวิตได้อะ ฉันเปิดผ้าห่มขึ้นมามองร่างสูงที่ยืนอยู่หน้าทีวี เอ๋?! ผะ ผะ... ผมสีนี้ =O=! ชัดเจนนนนนน!!! นี่แหละรักที่พร้อมเต็มใจ!!! ที่ไม่ได้เป็นความรักที่วางเปล่า!!!!!! (เกิดอะไรขึ้นกับมันวะเนี่ย! =[]=! : ไลท์)
"เธอ!"
"นายยยยย!"
ฉันกับไอ้นายแบบนิสัยเสียชี้หน้าสลับกันพร้อมอ้าปากค้างพร้อมกัน กรี๊ด! ไอ้ปลาฉลามมันอยู่ไหน! ฉันจะฆ่าม๊านนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!
"เธอมาอยู่ที่ห้องฉันได้ยังไงหา!"
"ก็ไอ้หน้าปลาฉลามมันให้มาอยู่นี่นา!"
"แกนะแก ไอ้คิซาเมะ" หมอนั่นพึมพำอะไรบางอย่างแล้วหันมาพูดกับฉันต่อ "ฟังให้ดีนะ ในเมื่อฉันเป็นรูมเมดเธอและฉันมาอยู่ที่นี่ก่อน เธอต้องเชื่อฟังฉันทุกอย่างห้ามขัดเด็ดขาดเข้าใจมั้ย???"
"ไม่รู้! ไม่เข้าใจ! แล้วทำไมฉันต้องทำตามที่นายบอกด้วยล่ะ!"
ตึง!
อยู่ๆไอ้นายแบบนิสัยเสียนี่ก็ทุบกำแพงขึ้นมา หมัดของเค้าเกือบโดนหน้าฉันด้วยอะ TOT แงๆ ไอ้ซาดิส! ไอ้โหด!
"หุบปาก! ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ที่นี่ต่อไปก็ห้ามลองดีกับฉันเด็ดขาด แล้วจะหาว่าไม่เตือน"
"={}=~"
"เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว มันทุเรศ"
"=_=***"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด! มีใครแกล้งฉันใช่ม้ายยยยย!!!! =[]=+++
ความคิดเห็น