คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] Backing FRIEND - 'แฟนคลับ' `+ ¦ _ Donghae x Hyukjae [1]
Backing Friend
Donghae x Eunhyuk
ภาพพจน์เป็นสิ่งที่ศิลปินนักแสดงต้องรักษา
เรื่องชู้สาว...เป็นเรื่องร้ายแรงที่อาจกระชากเรตติ้งให้ตกได้ง่ายๆ
เพราะฉะนั้น...ผมก็เลย...
แกร่กๆ
นิ้วเรียวกดแป้นคีย์บอร์ดอย่างชำนาญ นัยน์ตาคู่สวยจ้องไปยังจอมอนิเตอร์ที่ฉายเพจหน้าจอสีสันสวยงามที่ถูกตกแต่งโดยแอดมินบ้านที่โคตรเซียน Photoshop ...
เด็กหนุ่มหน้าหวานนามว่า ‘อีฮยอกแจ’ อายุยี่สิบตอนนี้เรียนปีสอง งานประจำคือเรียนหนังสือ...ส่วนงานอดิเรกคือการติดตามข่าวสารและรูปภาพต่างๆ ของ ‘อีทงเฮ’ สุดยอดดารานักแสดงค่าตัวสูงถึงแปดหลักถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงดาราหน้าใหม่ก็ตาม
ดาวรุ่งไฟแรงที่ไต่เต้าขึ้นไปเป็นซุปเปอร์สตาร์ที่มีงานถ่ายโฆษณา ละคร ยันพรีเซนเตอร์เสื้อผ้ายี่ห้อแบรนด์เนมชื่อดัง มีหน้าตาเป็นอาวุธ (ดันเกิดมาหล่อและน่ารักในเวลาเดียวกัน) มีความสามารถมากมาย หนำซ้ำตอนนี้กำลังถ่ายละครเรื่องเดียวกับ ‘ชเวซีวอน’ นักแสดงชื่อดังแถมหน้าตาดีตัวสูงผิวขาวดูภูมิฐานและมีเงิน...
อ๊อ! ลืมบอกไปเลย...ผมน่ะเป็นสตาฟบ้าน ‘นอรึล วอนเฮ (너를 원해)’ ด้วยนะ เวปไซส์นี้มีแฟนคลับทั่วทุกมุมโลกเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง....ส่วนหน้าที่ของผมน่ะเหรอ...ก็คอยอัพเดทรูป...คลิปต่างๆ ตามงานอีเวนท์หรืออัพเดทข่าวสารบ้างสลับกันกับสตาฟคนอื่นน่ะ (โคตรเท่)
ถือว่าโชคดีที่ผมได้ไปรู้จักกับแอดมินบ้านตอนกำลังหิ้วกล้องที่หนักเหยียบกิโลวิ่งควายแข่งกับแฟนคลับนับร้อยที่กำลังตามอีทงเฮและชเวซีวอนอยู่ บังเอิญจริงๆ ที่เขาก็ ‘เมนอีทงเฮ’ เหมือนผม เราเลยคุยกันถูกคอและระหว่างนั้นก็เจอเพื่อนอีกคนหนึ่ง ไอ้หมอนี่ก็ไปตามเหมือนกันแต่ดันไม่มีกล้องติดไม้ติดมือมาสักตัว หนำซ้ำยังยืนด่าชเวซีวอนประหนึ่งเขาไปเผาบ้านตัวเองมาซะอย่างนั้น แต่พอผมถามว่าไม่ชอบซีวอนเหรอก็ได้คำตอบกลับมาว่า...
‘ชอบดิ...นี่เมนมันเลยเนี่ย’
‘ห๊ะ’
‘เคยได้ยินป่ะ....ว่าที่ด่า....ก็เพราะรัก’
และนั่นคำตอบที่สุดจะสมถุยของ ‘โจคยูฮยอน’ เด็กหนุ่มรุ่นน้องปีหนึ่งแต่เรียนคนละมหาลัยกับเขา...ถามว่ามันเคยเรียกคนอื่นว่าพี่ไหม? จะตอบเดี๋ยวนี้เลยว่าไม่ - -...
ส่วนแอดมินบ้านชื่อ คิมรยออุค...เป็นรุ่นพี่เขาอยู่สองปี ในทีแรกก็ดูน่ากลัวหรอกเล่นไม่พูดไม่จาอะไรเลย พี่แกเอาแต่หรี่ตามองทงเฮแล้วกดชัตเตอร์ไม่ยั้งมือ พอเจอช็อตซีวอนกระซิบข้างหูทงเฮเท่านั้นแหละ.....
“ไอ้แม่เย็ด ไซร้กันไปเลยสิฮะ!” รัวนิ้วเร็วยิ่งกว่าพวกปาปารัซซี่ประหนึ่งจะเอารูปถ่ายทั้งหมดมารวมเป็น File Gif ก็มิปาน
แต่ยังไงก็ช่างเถอะ...
ปัจจุบันนี้อีฮยอกแจ...สนิทกับไอ้เด็กโจคยูฮยอนและรุ่นพี่คิมรยออุคยิ่งกว่าอะไรดี...
ณ กล่องแชทหน้าเวปเพจ...
` JO KYU : เฮ้ยๆๆ
` HyukJae : ไร
` JO KYU : ดูกระทู้ล่าสุดยัง กระทู้ที่พี่อุคเค้าอัพอ่ะ
` HyukJae : ยังเลย นี่พึ่งว่างเข้าบอร์ดเองเนี่ย ว่าแต่กระทู้อะไรอ่ะ
` JO KYU : -.- วอนเฮนอนค้างโรงแรมห้องเดียวกันก่อนกลับ..ซ...ซะ...ซะ...โซล...โอล...โอล...
` HyukJae : เยดสะเข้.....................จริงปร้ะ..............
` JO KYU : ...เออดิ...วินสัดอ่ะ...แล้วนอนห้องเดียวกันแบบนี้กูว่าพี่เวแม่งต้องปีนขึ้นเตียงไปชวนน้องเฮลุกขึ้นมากินตับกันกลางดึกแน่เลย.....
` HyukJae : อื้อหือ...บรรยายมาเป็นฉากๆ กันเลยทีเดียว...........
*จูยอนค่ะไม่ใช่จูออน* : จริงค่ะพี่ฮยอกแจ หนูเข้าไปอ่านมาแล้ว มีแฟนแคมตอนเดินเข้าโรงแรมด้วยนะคะ >//<
` HyukJae : ขนาดนั้น...............
` JO KYU : เข้าไปอ่านเถอะ...กูจะนั่งรออยู่ตรงนี้และรอฟินไปพร้อมๆ กับมึงนะครับพี่ฮยอกแจ...
ในหัวสมองอีฮยอกแจตอนนี้จินตนาการลอยข้ามมิติทะลุอวกาศไปแล้ว...พอหันไปมองแถบซ้ายมือก็เห็นกระทู้….
[Trans] 111108 WonHae Sweet In Hotel >///<
แปลทรานส์จากแฟนใต้หวันอีกทีฮะ คย๊าๆ
Ryeong9
...วอนเฮชิพเปอร์...
Group : Admin ผู้น่ารัก
Post : 7,841
Member No. : 1
แปลผิดแปลถูกบ้างก็ขออภัยและให้ชาวนอรึลวอนเฮอันเป็นที่รักใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะฮะ TT (ผมไม่ค่อยเก่งจีนสักเท่าไหร่ โจวมี่เก่อเกอไม่อยู่แปลให้ซะด้วย)
อ่านจบแล้วจะเอาไปแปะที่อื่นอย่าลืมติดเครดิตบ้านนอรึลวอนเฮ ด้วยนะฮะ ^^
ปล.พรุ่งนี้ใครที่นัดรับเสื้อบ้านเจอกันที่สนามบินก่อนวอนเฮลงเครื่องนะ คึคึ~ (0-0017xxxx)
Cr:ZhengLin
Trans: Ryeong9
สิ่งที่ฉันอยากจะเล่าต่อไปนี้อยากให้ทุกคนตั้งสติให้ดี...ฉันตามวอนเฮไปตั้งแต่ถ่ายละครเสร็จยันร้านหาอาหาร เมื่อเวลา 16.15 น. ของวันนี้...ฉันเห็นวอนเฮเดินเข้าไปในโรงแรมด้วยกัน พวกเขาหันไปคุยกันแล้วก็หัวเราะ ทั้งคู่ดูอารมณ์ดีมากค่ะ ทงเฮสวมแว่นกันแดดสีดำ..เสื้อหนังสือดำ..วันนี้ตัวเล็กของเราดูเป็น Men In Black มาก..ส่วนเจ้าชายของเราวันนี้อยู่ในชุดสบายๆ ใส่เสื้อยืดเข้ารูปสีเทาและแว่นกันแดด ให้ตายเถอะ พวกเขาทั้งคู่หันมาโบกมือให้ฉันด้วย...นั่นเป็นสาเหตุที่ทำฉันมือสั่นจนถ่ายคลิปออกมาอีท่านั้น TT
และก็เป็นอย่างที่แฟนคลับใต้หวันเล่ามาจริงๆ ภาพจากคลิปนั้นดูละมุนละไมมากจนฮยอกแจแทบจิกเล็บตัวเองลงบนโต๊ะคอม ถ้าพี่ซีวอนจะยิ้มให้ทงเฮแบบนั้น...จะก้มลงไปฟัดแก้มให้หายหมั่นเขี้ยวเลยก็ได้นะ.......ไม่มีใครว่าหรอก
จบ...จบแล้ว...
ฮยอกแจอ่านจบแล้วครับ o(TT////▽////TT)o
` HyukJae : o(*////▽////*)o
` JO KYU : อ่านจบแล้วดิ
` HyukJae : จบแล้ว.... #ยังคงสติลฟินอย่างต่อเนื่อง...
...ซอกหลืบของหัวใจพี่ซีวอน... : จะตายแล้ว ในคลิปถ้าจะเทคแคร์กันขนาดนั้นโอบไหล่น้องเลยก็ได้นะพี่ซีวอน TwT
` JO KYU : โอบพ่อง ไม่ให้แม่งโอบเว้ย กูหวง! - -+
...ซอกหลืบของหัวใจพี่ซีวอน... : ไรของมึงคะคยูฮยอน - -
` JO KYU : กูไม่ชอบให้มันมาแตะต้องทงเฮนางฟ้าตัวน้อยๆ ของกู
...ซอกหลืบของหัวใจพี่ซีวอน... : ได้ข่าวว่ามึงก็วอนเฮเต็มขั้นแถมเมนพี่ซีวอนด้วยไม่ใช่หรา
` JO KYU : เออ แต่กูหวงทงเฮ จบนะ?
...ซอกหลืบของหัวใจพี่ซีวอน... : โถ..ทำเป็นอ้าง...จริงๆ แล้วมึงเป็นเด็กวอนบอมแฝงตัวมาใช่ไหม!
ฮยอกแจนั่งสติหลุดไม่ได้สนใจอ่านคำถกเถียงของเพื่อนแฟนคลับผู้ร่วมอุดมการณ์แม้แต่น้อย แถบกล่องแชทเด้งขึ้นมาเรื่อยๆ หากแต่เด็กหนุ่มนั้นสนใจไม่.. อื้อหือ...แค่จินตนาการว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันแล้วหน้ามันก็พาลจะแดงเห่อขึ้นมาอย่างปฏิเสธไม่ได้...
นี่กูเป็นสาวก Yaoi ขั้น MAX แล้วสินะ...
RRRrrrrr!!!!
เสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องเล็กที่วางอยู่ข้างคีย์บอร์ดดังขึ้นทำลายช่วงเวลาแห่งความสุข...ใครมันช่างกล้าโทรมาขัดจังหวะช่วงเวลาแห่งความหฤหรรย์แบบนี้...แต่พอเห็นเบอร์ปลายสายเท่านั้นแหละ...ปากนี่แทบจะฉีกถึงหู...ว่าแล้วก็รีบกดรับสายในทันที
“ฮัลโหล!”
‘ว่าไงตัวแสบ...เสียงใสเชียวนะวันนี้’ น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ไม่ได้ยินมาหลายวันทำเอาฮยอกแจอมยิ้มจนแก้มปริ ทั้งคิดถึง ทั้งมีคำถามมากมายที่อยากถามแต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อน
“ก็ฉันดีใจที่ทงเฮโทรมานี่นา”
‘ดีใจจริงเหรอ? ไหนบอกรักหวานๆ ให้ฟังหน่อยซิ’ พูดกลั้วหัวเราะจนคนได้ฟังหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม ร่างบางลุกขึ้นพลางเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าโปสเตอร์รูปของคนในปลายสายที่ติดอยู่ผนังห้องก่อนจะเอาปลายดินสอขนนกสีขาวเขี่ยลงบนแก้มคนในรูป
“อืม.......”
‘ฮยอกแจอ่า...โทรข้ามประเทศมันเปลืองนะ...เร็วเข้าสิ’ ไม่ได้สนใจค่าโทรทางไกลอย่างที่พูดหรอก แค่อยากแกล้งกดดันก็เท่านั้น
“รู้แล้วน่า...ฉันรักทงเฮนะ...” พูดเสียงแผ่วหากแต่เรียกรอยยิ้มจากคนปลายสายได้เป็นอย่างดี...ก็แค่แกล้งทำเป็นเขินอายเวลาบอกรักเอาใจแฟนก็เท่านั้นแหละ...
ทงเฮหัวเราะร่วนก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความเย็นที่ทาบทับลงบนแก้มตัวเอง...ร่างหนาหันไปมองข้างๆ เผยให้เห็นชายหนุ่มร่างสูงที่อยู่ในชุดผ้าเตี่ยวผืนเดียวที่ห่อหุ้มส่วนล่างไว้พร้อมกับกระป๋องเบียร์ในมือพร้อมกับยิ้มให้
‘ขอบคุณครับพี่’
“เป็นอะไรรึเปล่า” ร่างบางเอ่ยถามเมื่อคนปลายสายหยุดชะงักไป อย่าให้กูต้องลุ้น...พึ่งอ่านทรานส์มาหยกๆ จินตนาการกูสูงนะครับ
‘อ๋อ พี่ซีวอนน่ะ’
“อยู่กับพี่ซีวอนเหรอ......” เอ่ยถามเสียงเรียบ...กูว่าแล้วไหมล่ะ....พวกข่าว ทรานส์ที่มาจากพี่อุคเนี่ยไม่เคยจะพลาด....ไม่เหมือนพวกบ้านอื่นที่แม่งเอาแต่มโน FACTS ห่าเหวไรกันปัญญาอ่อน...แม่งเพ้อว่าทงเฮลงอ่างจากุชชี่กับพี่ยุนโฮนักร้องดังที่ไปออกงานการกุศลด้วยกันเมื่อคราวที่แล้วเลยนัดเจอกันหลังวัดอะไรเทือกนั้น
อ๊อ...ผมลืมบอกไป...
ว่าอีทงเฮ...คนที่ผมปลื้มนักปลื้มหนาเนี่ย...
เขาเป็นแฟนผมเองล่ะ...
‘อื้ม...ก็พักห้องเดียวกันก่อนกลับโซลพรุ่งนี้’
“อ๊ออออ......”
‘อย่าบอกว่าจิ้นอะไรพิเรนทร์ๆ นะ...หยุดคิดเดี๋ยวนี้เลย’ แทบจะกุมขมับเมื่อสุดที่รักดันจิ้นให้เขาเป็นเคะให้กับชายอื่น อีทงเฮเป็นชายหนุ่มร่างบางอย่างที่ฮยอกแจเคยอ่านฟิคชั่นให้ฟังยามว่างหรือก็ไม่ใช่...ช่วงหลังๆ มานี่ก็พยายามฟิตกล้ามให้บึ๊กกว่าเดิมจนใครหลายๆ คนก็ทักว่าช่วงนี้ล่ำขึ้นแล้วนะ
“ก็ดูสิ -///-”
‘ดูอะไรกัน ฮยอกแจอ่า..นี่เราโทรหาเพราะคิดถึงนะ อย่าพูดถึงคนอื่นได้ไหม?’ พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน สองเดือนแล้วที่ไม่ได้เจอกันหลังจากมาถ่ายละครที่ใต้หวัน มีโอกาสโทรหาแค่อาทิตย์ละสองสามครั้ง แล้วพอโทรไปแทนที่จะได้คุยกันนานๆ ฮยอกแจก็เอาแต่พูดถึงเรื่องเขากับซีวอน..ไม่ก็หลับคาโทรศัพท์ซะทุกที
ก็อีทงเฮดาราหนุ่มชื่อดัง...คบกับอีฮยอกแจที่เป็นแค่นักศึกษาธรรมดาๆ คนหนึ่งมาปีครึ่งแล้วครับ...
“โอเค งั้นมาคุยเรื่องของเรากัน”
‘พรุ่งนี้จะไปรับเราไหม’
“ไปซี่..ฉันต้องไปถ่ายรูปทงเฮลงเวปบอร์ดอยู่แล้ว”
เอากับเขาสิ คำก็เวปบอร์ด สองคำก็เวปบอร์ด นี่เป็นแฟนเขาหรือเป็นแฟนคลับกันแน่ -_-
ไม่สิ...ฮยอกแจน่ะเป็นทั้งสองอย่างทั้งแฟนเขาแล้วก็แฟนคลับ...ตบตาประชาชีได้เนียนสุดๆ ไม่เคยถูกจับได้เลยสักครั้งเวลาเขาทั้งคู่นัดเจอกัน พอมีคนมาเห็นเข้าก็แอ๊บทำเป็นขอลายเซ็นต์หน้าตาเฉย...คนอะไรพกทั้งนิตยาสาร..ทั้งพัดทั้งรูปของเขาไหนจะสินค้าชิ้นอื่นๆ ที่เขาเป็นพรีเซนเตอร์อีก...
ฮยอกแจเคยโดนอีทึก..เมเนเจอร์ส่วนตัวของทงเฮขอให้เลิกยุ่งกับเขามาแล้วครั้งหนึ่ง...จำได้ว่าตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย...คิดมากจนนอนไม่หลับ...สีหน้าของฮยอกแจในตอนนั้นดูหนักใจและพร้อมจะเดินจากไปอย่างที่เมเนเจอร์หนุ่มขอ...การที่เขาขวนขวายขึ้นไปอยู่บนที่สูงแบบนั้น แน่นอนว่าหลายคนที่ตกอยู่ในสภาพแบบเดียวกันกับเขาก็ต้องทิ้งคนรักไว้ข้างหลัง...
แต่สำหรับอีทงเฮไม่ใช่....เขารักฮยอกแจมากเกินกว่าที่จะปล่อยไปจริงๆ
‘ทงเฮ จะนอนแล้วก็ปิดไฟตรงหัวเตียงด้วยนะ’ ร่างหนาหันไปมองตามต้นเสียงเมื่อรุ่นพี่เดินขึ้นเตียงเตรียมพร้อมจะเข้าสู่ห้วงนิทรา...หากแต่เสียงอันแผ่วเบานั้นลอดผ่านเข้าโสตประสาทอีฮยอกแจแล้วเป็นที่เรียบร้อย...มีหรือกูจะพลาด...
โอย.....อยากจะพาดหัวข่าว ‘ปิดไฟหัวเตียง’ สักกระทู้จริงๆ แต่ไร้ที่มาและไร้เครดิต...แปะแบบนี้ไปใครเขาจะเชื่อกรู...มิวายแม่งไล่ไปลบกระทู้อีกหาว่าเป็นติ่งมโนเกินจริง
‘ครับพี่...ฮัลโหลฮยอกแจ’
‘ฮยอกแจ...ฮัลโหล’ เอ่ยเรียกซ้ำอีกครั้งเมื่อคนปลายสายดันเงียบไป ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคัก..เอาแล้วไง...คงคิดอะไรพิเรนทร์ๆ อีกแล้วสินะ... - -
สาบานให้ตายว่าเขาเป็นแฟนอีฮยอกแจ...คนอะไรเชียร์ให้แฟนตัวเองได้กับผู้ชายคนอื่น...บ้าไปแล้ว - -
“อยู่...ยังอยู่”
‘นึกว่าสายตัดไปแล้วซะอีก’
“คึคึ..”
‘หัวเราะอะไร’
“อย่าลืมปิดไฟบนหัวเตียงนะ...แล้วก็อย่าแอบปีนขึ้นเตียงตอนที่พี่ซีวอนหลับล่ะ”
‘อีฮยอกแจ.. - -’
...Backing FRIEND...
เช้าวันรุ่งขึ้น...ย้ำว่าตั้งแต่เช้า...การเป็นแฟนคลับที่สมบูรณ์แบบต้องเตรียมตัวก่อนใครอื่น...กล้องพร้อม รองเท้าผ้าใบพร้อม ต้องผูกเชือกให้ดีเดี๋ยวซ้ำรอยคราวที่แล้ว โดนเหยียบเชือกรองเท้าทีแทบหัวทิ่มลงไปจูบแบนเนอร์บ้านคู่อื่น...อีกอย่างที่ขาดไม่ได้ก็คือเสริมส้น...ใส่แม่งเข้าไปสักสองชั้นกี่นิ้วก็ไม่รู้ประหนึ่งตัวเองเป็นอิสตรีที่ต้องใส่ส้นสูงตามผู้ชายเดี๋ยวมองไม่เห็นไม่ทันกินชาวบ้านเค้า...
จริงอยู่ที่อีฮยอกแจนั้นเป็นผู้ชาย...แต่เขาถูกจำกัดอยู่ในประเภทผู้ชายร่างเตี้ยที่ถูกมองว่าเป็น ‘ทอมบอย’ อยู่เสมอ...แฟนบอยอย่างเขา...ก็เลยต้องตบตีแก่งแย่งชิงดีกับผู้หญิงแบบนี้ไงล่ะ...
ร่างบางมาถึงสนามบินอินชอนก่อนเวลา เดินไปสักหน่อยก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่และหนึ่งในนั้นคือรยออุคที่กำลังแจกจ่ายเสื้อบ้านที่สั่งจองกันไว้...ให้อารมณ์เหมือนแม่ค้าเลของขายตามคลองถมไม่มีผิด...พอเดินไปถึงรยออุคก็โยนเสื้อที่ถูกแพ็คใส่ถุงพลาสติกอย่างดีให้ก่อนจะก้มลงมองดูนาฬิกาข้อมือพลางหันมาพยักหน้าบอกทีมงานให้เตรียมตัวพร้อม
“เอาล่ะ...เดี๋ยวอีกไม่นานพี่ซีวอนกับทงเฮจะออกมาจากเกทแล้ว...คยูฮยอนฮะ...มึงถ่ายรูปไปนะฮะ เดี๋ยวให้ฮยอกแจถ่ายแฟนแคม...ส่วนจูยอนกับลิซซี่ถือแบนเนอร์อยู่ข้างๆ คยูฮยอนนะฮะ...ขอเน้นว่าชูให้สุดแขนเลยอย่าไปกลัวอีพวกตุ๊ดที่ยืนแหกปากด่าอยู่ข้างหลัง อย่าให้แบนเนอร์เสร่อบังกล้อง ขอแบบงานที่แล้วนะ ซอร์ฟๆ แต่ได้ภาพโคตรพระเจ้ามา...พอเสร็จแล้วก็ตัวใครตัวมันเจอกันอีกทีในบอร์ดนะฮะ” เอ่ยสั่งการพร้อมกับชี้พิกัดอย่างชัดเจน ถ้าวอนเฮเดินออกมามุมนี้มึงได้เจอกล้องกูกับแบนเนอร์ผืนเท่าฝาบ้านแน่ไม่ต้องสืบ ทุกคนพยักหน้ารับกับตำแหน่งของตัวเองก่อนจะแยกย้ายเข้าประจำที่ ไม่นานนักเหล่าแฟนคลับที่เตรียมจะมารับดาราหนุ่มก็แห่กันมาแบบไม่ทันตั้งตัว
เป็นความซวยของอีฮยอกแจใช่หรือไม่ที่ถูกอีอ้วนนั่นเบียดออกมาจนอยู่ข้างหลังแบบนี้....
ร่างบางยืนหอบหายใจพลางควักยาดมออกมา...อย่าลืมนะครับไปตามไอดอลที่ไหนก็ตามไอเทมที่ขาดไม่ได้ก็คือยาดม...ถึงเหล่าอิสตรีที่อยู่เบื้องหน้านับร้อยนี่จะเป็นเพศแม่ก็จริงแต่กลิ่นตัวบางคนนี่น่ารักมากกกกกกก
ตายห่าแล้ว...เป็นปัญหาระดับประเทศที่รัฐบาลสหรัฐยังต้องกุมขมับเมื่ออีฮยอกแจโดนเบียดออกมาจนอยู่ข้างหลังขนาดนี้...จะให้เบียดเข้าไปก็ลำบาก ของแบบนี้มันต้องใช้ทักษะและจังหวะที่เหมาะสม จู่ๆ พรวดพราดเข้าไปเดี๋ยวโดนจั๊กแร้ป้าที่ไหนหนีบเอาไว้แล้วจะแย่...
ซวย....ซวยมาก....นี่ก็ใกล้ถึงเวลาที่วอนเฮจะออกมาแล้วถ้าถ่ายแคมไม่ได้นี่โดนพี่อุคแบนยูสจนเข้าห้องฟิคไม่ได้แน่...อดเสพย์สมความเป็นยอดชายของพี่ซีวอน...อดเสพย์ความอ้อยของอีทงเฮแฟนอันเป็นที่รักของเขาแน่...ว่าแล้วก็หายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเจอใครอีกคนยืนอยู่ข้างๆ
ฟั๊ค -_-
พี่อีทึกมายืนทำมะเขืออะไรที่นี่?
เออใช่...ตอนทงเฮอยู่ใต้หวันได้ข่าวว่าใช้เมเนเจอร์คนเดียวกันกับพี่ซีวอน (ใช้คำนี้เลยทีเดียว) เพราะทงเฮบอกว่าทางบริษัทเห็นว่าไหนๆ ก็อยู่บริษัทเดียวกันแล้วทำงานด้วยกันมีเมเนเจอร์คนเดียวคงพอ (จริงๆ แอบฟินไปแล้วว่าใช้อะไรร่วมกันแต่พอมานึกทีหลังบริษัทแม่งงกนี่เอง)
แต่ยังไงก็ช่างเถอะ...
แม่งจะเอาอะไรกับกูอีกล่ะครับ T_T
“มาทำอะไรล่ะ?” ถามแปลกๆ เห็นกูถือกล้องแบบนี้คงเตรียมถ่ายสารคดีสัตว์ลงช่องสำรวจโลกกับ National GeoGraphic มั้งพ่อ
“มาถ่ายรูปทงเฮครับ”
“ฉันเคยบอกนายแล้วไม่ใช่เหรอ....ว่าอย่าทำแบบนี้อีก” นั่นไง...แม่งมาพล๊อตละครหลังข่าวอีกแล้ว...เมเนเจอร์หนุ่มขัดขวางความรักของหนุ่มน้อยวัยแรกแย้มด้วยการผลักไสเขาออกจากคนรักที่เป็นดารา...
“นายกำลังจะตัดอนาคตทงเฮด้วยมือของนายเองนะ....” แค่กูมาถ่ายรูปทงเฮเนี่ยนะครับ...
“พี่เองก็กำลังจะตัดอนาคตผมเหมือนกัน...ไว้คุยกันใหม่นะครับ...ผมลาล่ะ” โบกมือให้ทีนึงก่อนจะหามุมแทรกเข้าไปในฝูงเหล่าแฟนคลับที่ยืนเบียดกันจนกรงแทบพังเข้าไปถ้าไม่มีการ์ดยืนขวาง
ใช้วิชาปลาไหลไส้แห้งแทรกเข้าไปด้วยความยากลำบาก...ระหว่างเบียดเข้ามาก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งแหกปากเรียกชื่อพี่ซีวอนทั้งที่ตัวเองนั้นแทบจมมิดอยู่ในฝูงแฟนคลับแล้ว....แต่ความพยายามอยู่ที่ไหน....ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น....อีฮยอกแจได้บรรลุแล้ว ณ บัดนี้....
ร่างบางแทรกตัวเข้ามาจนถึงหน้ากรงจนได้ รับรองว่าถ้าทงเฮเดินผ่านมาทางนี้เห็นชัดแน่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แบนเนอร์ถูกกางเรียบร้อย ตากล้องพร้อมทุกตำแหน่ง ฮยอกแจถูกรยออุคมองคาดโทษน้อยๆ ที่หายตัวไปเมื่อครู่ หวั่นใจแทบแย่ ถ้าเกิดฮยอกแจมาไม่ทันนี่มีบ้านแตกกกกก
RRRrrrrr!!!
ร่างบางหันซ้ายขวาก่อนจะป้องปากรับโทรศัพท์เมื่อคนปลายสายดันโทรมาอะไรตอนนี้ เดี๋ยวก็ได้ความแตกกันพอดีหรอก
“ฮัลโหล”
‘ถึงแล้วนะ’
“รู้แล้ว รู้แล้ว...” พูดเบาๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน
‘ทำไมเสียงดังขนาดนั้น นี่ไปยืนเบียดชาวบ้านเค้าอีกแล้วงั้นสิ’
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ซีวอนออกมาแล้ว!!!!!”
“ทงเฮอ่า..ไว้ค่อยคุยกันนะ จะถ่ายแคมแล้ว”
‘หืม?’
“แค่นี้ก่อนนะ”
‘เดี๋ยวสิฮยอกแจ....เดี๋ยว....โธ่เอ๊ย...’ ร่างหนาบ่นอุบอิบพลางมองเครื่องมือสื่อสารที่โดนตัดสายไปเมื่อครู่ แฟนเขานี่ยังไงกัน ถ้าเป็นคนอื่นคงอยู่ถือสายคุยกันจนกว่าจะหายคิดถึงสิ...แต่นี่....
วางสายเพื่อจะถ่ายแฟนแคมแฟนตัวเอง.... -__-
“เร็วๆ ถ่ายรูปทงเฮเร็ว”
“เฮ้ย!! เอาแบนเนอร์ลงสิยะ นังชะนีหัวโปกกะโหลกไขว้!!!”
“โอ๊ยๆๆๆๆ อย่าเบียด!!!!”
“ทงเฮ!!! ทงเฮ!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”
“มองมาทางนี้หน่อย!! ซีวอนโอป้าคะทางนี้!!!”
เสียงเรียกร้องความสนใจจากแฟนคลับจำนวนมากหาได้ทำลายสมาธิอีฮยอกแจไม่...มือของเขาที่ถือกล้องไว้อยู่นั้นนิ่งเสียยิ่งกว่าอะไร ระดับ Professional แล้วต้องสงบสติเอาไว้ถึงแม้ว่าภาพตรงหน้ามันจะชวนให้เขาละลายได้สักแค่ไหน...
เมื่อดาราหนุ่มทั้งสองเดินคู่กันมาประหนึ่งคนรัก...
หลายคนคงสงสัยว่าทำไมอีฮยอกแจถึงบ้าได้ขนาดนี้ ทั้งที่คนในกล้องนั้นเป็นแฟนของตัวเองแท้ๆ แต่กลับมาทำอะไรแบบนี้...ถ้าเป็นคนอื่นคงไปนอนรอที่คอนโดแล้ว แต่สำหรับอีฮยอกแจไม่ใช่ นอกจากจะไปรอที่คอนโดไม่ได้แล้วยังโดนยามซิวกลับบ้านทุกครั้งที่แว๊บไปหาทงเฮอีก (อีพี่ทึก มึง -_-+) ได้เจอกันเดือนละครั้งถ้าไม่รวมกับที่เขาไปติดตามอีเวนท์ล่ะก็นะ เพราะพี่อีทึกให้วันอิสระทงเฮแค่เดือนละครั้งเท่านั้น
แช่ะๆๆๆๆ
เสียงชัตเตอร์ดังอยู่ข้างๆ หู...เสียงกรีดร้องของแฟนคลับนับร้อยแทรกเข้าไปในคลิปอย่างปฏิเสธไม่ได้...แต่ถามว่าซีเรียสไหม...ไม่เป็นไร...เดี๋ยวเอาเพลงหวานๆ ใส่เข้าไปในคลิปซะก็สิ้นเรื่อง
ทันใดนั้นแฟนคลับก็กรีดร้องหนักกว่าเดิมเมื่อดาราหนุ่มร่างสูงก้มลงไปกระซิบข้างหูทงเฮ ได้ตายกันไปข้างก็วันนี้ละวะ...ยอมรับว่าฮยอกแจเองมือสั่นน้อยๆ เมื่อชเวซีวอนกระซิบงุ้งงิ้งแล้วก็ชี้มาทางแบนเนอร์บ้านเขาประหนึ่งเพลงจูบเย้ยจันทร์....คุณพระช่วยกล้วยไม่สุก...ยิ่งทงเฮยิ้มแบบนั้นหลังจากได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของพี่ซีวอนแล้ว...
ไม่ให้จิ้น.......ก็ไม่รู้จะว่ายังไง........
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ซีวอนชี้ให้ทงเฮดูผ้าเชียร์ด้วยอ่ะแก!!!”
“บ้านวอนยุนทางนี้ค่ะโอป้า!!!”
“โอ๊ยยยยยย เหยียบตีนกูค่ะ!!!”
และพอพี่ทงเฮหันมาทางเขา...มือที่เคยนิ่งมาตลอดก็เริ่มสั่นเมื่อร่างหนาเดินเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะชี้นิ้วมาที่หน้ากล้องพลางทำหน้าหมั่นเขี้ยวเหมือนที่ทงเฮชอบทำเวลาอยู่กับเขา... T///////////T
แฟน – ผม – น่า – รัก – ชิบ – หาย - เลย......
TBC*
- มอย -
55555555555555555555555
SF เรื่องนี้มันยังไงๆ อยู่
เสนอกันมานักไอ้คอลเล็คชั่น Friend เนี่ย
ก็เลยจัดให้สักหน่อยแต่เป็น SF
ตอนต่อไปก็คงจะจบแล้วล่ะ ไม่รู้ว่าชอบกันไหม
เขียนตอนง่วงมากๆ (ทำไมชอบเขียนฟิคตอนง่วงก็ไม่รู้)
ความคิดเห็น