คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : FINALLY
18
Finally
ปูาน
พี่านอลับมาไ้อาทิย์ว่าแล้ว
อนนี้รอบรัวอานยอลและแบฮยอน็มาพัผ่อนพร้อมันทั้สอรอบรัว นาฟ้าัวน้อยอรอบรัวอนนี้ามิุลุทั้สออย่าับุ๊แ
พอเห็นลุามใเ้าหน่อย็ยิ่ไ้ใ อ้อนให้พาไปนู่นไปินนี่นุลุเอาใไม่ทัน
“ุยุา
เยาไป่อปาาายัน่ะ อนาะทำปาาให่ๆใหุ้ยุอยู่เอ๊”
“ลุว่าเอาไว้อนเย็นีว่านะ
อนนี้แมันแรเี๋ยวหนูะไปสบายนะ” านอแย้หลาน แม้ะอยาามใเ้าัวเล็
แ่็เป็นห่วลัวหลานป่วย
“ลุเห็น้วยนะ อนาเล่นมาทั้วันแล้ว ไปนอนเอาแรไว้เล่นอนเย็นับลุีว่าเนาะ”
ัวแสบเอเมื่อลุไม่ยอมามใ็เบะปาน้ำาลอ
แบบอมึรีบอุ้มมาปลอบ
“โอ๋ๆ
ไม่ร้อนะะ ลุไม่ไ้ะหนีอนานะ แ่ถ้าเราออไปเล่นอนนี้
หนูะไม่สบายนะัวแสบ”
“ันว่ารีบเอาไปให้านยอลับแบฮยอนเถอะ
ืนเป็นแบบนี้นานว่านี้ เราสอนเอาไม่อยู่แน่ๆ”
านอว่าอีไม่ี่นาทีหลาน้อร้อแน่ๆ เอาไปให้พ่อแม่เ้าัวัารีว่า
“เออๆ
เี๋ยวันเอาหลานไปเอ แ็ไปพัผ่อนเถอะ”
“เออๆ
เอันอนเย็นเว้ย”
“อื้อ พ พอแล้ว
านยอล”
“อีนิเียว”
“ไม่นิแล้ว! แบเหนื่อย อ๊า”
“ึ้นเสียเหรอรับ
หืม” านยอลระทุ้ายแล้ภรรยาที่ึ้นเสียใส่เา
“ฮืออ
พอแล้วนะ เี๋ยวลูมา” แบฮยอนอ้อนใส่สามีเสียอ่อน
“โอเ
ยอม็ไ้ ฮ่ะ พร้อมันนะ” แรระทั้นเพิ่มึ้นนแบฮยอนหัวสั่นหัวลอน
านยอลเร่ัหวะเร็วึ้น นใล้ะเสร็
“อ๊า/อ่า”
หลัาปลปล่อยนเสร็
านยอลล้มทับัวภรรยา นอนหอบหายใพร้อมัน เมื่อมาถึปูานและเห็นว่าลูมีนูแลให้
านยอล็ลาแบฮยอนึ้นห้อแล้วโถมัวใส่นแบฮยอนห้ามไม่ทัน
หลอล่อให้นอนพั่อนแล้ว่อยมีอะไรัน พ่อัวี็ทำามเสียิบีนแบฮยอนย่ามใ
สุท้าย็เสียทีนเ้าเล่ห์อยู่ี
“พาไปล้าัวแล้วใสุ่ให้้วยนเ้าเล่ห์”
แบฮยอนพูึ้นมาหลัาพันหายหอบ านยอลหัวเราะนิหน่อย
ึลุึ้นอุ้มภรรยาึ้นาเียพาไปเ้าห้อน้ำล้าัว
ทั้สออาบน้ำล้าัวและแ่ัวนเสร็็พาันนอนพัผ่อน
แ่่อนะไ้หลับเสียเาะประูหน้าห้อ็ัึ้น านยอลึเินไปเปิประู
แร่
“พี่พาัวแสบมาส่
อแะเล่นทรายให้ไ้เลย” แบบอมส่หลานัวน้อยให้ับน้อเย
านยอลรับลูมาอุ้มพลาิในใว่าโีมาที่พี่แบบอมพาอนามาส่อนที่เาัารอะไรเสร็หมแล้ว ไม่อย่านั้นะประัประเิน่าู
“อบุรับพี่
เี๋ยวผมัาร่อเอรับ”
“อืม
เี๋ยวพี่อัวไปพั่อนละัน ลุไป่อนนะัวแสบ
นอนเยอะๆะไ้มีแรมาเล่นับลุอนเย็นนะ” แบบอมบอานยอลาม้วยหลานสาวัวน้อยที่อยู่ในอ้อมอนเป็นพ่อ
พลายี้หัวหลาน้วยวามเอ็นู
านยอลปิประูอุ้มลูเ้ามาในห้อ พลาสัเอาารอลูสาว ึรู้ว่า่วนอนแล้วแ่ห่วเล่น หน้าบูหน้าบึ้ไม่ยอมลายเลย
“ัวแสบเป็นอะไรเหรอาน”
แบฮยอนถามสามี เาไ้ยินเสียพี่ายัลอเ้ามาในห้อ
เลยเาไ้ว่าอาะเอาลูมาส่ แ่ไม่รู้สาเหุออาารหน้าบูอลูสาว
“อยาเล่นทรายน่ะ
แ่พี่แบบอมับพี่านอน่าะไม่ให้เล่น เลยหน้าาเป็นอย่านี้ไ
แ่านว่า่วนอน้วยแหละ” านยอลอธิบาย
“เอาให่แล้วนะอนา”
“เอาน่า
วัยำลัโ อย่าว่าลูเลย เี๋ยวานอาบน้ำให้ลูเอ แบนอนพัเถอะ”
านยอลับท่อนที่แบฮยอนะุลู อีอย่าเาอยาให้แบฮยอนพัผ่อน้วย
ามใเามาั้นานแล้ว เพลียน่าู
“พาลูไปอาบน้ำไป
เี๋ยวแบเรียมเสื้อผ้าให้ลูเอ”
หลัาอาบน้ำแ่ัวให้ลูสาวเสร็
ทั้สามน็พาันมานอน้วยันที่เีย อนาอแนิหน่อยแ่านยอล็เอาอยู่
สุท้าย็หลับไปอย่ารวเร็วเมื่อหัวถึหมอน
แบฮยอนเอ็หลับามลูไปิๆาวามเพลีย
เหลือุพ่อัวให่เพียนเียวที่ยัไม่หลับ
านยอลหยิบล้อมาถ่ายรูปลูสาวและภรรยาที่หลับันอย่าน่ารั
ูบหน้าผาทั้สอนเพื่อส่เ้านอนและหลับามไปในที่สุ
เย็น
อนาื่นึ้นมา็ไปเล่นทรายับุลุอย่าที่ใหวั
านยอลับแบฮยอนึ่วยันทำอาหารเย็นโยมีุนายอทั้สอบ้านมา่วยทำอีแร
นระทั่อาหารใล้ะเสร็เรียบร้อยานยอลึอาสาไปามทุนมาทาน้าว เาเลือที่ะไปูลูเป็นอย่าแร
เมื่ออนาเห็นปะป๊าเินเ้ามาหา็วาทุอย่าแล้วรีบวิ่ไปหานเป็นพ่อเพื่อที่ะอวปราสาททรายที่ัวเอไ้ทำให้ปะป๊าู
“ปะป๊าา
อนาสร้าปะาายเสร็แล้ว สวยไหมะ ุยุ่วยอนาเยอะเลย”
“โอ้โห
สวยมาเลย่ะ ลูสาวใรเนี่ยเ่ัเลย”
“ลูอุานยอน่า
ิิ”
“555 พี่ไม่ไ้สอนหลานนะเว้ย
หลานพูเอ” านอพูึ้นมาหลัาเห็นน้อายหน้าเหวอาำอบอลูสาว
“หนูไปฟัใรมาเนี่ยอนา
ทำไมเรียปะป๊าอย่านั้นล่ะลู” แบบอมเอ็แอบำหลานเหมือนัน
แ่็อยารู้ว่าหลานไปไ้ำนี้มาาไหน
“ุยุุนิที่บอริัเรียปะป๊า่ะ
อนานะไ้ยิเยอะ”
“ฮ่ะๆ
ั้นลูสาวอุานยอล็้อเลิเล่นแล้วไปอาบน้ำันนะะ นอื่นๆรอทาน้าวอยู่
พี่ทั้สอน้วยนะรับ อาหารเย็นเสร็แล้ว
เี๋ยวผมพาัวแสบไปอาบน้ำ่อนแล้วะามไปทีหลันะรับ” านยอลเอ่ยับทเพราะเห็นว่าะทำให้ทุนรอหายัไม่รีบพาัวแสบไปอาบน้ำแ่ัว แ่่อนที่ะพาลูไปอาบน้ำานยอล็ไม่ลืมที่ะไปบอุพ่ออเาและแบฮยอนว่าอาหารใล้ะเสร็แล้ว
หลัาทั้สอรอบรัวรับประทานอาหารเย็นเสร็
เหล่าุพ่อุแม่็อัวไปพัผ่อน ส่วนพี่ายทั้สอ็พาันออไปเที่ยว
ื่มสัสรร์้วยัน อนแรแบฮยอน็อนุาให้านยอลออไปับพวพี่ๆ
เพื่อที่ะไ้สัสรร์ลายวามเรียาานที่บริษัท แ่เ้าัวเาไม่ไป
เอาแ่เล่นับลูไม่สนใใรเลย สสัยทแทนอนลาวันที่ไม่ไ้ไปเล่นับลู
แบฮยอนึ้นมาบนห้อนอนเพื่อเรียมเสื้อผ้าให้ลูและสามี่อนะเ้าไปอาบน้ำ
อนแรเาว่าะบอเรื่อสำัับานยอล แ่ันเผลอหลับไป่อน
แถมอนนี้เ้าัว็ยัผูิับลูสาวทำให้ยัไม่มีเวลาส่วนัวสัที
้อรอหลััวแสบหลับนั่นแหละถึะไุ้ยัน
#MYHEART
“านยอล”
หลัาที่ลูหลับไปสัพั แบฮยอน็ลอเรียสามีู ไม่รู้ว่าเ้าัวหลับไปหรือยั
เพราะเียบไปพร้อมๆับัวแสบ
“ว่าไ”
“แบนึว่าหลับไปแล้ว
แบมีเรื่อสำัะบอ แ่เราไปุยันที่ห้อนั่เล่นไ้ไหม แบลัวลูื่น”
เมื่อเห็นว่าสามียัไม่หลับ แบฮยอนึเ้าประเ็นทันที
ทั้สอนเินูมือันออมาที่ห้อนั่เล่น
านยอลเอ็สสัยเรื่อสำัอแบฮยอนเหมือนัน ลัวว่าภรรยาะมีเรื่อไม่สบายใ
ถึไ้เรียมาุยันอนึแบบนี้
“ว่าไ
มีเรื่ออะไรไม่สบายใหรือเปล่า บอานไ้นะ”
านยอลถามึ้นทันทีที่ทั้สอนั่ลบนโฟา
“ือแบมีเรื่อสำัะบอ
แบว่าะบอั้แ่อนลาวันแล้ว แ่เผลอหลับไปะ่อน านหลับา่อนไ้ไหม
ถ้าแบบอให้ลืม่อยลืมานะ”
“หืม
ะอำอะไรานเปล่า” านยอลเย้าภรรยา แ่็ยอมหลับาลอย่าที่ภรรยาอ
แบฮยอนับมือานยอลึ้นมาและวาอวัที่เาั้ใะให้นัวโั้แ่ลาวันลบนฝ่ามือให่
พลายืัวไปหอมแ้มสามีอย่าสุแร พร้อมับระิบที่้าหูเป็นารส่ท้าย
ไม่้อพนันแบฮยอน็รู้ว่าอีไม่ี่นาทีเ้าัว้ออเาแน่นแน่ๆ
“ยินี้วยนะปะป๊าลูสอ”
!!!!!
านยอลลืมามออในมือทันที
โยลืมำสั่ที่ภรรยาเาบอไว้่อนหน้านั้นไปหม
เา้อที่รวรรภ์ในมือที่มันึ้นสอี และมอหน้าภรรยา้ำแล้ว้ำอี
สุท้าย็ว้าัวภรรยามาอและูบอบุที่แบฮยอนให้อวัที่ล้ำ่าับเาอีแล้ว
“ั้แ่เมื่อไหร่แบ
ทำไมแบไม่เห็นมีอาารอะไรเลย”
“แบรวเมื่อวาน
ลอไปสามอันเลยมั่นใว่าท้อ วันนี้เลยั้ใะบอานเป็นนแร แ่ท้อนี้แปลมาเลยาน
แบไม่มีอาารแพ้ท้ออะไรเลยอ่ะ”
แบฮยอนอบำถามสามีที่อนนี้ยิ้มหน้าบานไม่ยอมหุบ
“เ้าัวเล็ลัวแบเหนื่อยละมั๊
เี๋ยวลับไปโลานะพาไปฝาท้อนะ อบุนะที่ามใาน เมื่อเ้าานใส่เ็มแรเลย
ลูะเป็นไรไหมนะ ไม่สิแบ! เี๋ยวพรุ่นี้านพาไปรวให้แน่ใอีทีีว่า ฝาท้อไป้วยเลย
แล้ว่อยทำเรื่อย้ายโรพยาบาลทีหลั หรือะไปอนนี้ีนะ”
“านนนนนน
ใเย็นๆ แบไม่เป็นไร เรา่อยไปพรุ่นี้็ไ้
ให้ายสิมีลูหนึ่แล้วนะะื่นเ้นทำไมเนี่ย
แล้ว็เรื่อลามเรื่อหื่นๆนี่เพลาๆลบ้าเถอะ” แบฮยอนรีบเอ่ยัานยอล่อนที่ปะป๊าออนาะเลยเถิไปมาว่านี้
“็ไ้
ไปนอนันเถอะ พรุ่นี้ะไ้ไปโรพยาบาลัน”
“ไปสิ
แบ็เริ่ม่วแล้วเหมือนัน”
“เี๋ยว่อน!”
านยอลรั้ัวแบฮยอนไว้ไ้่อนที่เ้าัวะลุาโฟา แบฮยอนเอ็มอสามี้วยสายาุน
แ่สสัยไ้ไม่นานนเ้าเล่ห์็ให้ำอบาารที่ล็อท้ายทอยแบฮยอนไว้และ่อยๆยับใบหน้าเ้ามานริมฝีปาหยัแะลบนอวัยวะเียวัน
าูบที่อ่อนโยน่อยๆเพิ่มวามร้อนแรนแบฮยอน้อทุบอานยอลเป็นสัานว่าเาหายใไม่ทัน
นานยอล้อผละออให้เาไ้หายใ แ่ไม่นานนเอาแ่ใ็ทาบริมฝีปาลมาอีรั้
ว่าเ้าัวะพอใปาแบฮยอน็เ่อนรู้สึไ้ เาถูานยอลูบนหมเรี่ยวหมแร ทิ้ัวลพิอสามี
านยอลหัวเราะับท่าทาอเานเาอไม่ไ้ ีอนเ้าเล่ห์ไปสอสามที
“อบุนะแบฮยอน
านรัแบนะ” านยอลระิบบอภรรยา
พลาลุึ้นและอุ้มแบฮยอนแนบอัวเอเพราะเห็นว่าภรรยาถูเาสูบเรี่ยวแรไปนเือบหม
“แบ็รัาน”
แบฮยอนบอสามี หลัาูบปลายาอเ้าัว
“เรามาสร้ารอบรัวที่น่ารัอเราให้สมบูร์ึ้นว่าเิมนะ
อบุนะรับสำหรับอวัิ้นที่สอ านะเป็นหัวหน้ารอบรัวที่ีึ้นว่าเิมเพื่อรอบรัวอเรา
J”
“MY HEART ”
TALK
๊ะเอ๋!! แหะๆ
สวัสีนัอ่านทุนเลยนะะ ่อนอื่น้ออโทษ้วยนะะที่เราหายไปนาน เราไม่่อยว่า่ะ
อีอย่าืออารม์แ่ฟิหาย่ะ พยายามแ่่อแล้ว แ่มันแ่ไม่ออ สุท้ายมัน็บนไ้
ถ้าหาภาษาแปลไปเรา็อโทษนัอ่านล่วหน้า้วยนะะ รั
ฟิเรื่อนี้เป็นฟิเรื่อแรที่เราแ่ (ใ้เวลาเือบสามปี TT 555) อบุำลัใานัอ่านทุนนะะ
เราะพยายามพันาัวเอและแ่ให้มันีว่านี้ในเรื่อหน้านะะ (ึ่ไม่รู้ะมาอนไหน ><)
ป.ล. ถ้าเราิถึ (+ยัน)ะมาแ่สเปให้อ่านนะะ 5555
ป.ล. 2 วันนี้เป็นวันเิเรา เราเลยอยาแ่ให้มันบเพื่อมอบให้ทุน ะไ้ไม่้อ้าา 5555
สุท้าย (ริๆ) อบุอีรั้นะะ ที่ิามฟิเรามาั้แ่้นนบ พบันใหม่เมื่อเรามีฟีลนะะ
รั
Cheonsa
ความคิดเห็น