ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เข้าคุก OoO
โอ้ เย็นแล้วรึเนี่ย ฉันคงต้องไปที่บ้านของไอ้ปธน.แล้วสินะเนี่ย...
...
และบัดนี้ ฉันก็ยืนอยู่หน้าบ้านของมัน บ้านที่เป็นบ้านไม้ ดูแล้วซอมซ่อชะมัด ไม่เคยเจอบ้านใครที่โทรมขนาดนี้มาก่อนเลยแฮะ =_=;;; แถมยังไม่มีออดให้กดอีกตะหาก ฉันเดินผ่านประตูไม้ซอมซ่อเข้าไป O-O อึ้งละสิ ก็เพราะว่าข้างในยังมีประตูไม้อีก ฉันขยับประตูไม้นิดหน่อย ทันใดนั้นเสียงสัญญาณกันขโมยก็ดังขึ้น
"กรี๊ด \OoO/" เฮ้ย... ยามนับ 100 คนเลยฟ่ะ แล้วมาจับอะไรตูเนี่ย
"นี่แน่ะ!!! ข้าจะบอกอะไรให้แกนะเจ้าขโมย -u- บ้านนี้น่ะ ไม่มีขโมยคนไหนเคยปล้นของไปได้เฟร้ย แกมาผิดที่แล้ว..." ยามคนหนึ่งพูดขึ้น
"บ้าน่า... ฉันไม่ใช่ขโมยซะหน่อย - -;; ฉันเป็นแขกของไอ้ภัทรมัน" ฉันพูดอย่าง'รมณ์เสีย
"ขอโทษทีนะ... จะมาโกหกไม่ได้หรอกตราบใดที่ยังมีฉันเป็นหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของที่นี่ แถมยังมาเรียกนายน้อยว่า 'ไอ้' อีก แบบนี้ ยอมรับไม่ได้แล้ว... -_-++" ยามคนเดิมพูดต่อ โธ่เว้ย... ทำไมเราถึงซวยอย่างนี้เนี่ย
"เออๆๆ ว่าแต่ว่า เมื่อไหร่จะให้ฉันเข้าไปหานายน้อยของแกล่ะ -_-++"
"ไม่รู้สิว่าจะได้เข้าไปหานายน้อยเปล่านะ แต่ก่อนอื่น เธอต้องไปโรงพักก่อนละ" O-O โรงพัก !?! ทำไมฉันต้องไปด้วยนี่ ยี๋... ไอ้บ้านบ้าๆเนี่ย จ้างให้ฉันก็ไม่มาอีกแล้ว แล้วยาม 2 คนก็มาจับแขนฉันไว้ พอพยายามดิ้น มันก็ยิ่งบีบแชฃขนฉันซะเจ็บ
"ไอ้บ้า!!! ฉันไม่ได้เป็นขโมยนะ แล้วก็ เลิกบีบแขนฉันได้แล้ว -_-++"
"ไม่ต้องฟังมัน คุมตัวมันไปที่โรงพัก ^_-" ยี๋ ไอ้หัวหน้ายาม แกนะแก รอให้ฉันได้พบไอ้ภัทรเมื่อไหร่จะฟ้องเลยว่าให้ไล่ออกไปซะ เชอะ แต่ก็ช่างเถอะ รีบๆไปโรงพักจะได้หมดเรื่อง คิดว่า พวกตำรวจคงไม่บ้าจี้แบบไอ้พวกยามนี่หรอกนะ ยังไงพอตำรวจก็คงไม่โง่ขนาดบอกว่าเราเป็นคนร้ายหรอก เมื่อฉันคิดดังนี้แล้วจึงยอมไปโรงพักกับพวกมันอย่างโดยดี
--------------------------------- ผ่านไป 3-4 ชั่วโมง --------------------------------
"เสียใจด้วยนะครับ คุณดวง แต่ว่า ทางเราคงยังปล่อยตัวคุณไปไม่ได้ ยังต้องสืบสวนสอบสวนเรื่องที่คุณเป็นขโมยก่อนนะครับ" ตำรวจพูดขึ้น
"ไอ้ตำรวจหน้าโง่เอ๊ย แกน่ะ เชื่อไอ้พวกยามโง่ๆพวกนี้ได้ไงก๊าน ดูเด๊ะ ฉันเนี่ยนะจะเป็นขโมย อิส อิมพอร์สสิเบิร์ล ดู ยู โน้ว =_=+++"
"O-O+++ นี่คุณหาว่า ตำรวจอย่างผมหน้าโง่เหรอครับ อย่างนี้ไม่ต้องพูดแล้ว พาตัวไปขังได้เลย..." T^T ขังเหรอ นี่ฉันต้องถูกขังจริงๆหรือเนี่ย
"กรี๊ดดดดดดดดดด.... T^T หนูไม่ได้เป็นขโมยจิงๆนะค้า... พี่ตำรวจผู้ฉลาดหลักแหลมรูปหล่อเฟี้ยวที่สุดในโลก..." ฉันพูดออกมาพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นขอความเห็นใจ แต่ตำรวจกลับไม่เห็นใจฉันเลย... เฮ้อ -O-;;; เศร้าใจจริงจริ๊ง...
------------------ ณ ห้องขัง --------------------
"เฮ้อ... เพราะไอ้ตำรวจหน้าโง่แท้ๆที่จับคนผิด =o=;;; " ฉันร้องอย่างเบื่อหน่ายพลางพิงผนังในคุก
"เธอก็น่าจะรู้ว่า ตำรวจแห่งตำบล D.Dog น่ะ โง่ที่สุดในโลก..." มีเสียงๆหนึ่งดังมาจากด้านข้าง
"จริงสินะ... ว่าแต่ว่า เธอทำผิดอะไรล่ะ..."
"ไม่อยากจะพูดเลยนะ... ฉันกำลังถูกไอ้แก๊งห่วยๆซ้อม ฉันก็เลยต้องจัดการมันก่อนถูกมันจัดการน่ะสิ..."
"อืม... ว่าแต่ว่าเธอชื่ออะไรล่ะ... =O=;;;"
"ทราย... แล้วเธอล่ะ" ทรายเหรอ... ชื่อเหมือนหญิงโหดคนนั้นจังเลย แถมยังต่อสู้เก่งเหมือนกันกับทรายที่หน้าเหมือนซิลค์อีกตะหาก
"ดวง..." ฉันตอบเบาๆ แล้วฉันก็มองไปยังห้องข้างๆ หญิงสาวคนนั้น... นั่นมัน ทรายนี่หว่า OoO;;; บรื๋อ -_-;;; น่ากลัวจังเลย จ้องมาที่ฉันเขม็งเลยล่ะ แล้วฉันจะทำไงดีเนี่ย
"ใช่เธอจริงๆด้วย... เธอรู้มั้ย... เพราะเธอ... เพราะเธอ..." ฉันได้ยินเสียงสอื้นเบาๆของทราย "พี่ชายฉันถึงต้องตาย... พี่ชายที๋ฉันรักที่สุดถึงต้องตาย TT_TT"
"O_O!!!! ตายเหรอ... ทำไมละ ฉันไปทำอะไร..."
"รูปโป๊ของเธอ... ทำให้พี่ชายฉันเลือดกำเดาออกกระฉูดจนเลือดหมดตัวน่ะสิ T^T..." จะว่าไปแล้วท่าร้องไห้ของทรายนี่ เหมือนซิลค์จังเลยนะ แต่ว่า... ฉันนี่สิมันแย่จริงๆ เพราะว่าฉันเผลอ...
"ก๊าก กักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ชายเธอเนี่ยฮาชะมัด... TuT มีที่ไหนฟระ ดูรูปโป๊แล้วตาย แล้วไมไม่เห็นลงหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งล่ะ ถ้าลงนะ หึๆ คนทั่วโลกต้องหัวเราะตายแน่เลย ก๊าก กั่กๆๆๆๆๆ" ฉันหัวเราะจนน้ำตาไหลเลย โอย... ปวดท้อง... ปวดท้อง
"T_T เธอมันใจร้าย ฮือๆๆๆๆ...." ทรายร้องไห้ออกมา
"ร้องมายังไงฉันก็ไม่ปลอบหรอกนะ..." ฉันพูดพลางหันไปมองทางอื่น ฉันล่ะเกลี๊ยด~เกลียด ไอ้พวกเจ้าน้ำตาพวกนี้นะ แล้วเสียงร้องไห้ก็เงียบหายไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนซิลค์ดีนะ ทรายนี่
"ใจร้าย~ ว่าแต่ว่า ยังไงฉันก็ไม่ให้แกปลอบหรอกย่ะ..." แต่เรื่องพูดย้อนฉันเนี่ย... ทรายต่างจากซิลค์มาก ถ้าเป็นซิลค์นะ ก็คงจะพูดแค่ว่า 'จายย้าย~' เฮ้อ... ทันใดนั้นเองฉันก็ได้ยินเสียงไขกุญแจ "ภัทร... นั่นเธอรึ..." ^O^ เรากำลังจะออกจากคุกนี้แล้วน่ะสิ... ว้ายๆๆๆ ดีใจจังเลย
"ไปกันได้แล้ว ดวง... -_-''' " มันเงียบสักพักหนึ่ง แล้วพูดต่อว่า "ต้องขอโทษแทนยามนั่นด้วยนะ..." แล้วมันก็ดึงตัวฉันให้ยืนขึ้น ขณะที่มันกำลังจูงมือฉันออกไปจากห้องขัง...
"แล้วเธอจะปล่อยทรายไว้เหรอ..." ฉันถาม...
"ก็คงงั้น... เพราะฉันไม่สามารถช่วยเธอได้... เราไม่มีเวลาแล้ว รีบไปกันเถอะน่า" ไอ้คนใจร้าย(ภัทร)พูดขึ้น แล้วมันก็บีบมือฉันแน่น ฉันร้องออกมาเบาๆ แล้วก็ลากฉันไปยังที่บ้านของมัน ฉันมองดูนาฬิกา... ว้ายยยยย 5 ทุ่ม แล้วรึเนี่ย T^T แล้วเวลาตูกลับบ้านไป ถูกแม่ด่าเละแน่เลยตู
"ไว้ฉันค่อยไปบ้านนายวันอื่นไม่ได้เหรอ... T_T" ฉันร้องออกมา
"ไม่ได้หรอก... คืนนี้เธอต้องซ้อมบทดาน่าด้วยนี่นา..."
"เป็นไอ้หมางี่เง่านั่นต้องซ้อมบืด้วยรึไงกัน ห๊า!!!!!!!!!!!!!!!! =_=... บอกตามตรงเหอะ... นายเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่... ถึงให้ฉันต้องเป็นไอ้หมาห่วยๆนั่น..." มันมองหน้าฉันสักพักหนึ่ง ก่อนตอบฉันว่า
"เป็นยัยเฉิ่ม..." ยี๋ >_<;;; แกนะแก๊~ บังอาจนักนะ ถ้าเป็นปกติฉันจะเถียงกลับไปทันที แต่ว่า วันนี้ไม่รู้เป็นไรนะ ฉันไม่มีอารมณ์ บางทีอาจจะเป็นเพราะ... มันจูงมือฉันอยู่ก็ได้มั้ง //-// แผ่ว... ว้ายๆๆๆ เราหน้าแดงได้ไงกันเนี่ย แล้วฉันก็รีบดึงมือออกมา
"รู้นะว่า เธอจะแอบหนีกลับบ้านน่ะ... มาให้จูงซะดีๆ ไงๆเด๋วพรุ่งนี้ฉันก็ต้องใส่ปลอกคอจูงเธออยู่ดีน่า..."
"บ้าน่ะ... ฉันไม่หนีหรอก..." แต่ว่า มันกลับเอามือมันมาจูงมือฉัน แล้วเดินอย่างเร็ว "โอ๊ย!!!" ฉันล้ม เพราะฉันเดินตามไม่ทัน (เดินน่ะ ฉันเดินช้า แต่ถ้าวิง วิ่งเร็วจ้า ^O^) แต่ว่ามันก็ยังไม่หยุดเดิน ยังคงลากฉันต่อไป... โอ๊ย... เจ็บก้นชะมัดเลยอ้า +-+'''
============================
Writer :
ตอนหน้าให้ภัทรเล่าเรื่องบ้างดีกว่า
โฮะๆ... เปลี่ยนคนบ้าง
แล้วก็จะให้ดวงมาเป็นคนเล่าต่อ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
...
และบัดนี้ ฉันก็ยืนอยู่หน้าบ้านของมัน บ้านที่เป็นบ้านไม้ ดูแล้วซอมซ่อชะมัด ไม่เคยเจอบ้านใครที่โทรมขนาดนี้มาก่อนเลยแฮะ =_=;;; แถมยังไม่มีออดให้กดอีกตะหาก ฉันเดินผ่านประตูไม้ซอมซ่อเข้าไป O-O อึ้งละสิ ก็เพราะว่าข้างในยังมีประตูไม้อีก ฉันขยับประตูไม้นิดหน่อย ทันใดนั้นเสียงสัญญาณกันขโมยก็ดังขึ้น
"กรี๊ด \OoO/" เฮ้ย... ยามนับ 100 คนเลยฟ่ะ แล้วมาจับอะไรตูเนี่ย
"นี่แน่ะ!!! ข้าจะบอกอะไรให้แกนะเจ้าขโมย -u- บ้านนี้น่ะ ไม่มีขโมยคนไหนเคยปล้นของไปได้เฟร้ย แกมาผิดที่แล้ว..." ยามคนหนึ่งพูดขึ้น
"บ้าน่า... ฉันไม่ใช่ขโมยซะหน่อย - -;; ฉันเป็นแขกของไอ้ภัทรมัน" ฉันพูดอย่าง'รมณ์เสีย
"ขอโทษทีนะ... จะมาโกหกไม่ได้หรอกตราบใดที่ยังมีฉันเป็นหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของที่นี่ แถมยังมาเรียกนายน้อยว่า 'ไอ้' อีก แบบนี้ ยอมรับไม่ได้แล้ว... -_-++" ยามคนเดิมพูดต่อ โธ่เว้ย... ทำไมเราถึงซวยอย่างนี้เนี่ย
"เออๆๆ ว่าแต่ว่า เมื่อไหร่จะให้ฉันเข้าไปหานายน้อยของแกล่ะ -_-++"
"ไม่รู้สิว่าจะได้เข้าไปหานายน้อยเปล่านะ แต่ก่อนอื่น เธอต้องไปโรงพักก่อนละ" O-O โรงพัก !?! ทำไมฉันต้องไปด้วยนี่ ยี๋... ไอ้บ้านบ้าๆเนี่ย จ้างให้ฉันก็ไม่มาอีกแล้ว แล้วยาม 2 คนก็มาจับแขนฉันไว้ พอพยายามดิ้น มันก็ยิ่งบีบแชฃขนฉันซะเจ็บ
"ไอ้บ้า!!! ฉันไม่ได้เป็นขโมยนะ แล้วก็ เลิกบีบแขนฉันได้แล้ว -_-++"
"ไม่ต้องฟังมัน คุมตัวมันไปที่โรงพัก ^_-" ยี๋ ไอ้หัวหน้ายาม แกนะแก รอให้ฉันได้พบไอ้ภัทรเมื่อไหร่จะฟ้องเลยว่าให้ไล่ออกไปซะ เชอะ แต่ก็ช่างเถอะ รีบๆไปโรงพักจะได้หมดเรื่อง คิดว่า พวกตำรวจคงไม่บ้าจี้แบบไอ้พวกยามนี่หรอกนะ ยังไงพอตำรวจก็คงไม่โง่ขนาดบอกว่าเราเป็นคนร้ายหรอก เมื่อฉันคิดดังนี้แล้วจึงยอมไปโรงพักกับพวกมันอย่างโดยดี
--------------------------------- ผ่านไป 3-4 ชั่วโมง --------------------------------
"เสียใจด้วยนะครับ คุณดวง แต่ว่า ทางเราคงยังปล่อยตัวคุณไปไม่ได้ ยังต้องสืบสวนสอบสวนเรื่องที่คุณเป็นขโมยก่อนนะครับ" ตำรวจพูดขึ้น
"ไอ้ตำรวจหน้าโง่เอ๊ย แกน่ะ เชื่อไอ้พวกยามโง่ๆพวกนี้ได้ไงก๊าน ดูเด๊ะ ฉันเนี่ยนะจะเป็นขโมย อิส อิมพอร์สสิเบิร์ล ดู ยู โน้ว =_=+++"
"O-O+++ นี่คุณหาว่า ตำรวจอย่างผมหน้าโง่เหรอครับ อย่างนี้ไม่ต้องพูดแล้ว พาตัวไปขังได้เลย..." T^T ขังเหรอ นี่ฉันต้องถูกขังจริงๆหรือเนี่ย
"กรี๊ดดดดดดดดดด.... T^T หนูไม่ได้เป็นขโมยจิงๆนะค้า... พี่ตำรวจผู้ฉลาดหลักแหลมรูปหล่อเฟี้ยวที่สุดในโลก..." ฉันพูดออกมาพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นขอความเห็นใจ แต่ตำรวจกลับไม่เห็นใจฉันเลย... เฮ้อ -O-;;; เศร้าใจจริงจริ๊ง...
------------------ ณ ห้องขัง --------------------
"เฮ้อ... เพราะไอ้ตำรวจหน้าโง่แท้ๆที่จับคนผิด =o=;;; " ฉันร้องอย่างเบื่อหน่ายพลางพิงผนังในคุก
"เธอก็น่าจะรู้ว่า ตำรวจแห่งตำบล D.Dog น่ะ โง่ที่สุดในโลก..." มีเสียงๆหนึ่งดังมาจากด้านข้าง
"จริงสินะ... ว่าแต่ว่า เธอทำผิดอะไรล่ะ..."
"ไม่อยากจะพูดเลยนะ... ฉันกำลังถูกไอ้แก๊งห่วยๆซ้อม ฉันก็เลยต้องจัดการมันก่อนถูกมันจัดการน่ะสิ..."
"อืม... ว่าแต่ว่าเธอชื่ออะไรล่ะ... =O=;;;"
"ทราย... แล้วเธอล่ะ" ทรายเหรอ... ชื่อเหมือนหญิงโหดคนนั้นจังเลย แถมยังต่อสู้เก่งเหมือนกันกับทรายที่หน้าเหมือนซิลค์อีกตะหาก
"ดวง..." ฉันตอบเบาๆ แล้วฉันก็มองไปยังห้องข้างๆ หญิงสาวคนนั้น... นั่นมัน ทรายนี่หว่า OoO;;; บรื๋อ -_-;;; น่ากลัวจังเลย จ้องมาที่ฉันเขม็งเลยล่ะ แล้วฉันจะทำไงดีเนี่ย
"ใช่เธอจริงๆด้วย... เธอรู้มั้ย... เพราะเธอ... เพราะเธอ..." ฉันได้ยินเสียงสอื้นเบาๆของทราย "พี่ชายฉันถึงต้องตาย... พี่ชายที๋ฉันรักที่สุดถึงต้องตาย TT_TT"
"O_O!!!! ตายเหรอ... ทำไมละ ฉันไปทำอะไร..."
"รูปโป๊ของเธอ... ทำให้พี่ชายฉันเลือดกำเดาออกกระฉูดจนเลือดหมดตัวน่ะสิ T^T..." จะว่าไปแล้วท่าร้องไห้ของทรายนี่ เหมือนซิลค์จังเลยนะ แต่ว่า... ฉันนี่สิมันแย่จริงๆ เพราะว่าฉันเผลอ...
"ก๊าก กักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ชายเธอเนี่ยฮาชะมัด... TuT มีที่ไหนฟระ ดูรูปโป๊แล้วตาย แล้วไมไม่เห็นลงหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งล่ะ ถ้าลงนะ หึๆ คนทั่วโลกต้องหัวเราะตายแน่เลย ก๊าก กั่กๆๆๆๆๆ" ฉันหัวเราะจนน้ำตาไหลเลย โอย... ปวดท้อง... ปวดท้อง
"T_T เธอมันใจร้าย ฮือๆๆๆๆ...." ทรายร้องไห้ออกมา
"ร้องมายังไงฉันก็ไม่ปลอบหรอกนะ..." ฉันพูดพลางหันไปมองทางอื่น ฉันล่ะเกลี๊ยด~เกลียด ไอ้พวกเจ้าน้ำตาพวกนี้นะ แล้วเสียงร้องไห้ก็เงียบหายไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนซิลค์ดีนะ ทรายนี่
"ใจร้าย~ ว่าแต่ว่า ยังไงฉันก็ไม่ให้แกปลอบหรอกย่ะ..." แต่เรื่องพูดย้อนฉันเนี่ย... ทรายต่างจากซิลค์มาก ถ้าเป็นซิลค์นะ ก็คงจะพูดแค่ว่า 'จายย้าย~' เฮ้อ... ทันใดนั้นเองฉันก็ได้ยินเสียงไขกุญแจ "ภัทร... นั่นเธอรึ..." ^O^ เรากำลังจะออกจากคุกนี้แล้วน่ะสิ... ว้ายๆๆๆ ดีใจจังเลย
"ไปกันได้แล้ว ดวง... -_-''' " มันเงียบสักพักหนึ่ง แล้วพูดต่อว่า "ต้องขอโทษแทนยามนั่นด้วยนะ..." แล้วมันก็ดึงตัวฉันให้ยืนขึ้น ขณะที่มันกำลังจูงมือฉันออกไปจากห้องขัง...
"แล้วเธอจะปล่อยทรายไว้เหรอ..." ฉันถาม...
"ก็คงงั้น... เพราะฉันไม่สามารถช่วยเธอได้... เราไม่มีเวลาแล้ว รีบไปกันเถอะน่า" ไอ้คนใจร้าย(ภัทร)พูดขึ้น แล้วมันก็บีบมือฉันแน่น ฉันร้องออกมาเบาๆ แล้วก็ลากฉันไปยังที่บ้านของมัน ฉันมองดูนาฬิกา... ว้ายยยยย 5 ทุ่ม แล้วรึเนี่ย T^T แล้วเวลาตูกลับบ้านไป ถูกแม่ด่าเละแน่เลยตู
"ไว้ฉันค่อยไปบ้านนายวันอื่นไม่ได้เหรอ... T_T" ฉันร้องออกมา
"ไม่ได้หรอก... คืนนี้เธอต้องซ้อมบทดาน่าด้วยนี่นา..."
"เป็นไอ้หมางี่เง่านั่นต้องซ้อมบืด้วยรึไงกัน ห๊า!!!!!!!!!!!!!!!! =_=... บอกตามตรงเหอะ... นายเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่... ถึงให้ฉันต้องเป็นไอ้หมาห่วยๆนั่น..." มันมองหน้าฉันสักพักหนึ่ง ก่อนตอบฉันว่า
"เป็นยัยเฉิ่ม..." ยี๋ >_<;;; แกนะแก๊~ บังอาจนักนะ ถ้าเป็นปกติฉันจะเถียงกลับไปทันที แต่ว่า วันนี้ไม่รู้เป็นไรนะ ฉันไม่มีอารมณ์ บางทีอาจจะเป็นเพราะ... มันจูงมือฉันอยู่ก็ได้มั้ง //-// แผ่ว... ว้ายๆๆๆ เราหน้าแดงได้ไงกันเนี่ย แล้วฉันก็รีบดึงมือออกมา
"รู้นะว่า เธอจะแอบหนีกลับบ้านน่ะ... มาให้จูงซะดีๆ ไงๆเด๋วพรุ่งนี้ฉันก็ต้องใส่ปลอกคอจูงเธออยู่ดีน่า..."
"บ้าน่ะ... ฉันไม่หนีหรอก..." แต่ว่า มันกลับเอามือมันมาจูงมือฉัน แล้วเดินอย่างเร็ว "โอ๊ย!!!" ฉันล้ม เพราะฉันเดินตามไม่ทัน (เดินน่ะ ฉันเดินช้า แต่ถ้าวิง วิ่งเร็วจ้า ^O^) แต่ว่ามันก็ยังไม่หยุดเดิน ยังคงลากฉันต่อไป... โอ๊ย... เจ็บก้นชะมัดเลยอ้า +-+'''
============================
Writer :
ตอนหน้าให้ภัทรเล่าเรื่องบ้างดีกว่า
โฮะๆ... เปลี่ยนคนบ้าง
แล้วก็จะให้ดวงมาเป็นคนเล่าต่อ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น