ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : กฎห่วยๆ
"ภัทร..." ฉันอุทานออกมาเบาๆ... เมื่อเห็นภัทร นั่งซึม...
"โปรดเรียกผมว่า 'ท่านประธาน(นักเรียน)' ด้วย" ชิ... คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงทีแบบนี้ทำเป็นวางท่า
"ค่าๆ... ท่านประธาน... -_-;; ว่าแต่ว่า 'ไมมานั่งซึมล่ะ"ฉันถาม
"ดวง!!!" แฟรี่ตัวน้อยๆที่สูงราว 1 ม. มีปีกอยู่ด้านหลังตะโกนขึ้น "เธอเห็นมั้ยว่า พี่ภัทรกำลังเสียใจเรื่องที่ดาน่าท้อง... เธอน่ะไม่เข้าใจพี่ภัทร ออกไปไกลๆเลย..." แฟรี่ตะโกนใส่หน้าฉัน ชิ... ตัวเล็กแล้วยังทำเป็นวางอำนาจอีกนะ
"แฟรี่... ออกไปก่อน..." ภัทรพูดขึ้น แฟรี่โค้งตัวลงก่อนจะค่อยๆเดินออกไปจากห้อง ท่านปธน.ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองฉัน "เพราะไอ้หมาห่วยๆของเธอ ทำให้ฉันมีเรื่องราวมากมายถึงขนาดนี้"
"แกหาว่า มาม่าของฉันสั่วรึไงกัน..." ระหว่างที่ฉันพูด ฉันเห็นเจ้ามาม่านำไอ้หมาโสโครกของท่าปธน.ออกไปนอกห้อง แต่ฉันไม่มีอารมณ์จะห้ามมาม่าแล้ว ตอนนี้ฉันอยากจะด่าไอ้คนที่มาว่ามาม่าแสนรักของฉันเป็นหมาห่วยๆ
"เออ... แล้วก็... ท่านประธาน(นักเรียน) ไม่ใช่แก"
"แล้วแก... เอ๊ย... ท่านปธน.ขา ท่านจะทำอะไรต่อไปหรือคะ -_-++" ฉันฝืนพูด แหวะๆๆ ท่านปธน.ขา เราพูดไปได้ยังไงเนี่ย
"เธอต้องชดใช้... ด้วยการเป็นคนรับใช้ของฉัน 1 ปีเต็มๆ... ^o^" เฮ้ยๆ ไอ้หน้าเครียดๆของมันตอนนี้กลายเป็นหน้าที่มีรอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ไปเสียแล้ว ดูแล้วน่ากลัวชะมัด มันจ้องมาที่ฉัน ก่อนที่จะค่อยๆลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ "เธอก็รู้นี่นาว่า หากอาจารย์นุ้ย เค้าทราบเรื่องที่ดาน่าท้องน่ะ ก็จะไล่ฉันออกจากการเป็นปธน. และที่เธอท้องน่ะ ก็เพราะไอ้หมาห่วยๆของเธอนั่นแหละ"
"'จารย์นุ้ย ??? เธอ ??? เธอเนี่ยใครเหรอ ?_?"
"'จารย์นุ้ย ก็คนที่ผมแดงๆนั่นไง ส่วนเธอก็คือ 'ดาน่า' เพราะฉะนั้นคำสั่งแรกก็คือ... ช่วยเป็น'ดาน่า' แทนเจ้าดาน่าของฉันที ^^" เอ๋... อ๋า... O-O เป็นหมาห่วยๆ แทนเจ้าหมาห่วยๆ แล้วทำไมฉันต้องเป็นแทนด้วยล่ะเนี่ย
"ทำไมฉันต้องเป็นหมาห่วยๆด้วยล่ะ...OoO;;" ฉันร้องออกมา
"ก็เพราะว่า... มีเพียงฉันคนเดียวที่รู้ว่า 'ดาน่า'ท้องกับ'มาม่า' ซึ่งกฎข้อที่ 345 ของโรงเรียนนี้กล่าวไว้ว่า หากสุนัขของเด็กนักเรียนในโรงเรียนท้องกัน แสดงว่า เด็กนักเรียน 2 คนนั้นต้องเป็นคู่รักประจำโรงเรียน จากนั้น เธอก็จะถูกประจาร เธออยากโดนรึไงกันและตอนเราเข้ามาในโรงเรียนก็มีการเซ็นสัญญาด้วยว่า 'หากหมาของชาย 1 หญิง 1 ท้องกัน พอจบจากโรงเรียนก็ต้องแต่งงานกัน' มันค่อนข้างที่จะเป็นกฎงี่เง่า เธอว่ามั้ย"
"งี่เง่ามากๆ... แล้วมีกฎไรอีกมั้ย" ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก
"กฎข้อนี้เกี่ยวพรรค์ถึงฉันโดยตรง 'หมาของปธน.หากตั้งครรภ์แล้วต้องลาออกจากการเป็นปธน. เพราะการที่หมาท้องกันจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับหมาของเด็กนักเรียนรุ่นต่อๆไป' นี่ไง... แต่ฉันไม่ยอมโยนตำแหน่งนี้ให้รักษ์ก่อนเวลาอันควรหรอก..."
"เราไม่น่าเข้าโรงเรียนนี้เล้ย เฮ้อ... -_-;;" ทำไมกฎโรงเรียนนี้มันถึงบ้าๆบอๆหว่า "แล้วตกลงฉันต้องเป็นไอ้หมาห่วยๆให้นายเนี่ยนะ..."
"ใช่แล้ว... ฉันยังมีวิธีโกหกเรื่องที่ ดาน่า มันท้องได้... ^^ ว่าแต่ว่า ฉันมีชุดปลอมตัวสูตรดาน่า เย็นนี้เธอไปเอาที่บ้านฉันได้เลยนะ แล้วก็พรุ่งนี้ก็ใส่มันมาด้วยล่ะ..." T^T ทำไมฉันถึงซวยคนเดียวนะเนี่ย คิดแล้วเครียด
...
ไหนจะต้องเดิน 4 เท้า
ไหนจะต้องกินอาหารหมา
ไหนจะต้อง...
...
เฮ้อ... ยิ่งคิดยิ่งเครียด ทำไมช่วงนี้ต้องมีเรื่องมาชวนปวดหัวบ่อยจังเลยนะเนี่ย คิดแล้วเซ็งชะมัด T_T มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้มั้ยเนี่ย...
"พี่ภัทรคะ อาจารย์สอนวิชาหมาวิทยา เดินทางมาถึงแล้วค่ะ..." แฟรี่พูดขึ้น "ให้อาจารย์โดมเดินเข้าไปเลยนะคะ..." แล้ว (ไอ้) พี่โดมก็เดินเข้ามา โดยมีเอ็มม่าเดินอยู่ข้างๆอีกคน หน้าแดงเชียวนะ ท่านหัวหน้าห้อง และมี ทรายเดินตามหลังมาด้วย บรื๋อ -_-;; ทรายมองเราซะน่ากลัวเชียว และที่ฉันไม่ทันสังเกตก็คือมีซิลค์เดินอยู่ข้างๆ (ไอ้)พี่โดมอีกคน
"ซิลค์ ^o^" ฉันโผเข้ากอดเธอ แล้วก็กระซิบข้างๆหู "ดูข้างหลังเธอสิ คนนั้นคือ 'ทราย' ที่หน้าเหมือนเธอ...
"ก็เหมือนนะ... ทำไมเหรอ" ซิลค์ถาม
"ก็อาจจะเป็นพี่สาวฝาแฝดของเธอไง"
"เหรอ... อืม... เป็นไปไมได้... เป็นไปไม่ได้... T_T ก็พี่สาวฉันน่ะ... ตาย... เพราะฉันไปแล้วนี่นา ฮือๆๆๆๆๆๆๆ" ยัยซิลค์น้า ยัยซิลค์ แกบีบน้ำตาอีกแล้ว OoO หา!!!!!! (ไอ้)พี๋โดม บ้าๆๆๆๆ บังอาจไปกอดซิลค์ซะได้ แถมยังยื่นผ้าเช็ดหน้าไปให้อีกแน่ะ ยี๋ แหวะ จะอ้วก
"น้ำตาของคุณใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเดี๋ยวก็แห้งแล้วครับ แต่ใจของคุณที่แตกร้าวนั้น จำเป็นต้องเอาหัวใจของผมมาโปะเพื่อเติมเต็มหัวใจของคุณให้หายแตกร้าว..." (ไอ้)พี่โดมพูดจีบซิลค์
"ฉันว่า อาจารย์ คนนี้ท่าทางบ้าๆบอๆนะ อย่ายุ่งเลยดีกว่า..." ฉันกระซิบข้างหูของซิลค์
"ฉันว่า ท่านก็เป็นคนดีนะ อ่อนโยน มีเมตตา ว่าแต่ว่า เธอไปทำอะไรมากับผมน่ะ..." ซิลค์ถามฉัน แล้วจะให้ตอบว่าไรเนี่ย
"ก็พี่ชายฉันอ่ะนะ มาตัดผมให้ฉันน่ะสิ มันแอบมาตัดให้น่ะ ยิ่งคิดยิ่งแค้นนัก..." ฉันพูดพลางเหล่ตาไปยัง (ไอ้)พี่โดม พร้อมกับแลบลิ้นให้
"เหรอ... ไว้แนะนำพี่ชายของเธอให้ฉันรู้จักบ้างนะ ^^" ซวยล่ะตู... แล้วจะทำไงกันอีกละเนี่ย... เพราะว่าพี่ชายฉันก็คือ (ไอ้)พี่โดม หรือ อาจารย์โดมนั่นเอง หรือ โดมแห่งวงโกโมโล่ แต่ช่างเถอะ ถ้าเกิดเราบอกซิลค์ไปความลับก็คงไม่แตกหรอกนะ เพื่อนรักของเราคงไม่ปากหมาไปพูดกับใครง่ายๆหรอก
"งั้นเย็นนี้มาหาฉันที่บ้านนะ ^^;;" เฮ่อ... เปิดเผยไปเลยก้ดีนะเนี่ย "รีบๆมาล่ะ..."
"จ้า..." ซิลค์พูดขึ้น ฉันส่งยิ้มให้ ก่อนโบกมือให้เพื่อนรักของฉัน เฮ้อ... แล้วเรื่องราวที่แสนวุ่นวายนี้จะลงเอยอย่างไรหนอ แล้วฉันก็หันไปทางภัทรที่ส่งยิ้มมาให้ แหวะ ใครอยากได้ยิ้มของแกไม่ทราบ แล้วฉันก็แลบลิ้นส่งกลับไปให้มัน
=====================
Writer:
โฮะๆ หาทางกลั่นแกล้งดวงเต็มที่เลยนะเนี่ย
ตอนหน้า ดวงเป็นหมา แล้วจะเป็นยังไงกันเนี่ย
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค้า
"โปรดเรียกผมว่า 'ท่านประธาน(นักเรียน)' ด้วย" ชิ... คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงทีแบบนี้ทำเป็นวางท่า
"ค่าๆ... ท่านประธาน... -_-;; ว่าแต่ว่า 'ไมมานั่งซึมล่ะ"ฉันถาม
"ดวง!!!" แฟรี่ตัวน้อยๆที่สูงราว 1 ม. มีปีกอยู่ด้านหลังตะโกนขึ้น "เธอเห็นมั้ยว่า พี่ภัทรกำลังเสียใจเรื่องที่ดาน่าท้อง... เธอน่ะไม่เข้าใจพี่ภัทร ออกไปไกลๆเลย..." แฟรี่ตะโกนใส่หน้าฉัน ชิ... ตัวเล็กแล้วยังทำเป็นวางอำนาจอีกนะ
"แฟรี่... ออกไปก่อน..." ภัทรพูดขึ้น แฟรี่โค้งตัวลงก่อนจะค่อยๆเดินออกไปจากห้อง ท่านปธน.ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองฉัน "เพราะไอ้หมาห่วยๆของเธอ ทำให้ฉันมีเรื่องราวมากมายถึงขนาดนี้"
"แกหาว่า มาม่าของฉันสั่วรึไงกัน..." ระหว่างที่ฉันพูด ฉันเห็นเจ้ามาม่านำไอ้หมาโสโครกของท่าปธน.ออกไปนอกห้อง แต่ฉันไม่มีอารมณ์จะห้ามมาม่าแล้ว ตอนนี้ฉันอยากจะด่าไอ้คนที่มาว่ามาม่าแสนรักของฉันเป็นหมาห่วยๆ
"เออ... แล้วก็... ท่านประธาน(นักเรียน) ไม่ใช่แก"
"แล้วแก... เอ๊ย... ท่านปธน.ขา ท่านจะทำอะไรต่อไปหรือคะ -_-++" ฉันฝืนพูด แหวะๆๆ ท่านปธน.ขา เราพูดไปได้ยังไงเนี่ย
"เธอต้องชดใช้... ด้วยการเป็นคนรับใช้ของฉัน 1 ปีเต็มๆ... ^o^" เฮ้ยๆ ไอ้หน้าเครียดๆของมันตอนนี้กลายเป็นหน้าที่มีรอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ไปเสียแล้ว ดูแล้วน่ากลัวชะมัด มันจ้องมาที่ฉัน ก่อนที่จะค่อยๆลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ "เธอก็รู้นี่นาว่า หากอาจารย์นุ้ย เค้าทราบเรื่องที่ดาน่าท้องน่ะ ก็จะไล่ฉันออกจากการเป็นปธน. และที่เธอท้องน่ะ ก็เพราะไอ้หมาห่วยๆของเธอนั่นแหละ"
"'จารย์นุ้ย ??? เธอ ??? เธอเนี่ยใครเหรอ ?_?"
"'จารย์นุ้ย ก็คนที่ผมแดงๆนั่นไง ส่วนเธอก็คือ 'ดาน่า' เพราะฉะนั้นคำสั่งแรกก็คือ... ช่วยเป็น'ดาน่า' แทนเจ้าดาน่าของฉันที ^^" เอ๋... อ๋า... O-O เป็นหมาห่วยๆ แทนเจ้าหมาห่วยๆ แล้วทำไมฉันต้องเป็นแทนด้วยล่ะเนี่ย
"ทำไมฉันต้องเป็นหมาห่วยๆด้วยล่ะ...OoO;;" ฉันร้องออกมา
"ก็เพราะว่า... มีเพียงฉันคนเดียวที่รู้ว่า 'ดาน่า'ท้องกับ'มาม่า' ซึ่งกฎข้อที่ 345 ของโรงเรียนนี้กล่าวไว้ว่า หากสุนัขของเด็กนักเรียนในโรงเรียนท้องกัน แสดงว่า เด็กนักเรียน 2 คนนั้นต้องเป็นคู่รักประจำโรงเรียน จากนั้น เธอก็จะถูกประจาร เธออยากโดนรึไงกันและตอนเราเข้ามาในโรงเรียนก็มีการเซ็นสัญญาด้วยว่า 'หากหมาของชาย 1 หญิง 1 ท้องกัน พอจบจากโรงเรียนก็ต้องแต่งงานกัน' มันค่อนข้างที่จะเป็นกฎงี่เง่า เธอว่ามั้ย"
"งี่เง่ามากๆ... แล้วมีกฎไรอีกมั้ย" ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก
"กฎข้อนี้เกี่ยวพรรค์ถึงฉันโดยตรง 'หมาของปธน.หากตั้งครรภ์แล้วต้องลาออกจากการเป็นปธน. เพราะการที่หมาท้องกันจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับหมาของเด็กนักเรียนรุ่นต่อๆไป' นี่ไง... แต่ฉันไม่ยอมโยนตำแหน่งนี้ให้รักษ์ก่อนเวลาอันควรหรอก..."
"เราไม่น่าเข้าโรงเรียนนี้เล้ย เฮ้อ... -_-;;" ทำไมกฎโรงเรียนนี้มันถึงบ้าๆบอๆหว่า "แล้วตกลงฉันต้องเป็นไอ้หมาห่วยๆให้นายเนี่ยนะ..."
"ใช่แล้ว... ฉันยังมีวิธีโกหกเรื่องที่ ดาน่า มันท้องได้... ^^ ว่าแต่ว่า ฉันมีชุดปลอมตัวสูตรดาน่า เย็นนี้เธอไปเอาที่บ้านฉันได้เลยนะ แล้วก็พรุ่งนี้ก็ใส่มันมาด้วยล่ะ..." T^T ทำไมฉันถึงซวยคนเดียวนะเนี่ย คิดแล้วเครียด
...
ไหนจะต้องเดิน 4 เท้า
ไหนจะต้องกินอาหารหมา
ไหนจะต้อง...
...
เฮ้อ... ยิ่งคิดยิ่งเครียด ทำไมช่วงนี้ต้องมีเรื่องมาชวนปวดหัวบ่อยจังเลยนะเนี่ย คิดแล้วเซ็งชะมัด T_T มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้มั้ยเนี่ย...
"พี่ภัทรคะ อาจารย์สอนวิชาหมาวิทยา เดินทางมาถึงแล้วค่ะ..." แฟรี่พูดขึ้น "ให้อาจารย์โดมเดินเข้าไปเลยนะคะ..." แล้ว (ไอ้) พี่โดมก็เดินเข้ามา โดยมีเอ็มม่าเดินอยู่ข้างๆอีกคน หน้าแดงเชียวนะ ท่านหัวหน้าห้อง และมี ทรายเดินตามหลังมาด้วย บรื๋อ -_-;; ทรายมองเราซะน่ากลัวเชียว และที่ฉันไม่ทันสังเกตก็คือมีซิลค์เดินอยู่ข้างๆ (ไอ้)พี่โดมอีกคน
"ซิลค์ ^o^" ฉันโผเข้ากอดเธอ แล้วก็กระซิบข้างๆหู "ดูข้างหลังเธอสิ คนนั้นคือ 'ทราย' ที่หน้าเหมือนเธอ...
"ก็เหมือนนะ... ทำไมเหรอ" ซิลค์ถาม
"ก็อาจจะเป็นพี่สาวฝาแฝดของเธอไง"
"เหรอ... อืม... เป็นไปไมได้... เป็นไปไม่ได้... T_T ก็พี่สาวฉันน่ะ... ตาย... เพราะฉันไปแล้วนี่นา ฮือๆๆๆๆๆๆๆ" ยัยซิลค์น้า ยัยซิลค์ แกบีบน้ำตาอีกแล้ว OoO หา!!!!!! (ไอ้)พี๋โดม บ้าๆๆๆๆ บังอาจไปกอดซิลค์ซะได้ แถมยังยื่นผ้าเช็ดหน้าไปให้อีกแน่ะ ยี๋ แหวะ จะอ้วก
"น้ำตาของคุณใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเดี๋ยวก็แห้งแล้วครับ แต่ใจของคุณที่แตกร้าวนั้น จำเป็นต้องเอาหัวใจของผมมาโปะเพื่อเติมเต็มหัวใจของคุณให้หายแตกร้าว..." (ไอ้)พี่โดมพูดจีบซิลค์
"ฉันว่า อาจารย์ คนนี้ท่าทางบ้าๆบอๆนะ อย่ายุ่งเลยดีกว่า..." ฉันกระซิบข้างหูของซิลค์
"ฉันว่า ท่านก็เป็นคนดีนะ อ่อนโยน มีเมตตา ว่าแต่ว่า เธอไปทำอะไรมากับผมน่ะ..." ซิลค์ถามฉัน แล้วจะให้ตอบว่าไรเนี่ย
"ก็พี่ชายฉันอ่ะนะ มาตัดผมให้ฉันน่ะสิ มันแอบมาตัดให้น่ะ ยิ่งคิดยิ่งแค้นนัก..." ฉันพูดพลางเหล่ตาไปยัง (ไอ้)พี่โดม พร้อมกับแลบลิ้นให้
"เหรอ... ไว้แนะนำพี่ชายของเธอให้ฉันรู้จักบ้างนะ ^^" ซวยล่ะตู... แล้วจะทำไงกันอีกละเนี่ย... เพราะว่าพี่ชายฉันก็คือ (ไอ้)พี่โดม หรือ อาจารย์โดมนั่นเอง หรือ โดมแห่งวงโกโมโล่ แต่ช่างเถอะ ถ้าเกิดเราบอกซิลค์ไปความลับก็คงไม่แตกหรอกนะ เพื่อนรักของเราคงไม่ปากหมาไปพูดกับใครง่ายๆหรอก
"งั้นเย็นนี้มาหาฉันที่บ้านนะ ^^;;" เฮ่อ... เปิดเผยไปเลยก้ดีนะเนี่ย "รีบๆมาล่ะ..."
"จ้า..." ซิลค์พูดขึ้น ฉันส่งยิ้มให้ ก่อนโบกมือให้เพื่อนรักของฉัน เฮ้อ... แล้วเรื่องราวที่แสนวุ่นวายนี้จะลงเอยอย่างไรหนอ แล้วฉันก็หันไปทางภัทรที่ส่งยิ้มมาให้ แหวะ ใครอยากได้ยิ้มของแกไม่ทราบ แล้วฉันก็แลบลิ้นส่งกลับไปให้มัน
=====================
Writer:
โฮะๆ หาทางกลั่นแกล้งดวงเต็มที่เลยนะเนี่ย
ตอนหน้า ดวงเป็นหมา แล้วจะเป็นยังไงกันเนี่ย
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น