ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : วันไหว้ครู (2)
...\" นี่ ! พวกเธอ นี่มันกี่โมงแล้ว ชั้นนัดพวกเธอตั้งแต่ 15 นาที ที่แล้วนะ กินข้าวกันครึ่งชั่วโมงไม่พอเหรอ ทำอะไรกันอยู่ รู้ไม๊เพื่อนรอกันกี่คน น้ำใจน่ะหัดมีกันมั่งสิ \" มาถึงก็ใส่เป็นชุดครับ หัวหน้าเรา - -\'
\" นับเอาดิ่ 10 คน ก็ 10 โมง หรือตกเลข ? \" อาหมัดพูดขึ้นมาครับ
\" อะไรหรอ ??? \" หัวหน้าห้องเริ่ม งง เล็กน้อย
\" ฮ่า ๆ ไม่มีอะไรหรอก \" สำหรับคนที่ไม่ทราบนะครับ โมง ภาษาใต้แปลว่า ก้น ครับ
\" เชอะ งั้นก็ไปช่วยเพื่อนคนอื่นทำงานกันได้แล้ว \"
\" ค๊าบ ๆ \" พวกเราตอบกันอย่างว่าง่าย (ขี้เกียจเถียงอะ เดี๋ยวยาว - -\')
\" ...มีอะไรให้พวกเราช่วยไม๊ \" ผมเริ่มเอ่ยปากถามพวกผู้หญิงที่กำลังนั่งทำกันอยู่
\" อ๋อ มีแน่นอน มาเลย ๆ เชิญพวกคุณมาจัดพานดอกไม้เลย \" ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่ม \"เดอะซัน\" พูดขึ้นมา อ้อ..! ลืมแนะนำครับ  ห้องผมมันจะมีแฝดอยู่คู่นึง เข้ามาอยู่ห้องเดียวกัน และก็ค่อนข้างจะดึงดูดความสนใจในช่วงแรกๆได้ไม่น้อยทีเดียว (มันหน้าตาดีอ้ะ - -\') ทีนี้ไอกราฟ (รู้สรรพคุณตั้งแต่เปิดเทอมแล้วสิ) ก็คุยๆขึ้นมาว่า \" มีสังเกตดูกลุ่มนั้นรึเปล่า ขาวทั้งกลุ่มเลย ยังกะพระอาทิตย์ในห้อง \" (ไม่ใช่พวกให้แสงสว่างนำทางอะไรหรอกนะ - -\') ทำไปทำมาในห้องกันเลยเรียกกันว่ากลุ่มเดอะซันครับ (ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน)
\" งั้นก็ลุกขึ้น จะให้พวกเราลอยทำกันรึไง \" ต้อมพูดขึ้นมาครับ
\" ย่ะ ! \"  จากนั้น ก็เป็นความสนุกสนานของพวกผู้ชายกันล่ะครับ ได้เวลาเอาคืนจากผู้หญิงบ้างแล้ว (^^)v
\" ...เฮ้อ ร้อนจังเล๊ยย \" ต้อมพูดพลางแกล้งทำท่าปาดเหงื่อ
\"..............................\" ผู้หญิงเงียบกันครับ คงเริ่มรู้ชะตากรรมกันแล้ว ^o^
\" เหงื่อ ออกอย่างนี้ จะทำงานกันได้รึเปล่าน๊อ \"
\"..............................\" ผู้หญิงยังคงไม่กล้าตอบครับ
\" อ๊ะ อ๊ะ ! เหงื่อหยดลงงาน \"
\" เชอะ จะให้พวกชั้นพัดให้ก็บอกมาเถอะ \"
\" โอ้ รู้หน้าที่ด้วยหนิ งั้นก็...เอ้า พัดสิ เชิญ ๆ พัดเลย ๆ \" หน้าตามันตอนนี้ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงกระโดดถีบมันไปแล้วล่ะครับ
\" ไม่มีทาง ตะกี๊พวกเราทำมาตั้งนานไม่เห็นบ่นกันเลย \"
\" อ๊ะ เหงื่อหยดอีกแล้ว จะเละแล้ว จะเละแล้ว ! \"
\" - -\' ก็ได้ ๆ มา พัดให้ \" ในที่สุดพวกผู้หญิงก็ยอมพัดให้ครับ ^^ เราก็อาศัยใบบุญเพื่อนเอานี่แหละ
ทำต่อไปได้ซักพัก ..\" วู๊ววว ร้อนชะมัด ไปดีกว่า เลิกทำ ๆ \"
\" ไม่ได้นะ ขี้โกงหนิ \" อีกแล้วครับ - -\'ไม่ยอมลูกเดียว
\" เฮ้อ..หิวน้ำจังเลย \" ทันทีที่เห็นผมลุกครับ ผู้หญิงเอาคืนมั่ง - -\'
\" หรอ..หิวน้ำก็ไปกินข้าวสิ \" ผมตอบไป
\" แน่ะ งานห้องนะ \"
\" โด่ ก็ได้ ๆ เฮ้ย ! ไอต้อม ตะกี๊เพราะแกบ่น มันเลยเอาคืน เพราะฉะนั้น หาร 2 ซะดี ๆ ฮี่ ๆ \" ผมหาเพื่อนแชคับ - -\' ขี้เกียจจ่ายคนเดียว
\" เออ ได้ ๆ ไม่มีปัญหา \"
\" ป้าครับ เอา..โค้ก 2 ขวด น้ำแข็ง 5 แก้วครับ \" ผมสั่งซื้อน้ำจากป้าด้านนอกโรงเรียนครับ (จริงๆแล้วผิดกฏอ้ะ)
\" ได้แล้วจ้ะ \"
\" ขอบคุณครับ น้ำมาแล้วว ว ว\"
\" เย้ ! \" พวกเธอพูดขึ้น..พร้อมทั้งลุกทันที - -\' (ทีเงี๊ยะรวดเร็วเชียว)
\" ขอบคุณค่าาา \" ก็ยังดีนะครับ มีพูดขอบคุณกันแบบนี้ น่าเลี้ยงขึ้นโขเลย
\" อ่ะ ทำงานต่อ ๆ \"
หลังจากนั้นทั้งผู้หญิงกับผู้ชายก็ช่วยกันจัดพาน
\" ป๊อก ! \"
\" เฮ้ย ! ใครปาดอกไม้มาฟะ เดี๋ยวพ่อสอยร่วงเลยนี่ \" ..เริ่มจะอยู่ไม่นิ่งกันแล้วล่ะครับ ระหว่างที่พานใกล้จะเสร็จ
\" โอ๊ย ! \" เอาล่ะสิครับ ลูกหลงเริ่มโผล่ขึ้นมา
\" ไอหมาดล เฮ้ย อย่าหนีเด่ะ \" นิกส์เริ่มเล่นบ้างละครับ
\" ปาให้โดนดิ่ โห อ่อน ปายังไม่โดนเลย จะไปทำไรได้ \" ดลพูดขึ้นครับ โดยหารู้ไม่ว่า..
\" โอ๊ย ! \" ดลร้องขึ้นครับ \" เฮ้ย อย่ารุมดิ่ ขี้โกง ว๊ากก ๆ กลัวแล้ว ๆ \" เริ่มหงอยครับ หลังจากโดนเพื่อนรุมสกรัมปาดอกไม้เข้าใส่
\" นี่ ! ทำให้เสร็จก่อนได้ไม๊ ดอกไม้น่ะเอาไว้จัดพาน รู้ไม๊ว่า..โอ๊ย ! \" เมย์พูดขึ้นได้ไม่ทันไรก็โดนบ้างซะแล้ว
\" บอกว่าพอแล้ว จะเล่นกันไปถึง..อุ๊ย ไอบ้า จะเล่นเหรอ งั้นก็ได้ นี่ ๆ \"
กว่าจะเลิกแล้วทำต่อได้ก็ซักพักล่ะครับถึงเสร็จ เป็นห้องท้ายๆเลยด้วย
********************************************************************************
\" ...บูรพคณาจารย์ ผู้กอบประโยชน์ศึกษา ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา แก่ข้าในการณ์ปัจจุบัน .......ให้ได้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี แก่ชาติและประเทศไทยเทอญ \" หลังสิ้นคำสุดท้าย นักเรียนทุกคนต่างก้มลงกราบไปที่...เท้าเพื่อนครับ O_o\"
\" ..เฮ้ย ๆ เขยิบเท้าไปหน่อย \" ผมกระซิบกับคนข้างหน้าครับ เกรงว่าถ้าไม่ขยับจะหลับซะก่อน
หลายๆคนก็มีปัญหาเช่นเดียวกันครับ พื้นที่เข้าแถวมันแคบ แล้วให้นักเรียนนั่งพับเพียบกราบกันทุกคน - -\'  ระหว่างที่กราบนั้นตัวแทนนักเรียนทุกห้องก็นำพานธูปพานดอกไม้ยกขึ้นให้อาจารย์ และก้มลงกราบเช่นเดียวกัน
\" ขอเชิญตัวแทนนักเรียน ขึ้นมากล่าวอวยพรอาจารย์ ที่จะเกษียณในวันไหว้ครูค่ะ \" แปะ แปะ แปะ มีเสียงปรบมือต้อนรับรุ่นพี่ขึ้นมากล่าวความในใจครับ พี่คนนี้ชื่อพี่รัดใจ เป็นหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนรุ่นที่ 15
\" กราบเรียนอาจารย์ที่เคารพ และสวัสดีเพื่อนๆน้องๆชาวฟ้าแดงทุกคน ... ดิฉัน นางสาวรัดใจ เป็นตัวแทนนักเรียนขึ้นมากล่าวอำลาอาจารย์ที่จะเออร์ลี่ รีไทร์ ค่ะ ...........\"
\" เกิดเป็นคน ต้องมีครู  อาจารย์คะ หนูอยากจะบอกว่า พวกหนูทุกคนขอโทษอาจารย์ ขอโทษ ที่พวกเราเคยไม่ตั้งใจเรียน ขอโทษที่พวกเราเคยโดดเรียน ขอโทษที่พวกเราไม่ได้เป็นศิษย์ที่ดี สิ่งหนึ่งที่พวกเราได้กระทำลงไป แม้จะไม่ถูกใจอาจารย์ พวกหนูไม่เคยมีเจตนาใดๆแอบแฝงนอกจากความสนุกเท่านั้น พวกหนูขอโทษค่ะ \"
\" พวกหนูขอขอบคุณอาจารย์มาก ขอบคุณในทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้มอบให้หนูและนักเรียนทุกคน ขอบคุณในความรัก ความหวังดี ที่พวกเราอาจจะไม่มีโอกาสได้รับจากที่อื่น หากจบจากโรงเรียนไปแล้ว ขอบคุณในความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยเหลือพวกหนูตลอดมา ...อาจารย์คะ  ถึงแม้ว่าอาจารย์จะจากพวกเราไปแล้ว สิ่งเหล่านั้นจะยังคงอยู่ในใจของพวกเราทุกคนค่ะ \"
\" สุดท้ายนี้ พวกเรา ขอให้อาจารย์ทุกคน ได้ประสบพบเจอแต่สิ่งดีๆ ขอให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงจากนี้และตลอดไปค่ะ ..... ไม่ว่าอาจารย์จะอยู่ในฐานะอะไร ขอให้ทราบไว้ อาจารย์จะยังคงเป็นอาจารย์ในใจของพวกเราทุกคน..ตลอดไป \"
แปะ แปะ แปะ เกิดเสียงปรบมือขึ้นมากมาย ซึ้งครับซึ้ง T-T
ต่อไปก็ถึงคราวอาจารย์กล่าวอารัมภบทเล็กน้อยก่อนจะกล่าวอำลาไป นักเรียนก็ฟังกันบ้าง ไม่ฟังกันบ้างตามประสา
จนกระทั่งพิธีจบครับ
\" นักเรียนทุกคนกรุณานำพาน มาวางไว้หน้าเวที เพื่อทำการประกวดครับ \"
ถึงเวลาจุ้ยกะติ๊กแล้วครับ
\" ไม่เอา เราจะถือพานดอกไม้อ่ะ สวย \" ไอจุ้ยพูดครับ หาเรื่องชวนทะเลาะกะเพื่อนได้ทุกที
\" อ้าว ไม่ได้นะ ผู้หญิงต้องถือพานดอกไม้สิ เป็นประเพณีไหว้ครูแล้ว \"
\" เราจะถืออ้ะ เบอะเดี๋ยวชนะจะได้ภูมิใจมากกว่า ฮ่า ๆ \"
\" ไม่ได้น๊าาา เอามานี่ \"
\" ไม่ ไม่ ไม่ \"
\" เอาม๊าาา \"
\" เชษฐพร พานดอกไม้น่ะเค้าไว้ให้ผู้หญิงถือนะ \" อาจารย์จตุพรมากล่าวปิดงานครับ - -\'
\" ค๊าบ ๆ ผมก็แค่อยากถือสวยๆแค่นั้นเอง \" ยังไม่เลิกครับ
\" งืมม \"
ผลการประกวดเหรอครับ พานห้องผมได้ที่ 3 ^^ จากระดับ ม.1-ม.2
เปรียบเสมือนสายใยความผูกพันแห่งความเป็นเพื่อนของพวกเรา... ได้ก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาช้าๆ อย่างมั่นคง จากวันแรกที่พวกเรามาจากต่างโรงเรียน จนกระทั่งวันนี้ที่พวกเราได้รู้จักกัน จากนี้ไปพวกเราจะเป็นเพื่อนกันไปอีกนานแค่ไหน ? จะจากกันเมื่อไร ? ไม่มีใครล่วงรู้สิ่งเหล่านั้นได้ทุกสิ่ง ขึ้นอยู่กับตัวคุณครับ
\" นับเอาดิ่ 10 คน ก็ 10 โมง หรือตกเลข ? \" อาหมัดพูดขึ้นมาครับ
\" อะไรหรอ ??? \" หัวหน้าห้องเริ่ม งง เล็กน้อย
\" ฮ่า ๆ ไม่มีอะไรหรอก \" สำหรับคนที่ไม่ทราบนะครับ โมง ภาษาใต้แปลว่า ก้น ครับ
\" เชอะ งั้นก็ไปช่วยเพื่อนคนอื่นทำงานกันได้แล้ว \"
\" ค๊าบ ๆ \" พวกเราตอบกันอย่างว่าง่าย (ขี้เกียจเถียงอะ เดี๋ยวยาว - -\')
\" ...มีอะไรให้พวกเราช่วยไม๊ \" ผมเริ่มเอ่ยปากถามพวกผู้หญิงที่กำลังนั่งทำกันอยู่
\" อ๋อ มีแน่นอน มาเลย ๆ เชิญพวกคุณมาจัดพานดอกไม้เลย \" ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่ม \"เดอะซัน\" พูดขึ้นมา อ้อ..! ลืมแนะนำครับ  ห้องผมมันจะมีแฝดอยู่คู่นึง เข้ามาอยู่ห้องเดียวกัน และก็ค่อนข้างจะดึงดูดความสนใจในช่วงแรกๆได้ไม่น้อยทีเดียว (มันหน้าตาดีอ้ะ - -\') ทีนี้ไอกราฟ (รู้สรรพคุณตั้งแต่เปิดเทอมแล้วสิ) ก็คุยๆขึ้นมาว่า \" มีสังเกตดูกลุ่มนั้นรึเปล่า ขาวทั้งกลุ่มเลย ยังกะพระอาทิตย์ในห้อง \" (ไม่ใช่พวกให้แสงสว่างนำทางอะไรหรอกนะ - -\') ทำไปทำมาในห้องกันเลยเรียกกันว่ากลุ่มเดอะซันครับ (ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน)
\" งั้นก็ลุกขึ้น จะให้พวกเราลอยทำกันรึไง \" ต้อมพูดขึ้นมาครับ
\" ย่ะ ! \"  จากนั้น ก็เป็นความสนุกสนานของพวกผู้ชายกันล่ะครับ ได้เวลาเอาคืนจากผู้หญิงบ้างแล้ว (^^)v
\" ...เฮ้อ ร้อนจังเล๊ยย \" ต้อมพูดพลางแกล้งทำท่าปาดเหงื่อ
\"..............................\" ผู้หญิงเงียบกันครับ คงเริ่มรู้ชะตากรรมกันแล้ว ^o^
\" เหงื่อ ออกอย่างนี้ จะทำงานกันได้รึเปล่าน๊อ \"
\"..............................\" ผู้หญิงยังคงไม่กล้าตอบครับ
\" อ๊ะ อ๊ะ ! เหงื่อหยดลงงาน \"
\" เชอะ จะให้พวกชั้นพัดให้ก็บอกมาเถอะ \"
\" โอ้ รู้หน้าที่ด้วยหนิ งั้นก็...เอ้า พัดสิ เชิญ ๆ พัดเลย ๆ \" หน้าตามันตอนนี้ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงกระโดดถีบมันไปแล้วล่ะครับ
\" ไม่มีทาง ตะกี๊พวกเราทำมาตั้งนานไม่เห็นบ่นกันเลย \"
\" อ๊ะ เหงื่อหยดอีกแล้ว จะเละแล้ว จะเละแล้ว ! \"
\" - -\' ก็ได้ ๆ มา พัดให้ \" ในที่สุดพวกผู้หญิงก็ยอมพัดให้ครับ ^^ เราก็อาศัยใบบุญเพื่อนเอานี่แหละ
ทำต่อไปได้ซักพัก ..\" วู๊ววว ร้อนชะมัด ไปดีกว่า เลิกทำ ๆ \"
\" ไม่ได้นะ ขี้โกงหนิ \" อีกแล้วครับ - -\'ไม่ยอมลูกเดียว
\" เฮ้อ..หิวน้ำจังเลย \" ทันทีที่เห็นผมลุกครับ ผู้หญิงเอาคืนมั่ง - -\'
\" หรอ..หิวน้ำก็ไปกินข้าวสิ \" ผมตอบไป
\" แน่ะ งานห้องนะ \"
\" โด่ ก็ได้ ๆ เฮ้ย ! ไอต้อม ตะกี๊เพราะแกบ่น มันเลยเอาคืน เพราะฉะนั้น หาร 2 ซะดี ๆ ฮี่ ๆ \" ผมหาเพื่อนแชคับ - -\' ขี้เกียจจ่ายคนเดียว
\" เออ ได้ ๆ ไม่มีปัญหา \"
\" ป้าครับ เอา..โค้ก 2 ขวด น้ำแข็ง 5 แก้วครับ \" ผมสั่งซื้อน้ำจากป้าด้านนอกโรงเรียนครับ (จริงๆแล้วผิดกฏอ้ะ)
\" ได้แล้วจ้ะ \"
\" ขอบคุณครับ น้ำมาแล้วว ว ว\"
\" เย้ ! \" พวกเธอพูดขึ้น..พร้อมทั้งลุกทันที - -\' (ทีเงี๊ยะรวดเร็วเชียว)
\" ขอบคุณค่าาา \" ก็ยังดีนะครับ มีพูดขอบคุณกันแบบนี้ น่าเลี้ยงขึ้นโขเลย
\" อ่ะ ทำงานต่อ ๆ \"
หลังจากนั้นทั้งผู้หญิงกับผู้ชายก็ช่วยกันจัดพาน
\" ป๊อก ! \"
\" เฮ้ย ! ใครปาดอกไม้มาฟะ เดี๋ยวพ่อสอยร่วงเลยนี่ \" ..เริ่มจะอยู่ไม่นิ่งกันแล้วล่ะครับ ระหว่างที่พานใกล้จะเสร็จ
\" โอ๊ย ! \" เอาล่ะสิครับ ลูกหลงเริ่มโผล่ขึ้นมา
\" ไอหมาดล เฮ้ย อย่าหนีเด่ะ \" นิกส์เริ่มเล่นบ้างละครับ
\" ปาให้โดนดิ่ โห อ่อน ปายังไม่โดนเลย จะไปทำไรได้ \" ดลพูดขึ้นครับ โดยหารู้ไม่ว่า..
\" โอ๊ย ! \" ดลร้องขึ้นครับ \" เฮ้ย อย่ารุมดิ่ ขี้โกง ว๊ากก ๆ กลัวแล้ว ๆ \" เริ่มหงอยครับ หลังจากโดนเพื่อนรุมสกรัมปาดอกไม้เข้าใส่
\" นี่ ! ทำให้เสร็จก่อนได้ไม๊ ดอกไม้น่ะเอาไว้จัดพาน รู้ไม๊ว่า..โอ๊ย ! \" เมย์พูดขึ้นได้ไม่ทันไรก็โดนบ้างซะแล้ว
\" บอกว่าพอแล้ว จะเล่นกันไปถึง..อุ๊ย ไอบ้า จะเล่นเหรอ งั้นก็ได้ นี่ ๆ \"
กว่าจะเลิกแล้วทำต่อได้ก็ซักพักล่ะครับถึงเสร็จ เป็นห้องท้ายๆเลยด้วย
********************************************************************************
\" ...บูรพคณาจารย์ ผู้กอบประโยชน์ศึกษา ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา แก่ข้าในการณ์ปัจจุบัน .......ให้ได้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี แก่ชาติและประเทศไทยเทอญ \" หลังสิ้นคำสุดท้าย นักเรียนทุกคนต่างก้มลงกราบไปที่...เท้าเพื่อนครับ O_o\"
\" ..เฮ้ย ๆ เขยิบเท้าไปหน่อย \" ผมกระซิบกับคนข้างหน้าครับ เกรงว่าถ้าไม่ขยับจะหลับซะก่อน
หลายๆคนก็มีปัญหาเช่นเดียวกันครับ พื้นที่เข้าแถวมันแคบ แล้วให้นักเรียนนั่งพับเพียบกราบกันทุกคน - -\'  ระหว่างที่กราบนั้นตัวแทนนักเรียนทุกห้องก็นำพานธูปพานดอกไม้ยกขึ้นให้อาจารย์ และก้มลงกราบเช่นเดียวกัน
\" ขอเชิญตัวแทนนักเรียน ขึ้นมากล่าวอวยพรอาจารย์ ที่จะเกษียณในวันไหว้ครูค่ะ \" แปะ แปะ แปะ มีเสียงปรบมือต้อนรับรุ่นพี่ขึ้นมากล่าวความในใจครับ พี่คนนี้ชื่อพี่รัดใจ เป็นหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนรุ่นที่ 15
\" กราบเรียนอาจารย์ที่เคารพ และสวัสดีเพื่อนๆน้องๆชาวฟ้าแดงทุกคน ... ดิฉัน นางสาวรัดใจ เป็นตัวแทนนักเรียนขึ้นมากล่าวอำลาอาจารย์ที่จะเออร์ลี่ รีไทร์ ค่ะ ...........\"
\" เกิดเป็นคน ต้องมีครู  อาจารย์คะ หนูอยากจะบอกว่า พวกหนูทุกคนขอโทษอาจารย์ ขอโทษ ที่พวกเราเคยไม่ตั้งใจเรียน ขอโทษที่พวกเราเคยโดดเรียน ขอโทษที่พวกเราไม่ได้เป็นศิษย์ที่ดี สิ่งหนึ่งที่พวกเราได้กระทำลงไป แม้จะไม่ถูกใจอาจารย์ พวกหนูไม่เคยมีเจตนาใดๆแอบแฝงนอกจากความสนุกเท่านั้น พวกหนูขอโทษค่ะ \"
\" พวกหนูขอขอบคุณอาจารย์มาก ขอบคุณในทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้มอบให้หนูและนักเรียนทุกคน ขอบคุณในความรัก ความหวังดี ที่พวกเราอาจจะไม่มีโอกาสได้รับจากที่อื่น หากจบจากโรงเรียนไปแล้ว ขอบคุณในความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยเหลือพวกหนูตลอดมา ...อาจารย์คะ  ถึงแม้ว่าอาจารย์จะจากพวกเราไปแล้ว สิ่งเหล่านั้นจะยังคงอยู่ในใจของพวกเราทุกคนค่ะ \"
\" สุดท้ายนี้ พวกเรา ขอให้อาจารย์ทุกคน ได้ประสบพบเจอแต่สิ่งดีๆ ขอให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงจากนี้และตลอดไปค่ะ ..... ไม่ว่าอาจารย์จะอยู่ในฐานะอะไร ขอให้ทราบไว้ อาจารย์จะยังคงเป็นอาจารย์ในใจของพวกเราทุกคน..ตลอดไป \"
แปะ แปะ แปะ เกิดเสียงปรบมือขึ้นมากมาย ซึ้งครับซึ้ง T-T
ต่อไปก็ถึงคราวอาจารย์กล่าวอารัมภบทเล็กน้อยก่อนจะกล่าวอำลาไป นักเรียนก็ฟังกันบ้าง ไม่ฟังกันบ้างตามประสา
จนกระทั่งพิธีจบครับ
\" นักเรียนทุกคนกรุณานำพาน มาวางไว้หน้าเวที เพื่อทำการประกวดครับ \"
ถึงเวลาจุ้ยกะติ๊กแล้วครับ
\" ไม่เอา เราจะถือพานดอกไม้อ่ะ สวย \" ไอจุ้ยพูดครับ หาเรื่องชวนทะเลาะกะเพื่อนได้ทุกที
\" อ้าว ไม่ได้นะ ผู้หญิงต้องถือพานดอกไม้สิ เป็นประเพณีไหว้ครูแล้ว \"
\" เราจะถืออ้ะ เบอะเดี๋ยวชนะจะได้ภูมิใจมากกว่า ฮ่า ๆ \"
\" ไม่ได้น๊าาา เอามานี่ \"
\" ไม่ ไม่ ไม่ \"
\" เอาม๊าาา \"
\" เชษฐพร พานดอกไม้น่ะเค้าไว้ให้ผู้หญิงถือนะ \" อาจารย์จตุพรมากล่าวปิดงานครับ - -\'
\" ค๊าบ ๆ ผมก็แค่อยากถือสวยๆแค่นั้นเอง \" ยังไม่เลิกครับ
\" งืมม \"
ผลการประกวดเหรอครับ พานห้องผมได้ที่ 3 ^^ จากระดับ ม.1-ม.2
เปรียบเสมือนสายใยความผูกพันแห่งความเป็นเพื่อนของพวกเรา... ได้ก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาช้าๆ อย่างมั่นคง จากวันแรกที่พวกเรามาจากต่างโรงเรียน จนกระทั่งวันนี้ที่พวกเราได้รู้จักกัน จากนี้ไปพวกเราจะเป็นเพื่อนกันไปอีกนานแค่ไหน ? จะจากกันเมื่อไร ? ไม่มีใครล่วงรู้สิ่งเหล่านั้นได้ทุกสิ่ง ขึ้นอยู่กับตัวคุณครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น