เพื่อนรัก~เพื่อนแท้

ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนๆของฉัน+แบมแบมน้อยผู้น่าสงสาร

                 เช้าวันนี้สดใสมาก ฉันตื่นนอนมาตั้งแต่ก่อนหกโมง รีบอาบน้ำแปรงฟันแล้วลงมารับประทานอาหารเช้า ตอนนี้เวลาหกโมงเช้าฉันก็เริ่มกิน และเนื่องจากฉันเป็นคนที่รับประทานอาหารช้ามากเมื่อเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงฉันยังกินได้ไม่ถึงครึ่งชาม
                 "ดรีมเร็วหน่อยลูก เปิดเทอมไม่กี่วันจะไปโรงเรียนสายอีกแล้วหรอ"
                 "ค่ะแม่"ปากก็ตอบไปอย่างนั้น ส่วนมือก็รีบตักอาหารคำโตเหมือนกะว่าจะให้หมดครึ่งจานภายในคำเดียว อาหารทั้งจานหมดอย่างรวดเร็ว รีบแบกกระเป๋านักเรียนที่หนักอึ้งแล้ววิ่งขึ้นรถไป

                 นี่เป็นวันที่สองของการเปิดเรียนประถมแล้ว ฉันมาโรงเรียนด้วยใบหน้าสดใสกว่าเดิม วันนี้จะได้มาเจอเพื่อนๆทั้งสองคนอีกแล้วนี่นาทั้ง "ออม"แล้วก็ "กี้" คิดยังไม่ทันจบขาก็ก้าวมาถึงห้องเรียนชั้นสองเสียแล้ว
                 "ดรีม มาเช้าจังเลยนะ"กี้ทัก ดูท่าทางกี้จะมาเป็นคนแรกของห้องด้วย
                 "แล้วออมล่ะ"ฉันถาม
                 "นี่ยังไม่เจ็ดโมงเลยนะ"กี้ตอบ"ใครจะมาเวลานี้ทุกวันล่ะ"
                 "อือๆ แล้วมีใครมาอีกบ้างล่ะ"ฉันถาม
                 "มีเงาะป่ามาหนึ่งคน"กี้ตอบแบบกวนๆ "ถ้าอยากเห็นก็ดูสิ ชื่อแบมๆน่ะ" กี้พูดพลางชี้นิ้วไปที่เด็กชายคนหนึ่งสูงกว่าฉัน ตัวดำปิ๊ดปี๊ผมหยิกฟูเป็นฝอยๆ
                 "เห็นอย่างนั้นก็เหอะ เรียนเก่งมากๆ"กี้บอก
                 "รู้ได้ไง"
                 "ก็เราอยู่อนุบาลเดียวกันนี่นา" กี้พูดยิ้มๆ
                 "แบมๆหรอ ? อืม ชื่อเหมือนกวางในการ์ตูนเลย"ฉันพูดแล้วก็หัวเราะกับกี้อยู่สองคน
                 "หาอะไรเล่นกันเถอะ"กี้เสนอ
                 "เล่นอะไรล่ะ"
                 "เล่นแกล้งแบมๆกันไง"กี้ตอบแล้วอย่างสนุกสนานแล้วหยิบชอล์กเขียนกระดานแท่งเล็กๆมาหนึ่งกำมือ มืออีกข้างก็หยิบชอล์กนี่ปาออกไปหาแบมๆน้อยที่น่าสงสารที่ยังคงไม่รู้เรื่องราวอะไรกำลังนั่งอ่านหนังสือเรียนสังคมที่อาจารย์แจกไว้เมื่อวานอย่างมีความสุข
                 (ช่างน่าสงสารจริงๆ)