คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 การศึกษาและเปิดฉากการต่อสู้กับคลาส S II
บริเวณด้านหลังตึกคลาส C จะมีสนามที่ค่อนข้างโล่งและไม่ค่อยมีคนเดินเพ่นพ่านเท่าไร จะมีก็แต่คนเดินผ่าน พื้นที่นั้นเป็นพื้นดินผสมทรายเสียเกือบหมด เวลาลมพัดแต่ละทีก็จะมีฝุ่นคลุ้งไปทั่วสนาม ขนานกับแทงค์น้ำที่ตั้งอยู่ริมสนาม เปรียบได้กับสนามรมหย่อมๆเลยก็ว่าได้
“ มาแล้วเหรอคะ คุณทาคาโอะ พร้อมหรือยังคะ ? “
“ อา ได้ทุกเมื่อ มาเลย! “
“ จะไม่เอา วาร์ฟออกมาก่อนเหรอคะ ? “
“ อย่างเธอน่ะ ฉันคงไม่ต้องใช้วาร์ฟหรอก “
“ …ฮึ ถ้างั้นฉันจะปิดเกมส์นี้อย่างไวเลยละกันค่ะ จำคำพูดยโสนั้นไว้ให้ได้ตลอดการต่อสู้ละกันค่ะ! “
ลาเซียที่ยืนอยู่ในท่ากอดอก ก็คลายมือออก มือขวามีแสงไฟกระพริบๆ แล้วจากนั้นก็กลายสภาพเป็นสายฟ้าล้อมรอบมือขวาลาเซีย
“ เอาของเบาๆไปเล่นก่อนละกันนะคะ “
ลาเซียอ้าแขนออกแล้วตวัดนิ้วมือขึ้นลง จากนั้นก็มีสายฟ้าฟาดขนาดเล็ก ลงมาโจมตีใส่ยูยะ แต่ว่ายูยะประสาทสัมผัสไวกว่าคนปกติ จึงกลิ้งหลบออกมาได้อย่างฉิวเฉียด
“ โอ้โห ใช้วาร์ฟสายฟ้าจริงๆด้วยแฮะ “
ตรงจุดที่สายฟ้าลงไปโจมตีนั้น ถึงแม้ว่ายูยะจะหลบได้ทัน แต่ว่าการโจมตีนั้นลงไปที่พื้นดินเต็มๆ แม้ว่าจะเป็นแค่ดินกับทราย แต่พื้นตรงนั้นก็เกิดรูโบ๋ลึก ราวกับใช้แท่งเหล็กยาวหลายเมตรมาแทงลึกลงไป
ลาเซียพยายามวาร์ฟสายฟ้าฟาดเล็ก ไปหลายครั้งแต่ว่ากลับไม่โดนตัวยูยะเลยแม้แต่ครั้งเดียว เขาวิ่งหลบบ้าง กลิ้งบ้าง ตีลังกาบ้างสารพัด จนลาเซียเกิดอารมณ์เสียขึ้นมานิดหน่อย จึงเร่งสายฟ้าให้รุนแรงขึ้นกว่าเดิม 2 เท่า
“ โอ้โห ไอ้เจ้านั่นมันหลบสายฟ้าของคุณลาเซียได้หมดเลยเว้ยเฮ้ย… “
“ นั่นสิ หมอนั่นมันคลาส S หรือไงนะ ? “
“ อย่างกับกำลังดูเกมส์ตบตุ่นอยู่เลย… “
การแข่งขันครั้งนี้เพียงไม่กี่นาทีก็ฉาวไปถึงคนรอบข้าง ขณะนี้บริเวณริมสนาม ก็เต็มไปด้วยนักเรียนมากมายทุกคลาสมายืนรุมร้อนกันเต็มไปหมด บางส่วนก็มาเชียร์กันอย่างเต็มที่ บางส่วนก็มาเก็บข้อมูล บางส่วนก็คุยกันอย่างสนุกสนาน เหตุผลเป็นเพราะว่า การได้ดู Top10 ของคลาส S ออกมาสู้สาธารณะแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่หาดูได้ง่ายนัก
“ ว่าไงล่ะคะ จากนี้จะเพิ่มความเร็วขึ้นอีกเท่าตัวล่ะนะคะ! “
“ มาเลย มาเลย สนุกเหมือนกันนะเนี่ย ไม่ได้ออกแรงอย่างนี้มานานแล้วสิ “
“ ฮึ ขอให้เก่งอย่างปากว่าละกันค่ะ “
คราวนี้ลาเซียใช้ทั้งมือซ้ายและมือขวาในการปล่อยสายฟ้าออกมาโจมตี ทำให้ความเร็วในการปลดปล่อยนั้นเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ยูยะที่ไม่ได้ตอบโต้เลยก็ได้แต่วิ่งวนรอบสนามอย่างกับวิ่งมาราธอน 4x100 ไปเรื่อยๆ ถึงอย่างไร การโจมตีด้วยสายฟ้านั้น ก็ไม่โดนตัวเขาเลย
“ เลิกวิ่งเล่นเสียทีเถอะค่ะ จะไม่โจมตีกลับหน่อยเหรอคะ ? “
“ ถึงฉันจะไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเท่าไร แต่ฉันไม่ได้มีรสนิยมชอบทำร้ายผู้หญิงหรอกนะ “
“ …อย่าดูถูก… ผู้หญิงมากเกินไปจะดีกว่านะคะ!!! “
คำพูดของยูยะ ท่าทางจะไปสะกิดต่อมโมโหของลาเซียเข้า เธอจึงอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก แล้วปล่อยพลังสายฟ้าให้รุนแรงยิ่งกว่าเดิม แต่ถึงยังไงยูยะก็หลบได้อยู่ดี
“ เลิกเล่นกันแค่นี้ดีกว่านะคะ “
ลาเซียอ้าแขนขึ้นท้องฟ้า แล้วประกายสายฟ้าก็มารวมตัวเหนือหัวของเธอจนเกิดรูปร่างคล้ายกับมังกร
“ รับไปซะเถอะค่ะ พลังขั้นสูง ดรากูลโวลท์! “
“ …. กำลังรอพลังแรงๆงี้อยู่เชียวล่ะ “
ยูยะเผยอยิ้มแบบชั่วร้ายออกมา เขายืนนิ่งเฉยๆเอามือล้วงกระเป๋าทำท่าไม่เกรงกลัวอะไร สายฟ้าร่างมังกรนั้นก็พุ่งเข้าโจมตีโดนยูยะแบบเต็มๆ
“ โดนเต็มๆแบบนี้ ร่างกายคงชาไป 1 วันเต็มๆ นี่แหละคือผลตอบแทนที่มายโสใส่ฉันนะคะ “
ยูยะไม่ได้กระดิกเลยแม้แต่นิดเดียว เขานอกแอ้งแม้งอยู่ท่ามกลางพื้นดินราวกับคนตาย มีควันมากมายพวยพุ่งออกมาจากร่างเขาเหมือนกันว่าโดนย่างสดอย่างไรอย่างนั้น
“ …หน่วยพยาบาล พาเขาไปรักษาด้วยค่ะ “
“ …. เฮ้ย เฮ้ย การต่อสู้ยังไม่จบซะหน่อย “
ยูยะพูดขึ้น แล้วดันตัวเองให้ลุกขึ้นมา
“ อะ อะไรกันคะ ก็โดนดรากูลโวลท์ไปเต็มๆแล้วนี่นา !? “
“ อา โดนเต็มๆเลยล่ะ แต่ดูนี่ก่อน “
เขาชูแท่งเหล็กอันเล็กๆ ที่อยู่มือขวาขึ้นมาให้ลาเซียดู แท่งเหล็กอันนั้นตอนนี้เต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้าหลายหมื่นโวลท์ที่ลาเซียปล่อยออกมา จนทั้งแท่งเปลี่ยนเป็นสีดำ
“ เศษเหล็กนั่น…มันคืออะไรกันคะ !? “
“ ก็ สาย-ล่อ-ฟ้า-ไง ทำจากเงินไง “
ผู้คนทั่วทั้งสนามต่างตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก เนื่องจากพลังวาร์ฟของลาเซียนั้นเป็นที่ขึ้นชื่อและกล่าวขานกันมาอย่างล้นหลามว่าเป็นวาร์ฟที่รุนแรงและทรงพลังที่สุด แต่กลับถูกระงับได้ด้วยแท่งเหล็กเล็กๆเพียงอันเดียว
“ เรื่องแบบนี้มัน… เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ! “
“ ไม่รู้หลักวิทยาศาสตร์ซะเลยเน้อ เอ้า เอ้า รีบๆยอมแพ้ซะดีกว่านะ “
“ ไม่มีทางซะหรอกค่ะ! “
“ ถ้างั้น ฉันขอ โต้-กลับ-บ้าง-ล่ะ-น่ะ “
ยูยะจับสายล่อฟ้าไว้ข้างหน้าแล้วง้างเล็กน้อย เมื่อจับเป้าหมายได้แล้วเขาจึงตวัดมือเล็กน้อยให้แท่งมันพุ่งไปข้างหน้า
ฉึก!
สายล่อฟ้าพุ่งตรงไปยังเป้าหมายอย่างจัง เพียงแต่ว่าเป้าหมายที่ยูยะตั้งใจจะปาใส่จริงๆนั้นไม่ใช่ลาเซีย
“ ทำอะไรเหรอคะ ? นี่กลัวจะแพ้ถึงกับหน้ามืดปาของแบบนี้ทิ้งแถมยังไม่ตรงเป้าอีก “
“ ใครว่าล่ะ โดนเป๊ะเลยต่างหาก ลองสังเกตุตัวเธอให้ดีสิ “
ใช่ เป้าหมายที่ยูยะตั้งใจจะปาให้เข้าเป้าจริงๆนั้นไม่ใช่ลาเซีย แต่ว่าเป็นแทงค์น้ำด้านหลังต่างหาก สายล่อฟ้าที่ยูยะปาไปนั้นปักคาแทงค์น้ำพอดี จนน้ำที่อยู่ด้านในรั่วกระเซ็นออกมา โดนตัวลาเซียจนเปียกโชกไปหมด
“ ว้าย น้ำเหรอเนี่ย แล้วมันทำไมเหรอคะ ? “
“ คำถาม สายฟ้าจะทำปฏิกิริยากับอะไรได้รวดเร็วที่สุดเอ่ย ? “
“ ฮึ คำถามแค่นี้เด็กประถมยังตอบได้เลยค่ะ คำตอบก็คือ…เอ๊ะ อย่าบอกนะว่า ..! “
“ ช่าย ~ ก็เงินยังไงล่ะ ขอให้สนุกกับโดนช๊อตด้วยสายฟ้าที่ตัวเองภาคภูมิใจนะ “
“ กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!! “
เสียงกรีดร้องของลาเซียดังลั่นไปทั่วสนาม
“ ซะ-เมื่อ-ไร-ล่ะ สายล่อฟ้าอันนั้นน่ะ มันติดไฟฟ้าแค่นิดเดียวเอง จะโดนช๊อตก็แค่มดกัด กรี๊ดซะลั่นบ้านเลยนะเนี่ย ท่าทางจะขี้กลัวกว่าที่คิด “
“ … เอ๋ !? หลอกกันเหรอค๊า “
ยูยะเดินเข้าไปหาลาเซีย แล้วยื่นมือขวาให้ ลาเซียจับมือยูยะแล้วดันตัวเอกให้ลุกขึ้นจากท่านั่ง แล้วปัดกระโปรงที่เต็มไปด้วยเศษฝุ่น กับน้ำออก
“ ไงล่ะ จะต่อมั้ย ? “
“ ไม่มีเหตุผลอะไรจำเป็นต้องดำเนินการต่อสู้ต่อแล้วล่ะค่ะ ฉันแพ้แล้ว แพ้ราบคาบเลยล่ะ คุณชนะแล้วค่ะ ทาคาโอะ ยูยะ “
“ โอ้ว เยส! “
แปะ แปะ แปะ แปะ
เสียงปรบของผู้ชมทั่วทั้งสนามเทลงมาให้กับทั้งสองคนที่อยู่ในสนาม พร้อมทั้งมีเสียงเฮและเสียงชมโห่ร้องถึงยูยะออกมาเต็มไปหมด
“ เฮ้ นายน่ะเจ๋งไปเลยนี่หว่า! “
“ อยู่คลาสไหนล่ะเนี่ย ไหวพริบนี่ใช่เล่นเลยนะ “
“ สุดยอด!! “
เมื่อเห็นอย่างนั้นยูยะถึงกับทำอะไรไม่ถูก แล้วก้มหัวปลกๆ วนไปทั่วทั้งสนาม
“ ยอดเยี่ยมมาก เธอน่ะ “
มีเสียงชายวัยสูงอายุคนหนึ่งเดินตบมือแล้วเข้ามาหายูยะ
“ …ลุงเป็นใครอะ ? “
“ ได้ข่าวว่าเอาของมาให้ฉันไม่ใช่รึ ? “
“ งั้นลุงก็เป็นคนที่ชื่อมากาเร็ตอะดิ !? “
“ แม่นแล้วเด้อ ฮ่า ฮ่า “
ชายนามว่ามากาเร็ตหัวเราะเสียงดังราวกับดีใจอะไรสักอย่าง
“ เอ..จดหมาย จดหมาย แว๊ก ซวยล่ะสิ ลืมไว้ที่ห้องสภานักเรียนเมื่อตะกี้อะ ! ขอตัวไปเอาก่อนนะ “
ว่าแล้วยูยะก็รีบวิ่งออกจากสนามไปทันที
“ ท่านพ่อก็อยู่ดูเหรอคะเนี่ย ? “
“ ก็แหงสิ เสียงเชียร์น่ะมันดังขึ้นไปถึงห้องของฉันเลยนะ ไม่ลงมาดูก็แปลกแล้ว “
“ แต่หนูดันเสียท่าซะได้ ขอโทษนะคะ “
“ จะเสียท่าก็ไม่แปลกหรอกนะ ถึงลูกจะเป็น S คลาส แต่ว่าพื้นฐานของเจ้าหนุ่มนั่นกับลูกก็ต่างกันแล้วล่ะ ถ้าให้เดาละก็เจ้าหนุ่มนั่นคงเติบโตมากับธรรมชาติอันกว้างใหญ่แน่นอน “
“ แต่ถึงยังไงเขาก็แค่โชคดีหยิบสายล่อฟ้ามากันทันเท่านั้นแหละค่ะ! “
“ ใช่ซะที่ไหนกันล่ะ “
“ หมายความว่าไงคะ ? “
“ ลูกยังไม่เห็นชัดเจนอีกหรือไง สายล่อฟ้านั่นน่ะมันหมดประสิทธิภาพในการใช้งานไปตั้งนานแล้ว แถมยังตกพื้นเป็นเวลานานก็ย่อมสึกหรอเป็นธรรมดา แล้วที่ลูกใช้ดรากูลโวลท์เข้าไปน่ะ ที่ป้องกันไว้ไม่ใช่สายล่อฟ้าหรอกนะ แต่เป็นร่างกายของเจ้าหนุ่มนั่นต่างหาก อึดสุดยอดเลยล่ะ “d
“ เป็นไปได้ยังไงกันคะ… สายฟ้าของหนูเนี่ยนะ มีคนทนพลังมันได้ด้วยเหรอ “
มากาเร็ตแผ่นหลังของยูยะที่ค่อยๆวิ่งออกไป พร้อมกับคิดในใจไปด้วยว่า ลักษณะของเจ้าหนุ่มนี่ไม่ธรรมดา เด็กรุ่นใหม่นี่ไฟแรงกันทั้งนั้น บางที…มันคงถึงยุคแห่งการกอบกู้แล้วก็ได้
ความคิดเห็น