คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1 การศึกษาและเปิดฉากการต่อสู้กับคลาส S IV
“ อ้าว ว่าไง กลับมาแล้วเหรอยูยะ ? “
“ อืม กลับมาแล้ว “
“ เป็นไงบ้างล่ะโรงเรียนเรา ? “
“ ไม่อยากจะพูดหรอกนะ แต่ว่ามันกว้างเกินไปมั้งที่นี่ ทำเอาฉันเดินซะขาแทบเดี้ยงเลย “
พิธีปฐมนิเทศในช่วงบ่ายมีแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น เพราะงั้นโชตะจึงกลับมาก่อน
แต่ว่าเวลากว่า 1 ชั่วโมงนั้นยูยะไม่ได้ทำอะไรเลยต่างหาก โรงเรียนนี้เรียกได้ว่ามีพื้นที่กว้างเกินกว่าจะเป็นโรงเรียน ทำให้ยูยะซึ่งปกติก็เดินไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่แล้ว จนตัวเองหลงทางที่นี่ไปกว่า 1 ชั่วโมงเต็ม แต่ถือว่ายังโชคดีที่เขาเดินตามพวกนักเรียนที่ผ่านมาแถวนั้น เขาก็เลยพอจะเดาทางกลับมาได้ถูก
“ ระหว่างทางกลับหอ คุณลาเซียเขาฝากชุดเครื่องแบบนักเรียนมาให้น่ะ ลองใส่ดูละกัน “
โชตะยื่นเครื่องแบบที่พับอยู่ให้กับยูยะ
“ ว้าว! เท่ดีนี่นา “
“ รีบๆเปลี่ยนเถอะ นายคิดจะใส่เสื้อซกมกนั่นไปถึงเมื่อไรกัน ? “
“ โอเค งั้นก็ขอเข้าไปอาบน้ำเลยละกัน “
ยูยะหยิบผ้าเช็ดตัวที่โชตะเตรียมไว้ให้ กับชุดเครื่องแบบโรงเรียนแล้วรีบวิ่งเข้าห้องอาบน้ำทันที
“ เสร็จแล้ว “
เวลาผ่านไปได้สักครู่ ยูยะก็ออกมาจากห้องน้ำในชุดเครื่องแบบนักเรียน
“ เฮ้ย!? ยังไม่ถึง 2 นาที เลยนะ เร็วไปป่าว !? “
“ แค่เอาฝักบัวราดๆ แล้วก็เปลี่ยนชุดเอาเลยน่ะ กะอีแค่อาบน้ำจะเสียเวลานานๆไปทำไม “
“ นายนี่ มีอะไรให้ตกใจตลอดเลยนะเนี่ย ฮะฮะ “
“ อ่า แต่ไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน พอได้อาบทีนี่ก็สบายตัวจังเลย “
“ งะ..งั้นเหรอ “
แล้วยูยะ ก็ล้มตัวลงนอนที่เตียงของตน
“ ตอนนี้ก็ว่างแล้วสินะ ช่วยเล่ารายละเอียดของโรงเรียนนี้ให้ฟังทีสิโชตะ “
“ โอเคๆ อืม… เริ่มจากตรงไหนก่อนดีนะ “
โชตะทำท่าครุ่นคิดแล้วมองไปทางยูยะ
“ เริ่มจากเรื่องคลาสที่นายสงสัยก่อนก็แล้วกัน ที่โรงเรียนเราจะมีการแบ่งระดับของนักเรียนเอาไว้อยู่ ซึ่งเรียกกันว่า ‘ คลาส ‘ จะถูกแบ่งออกเป็น 4 ระดับคือ C , B , A และสูงสุดก็คือ S นักเรียนทุกคนที่สอบเข้าส่วนมากจะอยู่ที่ C กับ B กันหมด และหากทำคะแนนสอบได้ดี ก็จะดีเลื่อนขั้นขึ้นไป แน่นอนว่าหากทำคะแนนได้ไม่ดีก็ต้องถูกลดลำดับขั้นหรืออยู่ที่ลำดับเดิมนั่นแหละ เสริมอีกหน่อยนะ โรงเรียนนี้ก็มีการจัดลำดับอีกหนึ่งเรื่องก็คือ ลำดับชั้น จะมีทั้งหมด 3 ปีก็คือ ปี 1 , ปี 2 , และ ปี 3 ตอนนี้ฉันอยู่ปี 2 น่ะ ส่วนนายก็โดนอยู่ ปี2 เหมือนกันเพราะ ผอ. บอกมาน่ะ แต่ถึงยังไงลำดับปีก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากหรอกนะ เพราะคนที่อยู่ ปี 3 แต่คลาส C ก็ยังมีอยู่ถมไป “
“ งั้นที่ฉันได้อยู่คลาส A ก็สุดยอดไปเลยสิเนี่ย “
“ จะให้สุดยอดกว่านี้ก็ต้อง คลาส S ล่ะนะ ต่อไปก็การเลื่อนคลาส ในแต่ละปี จะมีการทดสอบทั้งหมด 2 ครั้ง ซึ่งการสอบทั้ง 2 ครั้งนั้นจะมาใช้ในการเปลี่ยนลำดับหลังจากสอบครั้งที่ 2 เสร็จน่ะ “
“ มะ…ไม่เห็นเข้าใจเลยแฮะ “
ยูยะที่นั่งฟังโชตะพูดอยู่ ได้แต่นั่งอึ้งทำตาโตอย่างเดียว
“ เอ่อ… ก็อย่างนี้ เปิดปีการศึกษา > เรียน > สอบรอบที่ 1 > เรียน > สอบรอบที่ 2 > ปรับคลาส(ย้ายหอ) > ปิดการเรียน แล้วก็วนลูปงี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเรียนจบปี 3 ไง “
“ อ๋อ ถ้างั้นก็ฉันมีโอกาสสอบอีก 4 ครั้งแล้วจะได้เลื่อนขั้นใช่ปะ ? “
“ พูดแบบนั้นก็ถูก แต่จริงๆแล้วก็คือ 2 ครั้งน่ะ พอขึ้นปี 3 การสอบที่เหลือก็เอาไว้เป็นคะแนนช่วยผลักดันเวลาเข้าสอบวิทยาลัยน่ะ “
“ เอาล่ะ! เป้าหมายก็คือ ขึ้นคลาส S ละกัน!!! “
อยู่ๆยูยะก็ลุกขึ้นจากเตียงและทำท่าฮึดสู้ขึ้นมา
“ เฮ้ยๆ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะ ขนาดฉันยังขอแค่อยู่คลาส A ให้ได้จนจบปี 3 ก็พอแล้ว “
“ ไหงงั้นอะ ยากขนาดนั้นเลยเหรอ ? “
“ ก็ใช่น่ะสิ การสอบทั้ง 2 ครั้งมันไม่ได้หมูๆหรอกนะ สอบครั้งที่ 1 จะเป็นภาคปฏิบัติพื้นฐาน จะต้องทำตามที่อาจารย์บอกเท่านั้น อย่างเช่น ใช้วาร์ฟทำลายต้นไม้ให้ได้มากที่สุด แต่ว่าทุกๆปีน่ะ จะไม่ค่อยซ้ำกันหรอกนะ จะสลับวนไปเรื่อยๆนี่แหละ แต่ถ้ายิ่งทำได้เยอะเท่าไรคะแนนเฉลี่ยสอบรอบแรกก็จะได้มากเท่านั้น แต่ก็ไม่หินเท่าสอบครั้บที่ 2 หรอก “
“ แล้วสอบรอบที่ 2 เป็นยังไง ? “
“ ประลองน่ะ ทางโรงเรียนจะสุ่มคู่ประลองในคลาสเดียวกันมา และจะต้องประลองทั้งหมด 3 ครั้ง โดยที่มีอาจารย์คอยคุมให้คะแนนอยู่ ถึงจะเก่งยังไงในส่วนสุดท้ายก็อยู่ที่การพิจารณาอยู่ดี “
“ พิจารณา ? “
“ ช่าย ตัดสินกันที่ตรงนั้นแหละ ถึงนักเรียนจะมีมากยังไง แต่อาจารย์แต่ละคนน่ะจะรวบรวมคะแนนการสอบทั้งรอบที่ 1 และ 2 มาและตัดสินว่าจะได้เลื่อนขั้น ลดขั้น หรือหยุดที่เดิมน่ะ เป็นช่วงที่ลุ้นสุดๆเลยล่ะ “
“ ประลองเหรอ น่าสนุกดีนี่นา!! “
“ นายนี่ อะไรๆก็สนุกไปหมดเลยนะ “
ยูยะหัวเราะ ฮะฮะ ตอบกลับไป
“ ไปหาอะไรกินกันไหม ยูยะ นี่ก็เย็นแล้วด้วย คงจะหิวล่ะสิ ? “
“ เอาสิ แต่ว่าฉันไม่มีเงินอะดิ… “
“ กลัวอะไร ขอแค่เป็นคนในโรงเรียนก็พอ อาหารฟรีหมดทุกอย่างน่ะแหละ “
“ จริงดิ..! ไม่อั้นเลยเหรอ !? “
“ เออ ไม่อั้น กินได้แค่ไหนก็กินไปเหอะ เอ้า ตามมา ๆ “
“ โอเคเล้ย!! “
ยูยะตาลุกวาวขึ้นมาทันที การที่ยูยะจะดีใจกับเรื่องอาหารการกินแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะช่วงเวลาปกติที่เขาใช้ชีวิตอยู่นั้น ก็หากินตามในป่า ตกปลา หรือล่าสัตว์ บางทีก็จะได้ชาวบ้านใจดีให้อาหารมาบ้าง แต่ถึงอย่างไร การที่เขาจะได้กินแบบเต็มที่นั้น เขาไม่ได้ลิ้มรสมาหลายปีแล้ว จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ยูยะจะดีใจ
“ ว้าว!! นะ..นี่มันสวรรค์หรือไงเนี่ย สุดยอดไปเลย อาหารเต็มไปหมดเลย “
เนื่องจากยูยะยังไม่รู้ระเบียบการทานอาหารของที่นี่ โชตะเลยอาสาให้ยูยะนั่งรอที่โต๊ะ แล้วตัวเองจะไปหยิบอาหารมาให้ โชตะไม่รู้ว่ายูยะจะชอบทานอะไร แต่ดูจากลักษณะแล้วไม่น่าจะเป็นคนเลือกกินและท่าทางจะกินจุพอตัว เขาก็เลยหยิบอาหารมาให้หลายชนิด แบบว่าไม่ซ้ำกันเลย
“ เชิญทานตามสบายเลย ถ้าไม่พอเดี๋ยวฉันไปเอามาเพิ่มให้ “
“ ฮอบ ฮุน (ขอบคุณ ) “
ยูยะทานอาหารเหล่านั้นอย่างมูมมามและฉับไว อย่างกับกำลังแข่งทีวีแชมป์เปี้ยนอยู่
“ ขอบคุณที่เลี้ยงครับ! “
“ โอ้โห นายนี่เจริญอาหารผิดกับรูปร่างตัวเองเลยนะเนี่ย “
ภายในเวลาแค่ 10 นาที อาหารหลากหลายชนิดบนโต๊ะอาหารสำหรับ 10 คนกิน ก็หมดเกลี้ยงอย่างง่ายดาย ในตอนนี้ยูยะได้แต่เรอ และรู้สึกมีความสุขกับการได้ทานหาอาหารอย่างจุใจและอร่อยแบบนี้เป็นอย่างมาก
“ ขยับไม่ไหวแล้ว… “
“ นั่งพักไปก่อนก็ได้ ไหวเมื่อไรก็กลับหอกัน “
พวกเขาพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
“ … ขอขัดจังหวะหน่อยนะคะ คุณทาคาโอะ “
“ หือ.. เธอ ? “
“ คะ…คุณลาเซีย!! “
และแล้วหญิงสาวผมสีบลอนด์ก็มาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร
ความคิดเห็น