ผมต้องมาเป็นเจ้าสาวของแม่มดเหรอเนี่ย !?

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : แม่มด

เวทย์มนต์ แม่มด พลังเวทย์ เมื่อพูดถึงสิ่งเหล่านี้แล้วพวกคุณจะคิดถึงอะไรกันล่ะ หากเป็นตามปกติก็ต้องหนังแฟนตาซีทั่วๆไปอยู่แล้ว

แล้วก็หากพูดถึงเวทย์มนต์ ทุกคนก็คงคิดไปว่าพูดท่องคาถาในภาษาที่คนเราอ่านไม่เข้าใจ แล้วปล่อยลูกไฟหรือเสกสิ่งของ เปลี่ยนแปลงตามใจชอบ

“ เฮ้ย คาสึกิ มานี่หน่อย “

“ ครับครับ มีอะไรครับ ? “

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งกวักมือ แล้วเรียกผมให้เดินไปหา

“ ไปซื้อชาเขียวให้ที 2 นาทีนะ “

“ จะบ้าเหรอ 2 นาทีใครจะไปทัน !? “

“  118 วินาที… “

“ อะจ๊าก รู้แล้วครับ!! “

เธอเริ่มนับถอยหลังด้วยเสียงเรียบเฉย พอได้ยินแบบนั้นผมก็ต้องรีบวิ่งแล้วเปิดประตูห้องออกไปเลย ให้เวลาแค่นี้วิ่งขึ้นลงก็หมดพอดีน่ะสิ แกล้งกันชัดๆ

“ เดี๋ยว! “

ก้าวไปยังไม่ถึง 1 เมตร เธอก็เรียกชื่อผมให้หันกลับไปหา สรุปคือจะแกล้งกันจริงๆสินะ

“ เดี๋ยว ! “

หันกลับไปแค่นิดเดียว หล่อนก็พุ่งตรงเอาริมฝีปากเข้ามาหาผมทันที

“ เอ้า ไปได้แล้ว! “

หลังจากเอาริมฝีปากออกจากกันหล่อนก็ทำหน้าแดงเล็กน้อย

ขอบอกไว้ก่อนว่าที่เธอเข้ามาจูบกับผมแบบนี้ไม่ใช่เพราะว่ารักใคร่หรืออะไร แต่ที่ทำไปเพราะมีเหตุผลบางอย่าง… เมื่อหล่อนจูบกับผมแล้ว ร่างกายของผมจะเกิดการเปลี่ยนแปลง..

ใช่ ก็อย่างที่บอกไป ร่างกายของผมได้เปลี่ยนจากผู้ชายเป็นผู้หญิงไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าทรงผมของผมยาวขึ้น ตัวก็เตี้ยลงไปสัก 2-3 เซนติเมตร หน้าอกที่ขยายออกมาจนปริเสื้อนักเรียนชาย และแท่งระหว่างขาก็หายไป

“ ไปก่อนนะ ! “

ผมส่งเสียงเรียก แต่หล่อนกลับจับไหล่ผมไว้ไม่ให้ไป

“ อะไรอีกล่ะ ? “

“ คิดจะใส่ชุดผู้ชายแบบนั้นออกไปรึไง เสื้อก็แทบจะปริออกมาแล้ว ? “  

“ นั่นสิ ลืมไปเลย “

หน้าอกไม่ได้ใหญ่ขึ้นหรอก เพียงแต่ว่าวันนี้ผมเอาเสื้อเชิ้ตตัวเก่ามาก็เลยดูใหญ่เกินขนาดเป็นพิเศษ โดนกลายสภาพเป็นผู้หญิงผมก็ชักจะชินแล้ว แต่ยังไงเป็นผู้หญิงการเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ลำบากอยู่ดี ทั้งต้องใส่ชั้นในแล้วก็สวมกระโปรงอีก ลำบากสุดๆ

“ หุหุ คาสึกิคุงนี่หน้าอกใหญ่จริงๆเลยน๊า “

“ จ๊าก! อย่าแอบดูสิครับ “

จู่ๆหญิงสาวอีกคนหนึ่งก็โผล่หน้าขึ้นมาด้านบนห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

“ แหม แหม หญิงเหมือนกันแท้ๆอย่าอายสิจ้ะ “

“ ออกไปเลยครับ!! “

ผมปากางเกงขายาวที่ถอดออกมาโจมตีใส่หล่อนจนยอมถอยออกไป แล้วผมก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความไวแสง

“ เฮ้อ….เปลี่ยนชุดลำบากชะมัด เฮ้ย!? “

“ แฮ่ก..แฮ่ก..กางเกง…ของคาสึจัง… “

เมื่อผมเดินออกมาก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งกำลังเอากางเกงตัวเมื่อกี้ที่ผมโยนออกไป มาดมดอมราวกับว่าเป็นของรักของหวง

“ เอาม๊า !! “

ผมกระชากหยิบแล้วโยนกลับเข้าไปในห้องแต่งตัวใหม่

“ ไปได้แล้ว คาซึกิ จะชักช้าไปไหน !! “

“ คร๊าบๆ “

แล้วหญิงสาวก็ตะโกนเรียกให้ผมเดินออกไป

“ อ๊ะ คาสึกิคุง กลับมาแล้วก็ช่วยล้างเล็บให้ฉันด้วยนะจ้ะ “

“ ครับๆ “

หญิงสาวที่แอบดูผมตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าคนนั้น เรียกผมใช้งานเป็นคิวถัดไป

“ คาสึจัง ฉันขอ… จุ้บแก้มนะ “

“ อืมๆ รับทราบครับ โรเจอร์ โรเจอร์ “

ผมหันกลับไปหาผู้หญิงที่ดมกางเกงผมเมื่อกี้ แล้วเอามือขวาทำท่าเคารพแบบทหาร พร้อมกับก้มหัวเล็กน้อยแล้วจึงรีบวิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว

“ เฮ้ยๆ คาสึกิจัง มาทำกิจกรรมชมรมจริงๆด้วยวะ “

“ น่ารักกว่าที่เขาลืออีกนะเนี่ย “

“ สวรรค์มาโปรดชัดๆ  นี่สินะ สมาชิกใหม่ของชมรม “

วันนี้คือวันอาทิตย์ ซึ่งตามสากลโลกแล้ว โรงเรียนทุกโรงเรียนจะหยุดวันอาทิตย์ คนที่มาก็จะมีแต่พวกทำกิจกรรมชมรมหรือนัดมาติวเท่านั้น แต่พอผมก้าวเท้าออกไปข้างนอกก็เจอกับพวกผู้ชายแอบยืนซุ่มกระซิบมองมาทางผมเต็มไปหมด

ให้ตายเถอะ วิ่งไม่ค่อยสะดวกเท่าไรเลย กระโปรงก็อย่างสั้น จะวิ่งก็ต้องระวังพื้นทางอีกเป็นผู้หญิงนี่ลำบากเหมือนกันนะเนี่ย

เหตุผลที่ผมยอมทำตามคำสั่งของผู้หญิงทั้ง 3 คนในห้องเรียนนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว…

และเหตุผลที่ผมกลายมาเป็นผู้หญิง ก็มีเพียงหนึ่งเดียว…

ยัย 3 คนนั้นเป็น แม่มด

“ กลับมาแล้ว “

“ ชักช้าจริง สายไป 10 วินาที “

“ แค่ 10 วินาทีเองน่า หยวนๆหน่อย “

ทั้งๆที่รีบแล้วแท้ๆ แต่ไหงถึงไม่ทันนะ ก็แหงละเวลาแค่นั้นจะไปทันได้ยังไง

“ เอ้า เอาไป ชาเขียว “

ผมยื่นน้ำชาเขียวชนิดขวดออกมาจากถุง แล้วยื่นให้หล่อน

“ ถะ..ถือว่าซื้อน้ำชาเขียวมาตามที่สั่ง จะยอมยกโทษให้ก็แล้วกัน “

หล่อนหยิบน้ำชาเขียวในมือผมราวกับกระชาก แล้วเชิดหน้าหนี

“ คาสึกิคุง อย่า-ลืม-สัญ-ญา-สิ-จ้ะ “

“ คาสึจัง..ฉันด้วย “

พอหันไปทางขวาก็เจอหญิงสาวอีกสองคนยืนทำท่าเหมือนรอคอยอะไรอยู่

ใช่ ผู้หญิงทั้งสามคนนี้เป็นแม่มด… แถมแต่ละคนก็ยังใช้พลังต่างกันไปอีก..

แถมแต่ละคนก็ยังมีนิสัยแตกต่างกันไปอีก…

คนแรก คุโรฮะ เอมิ คนที่สั่งให้ผมไปซื้อน้ำชาเขียว เป็นคนที่ซึนเดเระชนิดที่กู่ไม่กลับ…

คนที่สอง ริวซากิ เทนชิ คนที่มาแอบมองผมตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าในสภาพผู้หญิงบ่อยๆ คนนี้ดูท่าทางสุขุมเรียบร้อย แต่เบื้องหลังของหล่อนก็คือ…เจ้าแม่สาย S ของแท้

คนที่สาม อินุชิโระ ยูฮิเมะ ดูจากภายนอกก็ดูเป็นคุณหนูจากตระกูลผู้ดี 100% แต่พฤติกรรมที่ชอบเอาเครื่องแต่งกายของผมไปดมด้วยท่าทางหื่นกระหายแบบนั้น ทำให้ผมคิดผิด เธอคนนี้เป็น ยันเดเระ…

3 คนนี้นอกซะจากจะเป็นแม่มดแล้วก็ยังเป็นคนในชมรมวิจัยเวทย์มนต์แถมยังควบตำแหน่งไอดอลอันดับต้นๆของประเทศ ทำให้พวกเธอมีชื่อเสียงอย่างมาก

“ เฮ้อ รับทราบครับ ๆ นายหญิงทั้งหลาย “

ผมตอบกลับด้วยท่าทางเนือยๆ พลางถอนหายใจไปด้วย

“ เฮ้ คาสึกิ พูดอะไรของนาย “

“ ใช่แล้วจ้ะ คาสึกิคุง พูดแบบนี้ไม่ได้นะ “

“ ใช่แล้ว..คาสึจัง ไม่ได้นะ… “

อยู่ๆทั้งสามคนก็พูดออกมาไล่เลี่ยกัน ผมจึงมองหน้าพวกหล่อนด้วยท่าทางสงสัย

“ ในสภาพผู้หญิงต้องใช้ ‘ คะ,ค่ะ ‘ สิ มันไม่งามนะจ้ะ “

ผมไม่ได้ตอบกลับคุณเทนชิไป ได้แต่ยิ้มที่มุมปากออกมา แล้วเหงื่อก็ไหลออกมาดื้อๆ

“ ใช่ คาสึกินายน่ะ… “

“ ก็เพราะว่าคาสึกิคุงน่ะ… “

“ คาสึจังน่ะ… “

เหงื่อในตัวผมพร้อมใจกันไหลออกมาราวกับแม่น้ำ เพราะคำพูดที่พวกหล่อนจะพูดออกมานั้น ไม่ต้องเดาอะไร ร่างกายของผมก็ตอบสนองไปก่อนความคิดแล้ว

“ ต้องมาเป็นเจ้าสาวของฉันยังไงล่ะ ! “