คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 - เบื่อ
อนที่ 1
เบื่อ
ห้อ 013
“แบม พี่ื้อนมมาให้” มาร์ยิ้มแล้วูถุนมที่ื้อมาาหน้ามหาลัย
“เอาไว้รนั้น เี๋ยว แบมินเอ” เ้าัวอบอย่าไม่สนใ ในมือแทุยับนอื่นอยู่เรื่อยๆ
“แบม
พรุ่นี้มีสอบไม่ใ่หรอรับ อ่านหนัสะ...” มาร์พูยัไม่ทันบ
เสียอีน็เถียึ้นมาทันที
“โอ้ยย พี่มาร์ ะบ่นะอะไรนัหนาอ่ะ แบมรำา แบมเบื่อ เี๋ยวแบม็อ่านเอนั่นแหละ โว้ะ!!
วุ่นวายว่ะ ” แบมแบมมอหน้าอีนอย่าไม่พอใแล้วเินหนีเ้าห้อทันที ทิ้ร่าสูมอาม้วย
สายาเสียใ
เวลา 19.00
๊อ ๊อ
“แบมรับ
พี่ทำับ้าวไว้น่ะ มาินเร็วๆรับนี” ร่าสูเาะประูเรียอีนให้ออมาินมื้อเย็น
ถึแม้ะเสียใแ่ไหน แ่ยัไ็รั
“ไม่ิน!!
ะไป้านอับเพื่อน ไม่้อรอนะเพราะแบมไม่ลับืนนี้” ร่าเล็เปิประูออมาแล้วเินผลุนผลันออไปทันทีโยไม่ฟัเสียเรียมาร์อีเลย
“แบม แบมแบม เี๋ยวสิ” มาร์ะโนามหลัแ่แบมแบม็ไม่ฟัเสียเาแล้ว
“เฮ้อ เาเป็นอะไรอเานะ สสัยะเรียเรื่อสอบมั้” มาร์พูให้ำลัใัวเอเบาๆ ่อนะเิน
ลับเ้าห้อไปิน้าวเย็นอยู่นเียว
ผับ BN
“น้อแบมรับ
หนูเมาแล้วนะ ไหวมั้ยหื้ม?” ร่าสูโน้มัวถามนในอ้อมอที่เมาไม่ไ้สิบนโฟา
“อื้อ หนูไม่เมาน้า
พี่แฮายอนมั่วแล้วววว” ร่าเล็อบแฮยอนลับ
“ฮ่าๆ ไม่เมา็ไม่เมารับ ว่าแ่เราไปหาอะไรสนุทำีว่ามั้ยหืม” แฮยอนพูพลายิ้มเ้าเล่ห์ใส่อี
น
“ทำอารายยยยย
เอิ๊ ทำ้าบบ หนูอยาทำ” แบมแบมยมือล้อออีนแล้วบออย่ายั่วๆ
“หึหึ
ั้นไปับพี่นะรับ พี่ะพาไปนหนูลืมไอ้มาร์มันเลย” ว่าแล้ว็อุ้มอีนเินออไปลานอรถหลัร้านทันที
“เฮ้ย
นั่นมันแบมแบมนี่หว่า ใรอุ้มไปวะ ไอ้พี่แ็” เสียยอแที่เินมาห้อน้ำร้อเรียแฟนหนุ่มอย่าใ
“๋าที่รั
ว่าไรับ มีอะไร” แ็สันที่ไ้ยินเสียแฟนัวเอ็รีบวิ่มาทันที
“แบมแบม แบมไปับใรไม่รู้ โทรหาพี่มาร์เร็ว” ยอแบอเสียื่นๆ ่อนะเย่าแนอีนแรๆ
“ไหนรับไหน
ไ้รับไ้” แ็สันวัไอโฟนออมาโทรหามาร์ทันที
Truuuuu
“ฮัลโหล ไอ้มาร์ แบมแบม แฟนมึโนไอ้บ้าไหนไม่รู้อุ้มไปว่ะ” แ็สันบอเพื่อนัวเอเสียละล่ำ
ละลั
พลามอามไปที่รถอแฮยอน
“ห๊ะ
เี๋ยวูไป มึามไปให้เร็วเลยนะ แล้วโทรบอู” มาร์รีบวิ่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า่อนะว้าุแออาไปอย่ารวเร็ว
บนรถแฮยอน
“อื้ออ
พี่แ๋า ะพาหนูไปหนายยยย หนู่วแล้วน้า” แบมแบมที่โนอุ้มมาบนรถนอนิ้นไปมา
แฮยอนหันมายิ้มให้อีน
“็พี่บอหนูแล้วนี่ไรับ
ว่าะพาไป สนุ ้วยัน” ร่าสูอบแบมแบม่อนะรีบับรถออไป
โรแรม JJ
“หนูแบม อย่าิ้นสิรับ อยาสนุไม่ใ่หรอ” แฮยอนอุ้มร่าเล็่อนะโยนลบนเียที่นเอมา
เปิห้อสวีทไว้
“ไม่อาววว หนูาลับบ้านแล้ววว หนูไม่าหนุ” ร่าเล็พยายามะลุึ้นแ่็โนแฮยอน
ัวลไว้ับเีย
“พี่ไม่ให้หนูลับรับ
พูไม่รู้เรื่อหรอไ” ร่าสูเริ่มโมโห
มือหนาปลระุมเสื้ออีน้าๆ
“ฮึ
หนูอยาลับบ้าน หนูะลับ” แบมแบมเริ่มรู้ัวแล้วแฮยอนะทำอะไร
เลยพยายามะัืน
“็ูบอไม่ให้ลับไแบมแบม!!”
แฮยอนะอใส่อีน้วยวามโรธ มือ็ีเสื้ออีนออ
“พี่แฮยอน ปล่อยแบมนะ ฮรึ แบมไม่เอาแล้ว” ร่าเล็ทั้ีทั้หยิทั้่วนแ่็ไม่เป็นผล อีน็
โรธที่แบมแบมัืน
เพี๊ยะ!!
“ะนอนให้พี่ทำีๆมั้ยรับ”
ฝ่ามือหนาระทบใบหน้าหวานอแบมแบม้วยวามโรธ
่อนะ้มลุไร้อร่าเล็้วยวามหื่นระหาย
“ม่ายยย ฮือออ พี่แฮยอนปล่อยผม พะ พี่มาร์ ่วยแบม้วย ฮืออ” แบมแบมรีร้อ้วยวาม
หวาลัว ในใอนนี้ิถึแ่มาร์แล้ว
50% เนาะ
ะเอาแบบโหๆหรือเอาแบบราม่าแรๆ
รับ
55555555555555555555555
ความคิดเห็น