ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The World Of Valf Master

    ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2 ฟากฟ้าแห่งการพานพบ I

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 57


    บทที่ 2  ฟากฟ้าแห่งการพานพบ

     

    คืนวันที่ 10 นับจากวันที่ยูยะที่จากกับพ่อของเขาไป ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่คนเดียวตรงด้านหลังบ้านของบ้านสไตล์ญี่ปุ่นหลังหนึ่ง

    ยูยะที่ยังเด็กและไม่รู้เรื่องอะไร กลับถูกพ่อของตนปล่อยเอาไว้เพียงลำพังก็ย่อมที่จะหาทางทำอะไรไม่ถูก เพราะแถบนั้นยูยะไม่รู้จักใครเลยแม้แต่คนเดียว เลยได้แต่เดินตามทางไปเรื่อยๆ นับว่าโชคยังไม่ได้ทอดทิ้งไป เขาได้รับการเลี้ยงดูจากครอบครัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในแถบนั้นพอดี

     มาร้องไห้อะไรอยู่ตรงนี้น่ะ ยูยะ ? “

    “ …ฮึก

    ไม่เอาน่า! เป็นลูกผู้ชายแท้ๆอย่าร้องสิ

    มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมานั่งข้างๆยูยะ

    ก็มัน.. “

    คิดถึงคุณพ่อหรอ ? “

    อื้ม… “

    เด็กในวัยเพียงแค่ 4 ขวบแต่กลับต้องมาจากลากับครอบครัวเพียงคนเดียวแบบนี้ ก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา

    อย่าร้องสิ อย่างน้อย ก็มีฉันกับปะป๊าแล้วก็ยังมีมาม๊าอีกนะ

    คนที่มีครอบครัวอย่างเธอ จะมาเข้าใจอะไรฉันล่ะ คาริน… “

    เด็กหนุ่มก็ยังสะอึกสะอื้นกับเรื่องนี้อยู่

    พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ ก็พ่อเธอบอกด้วยไม่ใช่เหรอว่า สักวันจะต้องได้พบกันอีกน่ะ

    แต่ว่า…. อีกนานแค่ไหนถึงจะได้พบอีกล่ะ… “

    เป็นเด็กผู้ชายก็อย่ายอมแพ้กับเรื่องแบบนี้สิ ต้องสู้ต่อไป ยังมีอนาคตที่กว้างไกลรอเราอยู่นะ! “

     พูดเหมือนว่าเป็นเรื่องง่ายไปได้ ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะทำอะไรต่อไปดีในวันพรุ่งนี้… “

    แฮะแฮะ พูดดีไปได้นะเรา ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

    ด้วยคำพูดของเด็กสาว ทำให้ตัวเด็กหนุ่มเริ่มหายเสียใจขึ้นมาบ้าง

    อ๊ะนั่น ดาวตก ! “

    เด็กสาวชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า

    ว้าวสวยจังเลยเนอะ ยูยะ ? “

    “ ..รู้แล้ว

    เด็กหนุ่มลุกขึ้นแล้วมองท้องฟ้า

    รู้อะไรเหรอ ? “

    ฉันจะเดินทางรอบโลก!!! “

    หวา รอบโลกเลยเหรอ ? “

    เป็นแค่ดาวตกยังลอยข้ามไปนู่นนี่ได้ แล้วทำไมฉันจะเดินทางรอบโลกไม่ได้ล่ะ ? “

    งั้นงั้นความฝันของฉัน… “

    แล้วเด็กสาวก็ลุกขึ้นมา พร้อมกับพุ่งตัวไปหาเด็กหนุ่ม

    “ …เอ๋ !? “

    ริมฝีปากของเด็กสาวพุ่งตรงไปที่แก้มบางๆ ของเด็กหนุ่ม

    เป็นเจ้าสาวของเธอละกัน

    เด็กหนุ่มได้แต่หน้าแดง แล้วร้องว๊าก วิ่งหนีออกไปจากสนาม

    หุหุยูยะนี่ขี้อายจังเลยนะ “ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×