ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องเล่า... เท่าที่จำได้

    ลำดับตอนที่ #4 : วันไหว้ครู (2)

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 48


    ...\" นี่ ! พวกเธอ นี่มันกี่โมงแล้ว ชั้นนัดพวกเธอตั้งแต่ 15 นาที ที่แล้วนะ กินข้าวกันครึ่งชั่วโมงไม่พอเหรอ ทำอะไรกันอยู่ รู้ไม๊เพื่อนรอกันกี่คน น้ำใจน่ะหัดมีกันมั่งสิ \" มาถึงก็ใส่เป็นชุดครับ หัวหน้าเรา - -\'



    \" นับเอาดิ่ 10 คน ก็ 10 โมง หรือตกเลข ? \" อาหมัดพูดขึ้นมาครับ



    \" อะไรหรอ ??? \" หัวหน้าห้องเริ่ม งง เล็กน้อย



    \" ฮ่า ๆ ไม่มีอะไรหรอก \" สำหรับคนที่ไม่ทราบนะครับ โมง ภาษาใต้แปลว่า ก้น ครับ



    \" เชอะ งั้นก็ไปช่วยเพื่อนคนอื่นทำงานกันได้แล้ว \"



    \" ค๊าบ ๆ \" พวกเราตอบกันอย่างว่าง่าย (ขี้เกียจเถียงอะ เดี๋ยวยาว - -\')



    \" ...มีอะไรให้พวกเราช่วยไม๊ \" ผมเริ่มเอ่ยปากถามพวกผู้หญิงที่กำลังนั่งทำกันอยู่



    \" อ๋อ มีแน่นอน มาเลย ๆ เชิญพวกคุณมาจัดพานดอกไม้เลย \" ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่ม \"เดอะซัน\" พูดขึ้นมา อ้อ..! ลืมแนะนำครับ  ห้องผมมันจะมีแฝดอยู่คู่นึง เข้ามาอยู่ห้องเดียวกัน และก็ค่อนข้างจะดึงดูดความสนใจในช่วงแรกๆได้ไม่น้อยทีเดียว (มันหน้าตาดีอ้ะ - -\') ทีนี้ไอกราฟ (รู้สรรพคุณตั้งแต่เปิดเทอมแล้วสิ) ก็คุยๆขึ้นมาว่า \" มีสังเกตดูกลุ่มนั้นรึเปล่า ขาวทั้งกลุ่มเลย ยังกะพระอาทิตย์ในห้อง \" (ไม่ใช่พวกให้แสงสว่างนำทางอะไรหรอกนะ - -\') ทำไปทำมาในห้องกันเลยเรียกกันว่ากลุ่มเดอะซันครับ (ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน)



    \" งั้นก็ลุกขึ้น จะให้พวกเราลอยทำกันรึไง \" ต้อมพูดขึ้นมาครับ



    \" ย่ะ ! \"  จากนั้น ก็เป็นความสนุกสนานของพวกผู้ชายกันล่ะครับ ได้เวลาเอาคืนจากผู้หญิงบ้างแล้ว (^^)v



    \" ...เฮ้อ ร้อนจังเล๊ยย \" ต้อมพูดพลางแกล้งทำท่าปาดเหงื่อ



    \"..............................\" ผู้หญิงเงียบกันครับ คงเริ่มรู้ชะตากรรมกันแล้ว ^o^



    \" เหงื่อ ออกอย่างนี้ จะทำงานกันได้รึเปล่าน๊อ \"



    \"..............................\" ผู้หญิงยังคงไม่กล้าตอบครับ



    \" อ๊ะ อ๊ะ ! เหงื่อหยดลงงาน \"



    \" เชอะ จะให้พวกชั้นพัดให้ก็บอกมาเถอะ \"



    \" โอ้ รู้หน้าที่ด้วยหนิ งั้นก็...เอ้า พัดสิ เชิญ ๆ พัดเลย ๆ \" หน้าตามันตอนนี้ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงกระโดดถีบมันไปแล้วล่ะครับ



    \" ไม่มีทาง ตะกี๊พวกเราทำมาตั้งนานไม่เห็นบ่นกันเลย \"



    \" อ๊ะ เหงื่อหยดอีกแล้ว จะเละแล้ว จะเละแล้ว ! \"



    \" - -\' ก็ได้ ๆ มา พัดให้ \" ในที่สุดพวกผู้หญิงก็ยอมพัดให้ครับ ^^ เราก็อาศัยใบบุญเพื่อนเอานี่แหละ



    ทำต่อไปได้ซักพัก ..\" วู๊ววว ร้อนชะมัด ไปดีกว่า เลิกทำ ๆ \"



    \" ไม่ได้นะ ขี้โกงหนิ \" อีกแล้วครับ - -\'ไม่ยอมลูกเดียว



    \" เฮ้อ..หิวน้ำจังเลย \" ทันทีที่เห็นผมลุกครับ ผู้หญิงเอาคืนมั่ง - -\'



    \" หรอ..หิวน้ำก็ไปกินข้าวสิ \" ผมตอบไป



    \" แน่ะ งานห้องนะ \"



    \" โด่ ก็ได้ ๆ เฮ้ย ! ไอต้อม ตะกี๊เพราะแกบ่น มันเลยเอาคืน เพราะฉะนั้น หาร 2 ซะดี ๆ ฮี่ ๆ \" ผมหาเพื่อนแชคับ - -\' ขี้เกียจจ่ายคนเดียว



    \" เออ ได้ ๆ ไม่มีปัญหา \"



    \" ป้าครับ เอา..โค้ก 2 ขวด น้ำแข็ง 5 แก้วครับ \" ผมสั่งซื้อน้ำจากป้าด้านนอกโรงเรียนครับ (จริงๆแล้วผิดกฏอ้ะ)



    \" ได้แล้วจ้ะ \"



    \" ขอบคุณครับ น้ำมาแล้วว ว ว\"



    \" เย้ ! \" พวกเธอพูดขึ้น..พร้อมทั้งลุกทันที - -\' (ทีเงี๊ยะรวดเร็วเชียว)



    \" ขอบคุณค่าาา \" ก็ยังดีนะครับ มีพูดขอบคุณกันแบบนี้ น่าเลี้ยงขึ้นโขเลย



    \" อ่ะ ทำงานต่อ ๆ \"



    หลังจากนั้นทั้งผู้หญิงกับผู้ชายก็ช่วยกันจัดพาน

    \" ป๊อก ! \"



    \" เฮ้ย ! ใครปาดอกไม้มาฟะ เดี๋ยวพ่อสอยร่วงเลยนี่ \" ..เริ่มจะอยู่ไม่นิ่งกันแล้วล่ะครับ ระหว่างที่พานใกล้จะเสร็จ



    \" โอ๊ย ! \" เอาล่ะสิครับ ลูกหลงเริ่มโผล่ขึ้นมา



    \" ไอหมาดล เฮ้ย อย่าหนีเด่ะ \" นิกส์เริ่มเล่นบ้างละครับ



    \" ปาให้โดนดิ่ โห อ่อน ปายังไม่โดนเลย จะไปทำไรได้ \" ดลพูดขึ้นครับ โดยหารู้ไม่ว่า..



    \" โอ๊ย ! \" ดลร้องขึ้นครับ \" เฮ้ย อย่ารุมดิ่ ขี้โกง ว๊ากก ๆ กลัวแล้ว ๆ \" เริ่มหงอยครับ หลังจากโดนเพื่อนรุมสกรัมปาดอกไม้เข้าใส่



    \" นี่ ! ทำให้เสร็จก่อนได้ไม๊ ดอกไม้น่ะเอาไว้จัดพาน รู้ไม๊ว่า..โอ๊ย ! \" เมย์พูดขึ้นได้ไม่ทันไรก็โดนบ้างซะแล้ว



    \" บอกว่าพอแล้ว จะเล่นกันไปถึง..อุ๊ย ไอบ้า จะเล่นเหรอ งั้นก็ได้ นี่ ๆ \"



    กว่าจะเลิกแล้วทำต่อได้ก็ซักพักล่ะครับถึงเสร็จ เป็นห้องท้ายๆเลยด้วย



    ********************************************************************************



    \" ...บูรพคณาจารย์ ผู้กอบประโยชน์ศึกษา ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา แก่ข้าในการณ์ปัจจุบัน .......ให้ได้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี แก่ชาติและประเทศไทยเทอญ \" หลังสิ้นคำสุดท้าย นักเรียนทุกคนต่างก้มลงกราบไปที่...เท้าเพื่อนครับ O_o\"



    \" ..เฮ้ย ๆ เขยิบเท้าไปหน่อย \" ผมกระซิบกับคนข้างหน้าครับ เกรงว่าถ้าไม่ขยับจะหลับซะก่อน



    หลายๆคนก็มีปัญหาเช่นเดียวกันครับ พื้นที่เข้าแถวมันแคบ แล้วให้นักเรียนนั่งพับเพียบกราบกันทุกคน - -\'  ระหว่างที่กราบนั้นตัวแทนนักเรียนทุกห้องก็นำพานธูปพานดอกไม้ยกขึ้นให้อาจารย์ และก้มลงกราบเช่นเดียวกัน



    \" ขอเชิญตัวแทนนักเรียน ขึ้นมากล่าวอวยพรอาจารย์ ที่จะเกษียณในวันไหว้ครูค่ะ \" แปะ แปะ แปะ มีเสียงปรบมือต้อนรับรุ่นพี่ขึ้นมากล่าวความในใจครับ พี่คนนี้ชื่อพี่รัดใจ เป็นหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนรุ่นที่ 15



    \" กราบเรียนอาจารย์ที่เคารพ และสวัสดีเพื่อนๆน้องๆชาวฟ้าแดงทุกคน ... ดิฉัน นางสาวรัดใจ เป็นตัวแทนนักเรียนขึ้นมากล่าวอำลาอาจารย์ที่จะเออร์ลี่ รีไทร์ ค่ะ ...........\"



    \" เกิดเป็นคน ต้องมีครู  อาจารย์คะ หนูอยากจะบอกว่า พวกหนูทุกคนขอโทษอาจารย์ ขอโทษ ที่พวกเราเคยไม่ตั้งใจเรียน ขอโทษที่พวกเราเคยโดดเรียน ขอโทษที่พวกเราไม่ได้เป็นศิษย์ที่ดี สิ่งหนึ่งที่พวกเราได้กระทำลงไป แม้จะไม่ถูกใจอาจารย์ พวกหนูไม่เคยมีเจตนาใดๆแอบแฝงนอกจากความสนุกเท่านั้น พวกหนูขอโทษค่ะ \"



    \" พวกหนูขอขอบคุณอาจารย์มาก ขอบคุณในทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้มอบให้หนูและนักเรียนทุกคน ขอบคุณในความรัก ความหวังดี ที่พวกเราอาจจะไม่มีโอกาสได้รับจากที่อื่น หากจบจากโรงเรียนไปแล้ว ขอบคุณในความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยเหลือพวกหนูตลอดมา ...อาจารย์คะ  ถึงแม้ว่าอาจารย์จะจากพวกเราไปแล้ว สิ่งเหล่านั้นจะยังคงอยู่ในใจของพวกเราทุกคนค่ะ \"



    \" สุดท้ายนี้ พวกเรา ขอให้อาจารย์ทุกคน ได้ประสบพบเจอแต่สิ่งดีๆ ขอให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงจากนี้และตลอดไปค่ะ ..... ไม่ว่าอาจารย์จะอยู่ในฐานะอะไร ขอให้ทราบไว้ อาจารย์จะยังคงเป็นอาจารย์ในใจของพวกเราทุกคน..ตลอดไป \"



    แปะ แปะ แปะ เกิดเสียงปรบมือขึ้นมากมาย ซึ้งครับซึ้ง T-T



    ต่อไปก็ถึงคราวอาจารย์กล่าวอารัมภบทเล็กน้อยก่อนจะกล่าวอำลาไป นักเรียนก็ฟังกันบ้าง ไม่ฟังกันบ้างตามประสา



    จนกระทั่งพิธีจบครับ



    \" นักเรียนทุกคนกรุณานำพาน มาวางไว้หน้าเวที เพื่อทำการประกวดครับ \"



    ถึงเวลาจุ้ยกะติ๊กแล้วครับ



    \" ไม่เอา เราจะถือพานดอกไม้อ่ะ สวย \" ไอจุ้ยพูดครับ หาเรื่องชวนทะเลาะกะเพื่อนได้ทุกที



    \" อ้าว ไม่ได้นะ ผู้หญิงต้องถือพานดอกไม้สิ เป็นประเพณีไหว้ครูแล้ว \"



    \" เราจะถืออ้ะ เบอะเดี๋ยวชนะจะได้ภูมิใจมากกว่า ฮ่า ๆ \"



    \" ไม่ได้น๊าาา เอามานี่ \"



    \" ไม่ ไม่ ไม่ \"



    \" เอาม๊าาา \"



    \" เชษฐพร พานดอกไม้น่ะเค้าไว้ให้ผู้หญิงถือนะ \" อาจารย์จตุพรมากล่าวปิดงานครับ - -\'



    \" ค๊าบ ๆ ผมก็แค่อยากถือสวยๆแค่นั้นเอง \" ยังไม่เลิกครับ



    \" งืมม \"



    ผลการประกวดเหรอครับ พานห้องผมได้ที่ 3 ^^ จากระดับ ม.1-ม.2



    เปรียบเสมือนสายใยความผูกพันแห่งความเป็นเพื่อนของพวกเรา... ได้ก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาช้าๆ อย่างมั่นคง จากวันแรกที่พวกเรามาจากต่างโรงเรียน จนกระทั่งวันนี้ที่พวกเราได้รู้จักกัน จากนี้ไปพวกเราจะเป็นเพื่อนกันไปอีกนานแค่ไหน ? จะจากกันเมื่อไร ? ไม่มีใครล่วงรู้สิ่งเหล่านั้นได้ทุกสิ่ง ขึ้นอยู่กับตัวคุณครับ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×