คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : PART 8 :บุคลิกที่ 1 มาแว้วววว
ฟี้~ ฟี้~
"เออ องค์หญิง ตื่นได้แล้วครับ"
คาคาชิเขย่าแขนองค์หญิงนิดๆและอยู่ดีๆ...
วิ้งงงง
ผมก็เปลี่ยนเป็นสีชมพูพอองค์หญิงตื่นขึ้นมา
"สวัสดีค่ะคุณลุง ^_^"
"คุณ....ลุง??? =O=^^"
คาคาชิทวนคำท้ายอย่างงงๆ
"อ๊ะ คุณลุงคะ หนูหิวแล้วอ่า~ ที่นี่ที่ไหนหรอคะ?"
"เอ่อ... โรงเรียน"
"ห้องครัวอยู่ไหนนนนน~~ พาไปหน่อยยยย หนูหิววววว +O+"
"ทะ ทางนี้เลยครับ"
"เย้ๆๆๆ \(^O^)/"
องค์หญิงยิ้มแล้วกระโดดลงจากเก้าอี้เดินตามคาคาชิต้อยๆ
"เออ...."
"มีไรหยอ (' ')"
"ชื่อ...."
"อ๋อ หนูชื่อนานามิอายุหกขวบค่าาาา ^O^"
"อะ อะ อะ อายุ 6 ขวบบบบบ... คร็อก"
"อ้าวลุง OoO สลบได้ไง ตื่นๆๆๆ"
จึกๆๆ
นานามิพูดแล้วเอานิ้วจิ้มหัวคาคาชิที่ตอนนี้สลบไปเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อยแล้ว
"เฮ้ ยัยองค์หญิงเธอไปย้อมสีผมมาหรอ ทำไมเป็นสีชมพูปิ๊งขนาดนั้นล่ะ =O="
นารูโตะเดินออกมาดูเหตุการณ์หน้าห้อง(ไอ้คาคาชิมันมาสลบหน้าห้องตัวเอง = =^)
"แล้วนั่น! เธอดูดเลือดครูคาคาชิหรอหาาา!!! ครูสลบไปแล้วไม่เห็นหรอ หัดควบคุมตัวเองหน่อยเซ่"
"หนูป่าวทำไรซะหน่อย! T^T"
"โกหกกกกกกกกกก"
"ก็บอกว่าป่าวไง แล้วก็ไม่ได้โกหกด้วย แง้~~~~~!!!!!!!!!!!!"
ทุกคนสดุ้งเฮือกเมื่อนานามิแหกปากร้องไห้(เพราะอิโตะ)
"นารูโตะ! นายทำบ้าอะไรเนี่ย ร้องเลยเห็นมั้ยยะ!" ซากุระหันไปแว้ดใส่โตะ
"อะไรเล่า ก็ตอนแรกเห็นว่าแค่นี้ก็กระทืบชั้นแล้ว แต่ตอนนี้ดันมาร้องไห้เรียกร้องความสนใจ เชอะ! -^-"
"แง้~~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!!! ตายซะไอ้เวง!"
พลั่ก!
"อ๊อกกกก ลูกชั้น +X+"
นานามิใช้ท่าเข่าลอยสอยลูกนารูโตะจนลงไปดิ้นชักกระแด่วๆๆอยู่กับพื้น(พวกผู้ชายทุกคนถึงกับถอยกรู)ทั้งหมดอ้าปากพะงาบๆ
"เอ่อ ใจเย็นๆก่อนนะจ้ะ ^-^;; หิวมั้ย เอาลูกอมให้เลย"
ซากุระหยิบโลลี่ป็อป(แย่งจากมือไอ้โทบิมา)ชูให้นานามิ
"ไม่เอา o-^-o"
"TOT"
"เสียงเอะอะอะไรกันเนี่ย! ดังไปถึงชั้น5แล้วนะ ไม่เรียนกันรึไงฮะ!"
โอโรจิเดินถือหนังสือคณิตเล่มหนาปึกออกมาเตรียมตัวฟาดใส่กบาลนักเรียนเต็มที่ นานามิหันไปมองหน้าโอโรแบบนี้
"* *"
"-_-"
"* *"
"-_-;"
"* *"
"-_-;;;;;"
"* *"
"=_____=;;;^^^"
"* *"
"เอ่อ มีอะไรหรอครับองค์หญิง"
"ลุงทำไมหน้าขาวจัง เล่นงิ้วหรอ *-*"
"ลุง? เล่นงิ้ว? = =;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;"
โอโรทวนคำแบบพยายามกลั้นโทสะ
"ใช่ปะ *-*"
"เปล่า"
"แล้วนี่ลุงเป็นกระเทยแปลงเพศมาหยอง หน้าหว๊านหวาน เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นผู้หญิง *-*"
"ไอ้เด็กบร้าาา!! คิดอะไรทุเรศสิ้นดี!! อยากตายหรอวะ"
"เอ่อ... โอโร..."
"แง้~~~!!! TTT^TTT"
พลั่ก
"แอ้กกกกกกกก"
สูญพันธุ์ไปอีกหนึ่ง - -
"ไปแย้ววว!! เชอะ!"
นานามิพูดแล้วก้าวขาฉับๆๆๆแล้วเปิดกระจก
ครืน~~
"บ๊ายบาย"
"เฮ้ย!! จะโดดหงายไปอย่างงั้นมันอันตรายยยยย OoO!!!"
ฟ้าววววววววววว
หมับ
10 นาทีผ่านไป
"พี่ซากุราาา~~~ นู๋เบื่ออออ~~~"
"ก็ไปหาอะไรเล่นสิ ตอนนี้เรียนอยู่นะ"
"แง่งงงงงงง -*-"
นานามิเบ้ปากแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะออกจากห้องไปซักพักก็เข้ามาพร้อมกับแท่งแดงๆผูกติดกันสิบกว่าอันติดมือมาด้วย
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! O[]O!!"
ทั้งหมดถอยกรู&เลื่อนโต๊ะออกหากจากนานามิจังเป็นระยะ10เมตร อ๋อ เพราะอะไรน่ะหรอ... ก็ไอ้ที่อยู่ในมือน่ะมันไดนาไมกับระเบิดสำหรับสงครามโลกครั้งที่สองอะดิ!!! แถมยังหยิบกล่องไม้ขีดมาอีก
"อะไรอ่า มาก่อนเจ่ -3-"
"หยู๊ดดดดดดด อย่าเข้ามา!!!!!!!!!!! อยู่ตรงนั้นแล้ววางไอ้ที่อยู่ในมือลงด้วย!"นารูโตะพูดผ่านทางโทราโขบ
ทั้งหมดตั้งโต๊ะเป็นป้อมปราการกันระเบิดไดนาไม(แม่งเว่อร์ชิบ)
"อ๋อ แล้วไม่ว่ายังไงก็ตามเธอห้ามจุดไอ้ที่อยู่ในมือเด็ดขาด!!"นารูโตะ(อ้าว บอกงี้ก็เสร็จยัยนานามิเดะ)
"ว้าว~~~ จุดได้ด้วยหรอ *0*"
"เจ้าบ้านารูโตะนายจะบอกทำซากอะไรยะ!!!" ซากุระหันไปด่านารูโตะ
ชึบ ชึบ ชึบ ชึบ(เสียงขูดไม้ขีดกับกล่อง)
พรึ่บบบบ!!!
"เอาล่ะน้าาาาา"
"อย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!"ทุกคน
ฉืบบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ
ข้างนอก พวกแสงอุษากำลังเรียนวิชาพละอยู่
"เอา เอฟวลี่บอดี้วิ่งให้มันเร็วหน่อย"
ไกพูดแล้วเป่านกหวีดปี๊ดๆวิ่งไล่จี้ตูดพวกที่เหลือ
"ฟุดฟิด คุณเพนได้กลิ่นอะไรไหม้ๆปะครับ"
"นั่นดิ ใครทำอะไรไหม้เนี่ย"
"ชั้นก็ได้กลิ่น"
"ชั้นด้วย"
"เกิดไรขึ้นหว่า"
ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!
"โอ้โน!!!!!! นั่นมันอะไรก๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!! O{}O!!!"
ทุกคนร้องเสียงหลงเมื่อด้านหนึ่งของโรงเรียนพุ่งออกมาเป็นไฟลุกโชดช่วงระเบิดบึ่มใหญ่อย่างกับภูเขาไฟปะทุถล่มถลายออกมา
"แว้กกกกกกกกกกกก!!! น้องชั้นอยู่ที่ห้องนั้น!!! คุณน้องสะใภ้ก็ด้วย!! TTTOTTT(ปล.คุณน้องสะใภ้ = ซากุระ)"
"ลูกศิษย์ชั้นก็เหมือนกัน TTT{}TTT"
อิทาจิกับไกแหกปากเสียงดังลั่นแล้วรีบวิ่งไปทางอาคารนั้นและตะโกนว่า...
"ลี/คุณน้องสะใภ้/ซาสึเกะ... ชั้นจะช่วยนาย/เธอเองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!"
"(ที่เหลือ)มันบ้าไปแล้ว =_="
จากนั้นก็วิ่งตามไปอีกที
ครืนนนนนนนน!!! ปังงงง!!(เสียงเปิดประตู)
ฉูดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เสียงฉีดเครื่องดับเพลิง)
ฟู่~(ควันจาง)
"ลี/น้องสะใภ้/ซาสึเกะ ปลอดภัยใช้ม้ายยยยยยยย!!!!"(ไม่ต้องบอกนะ)
"ทุกคนไม่เป็นไรนะ =_=;(ซาโซริ)"
"แล้วนั่นน่ะมันอะไร ป้อมปราการโต๊ะหรอ????"
เพนพูดแล้วมองโต๊ะที่วางเป็นชั้นๆๆๆจนสูงแทบจะติดกับเพดานจากนั้น...
โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!
โต๊ะทั้งหมดก็ตกลงมา(เกือบ)ทับเพน เผยให้เห็น...
ผ่างงงงงงงงงงงงง~~~!!!!!
O_O!!
ทั้งหมดตลึงงันกับภาพที่เห็นข้างหน้า เพราะตอนนี้พวกนารูโตะหน้า/แขน/ขา/ตัว ดำปิ๊ดปี๋อย่างกับเอาหน้าไปจุ่มกับถ่านมา เอิ้ก คิดดูแล้วกัน555+ จากนั้น...
"อึกๆ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!"
ทั้งกลุ่มหัวเราะตัวงอเป็นกุ้งน้ำตาเล็ดน้ำตาไหลแทบลงไปดิ้นแด่วๆกับพื้น(ขนาดซาโซยังคุมมาดแทบไม่อยู่ เฮ้อๆ)
"ไม่ตลกนะเฟ้ยยยยยยยยยย!!!"
คนโดนหัวเราะตะโกน
"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ.... ยัยองค์หญิงตัวดีอยู่ไหนๆ!!!"
นารูโตะพูดเสียงดัง(แกมแหกปาก)แล้วกวาดสายตาไปทั่วห้อง ส่วนตัวต้นเหตุน่ะหรอ... อยู่หลังห้อง สภาพไม่ต่างกันเล้ยยย แต่ก็ยังจะ... ยิ้ม
"อู้หู ระเบิดตู้มเลย ^O^ เอาอีกๆๆๆ"
"แว้กกกกกกกกกกกกกกกก!!!"
"อึก คึกๆ เอาล่ะ นี่ไม่ใช่ของเล่นนะ - -"
ซาโซริ(ที่พยายามกลั้นหัวเราะ)พูดแล้วคว้าไดนาไมออกจากมือตัวการ
"อ่าาา มะเอา! เอามาๆๆๆๆ \(*O*)/"
"ไม่ได้ๆ มันอันตราย(โคตรๆ)"
กระดึ๋งๆๆๆ
"ซาสึเกะกับคุณน้องสะใภ้อยู่ไสครับพี่น้อง TOT"
"อยู่นี่ -_-"
ซาสึเกะพูดแล้วกอดซากุระต่อ... เฮ้ย!!! กอดดดดดดด OoO
"ไปเป็นไรใช่มั้ย"
"อืม"
"ชั้นไม่ได้ถามนายเกะ ชั้นถามซากุระ"
"อ้าวเฮ้ย! -_-+ อย่าบอกนะว่านายจะเล่นบทหักเหลี่ยมโหดน่ะ"
เกะพูดแล้วทำสายตาชิ้งๆใส่พี่ตัวเอง
"ก็ถ้าน้องซากุระเป็นอะไรไปหัวใจนายก็จะเหมือนหยุดเต้นไง -.-!"
"โหยยยย อิทาจิ คมว่ะ"
ฮิดันพูดแกมแซวนิดๆ
"เอ่อ เดอิ นายมาช่วยทางนี้หน่อย =_=;"
ซาโซริหันไปบอกเดเดเพราะตอนนี้นานามิจังยังคงกระโดดดึ๋งๆแย่งไดนาไมอยู่
"เออ นี่ เอ่อ... นานามิใช่มั้ย อันนี้น่ะมันเล่นไม่ได้นะ -_- คนอื่นเค้าลำบาก มันอันตราย เดี๋ยวจะหาของเล่นใหม่มาให้แทน โอเค๊ อืม"
"ก็ได้ค่ะ พี่สาว (. .)"
"=O=!!"(เดอิ&เพน)
เดอิ : บรรลัยแล้ว นี่อย่าบอกนะว่ารู้แล้วว่าเราเป็นผู้หญิง ไม่ได้ล่ะ เพื่อความเนียนสงสัยต้อง....
"วะ... ว่าไงนะ พี่สาวเหร๊อออออออออออออออ!!!"
เดอิ(แสร้งทำ)โกรธควันออกหู
"อ๋า ทำไมอะ -o-?"
"คือองค์หญิง... ที่จริงไอ้หมอนี่น่ะมันเป็นผู้ชาย ^^;"
เดอิ : ขอบใจมากเซ็ทสึ!
"เหยอ~ สมัยนี้ดูยากชะมักเลยอะว่าใครหญิงใครชายใครตุ๊ด ว่าปะพี่"
"อ่า อย่างงั้นแหละ ^^;"
--------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนนนนนนน เหนื่อยวุ้ย อัพแล้วเม้นด้วยไม่งั้นลบฟิค!
ความคิดเห็น