ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : PART 3 :ล่าผีในโรงเรียน บรื๋อออ O~O
เที่ยงคืนตรงเผ่ง ณ ตึกที่ 13
"นี่น่ะเหรอตึกที่ 13 โทรมชะมัด"
องค์หญิงยืนมองอย่างเซ็งๆ
"ไม่เห็นมีอะไรเลย ผงผีก็ไม่มีซักตัว เซ็งจิต"
"โฮะๆ เดี๋ยวได้เจอสมใจแน่"
นารูโตะที่แอบอยู่ในอาคารซุ่มดูอยู่แล้วเริ่มแผนการหลอกผี
"เอาเลยชิกามารุ"
"เออ นารูโตะ แน่ใจนะว่าชั้นจะไม่ตกลงไปน่ะ"
"แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก วู้ๆ นายเองเหรอเกะ นึกว่าผีมาหลอกจริงซะอีก -o-;;"
"เออดิ นายเล่นทาแป้งซะหน้าขาวเป็นผีนีออนแบบนี้ =_=;; แถมยังต้องใส่วิกอีก แล้วก็ชุดนี่อีก"
"อย่าบ่นเป็นคนแก่เลยน่า ไปอยู่บนดาดฟ้าได้แล้ว"
นารูโตะโบกมือไล่ให้เกะไปอยู่ที่ดาดฟ้า
"หือ"
"ฮึก ฮือๆๆๆๆ ฮือๆๆๆ"
องค์หญิงหันไปตามเสียงสะอื้น เป็นผีผมยาวยืนอยู่ที่ดาดฟ้าและโดดลงมา
ฟ้าววววว
ตุ้บ!!
"อึก..."
เลือดไหลนองเต็มพื้น....
"นะโมๆ ภิกขุสังโค ตัสสะพะคาวะโต พาหุง โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ยๆๆ เพี้ยงงงงงงงงง โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ยๆๆ เพี้ยงงงงงงงงง โอมมมมม เพี้ยงๆๆๆ"
"= ="<<หน้าทุกคน ณ บัดนาว
สวดไม่ได้ร้องมันซะเลย องค์หญิงบ้าไปแล้ว!!
"พี่แกสวดไรฟะนารูโตะ = ="คิบะ
"ไม่รู้ ไปถามต่างด้าวโน่น"นารูโตะ
"แต่ซาสึเกะแสดงได้สมบทบาทดีนะเนี้ย =w="
"นั่นดิ ขึ้นไปหาชิกามารุกันเถอะ"
ทั้งสองวิ่งขึ้นบนดาดฟ้าแล้วพบชิกามารุกับซาสึเกะ... อ้าว แล้วไอ้ที่ตกไปเมื่อกี้คือใคร๊~~!!
"สะ สะ ซาสึเกะ.... นะ นายไม่ได้..."โตะพูดติดอ่างชั่วขณะ
"อึก แล้วนั่น... ใคร"
1...
2...
3...
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"แย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
^ ช่วงนี้เสียงร้องใครคิดเอาเองแล้วกัน =_=
ทั้งสี่โกยกันลงจากอาคารแล้ววิ่งหางจุกตูดเข้าหอทันที(ขนาดซาสึเกะยังแทบคลานคิดดู = =)
เหลือแต่....
"แฮ่~"
งึก งึก งึก(เสียงขาสั่น)
"อึก"
"แฮ่~"
"แฮ่อะไร ต้องอย่างงี้ แฮ๊ะ V:P"
องค์หญิง : ต้องพึ่งโฆษณา mobileLIFE แว้ว T_T
"แฮ่ะ"
"ไม่ใช่ แฮ่ะ อย่างงี้ แฮ๊ะ V:P"
"แฮ๊ะ V:P"
"นั่นแหละ น่ารักกว่าเย๊อะ >O< เอานึง สอง ซ่ำ แฮ๊ะ v:P"
"แฮ๊ะ V:P"
แชะๆๆๆๆๆ
"นั่นแหละ ดูดิ หน้าตาน่าร๊ากกก น่ารัก ถ้าไปเกิดใหม่ต้องน่ารักน่าเลิฟคิกขุอาโนเนะแน่นอน องค์หญิงขอบอก >O<V"
"จริงเหรอ~"
"จริงดี๊ โธ่ ระดับไหนแล้ว"
"ขอบคุณน้า~ แล้วเจอกัน~"
"จร้า บ๊ายบาย >O<//"
เออ.... มันช่างเป็นวิธีที่... =_= ช่างเหอะ
"นี่น่ะเหรอตึกที่ 13 โทรมชะมัด"
องค์หญิงยืนมองอย่างเซ็งๆ
"ไม่เห็นมีอะไรเลย ผงผีก็ไม่มีซักตัว เซ็งจิต"
"โฮะๆ เดี๋ยวได้เจอสมใจแน่"
นารูโตะที่แอบอยู่ในอาคารซุ่มดูอยู่แล้วเริ่มแผนการหลอกผี
"เอาเลยชิกามารุ"
"เออ นารูโตะ แน่ใจนะว่าชั้นจะไม่ตกลงไปน่ะ"
"แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก วู้ๆ นายเองเหรอเกะ นึกว่าผีมาหลอกจริงซะอีก -o-;;"
"เออดิ นายเล่นทาแป้งซะหน้าขาวเป็นผีนีออนแบบนี้ =_=;; แถมยังต้องใส่วิกอีก แล้วก็ชุดนี่อีก"
"อย่าบ่นเป็นคนแก่เลยน่า ไปอยู่บนดาดฟ้าได้แล้ว"
นารูโตะโบกมือไล่ให้เกะไปอยู่ที่ดาดฟ้า
"หือ"
"ฮึก ฮือๆๆๆๆ ฮือๆๆๆ"
องค์หญิงหันไปตามเสียงสะอื้น เป็นผีผมยาวยืนอยู่ที่ดาดฟ้าและโดดลงมา
ฟ้าววววว
ตุ้บ!!
"อึก..."
เลือดไหลนองเต็มพื้น....
"นะโมๆ ภิกขุสังโค ตัสสะพะคาวะโต พาหุง โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ยๆๆ เพี้ยงงงงงงงงง โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ยๆๆ เพี้ยงงงงงงงงง โอมมมมม เพี้ยงๆๆๆ"
"= ="<<หน้าทุกคน ณ บัดนาว
สวดไม่ได้ร้องมันซะเลย องค์หญิงบ้าไปแล้ว!!
"พี่แกสวดไรฟะนารูโตะ = ="คิบะ
"ไม่รู้ ไปถามต่างด้าวโน่น"นารูโตะ
"แต่ซาสึเกะแสดงได้สมบทบาทดีนะเนี้ย =w="
"นั่นดิ ขึ้นไปหาชิกามารุกันเถอะ"
ทั้งสองวิ่งขึ้นบนดาดฟ้าแล้วพบชิกามารุกับซาสึเกะ... อ้าว แล้วไอ้ที่ตกไปเมื่อกี้คือใคร๊~~!!
"สะ สะ ซาสึเกะ.... นะ นายไม่ได้..."โตะพูดติดอ่างชั่วขณะ
"อึก แล้วนั่น... ใคร"
1...
2...
3...
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"แย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
^ ช่วงนี้เสียงร้องใครคิดเอาเองแล้วกัน =_=
ทั้งสี่โกยกันลงจากอาคารแล้ววิ่งหางจุกตูดเข้าหอทันที(ขนาดซาสึเกะยังแทบคลานคิดดู = =)
เหลือแต่....
"แฮ่~"
งึก งึก งึก(เสียงขาสั่น)
"อึก"
"แฮ่~"
"แฮ่อะไร ต้องอย่างงี้ แฮ๊ะ V:P"
องค์หญิง : ต้องพึ่งโฆษณา mobileLIFE แว้ว T_T
"แฮ่ะ"
"ไม่ใช่ แฮ่ะ อย่างงี้ แฮ๊ะ V:P"
"แฮ๊ะ V:P"
"นั่นแหละ น่ารักกว่าเย๊อะ >O< เอานึง สอง ซ่ำ แฮ๊ะ v:P"
"แฮ๊ะ V:P"
แชะๆๆๆๆๆ
"นั่นแหละ ดูดิ หน้าตาน่าร๊ากกก น่ารัก ถ้าไปเกิดใหม่ต้องน่ารักน่าเลิฟคิกขุอาโนเนะแน่นอน องค์หญิงขอบอก >O<V"
"จริงเหรอ~"
"จริงดี๊ โธ่ ระดับไหนแล้ว"
"ขอบคุณน้า~ แล้วเจอกัน~"
"จร้า บ๊ายบาย >O<//"
เออ.... มันช่างเป็นวิธีที่... =_= ช่างเหอะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น