คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : One year later
1 ปีผ่านไป...
“นัมจี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ชายหนุ่มหน้าหวานเรียกเธอ
“หืออออ ว่าไง ริกกี้”หญิงสาว ตอบรับ เพื่อนสนิท
“วันนี้เธอว่างมั้ย??”
“จะไปไหนอีกล่ะ บอกไว้ก่อนเลย ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยว่าง”
“แม่คิดถึง”
“อ้างแม่ตลอด นายอยากให้ฉันไปทำชาบูให้กินอีกใช่มะบอกมาซะดีดี”
“อือ รู้ทันอีกแล้วอ่ะ”
“ฉันมีซ้อมถึง 3 ทุ่ม ถ้านายรอได้ ฉันก็จะไป”
“แน่นอน ฉันจะรอเธออยู่หน้าบริษัทนะ”
“อืม ฉันไปก่อนนะ”แล้วหญิงสาวก็เดินกลับห้องซ้อมไป
นัมจี และ ริกกี้ เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ ริกกี้เป็นเด็กฝึกอยู่ที่ NT เอนเตอร์เทนเม้น ส่วนนัมจีก็ด้วย แต่อยู่ส่วนของผู้หญิง
“ริกกี้... ริกกี้... ริกกี้!!!”หญิงสาวพยายามปลุกเพื่อน
“ฮะ ฮะ อะไร เกิดอะไรขึ้น”หนุ่มหน้าหวานสะดุ้งตื่น
“นายมานอนอยู่ตรงนี้ได้ยังไงเนี่ย น่าเกลียดชะมัด ถ้านายได้เป็นนักร้องแล้วนายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ”
“อ่อ อ คือ หน้าบริษัทมันมืดน่ากลัว ฉันเลยมารอเธอตรงนี้ แต่ไม่รู้ว่าหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แหะๆ”
“ตลอดดดดด ไปกันเถอะ แม่นาย คงรอแย่แล้ว 55”
“โถ่ อย่าล้อสิ ถ้าฉันไม่อ้างแม่ เธอจะไปมั้ยล่ะ”
“ช่างเถอะ เดี๋ยวฉันจะโทรบอกแม่ก่อน”
สุดท้าย ริกกี้และพ่อ-แม่ ของเขาก็ได้กินชาบูฝีมือนัมจีสมใจ และ คืนนั้นก็จบด้วยการที่ริกกี้เดินไปส่งนัมจี ที่บ้าน ที่อยู่ซอยถัดไปจากบ้านของเขา
“ฝันดีนะ พรุ่งนี้เจอกัน”
“โอเค นายก็ด้วย”
วันรุ่งขึ้น...
“นัมจี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เสียงเดิม ตะโกนเข้ามาในโสตประสาทของเพื่อนสาว
“อะไร เบาๆ หน่อยสิ ริกกี้”
“ก็ฉันดีใจนี่หน่า”
“เรื่องอะไรไหนว่ามาซิ”
“เขินอ่ะ งั้นขอถามเธอก่อน ว่าทำไมเดี๋ยวนี้เธอยุ่งๆ”
“อ้อ แน่นอน ฉันจะได้ไปเต้นบนเวทีที่ยิ่งใหญ่ให้กันรุ่นพี่ wonder girl ที่อเมริกา”
“โอ้ววว ดีใจด้วย ว่าแต่ ทำไมเค้าถึงเลือกบริษัทเราล่ะ”
“ฮะฮ่า เรื่องนี้ไม่ต้องถามเลย เพราะฉันเก่งภาษาอังกฤษน่ะสิ >< ”
“ว้าวววว แดบัก”
“แล้วเรื่องของนายล่ะ”
“แน่นอน เป็นเรื่องที่ดี เราจะฟอร์มวงกันแล้ว กำลังตกลงเรื่องชื่อวง และก็กำลังมีสมาชิกมาจากอเมริกาอีกคนนึง”
“อืมมมมมม เป็นข่าวดีนี่”
“นี่ๆ เธอจำ โรงเรียนที่เราเคยเรียนที่ อเมริกากันได้มะ”
“อืม ทำไมหรอ”
“หนึ่งในวงของฉันก็มาจากโรงเรียนนั้น เค้าเป็นรุ่นพี่เราปีนึง สาขาเดียวกับเรา ไม่รู้ว่าเธอจะรู้จักหรือเปล่า”
“ให้ฉันเดา ฉันว่าฉันต้องไม่รู้แน่เลย”
“รุ่นพี่ ชื่อ แดเนียล”
“อ่า ชัวร์ป้าบ ฉันไม่รู้จัก”
“เอาเถอะ ฉันก็ยุ่งๆพอกับเธอ เลิกซ้อมแล้วโทรหาฉันนะ เดี๋ยวไปส่งที่บ้าน ”
“อ้อ อืมๆ ตั้งใจซ้อมล่ะ”
“เธอด้วย”
“ ^[+++]^ ”
หลายอาทิทย์ผ่านไป นัมจีประสบความสำเร็จและได้เปลี่ยนจากเด็กฝึกเป็นแดนเซอร์ที่อายุน้อยที่สุด แต่ต่อไป เธอก็ต้องเข้าเรียนร้องเพลงด้วย
ริกกี้ หลังจากที่ทุกอย่างลงตัว ในที่สุด เขาก็ได้กำหนดวันเดบิวท์แล้ว
“นัมจี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” -___- << หน้านัมจี
“ว่า”
“1 กุมภานี้ เธอว่างมั้ย???”
“ไม่ได้ ช่วงนี้ฉันจะไปไหนไม่ได้ ฉันมีเรียน เพราะขาดเรียนไปนานหลังจากไปทำงานที่อเมริกา และวันที่1 เป็นวันสอบด้วยสิ”
“แย่จังแต่มันเป็นวันสำคัญของฉัน”
“ฉันเสียใจ แต่วันที่ 2 ฉันว่างนะ”
“จริงหรอ =[]=”
“จริง ว่าแต่ วันที่ 1 ทำไมหรอ”
“แน่นอน ฉันจะได้เดบิวท์แล้ว วง ทีนท้อปปปปปปปปปปปป”
“ว้าว ดีใจด้วยนะริกกี้ ดีใจจริงๆ”
“อืม วันที่ 2 เจอกัน ห้ามเบี้ยวนะ และก็ตั้งใจสอบด้วย”
“โอเค ^^ ฉันจะตั้งใจ นายไปซ้อมเถอะ โชคดีนะ"
“อืม เธอก็ด้วย"
ในห้องซ้อม...
“ย่า ริกกี้ แดเนียล ถ้านายยังไม่เลิกเล่นเกมนะ ฉันจะไม่ปล่อย
นายออกไปกินข้าวเลยคอยดู” แคป ลีดเดอร์สุดเฟี้ยวพูดขึ้น ทำเอา ริกกี้และแดเนียล เก็บเกมแทบไม่ทัน
“อ้าว แล้วแอลโจไปไหนแล้วล่ะ นายนี่นี่จริงๆเลย”แคปถามหาสมาชิกอีกคน
“เดี่ยวผมไปตามให้เอาไหมครับ”ชางโจอาสา
“เดี๋ยวฉันไปเอง นายไม่รู้หรอกว่านายนั่นอยู่ที่ไหน”ชอนจิ พูดขึ้น
“นายรู้นายก็ไป ให้ไวเลย”แคป ออกคำสั่ง
“โอเคๆ เดี๋ยวผมจะรีบมา”
“ส่วนนายที่เหลือเช็คทุกอย่างให้พร้อม พรุ่งนี้เราจะไปอัดเสียง”
"คร้าบบบบบบ -__-"
…ดาดฟ้าบริษัท
“แอลโจ ทำไมนายยังไม่ลงไปซ้อมล่ะ”ชอนจิทักขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนซี้
“อ้อ หมดเวลาพักแล้วหรอ”
“ตั้งนานแล้ว ทำไมนายชอบมายืนทำเอมวีอยู่ตรงนี้นะไม่เข้าใจ ตั้งแต่นายมาที่นี่วันแรก จนวันนี้ ไม่มีวันไหนที่นายไม่มายืมอยู่ที่นี่เลยนะ”
“อ้อ ฉันว่ามุมมันสวยดี”แอลโจตอบไปงั้น เพราะความจริงคือ
เมื่อวันแรกที่แอลโจมาที่นี่ เขามองลงไปและก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่ง ที่เหมือนกันคนที่เขารัก และเขาก็มาที่นี่ทุกวัน
“นายคิดอะไรอยู่ ไปกันเถอะ แคปฮยองจะฆ่าเจ้าพวกนั้น[เหยื่อที่อยู่ในห้อง]ตายแล้ว”
“อืมๆ”
เป็นไงกันบ้างคะ อัพตอนที่ 2 แล้ววววววว
ความคิดเห็น