บันทึก...สีจาง

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนพิเศษ :: วันแม่

ตอนที่ 7 ตอนพิเศษ :: วันแม่



วันแม่... หลายคนมักจะบอกว่า อย่าทำดีกับท่านเฉพาะวันแม่



วันแม่... หลายคนเพิ่งจะคิดได้ ว่าเป็นวันนี้



วันแม่... หลายคนกราบลงที่เท้าแม่



มีลูกหลายคน... ไม่ได้กราบแม่ในวันนี้ เพียงเหตุผลที่ว่า ไม่กล้า..



มีลูกหลายคน... ไม่ยอมให้แม่กอด เพียงเหตุผลที่ว่า อาย..



มีลูกหลายคน... ไม่ยอมให้แม่หอม เพียงเหตุผลที่ว่า ลูกโตแล้ว..



ลูกหลายคน... พยายามวางโทรศัพท์จากแม่ ด้วยเหตุผลที่ว่า.. ลูกมีธุระ



ลูกหลายคน... พยายามไม่อยู่ที่บ้าน ด้วยเหตุผลที่ว่า.. แม่น่าเบื่อ



ลูกหลายคน... พยายามไม่คุยกับแม่ ด้วยเหตุผลที่ว่า.. แม่ขี้บ่น



ลองนึกย้อนกลับไป.. วันที่เราจำความได้ ใคร.. ที่ยิ้มให้เราทุกวัน เปลี่ยนผ้าอ้อมให้ทุกครั้ง..



ลองนึกย้อนกลับไป.. วันที่เราเศร้าใจ ใคร.. ที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ



ลองนึกย้อนกลับไป.. วันที่เรามีความสุข ใคร.. ที่เราควรจะนึกถึง



มาถึงวันนี้ ผ่านมากี่ปีแล้ว กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เลี้ยงดูเรามา...



อบรมสั่งสอนหลายสิ่งหลายอย่าง.. ให้ความรัก คอยดูแลเป็นห่วงเสมอ



ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเรา...



ลองมองไปที่อนาคต...



ถ้า.. วันหนึ่งวันใด ที่แม่เราสิ้นลมหายใจลงไป...



ถ้า.. วันหนึ่งวันใด ที่ไม่มีเสียงปลุกเราให้ตื่นตอนเช้า...



ถ้า.. วันหนึ่งวันใด เราไม่ได้พบหน้าผู้หญิงที่รักเรามากที่สุด...



ถ้า.. ถึงวันนั้น จะมีสักกี่คน ที่พร้อมจะเผชิญหน้ากับความเป็นจริง... ความจริงที่จะไม่มีผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว



อย่าปล่อยให้เวลาที่ล่วงเลยไป ทำให้ความรักที่ท่านมีต่อเราสูญหายไปกับกาลเวลา



อย่าปล่อยให้เวลาที่เลยผ่าน มาทำให้เกิดคำว่า \"มันสายเกินไป\"



บัดนี้.. ขณะคุณแม่ยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ ยังคอยทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อเราอยู่



ขอเพียงคำว่า \"รัก\" คำเดียว พร้อมกับมือที่สวมกอดแม่



เพียงเท่านี้ คุณแม่ก็ตื้นตันใจแล้ว



เนื่องในโอกาสวันแม่วันนี้



ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิทั้งหลายในสากลโลก บันดาลความสุขและสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรง แด่แม่ ผู้ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยในการอบรมสั่งสอนลูก



และขอให้ลูกทุกคน ได้ตอบแทนบุญคุณพระคุณของแม่ในขณะที่ท่านยังมีลมหายใจอยู่



อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไร้ค่า



แล้ววันนี้ คุณบอกรักแม่หรือยัง ?