บันทึก...สีจาง

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนพิเศษ

ตอนที่ 6 ตอนพิเศษ



ชักคิดไม่ออกแล้วเขียนไรดี >.<



***********************************************************************



คำว่าเพื่อนนั้น... มีความหมายในตัวมันมากมายพอๆกับคำว่ารัก



หลายคน มีนิยามคำว่ารักแตกต่างกัน



และก็เช่นเดียวกับนิยามของคำว่าเพื่อน



แค่คนรู้จักเหรอ.. ไม่มั๊ง



คนที่สนิท.. ก็คงไม่ถูกซะทีเดียว



คนแปลกหน้า...กลายมาเป็นเพื่อน



เพื่อน...กลายมาเป็นรัก



(ไม่ได้รักแบบนั้น กะจะเขียนให้ซึ้งซะหน่อย ช่วยกันซึ้งบ้างละกัน>.<)



มันมีอะไรล่ะ ที่ทำให้เรารักคนแปลกหน้าได้ ทั้งๆที่มันก็ไม่มีบุญคุณกะเราซักหน่อย ??



เพราะความผูกพันรึเปล่า... ?



ไม่รู้ว่ามีอะไรมาทำให้เราเป็นเพื่อนกันได้ในตอนนี้



บางคนไม่ได้ตั้งใจที่จะย้ายโรงเรียนตอน ม.1 มาสอบเล่นๆ แต่กลับได้...- -?



บางคนอยู่ต่างจังหวัด.. แต่กลับกลายมาเป็นเพื่อนกัน...



มีคนเคยถามไหม ? อะไรทำให้เรามาเป็นเพื่อนกันได้ ?



ลองนึกย้อนกลับไป.. ถ้าหากเราไม่คิดจะย้ายโรงเรียน.. เราจะได้พบกันไหม ?



แล้วเรา..จะได้เป็นเพื่อนกันรึเปล่า ?



อาจจะมี \"บางคน\" ที่แม้ไม่ย้ายโรงเรียน แต่ก็ยังมีเพื่อน\"ต่างโรงเรียน\" ตั้งหลายคน.. แถมมีน้องชายแถมด้วย ^o^ (อันนี้ล้อเล่น อย่าซีเรียส)



อ่ะ ๆ กลับเข้าเรื่อง - -\'



การที่เราได้พบเจอใครสักคน.. ได้เติบโตกันไปด้วยกัน ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน มันจึงน่าจะเป็นกำไรของชีวิตนะ..(มั๊ง)



เพื่อนที่ทำให้เราได้รู้จักกับคำว่า เสียสละ มีน้ำใจ ให้อภัย..



เพื่อนสอนให้เราได้ทำสิ่งต่างๆที่เราไม่เคยทำ



เพื่อนสอนให้เราได้สูญเสียหลายๆสิ่ง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงิน O_o\")



แต่เพื่อน ก็สอนให้เรารู้จักคำว่ารัก ..ในอีกแง่มุมหนึ่ง



ความรักที่มีคุณค่า..



เพื่อนที่เปรียบเสมือนครึ่งหนึ่งของชีวิตคนเรา..



คนเราไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีเพื่อนหรอก..



พระเจ้าไม่ได้สร้างให้เรามีทุกอย่าง



พระเจ้า สร้างให้แต่ละคน มีสิ่งที่สามารถเติมเต็มกันและกันได้



อะไรที่เราไม่มี ก็อย่าไปพยายามโหยหามันมากนัก



เพราะ \"เพื่อน\" สามารถมีให้ได้เสมอ...



ขอบคุณทุกคน ที่เป็นเพื่อนกันมาตลอด2ปี



ขอบคุณทุกคน ที่ทำให้รู้จักคำว่า เสียสละ และ เห็นแก่ตัว



หวังว่าทุกคน คงให้ความสำคัญของ \"คนแปลกหน้า\" ในห้องมากกว่านี้



เหลือเวลาอีกไม่ถึงปี...



อาจจะมีบางคนที่กลายเป็นเพียง เพื่อนชั่วคราว.. (รึเปล่า)



หวังว่ามันคงไม่เป็นเช่นนั้นนะ



บันทึกจาก...



..........................................................



........................................



.......................



.........