Let's get off, Wedlock's Darling! - TeukCin,HaeEun,WonKyu

ลำดับตอนที่ #16 : [SF แก้บน] WonKyu - Love me Love my "Gaem" ft.Leeteuk 2/3

- Level 2 -

ฝั่งตรงข้ามนี่เขาพอจะคุ้นตาอยู่บ้าง..ดูจาก shfly3424 ที่ ชอบวิ่งไล่ตุ๋ยชาวบ้านและเป็นดูโอ้กับเชี่ยทึก..และถึงมันจะเล่นเก่งอยู่ บ้างแต่ใช่ว่าจะกลัวมันซะเมื่อไหร่..เพราะอย่างน้อยทีมมันก็มีอี407เกาะเป็น เห็บหมาอยู่ทั้งคน..ส่วนทีมผมมีควายธนูอย่างฮยอกแจที่พร้อมจะดาหน้าเข้าไป รับตีนแล้วตายแทนอยู่แล้วแถมยังมีชางมินเป็นกุนซืออยู่ด้วยยังไงก็บ่ยั่น -.-

พอถึงจุดเริ่มเกมส์ผมก็ทำการ -random ในทันที.. อ่อ.. มันคือการสุ่มฮีโร่น่ะครับผมไม่เคย
ซีเรียสเพราะยังไงซะผมแม่งก็โคตร Pro ทุกตัว...ไม่เคยกลัวอยู่แล้ว..

GaemGyu random is “Sniper”

Allrisesilver : sry ว่ะมึง ทงเฮแม่งโทรมา กูเล่นได้ไม่เต็มที่นะ

GaemGyu : บอกมันวางสายไป

Allrisesilver : ไม่ได้อ่ะ วันนี้วันครบรอบ 6 เดือนที่กูคบกับมัน

PrinceSHIM : เออๆไม่เป็นไร เล่นๆไปเถอะ

Siwon407 Choosen “Gondar”

Heedictator Choosen “Bone Clinkz”

Special1004 random is “Priestess Of The Moon”

หึ..ช่าง เลือกฮีโร่ได้หน้าเหี้ยเหมือนวิถีการเล่นของมึงจริงนะ.. ตัวจริงมึงคงหน้าแย้พอๆกับกอนด้าที่มึงเลือกมาล่ะสิ..ไอ้หน้าละม้ายคล้ายตั๊กแตนตัวแห้งๆถือ เคียวปากเจ่อตาตี่ๆหาความดีไม่ได้แบบนั้น

Allrisesilver : คยู กูว่ามึง -repick เหอะ - -

GaemGyu : ทำไมวะ สไนเปอร์กูไม่ดีตรงไหน?

Allrisesilver : สไนเปอร์เป็นอาหารหนอนเลยนะมึงแหกตาดูฮีโร่ฝั่งนั้นก่อนดิ

GaemGyu : งั้นมึงเลือกพระเอกมาซัพกูดิ มี Omni ซักคนกูได้หล่อยันจบเกมส์เลยนะ (h)

Allrisesilver : - -

*-repick คือคำสั่งเปลี่ยนฮีโร่ตัวใหม่ หลายๆคนมักจะใช้คำสั่งนี้เมื่อ random ฮีโร่ออกมาไม่ถูกใจ

พูดเอาแต่ใจจนคนปากหนักอยากอีฮยอกแจปฏิเสธไม่ได้.. เป็นอย่างนี้ทุกเกมส์เลยอ๊า.. T[]T

Allrisesilver Choosen “OmniKnight”

ว่า ด้วยฮีโร่ซัพพอทในตำนาน ที่มีท่าไม้ตายทำให้ทีมเป็นอมตะได้ตั้ง 7 วินาที แถมฮีลเพิ่มพลังให้เพื่อนร่วมทีมได้ กันเวทย์ให้ได้อีกต่างหาก นี่แหละที่คยูฮยอนต้องการ.

ให้ตามล้างตามเช็ดเขาเพียงผู้เดียว..

มึงต้องเป็นขี้ข้าคอยบำเรอกูนะฮยอกแจ

PrinceSHIM Choosen “Doom Bringer”

หรือมีอีกชื่อนึงว่า Lucifer เป็นฮีโร่สัตว์ในตำนานที่มาจากนรกท่าสุดยอดคือแผดเผาอีกคนให้มอดไหม้ทั้งตัวจนใช้ทักษะไม่ได้.. ชางมินแม่งช่างล้ำจริงๆ..

สมแล้วที่กูแต่งตั้งให้มึงเป็นกุนซือประจำตัวกู..

ดำเนินเกมส์ไปช่วงแรกยอมรับว่าคยูฮยอนเก็บเลเวลเก็บเงินสบายใจมากจนเขาลืมไปเลยว่าตัวเองควรกดดันศัตรูให้มากกว่านี้..แถมยังปล่อยให้ Siwon407 ฟาร์มหาเงินเย็นเตร็กอีกต่างหาก.. ว่าด้วยเกมส์นี้หากมีตัว Late Game ซักตัวแล้วก็ต้องมีตัวคอยกดดันเพื่อไม่ให้ตัว Late Game เกิดได้.. ไม่งั้นคงถึงกาลอวสานของฝั่งตรงข้ามแน่...

Allrisesilver has left the game.

ยัวแด๊ด!! พ่อมึงเสียชีวิต!!!

PrinceSHIM : เนตมันตัดมั้ง ฝนตกแรงสัดอะมึง

GaemGyu : - -...........................

คง เป็นชางมินที่ยังคงนิ่งอยู่เหมือนเดิม.. ต่างจากคยูฮยอนที่เริ่มเอื้อมมือขึ้นมาปาดเหงื่อเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีซะแล้ว.. ตัวรับมือรับตีนกูหลุดลอยไปกลางอากาศแบบนี้อนาคตสไนเปอร์น้อยหอยสังข์คงไม่ ต้องสืบอีกต่อไป

PrinceSHIM : มึงกลับมาป้อมก่อน แม่งหายทั้ง map แบบนี้กูว่าแม่งรอดักตุ๋ยมึงอยู่แน่ๆ

คยู ฮยอนกดคอนโทรลฮีโร่กลับเข้าป้อมตามที่กุนซือเตือน..เขาเองก็พอรู้อยู่บ้าง ว่าสถานการณ์แบบนี้มันหน้าเสี่ยวหน้าขวานจนน่าขนลุก.. ฝั่งนั้นมันต้องดักรอฆ่าเขาอยู่แน่ๆ

ผ่าง!!!

ร่างโปร่งผงะเมื่อจู่ๆสไนเปอร์น้อยของเขาถูกธนูสื่อรักของไอ้เชี่ย Special1004 ยิงแสกกลางหน้าเข้าให้ และนั่นทำให้เขาไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้เพราะติดสถานะมึนงงไปถึง 5 วินาที

GaemGyu : เหี้ยแล้วไง! แม่งเอากูคาป้อมเลยสัดเอ้ย!

บ่น พึมพำแล้วหันกลับไปคอนโทรลฮีโร่ของฮยอกแจที่หลุดออกจากเกมส์ไปแล้ว หวังว่าจะเอามาช่วยชีวิตตัวเองไว้..หากแต่ความพยายามนั้นจะเป็นผลสำเร็จหรือ ไม่.. เมื่อจู่ๆมีร่างสีเขียวๆโผล่มาจากด้านหลังเขาอีกตัว อีดวก407!!! นี่มึงกล้า Wild Walk เข้ามาแดกกูถึงในป้อมขนาดนี้เลยเหรอ!!

*Wind Walk เป็นสกิลของตัว Gondar ที่ซีวอนเล่น สามารถหายตัวได้ คนอื่นไม่สามารถมองเห็นนอกจากทีมตัวเอง..นอกจากฝ่ายตรงข้ามจะซื้อเพชรสีเขียวราคา 750 เพื่อเอามาส่องเวลาจะฆ่าฮีโร่ที่หายตัวได้

GaemGyu : -*- แม่งเอ๊ย BackStep ทีเลือดกูลดไปครึ่งหลอด ใครปล่อยให้แม่งฟาร์มจนรวยขนาดนี้วะ

คยูฮยอนบ่นอุบอิบอีกทั้งพยายามวิ่งหนีความตายอย่างสิ้นหวัง...

 

*BackStep เป็นสกิลของ Gondar นั่นคือการเสียบอีกคนทางด้านหลัง (ชวนคิดมาก)

สไนเปอร์กู...

Siwon407 : ดาวกระจายสื่อรัก~~ <3

พิมพ์ขึ้นมาพร้อมกับสกิลปาดาวกระจายแสกกลางหน้าสไนเปอร์น้อยจนหงายหลังลงไปกองกับพื้นเลือดสาดกระจาย.. กูจะรอดอยู่แล้ว.. อีกนิดเดียวกูก็วิ่งถึงตัวของไอ้ฮยอกแจอยู่แล้ว...ทำไมมึงถึงได้เฮี้ยนขนาดนี้อีเชี่ย407..อีปลวกอเมซอน..อีเห็บเก้าขา..อีม้าลิ้นสองแฉก...อีเสี่ยวข้าวเหนียวแดก!! โฮกกกกกกกกกกกก

Siwon407 : น้องเกียมเป็นของพี่แล้วนะ.. -.-

GaemGyu : แดกกระทิงแดงมากไปเหรอมึงอ่ะ

Siwon407 : ถ้ากินแล้วจะทำให้น้องเกียมหันมาแลพี่ก็จะกิน~

GaemGyu : โว๊ะ! ฆ่ากูได้ตัวเดียวมึงทำห้าวเหรอ407 เดี๋ยวมึงเดี๋ยว.. กูจะทำให้มึงร้องไม่ออกเลยสัด

Siwon407 : เพราะน้องเกียมจะร้องแทนพี่ใช่ป่ะ -.-

GaemGyu : ....

กูหมดคำจะพูดกับมึงแล้ว 407 ชาติที่แล้วกูไปเผาผ้าถุงอาม่ามึงรึไง.. ทำไมถึงได้จองเวรกูถึงเพียงนี้.. orz..

PrinceSHIM : ใจเย็นก่อน..คงได้แต่ def อย่างเดียวแหละตอนนี้

*def..ย่อมาจาก..defend..ในเกมส์หมายความว่าควรกันบ้านอย่างเดียวอย่าเสร่อเปรี้ยวตีนออกไปวิ่งเล่นเด็ดขาด

ระหว่าง รอเวลาเกิดอีก..40..กว่าวินาที....คยูฮยอนรู้สึกหงุดหงิดและเริ่มกดดูสถานะ คนอื่นๆในทีม..พอหันไปเห็นฮีโร่ที่เหลือแต่วิญญาณของฮยอกแจแล้วก็ยิ่งเดือดเข้าไปใหญ่

GaemGyu : กูว่ามันแกล้งตัดเน็ตแล้วไปคุยโทรศัพท์กับเชี่ยล่ำแน่เลย

PrinceSHIM : มึงก็พูดไป มึงก็รู้ว่าเนตบ้านมันดากแค่ไหน

อย่างที่เพื่อนๆในกลุ่มเข้าใจว่าบ้านอีฮยอกแจใช้เนตฟรี พร้อมจะหลุดได้ตลอดเวลา แค่หมาหน้าบ้านเห่าเน็ตก็ทำท่าจะหลุดแล้ว..แต่อย่างว่าล่ะนะ..คนกำลังจะพบ ความพ่ายแพ้..ต่อให้ฮยอกแจโผล่มาตอนนี้มันก็ไม่ช่วยอะไรแล้วล่ะ

Siwon407 : รีไหม?

GaemGyu : ไม่ต้องรี เล่นต่อเลย

Siwon407 : รีใหม่ดีกว่า 4-5 ไม่สนุกหรอก

GaemGyu : 4-5 ก็เหมือน 4-4 แหละ เพราะมีมึงอยู่ฝั่งนั้น

Special1004 : เหยด น้องกูแม่งเมพสึด -w-

GaemGyu : นั่งอมนิ้วตีนต่อไปเถอะมึงอ่ะ

Siwon407 : พี่เป็นห่วงน้องเกียมหรอก ไม่อยากเอาเปรียบน้อง..นะจ๊ะนะจ๊ะ

GaemGyu : 1-1 กับกูในป่าได้นะ 407

Siwon407 : เอางั้นเลยเหรอ.. เอาเสื่อไปด้วยนะหญ้าจะได้ไม่ทิ่มหลัง (h)

GaemGyu : ทิ่มที่หน้าแม่มึงดิ กูหมายถึงมึงกับกูอ่ะมาสู้กัน

Siwon407 : งั้นพี่ยอมเลยได้ไหม พี่ยอมน้องเกียมทุกอย่างเลย.. -.-

และแล้วก็เป็นไปตามที่ฝั่งอีทึกคิดไว้ไม่มีผิด..หลังๆเกมส์มาแล้วสไนเปอร์ตัวเก่งของคยูฮยอนนั้นมันช่างเป็นเหมือน Creep ป่ากระจอกๆตัวนึงที่โดนซีวอนตามตุ๋ยจนตายห่าเป็นสิบๆตัว

เมื่อ Gondar ได้พบเจอกับ Sniper …

*ตุ๋ย ใน dota นั้นหมายถึงลอบฆ่าครับ

ฮีโร่ต้นเกมส์กับฮีโร่ท้ายเกมส์มาเจอกัน.. ไหนจะฮยอกแจหลุดไปอีก.. ชีวิตนี้คยูฮยอนคงอับอายไปถึงโลกหน้า

Special1004 : ไอ้แห้ง แม่งฆ่า 5 ตาย 17 มึงทำไปได้ไงเนี่ย นี่มึงหลับตาเล่นเหรอ ไม่ต้องต่อให้กูขนาดนั้นก็ได้นะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

GaemGyu : ... เพราะทีมกูหลุดหรอก

Special1004 : พอกูบอกให้รีมึงก็ไม่รีเอง โง่

Siwon407 : งั้นรีใหม่เลยไหม

GaemGyu : ไม่ต้องล่ะ พวกมึงรีบมา End กูจะได้เล่นเกมส์ใหม่

*end คือรีบมาตีบ้านให้แตกจะได้จบเกมส์ไวๆ

.

.

.

จบเกมส์นั้นคยูฮยอนรู้สึกว้าวุ่นในหัวใจมาก เกิดมาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน อารมณ์แบบทำส้นตีนห่าเหวอะไรก็แป๊กไปหมดประหนึ่งปีนี้เป็นปีชงของเขา

“5555555555555555555”

เสียงหัวเราะจากห้องข้างๆไม่ทำให้เขาสงสัยเลยว่ามันหัวเราะเรื่องเชี่ยอะไร คงไม่วายจะเยาะเย้ยเขา...

แหงล่ะ.. คยูฮยอนโดนคนที่ด่าว่ากากฆ่าไปตั้ง 13 ตัวนี่.. orz

บร๊ะเจ้า.. มันเป็นเรื่องที่ GaemGyu รับไม่ได้...

.

.

.

หลังจากวันนั้น..เขาก็พบเจอกับ Siwon407 แทบทุกเกมส์ชนิดที่เรียกว่าโดนเตะออกจากห้องแล้วยังเสนอหน้าเข้ามาใหม่และนั่นมันทำให้เขาเอือมมากแทบอยากข่วนหน้าตัวเองวันละร้อยหน

เกมส์แล้วเกมส์เล่า.. มีชนะบ้างแพ้บ้างปะปนกันไป.. หรือเพราะว่าฝีมือของ Siwon407 พัฒนาขึ้นเรื่อยๆจนคยูฮยอนขี้เกียจด่าก็ไม่รู้

วันนี้เป็นวันที่เงียบเหงาน่าดู.. ฮยอกแจมันไปนอนบ้านแฟนชางมินก็อ่านหนังสือเตรียมไปสอบแข่งอีก..ซองมินมันก็ Noob เกินกว่าจะลงทุนโทรตามให้มาเล่นด้วย เอาวะ.. เล่นกับ407แก้ขัดไปก่อนละกัน

คงเพราะฝั่งตรงข้ามชื่อไม่คุ้นร่างโปร่งเลยไม่เอะใจอะไร.. คิดว่าคงเป็นเด็กหัดเล่นทั่วไป ที่เขาไม่ต้องใส่ใจกับเกมส์นี้มากก็คงชนะ

GaemGyu : -random

GaemGyu random is “OmniKnight”

วะ.. แรนดอมได้พระเอกหรือนี่.. แบบนี้เขาก็อดฆ่าคนน่ะสิ.. ไม่เป็นไร..ด้วยความที่เขาเป็นเกมส์คยูเขาสามารถพลิกบทบาทฮีโร่ได้อยู่แล้ว!

กูจะทำให้พระเอกเป็นฮีโร่สาย Kill ให้ดู!!

*คือจากสายซัพพอทมาเป็นสายบู้ซึ่งมันไม่ได้รุ่งเลยสักนิด

Siwon407 Choosen “Troll  Warlord”

ไอ้เชี่ยนี่แม่งเล่นเป็นแต่ฮีโร่เลทเกมส์ไงว่ะ..คงคิดจะให้กูวิ่งซัพพอทมึงอย่างเดียวสินะ.. หึ.. ฝันไปเหอะ

พอ เริ่มเกมส์ไปไม่ถึง 5 นาที.. เรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น.. ทีมนั้นควรจะแยกย้ายกันไปเก็บเลเวลเก็บเงินกันเพราะนั่นมันเป็นสิ่งที่ควรจะ เป็น.. แต่...

ทีมนั้นเสือกรวมกันห้าคนมาเพื่อตุ๋ย GaemGyu ทั้งที่พึ่งจะเลเวล 1 กันทุกคน...

“First Blood!!!!” เสียงดังสนั่นลั่นห้อง...

อีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TTT[]TTT

Ikmubmik : ..

GaemGyu : .. สัดเอ๊ยแม่งมารุมเอา First Blood กู

Siwon407: ไม่ต้องกลัวนะน้องเกียม..เดี๋ยวพี่จะล้างแค้นให้..มันช่างห้าวหาญนักที่มาฆ่าหัวใจของพี่

GaemGyu : ไอ้เหี้ยลิเก มึงไม่ต้องมาสนใจกู

Siwon407 : นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่พี่จะทำนะจ๊ะ~

Ikmubmik : ถ้ามึงตายแบบนี้บ่อยๆกูจะ Leave ละนะ

นั่นเป็นอะไรที่น่าเกลียดมากคือการเล่นแล้วออกจากเกมส์ ผู้เล่นส่วนใหญ่ถ้าเกิดโดนกดดันจนทนไม่ไหวก็จะเกิดอาการอยาก Leaver ขึ้น มาทันที.. กูจะออกจากเกมส์ กูไม่เล่นแล้วกูทนไม่ได้.. อะไรทำนองนั้น ซึ่งในเวลาถัดมานั่นแหละ ที่จะนำความซวยมาให้ทีมตัวเอง..เพราะคนที่ยังหลงเหลือในเกมส์ต้องต่อสู้กับ อีกฝ่ายทั้งที่คนน้อยกว่า มันเป็นอะไรที่ยากมากที่จะหาหนทางมาชนะ

นอกจากจะมีใครสักคนเป็นซุปเปอร์แมนในเกมส์..

และแล้วก็เป็นอย่างที่ Ikmubmik พูดไว้.. คยูฮยอนโดนอีกฝ่ายรุมตามฆ่ารัวๆ จนเจ้าตัวรู้สึกหงิดขึ้นสมอง มันเป็นเชี่ยอะไรกับกูมากมั้ยเนี่ยตามฆ่ากูอยู่คนเดียว สันขวาน

Ikmubmik has left the game.

Wtffuckingmother has left the game.

123456789 has left the game.

พ่อ – มึง – สิ้น

ออกไปหมดจนเหลือแค่สองคนแบบนี้.. วี่แววจะชนะคงไม่มีแล้วสินะ

lnwmak007 : รีป่าวไอ้น้อง

lnwmakmak007 : 555555555555555555555555 สัดเกมส์คยูโดนรุมยำ สะใจโว๊ย

GaemGyu : แพร่มเหี้ยอะไรของพวกมึง

lnwmak007 : ไม่เอาไม่ร้องนะน้อง

lnwmakmak007 : รีเปล่า ขอโทษกูสิแล้วกูจะยอมรีให้~

คยูฮยอนโกรธมาก..ทีมฝั่งนั้นคงเป็นเพื่อนกันทั้งหมดที่ปลอมชื่อขึ้นมาเพื่อแก้แค้นเขา.. มันคงไม่แปลกหรอกที่จะมีคนหมั่นไส้.. แต่นี่มันหยามหน้ากันเกินไปแล้วนะเว้ย

Siwon407 : ไม่ต้องรีหรอกสองคนก็ชนะได้

นี่มึงบ้าหรือบ้าน่ะ407..

lnwsad007 : 555555555555555555555555555555555

lnwmakmak007 : 55555555555555555555555555555555555555555

โดนหัวเราะเยาะจนร่างโปร่งหน้ามืด.. โอ้วมายก๊าด.. กูเศร้า.. พ่องตายแม่มีชู้ปู่มีย่าน้อย…นี่มันเป็นจุดดิ่งของคยูฮยอนมากที่ต้องมาตกใน ที่นั่งแบบนี้ตามลำพังกับอีเยี่ย407เนี่ย

Siwon407 : น้องเกียมเอาของไปขายให้หมดแล้วซื้อไอเทมเลือดเยอะๆ Repel  ให้พี่แล้วก็รอกด Ulti ก็พอ ไม่ต้องฮีลพี่นะ ฮีลตัวเองอย่างเดียว

เป็นครั้งแรกที่อี407พูดจามีหลักการ.. คยูฮยอนเอะใจแปลกๆ.. ทำไมคำพูดคำจาของมันเหมือนคนที่ชำนาญกับเกมส์นี้มากนะ มาดไอ้กาก Siwon407 ได้ถูกลบออกจากหัวคยูฮยอนไปชั่ววูบนึง..

Siwon407 : ถ้าพี่กด 1 น้องเกียมกด Ulti เลยนะ

ผมเอาของไปขายตามที่มันบอก..ถึงมันไม่บอกผมก็จะทำอย่างนั้นเหมือนกันนั่นแหละน่า.. พอถึงเวลาฝั่งนั้นก็รวมตัวกันมาถึงหน้าฐานผมกด Repel กันเวทย์ให้กับ407ไปก่อนจะยืนรออยู่ข้างหลังให้มันเป็นคนวิ่งไปเปิด

Siwon407 : 111111

ผมกดท่าไม้ตายตามที่มันสั่ง (ทำไมกูต้องทำตามที่มันสั่งด้วยว่ะ -*-) ไม่ถึง 4 วินาที อี407ที่ผมด่าว่ามันกากสัดทุกวันๆนั้นฆ่าฝั่งตรงข้ามไปแล้วสามคนโดยที่เลือด มันยังไม่ลดเลย.. เฮ้ย!! มึงจะเทพเกินไปแล้วนะสัด

ผมกดวิ่งเข้าไปช่วยเอาค้อนประจำตัวละครทุบตีฝั่งตรงข้ามดีกว่าจะยืนมองมันบู๊อยู่คนเดียว ถึงจะทุบไม่เข้าเลยก็เถอะ.. ก็ของในตัวเขามันแทบจะไม่มีอะไรที่ทำ Dmg ได้เลยนี่

*Dmg ย่อมาจาก Damage ในเกมส์ก็หมายถึงความแรงของอาวุธหรือสกิลนั่นแหละ

ไม่ต้องรอให้เสียเวลา.. ฝั่งตรงข้ามตายห่ากันหมด.. ลำโพงผมส่งเสียงผงาดดังลั่นพร้อมกับชื่อ Siwon407 ที่ฉายขึ้นบนหน้าจอ มันฆ่าฝั่งนั้นจน GodLike ไปแล้วล่ะครับ...

Siwon407 : คยูไม่ต้องกลับฐานแล้ว ไปตีบ้านมันเลย ตอนนี้มันยังไม่เกิดซักตัว

ร่างโปร่งหยุดชะงักแล้วกดคอนโทรลฮีโร่วิ่งตาม Siwon407 ไปอย่างว่าง่ายจนลืมสังเกตไปเลยว่าคนๆนั้นหลุดเรียกชื่อเล่นของเขาออกมา

ไม่นานนักทั้งคู่ก็ตีบ้านอีกฝ่ายแตกจนเข้าไปถึงป้อมสุดท้าย.. คยูฮยอนกระตุกยิ้มมุมปาก.. หึหึ..

GaemGyu : นี่ขนาดพวกกูมีสองคนนะ

....

เงียบ...ฝั่งนั้นไม่กล้าพิมพ์ตอบกลับมาเพราะรู้ดีว่าเวลาคยูฮยอนชนะแล้วชอบหยามฝั่งตรง ข้ามสักแค่ไหน กูขอทำตัวเป็นนักเลงคีย์บอร์ดทีเถอะสัด อัดอั้นมาทั้งเกมส์ละ

GaemGyu : ใบ้แดกกันเหรอพวกมึง แหม..ทีแรกละห้าวกันใหญ่นะสัด พิมพ์ด่ากูยิ๊กๆ เล่นด้วยแล้วทำเคลิ้มเหรอ

ได้ ทีแล้วเอาใหญ่..คยูฮยอนคอนโทรลฮีโร่ไปหยุดอยู่หน้าป้อมไฟบ้านเกิดของศัตรู ก่อนจะกดใช้ท่าไม้ตายเป็นอมตะ 7 วินาทีแล้ววิ่งเข้าไปในบ่อน้ำโดยมี Siwon407 วิ่งตามมาติดๆ

ฆ่าพวกแม่งในป้อมไฟเลยสัด

กูโหด MAX!

----------------------  You Win ---------------------

GaemGyu : Noob จังเยยยย

Siwon407 : อย่าทำร้ายคนของผมอีกนะครับ คนนี้ผมหวงมาก GaemGyu Is Mine -.-

GaemGyu : พูดเหี้ยไรของมึง 407 โว๊ะ!!

เพราะเขาพาชนะจนคยูฮยอนดีใจหรืออะไรก็ไม่แน่ใจ.. ทำไมคยูฮยอนถึงรู้สึกร้อนที่แก้มแปลกๆ กะอีแค่คำว่า GaemGyu Is Mine แค่นี้ แถมยังมาจากคนที่เขาเกลียดขี้หน้าซะด้วย

.

.

.

เช้าวันรุ่งขึ้น

ที่เก่าเวลาเดิม..ร่างโปร่งเอาคางเกยกับหน้าต่างพลางมองออกไปยังม้าหินอ่อนใต้ ต้นไม้ที่มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังยืนท่องบทอะไรกันอยู่..ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นบท ละครที่จะแสดงในงานวันคริสมาสต์ที่ใกล้จะถึงนี้

“คยู”

“เออ”

“ช่วงนี้มึงไม่ค่อยชวนกูเล่น DotA เพราะมึงตกหลุมรัก407แล้วใช่ไหม?” ฮยอกแจถามพลางแกะจุ๊ปปาจุ๊บออกมากิน

“รักเหี้ยไรล่ะ พอชวนมึงเล่นทีไรเน็ตนาซ่าของมึงก็หลุดทุกที..เล่นกับมึงแล้วโคตรรมณ์เสีย” หันไปเหวี่ยงน้อยๆก่อนจะหันกลับมามองร่างสูงโปร่งอีกครั้ง รอยยิ้มหล่อๆที่มีลักยิ้มน้อยๆนั่นน่ะ..อยากรู้จังเลยพ่อแม่พี่มีอะไรกันท่าไหนถึงได้ทำลูกออกมาได้หล่อเยี่ยงนี้...

“เอ้า.. ก็เห็นมึงเกลียดมันนักเกลียดมันหนา..แต่ก็เห็นเล่นกับมันทุกวัน”

เออ..ถูกของมัน.. ผมเกือบลืมไปเลยว่าตัวเองเกลียดหนังหน้าอี407มากแค่ไหน

“มึงเคยคิดบ้างไหมว่า Siwon407 จะเป็นพี่วอน” สิ้นสุดประโยคโจวคยูฮยอนหันไปมองเพื่อนสนิทในทันทีจนคอแทบเคล็ด

“มึงคิดว่าพี่วอนของกูจะลาวเหมือนอี407งั้นเหรอ? เหอะ..ไม่มีทางซะละ”

“กูก็แค่ถามดู ถ้าเกิดเป็นเรื่องจริงนะมึงเอ๊ย... ฮาอาม่าดริฟท์อ่ะมึง 5555” ฮยอกหัวเราะลั่น
 

แหงล่ะ.. ถ้าเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมาเปอร์เซ็นต์ที่ซีวอนจะหันมาเหลียวแลคยูฮยอนคงเหลือ 0 ถ้าเป็นแบบนั้นคงสิ้นหวังแล้วนะแก้วตา..

“ไม่มีทางซะล่ะ” เบะปากแล้วหันไปมองร่างสูงที่ยืนถือกระดาษสีขาว สายตาจับจ้องไปยังบทตัวเองอย่างตั้งใจ คยูฮยอนผุดยิ้มขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เด็กติดเกมส์อย่างเขาแค่ได้มองอย่างนี้ก็พอแล้วล่ะมั้ง

ใบ หน้าคมเงยขึ้นมองมายังอาคารที่อยู่ตรงหน้าทำให้สบตากับร่างโปร่งเข้าโดย บังเอิญ คยูฮยอนเบิกตากว้างรีบหดตัวหลบออกมาจากหน้าต่างทันที.. ห่าเอ๊ย เมื่อกี้กูเกือบหยุดหายใจไปแล้ว TTvTT

“ยู๊ฮู๊ พี่วอน~” ฮยอกแจโบกมือให้กับร่างสูงพร้อมกับยิ้มโชว์เหงือก..มือเล็กชี้พิกัดมาที่ร่างโปร่งที่หลบหน้าเขาไปเมื่อกี้เป็นเชิงบอกร่างสูงว่ามีไอ้ง่าวคนนึงกำลังแอบมองเขาอยู่

 ซีวอนหัวเราะเบาๆพร้อมกับโบกมือตอบร่างบางที่อยู่บนอาคาร ซีวอนเป็นคนของสังคม จะอัธยาศัยดีกับทุกคนก็ไม่แปลกหรอก

“พ่องเป็นนางงามจักรวาลเหรอสัดโบกมืออยู่ได้..มึงรีบเก็บเหงือกบานๆของมึงเดี๋ยวนี้เลยนะ!”พูดพร้อมกับกระตุกขากางเกงร่างบางให้ลงมานั่งยองๆกับพื้น

“เมื่อกี้พี่วอนยิ้มให้กูด้วยนะมึง หน้ากุแดงป่ะว่ะ -////-” ฮยอกแจว่าพลางยกมือขึ้นมาทาบแก้มตัวเองทั้งสองข้าง

“กูจะฟ้องไอ้เหี้ยล่ำ มึงโดนตีนมันแน่”

“- - กูก็แค่เล่นนิดๆหน่อยๆ..มึงก็จริงจังจังเลย..” ฮยอกแจหุบยิ้มในทันที แค่นี้ทำหวง เอะอะฟ้องทงเฮตลอด (n)

.

.

.

เป็นอีกวันที่คยูฮยอนเปิดเกมส์เข้ามาแต่มันคงผิดปกติตรงที่ไม่มีหน้าต่างป๊อปอัพของ Siwon407 มันหายหัวไปไหน? ทำไมวันนี้ไม่ออน?

“ไว้ค่อยเล่นก็ได้วะ” วันนี้เขาอาจจะมาเร็วเกินไปก็ได้

ไม่ดิ.. แล้วทำไมผมต้องมานั่งรอแม่งด้วยว่ะ -*-

ว่าแล้วก็เปิดเสียงลำโพงให้ดังขึ้น ถ้าเกิด407ทักมาจะได้ยินเสียงป๊อปอัพ.. ร่างโปร่งเดินไปเปิด PS3 พร้อมกับใส่แผ่น Winning 11 เข้าไป

“วินนิ่งมั้ยสาดดด~” เสียงอัปปรีย์ๆแบบนี้คงไม่ต้องถามว่าใคร.. หน้าง่าวๆอย่างนี้ไม่พ้นพี่ชายบังเกิดเกล้าของเขา 

“ห้องมึงไม่มีเล่นไง?” ถามพร้อมกับปรายตามองพี่ชายที่เสนอหน้ามานั่งข้างๆพร้อมกับหยิบจอยสติ๊กขึ้นมา

“มี..แต่กูจะเล่นวินนิ่งกับมึง” ตอบหน้าตาย..ร้อยวันพันปีไม่เคยจะเสนอหน้ามาห้องผมหรอก 

“แปลกนะ ทำไมวันนี้มึงแซะตัวออกห่างคอมได้”

“เรื่องของกู”

“หรือมึงรอใคร?”

“อะไร..รอเหี้ยไร๊? ไม่มี๊” ขึ้นเสียงสูงจนคนข้างๆเริ่มยิ้ม..ไอ้เหี้ยนี่เริ่มรู้มากละกูไม่Like

“คนอย่างมึงขาดคอมทีก็จะเป็นจะตายแล้ว กูยังจำได้นะตอนมึงเข้าค่ายเยี่ยไรสักอย่างตอนอายุสิบสี่แล้วโทรมางอแงว่าอยากเล่นเกมส์” ผู้เป็นพี่เริ่มระลึกชาติถึงอดีตเก่าๆที่เขาแทบลืมมันไปแล้ว

“ก็ค่ายนั้นมันไม่สนุก..กูไม่ชอบ”ตอนนั้นรู้สึกเสี้ยนเกมส์มากไปเข้าค่ายตั้งสามสี่วัน..อารมณ์เหมือนคนขาดยาจะลงแดงตายให้ได้

“ไม่ชอบแล้วโทรมาร้องไห้ทำไม จะให้กูตามไปส่งเกมส์ให้มึงเล่นถึงค่ายเหรอ” หันมาเหวี่ยงใส่น้องชายเบาๆ แล้วมึงจะพูดเรื่องเก่าๆให้มันได้อะไรขึ้นมา ห่าน

“เออช่างแม่งเหอะ ผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว ตอนนี้กูโตแล้วนะเว้ย”

“หึ..ตัวแม่งเท่าลูกหมาเสือกทำเป็นแฮ่ด” สบทพร้อมกับกดจอยสติกยิ๊กๆ

“กูจะฟ้องแม่ว่ามึงมีแฟนเป็นมนุษย์4D” เอาละในเมื่อเถียงไม่ชนะก็เอาไม้นี้เข้าช่วยละวะ

“เรียกแฟนกูดีๆนะสัด 4D เยี่ยไรของมึง” หันไปผลักหัวน้องชายจนเซ ไอ้เหี้ย แม่งชอบใช้กำลังกับน้องลับหลังแม่ตลอด สารเลว TT

“กูจะฟ้องแม่ มึงอ่ะชอบทำร้ายกู ส้นตีน ระยำ ถ่อย ขอให้เมียมึงมีชู้แล้วทิ้งมึงเหมือนถุงยางที่ใช้แล้ว” เบะปากด่าทั้งที่นิ้วยังกดจอยสติ๊ก อีกคนทำหน้าลัลล้ามีความสุข ใบหน้ามนหันไปมองพี่ชายอย่างเหลืออดก่อนจะวางจอยสติ๊กลงข้างๆแล้วเดินออกไปนอกห้องเพื่อหาโค้กดื่มสักขวด..

“เฮ้ยแห้ง!!”

“กูไม่เอามาให้มึงแดกหรอก อยากแดกก็ลงไปเอาเอง!” กระแทกเสียงกลับแล้วเดินลงบันไดไปข้างล่างแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อใครสักคนกำลังเดินสวนขึ้นมา

ทั้งคู่หยุดยืนอยู่กับที่ดวงตาสีน้ำตาลมองไปยังคนตรงหน้าในเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงนอนขายาวสีเทา มือหนาที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดหัวตัวเองได้หยุดชะงักลงพร้อมกับคลี่ยิ้มให้กับคยูฮยอนที่ยืนนิ่งเป็นรูปปั้นยืนกลั้นหายใจก่อนที่ร่างสูงจะเดินขึ้นมาจนหยุดอยู่บันไดขั้นเดียวกัน

“คืนนี้รบกวนด้วยนะครับ” เสียงนุ่มทุ้มหูเข้ามายังโสตประสาทของคยูฮยอน.. ร่างโปร่งหน้าขึ้นสีอย่างห้ามไม่ได้..ขายาวก้าวขึ้นบันไดไปทีละก้าว..ทีละก้าว..เสียงเท้าเหยียบลงบันไดไม้ทีละขั้นนั้นเป็นจังหวะเดียวกับหัวใจของ เด็กน้อยวัยสิบหกที่ไม่เคยประสีประสากับเรื่องความรัก..

สัดนรก... !!!!

พี่ซีวอนเดินเฉียดใหล่กูไปเมื่อกี้....

นี่กูไม่ได้ฝันไปใช่ไหม.......

TTTTvTTTT

แม่ครับ...คืนนี้คยูฮยอนจะไม่อาบน้ำ...


o(*////▽////*)o






.
.
.






Talk With Writer



อีกแล้ว... มาแบบไร้แก่นสารไร้พล๊อต หาความดีไม่ได้อีกเช่นเคย
สืบเนื่องมาจากกระแสตอบรับดีเลยต้องมีสามตอน - -'

มีคนบอกว่าให้แต่งเป็นฟิคยาวแต่เราว่าไม่น่าไหวนะคะ
ปวดกระบาลตายก่อน คำสบทด่าเยอะมากจริงๆ 55555+

เอาไว้เรื่องนี้จบแล้วจะแต่ง SF กากๆให้อ่านอีกแล้วกันนะคะ
ต่อไปก็รอตอน 3 เป็นตอนจบคะ

ถ้ารวมเล่มฟิคเรื่อง Let's get off, Wedlock's Darling
เราว่าจะเอา SF เรื่องนี้ไปเป็นสเปด้วย
แล้วในเรื่องจะมีฉบับ Siwon's Side ด้วย~

(จะได้รู้กันว่า Siwon407 มันคิดอะไรทำไมถึงทำกับน้องเกียมเช่นนี้ 5555)

ขอบคุณทุกคอมเมนท์นะคะ
ขอบคุณ Puibum น้องรักที่ช่วยโปรโมท
ขอบคุณ hcholic น้องรักที่แม่งทวงทุกวันแต่ไม่เคยเมนท์ให้คะ
ขอบคุณ NamUridiz ที่เราคุยบีบีกันอยู่ดีๆแล้วก็ได้พล๊อตนี้ขึ้นมา