เรื่องเล่า... เท่าที่จำได้

ลำดับตอนที่ #11 : วันสอบ

หลังจากความสนุกสนาน....(บนความทุกข์ของกองเชียร์)ของมหกรรมกีฬาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วแล้ว กระแสความตึงเครียดก็ค่อยๆแผ่ซ่านไปทั่วทั้งโรงเรียน...T-T

...ใช่ครับ มันคือการสอบที่ทุกคนรอคอย การสอบวัดผลกลางภาคเรียนสำหรับนักเรียนที่ยังต้องเรียนหนังสืออยู่ทุกคน



" ใครทำข้อสอบได้ไม่ถึงครึ่ง ครูจะหักคะแนนเพิ่ม ใครทำข้อสอบเกินครึ่ง ครูจะลดคะแนนลงครึ่งหนึ่ง ใครทำได้คะแนนเต็ม ครูจะให้ศูนย์.." อาจารย์เอ่ยขึ้นมาหลังจากจบชั่วโมงสุดท้ายของวิชาครับ เล่นเอานักเรียนสยองไปตามๆกัน


" ครูล้อเล่นน่ะ " อาจารย์ครับ.. ล้อเล่นอย่างนี้นักเรียนหัวใจวายได้นะครับ

" นี่ก็จะสอบแล้ว การสอบคือการทดสอบความรู้ ที่เราได้รับมา ทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน แต่ไม่ใช่หมายความว่าเราจะทดสอบร่วมกับเพื่อนนะ เราทดสอบตัวเอง เพราะฉะนั้น ทำแค่ไหน ได้แค่ไหน ก็เอาให้ได้มากกว่านั้น..." อาจารย์กล่าวติดตลกครับ ชักจะ งง ๆ กับอาจารย์แฮะ ได้แค่ไหน เอามากกว่านั้น - -'



" อาจารย์ครับ คราวนี้กากบาทหรือเขียนอ่ะครับ " เพื่อนผมคนหนึ่งถามขึ้นไป หลังจากได้ยินว่ากระทรวงศึกษาธิการจะปฏิรูปการศึกษาใหม่ ให้นักเรียนหัดเขียนมากกว่าเลือกคำตอบ



" คราวนี้เขียนหมดนะนักเรียน ไปเตรียมตัวให้ดีๆ "



" ค๊าบ / ค่ะ " นักเรียนห้องผมตอบกลับไปครับ



หลังจากกีฬาสีผ่านมาได้ 1 วัน อีกเพียง ไม่กี่วันก็จะถึงวันสอบแล้วครับ T-T ทำไมมันช่างรวดเร็วเช่นนี้เนี้ย แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรคครับ อุปสรรคมันหลังจากนี้ต่างหาก..



" สอบเสร็จแล้วจะดูหนังเรื่องอะไร ? หนังสนุกเยอะอ่ะช่วงนี้ " ผมเริ่มถามบรรดาเพื่อนๆของผมครับ ปัญหาใหญ่ยิ่งกว่าเรื่องสอบอีกนะเนี่ย



" ได้ทั้งนั้น ขอให้ได้ไปเป็นพอ ฮ่า ๆ " ไอต้อมตอบขึ้นมาครับ



" เออ ค่อยไปดูเอาหน้าโรงละกัน ใครไม่ไปมั่ง "



" เราอะ เดี๋ยวค่อยไปดูกับครอบครัว " ปอนด์ตอบขึ้นมาครับ



" จากสถิติที่ผ่านมา ประถม 6 ..ไม่ได้ไป ปิดเทอม ..ไม่ได้ไป ม.1 ..ไม่ได้ไปอีกเช่นเคย " กราฟรายงานสถิติการไปเที่ยวของปอนด์ขึ้นมา



" เออ ไม่เคยไปเลยแก ไปกะเพื่อนมั่งต่ะ "



" ก็คราวนี้แม่บอกแล้วว่าจะพาไปดูหนัง คราวหน้าละกันจะลองขอดู " ปอนด์ตอบกลับมาครับ



" อืม ๆ ไปกะเพื่อนมั่ง ค่อยตกลงกันอีกทีละกัน มีเวลาอีก ตอนสัปดาห์สอบ "



" เฮ้ย แล้วนิพวกแกไม่เครียดกันมั่งเหรอ จะสอบแล้ว " ไอดลพูดขึ้นมาครับ ไอนี้มันห่วงเรียนมาก - -'



" เออ เครียด เครียดจะตายแล้วเนี่ย โอ๊ยย เครียดมากเลย แต่คงเครียดไม่เท่าแกหรอกว่ะ " นิกทำเสียงล้อเลียนขึ้นมาครับ



" เออ ๆ ช่างพวกแกละกัน ไปอ่านหนังสือก่อนแล้ว เดี๋ยวตก "



" โอ๊ย ถ้าแกตกมันก็ตกกันครึ่งชั้นแล้ววุ๊ย ไอบ้า "



" ใครจะไปรู้ อาจารย์อาจจะแกล้งพวกเราก็ได้ ไม่ประมาทไว้ก่อน "



" - -' " พูดไม่ออกกันครับ ไม่รู้มันจะกังวลทุกอย่างไปถึงไหน หรือที่แถวบ้านผมเรียกอีกอย่างว่า "บ้า"ครับ



" ไปเล่นบอลดีกว่าป่ะ " จุ้ยชวนขึ้นมาครับ หลังจากทานอาหารเสร็จและมีคาบว่างนิดหน่อย



" ป่ะ ๆ " หลายเสียงตอบรับครับ ก็เลยได้มติกันไปเล่นบอล



***************************************************************************************************



" เศรษฐกิจที่สำคัญของกรุงสุโขทัยคือ.." ผมได้ยินเสียงแว่วๆจากกลุ่มผู้หญิงห้องผมครับ เลยแวะไปดู หลังจากเล่นบอลกันเหงื่อโชกตัวทุกคน



" มานั่ง ตา กลม ติวกันเหรอ " ผมทักไปหลังจากนั่งกะเพื่อนตากเสื้อให้แห้งก่อนขึ้นเรียน - -' (ไม่ดี๊ไม่ดี เล่นจนเปียกแล้วตากจนแห้ง)



" ตากลมไรยะ แล้วนี่ อี๋ ไปตกบ่อไหนมา เล่นซะเปียกขนาดนี้ เดี๋ยวก็หวัดกินหรอก "



" ถึงหวัดจะกินตัวเราได้ หวัดก็กินหัวใจเราไปไม่ได้หรอก.."  เสียงต้อมโผล่ขึ้นมาครับ



" แหวะ ! เน่า "



" เหอ ๆ ๆ "



" นี่พวกเธอไม่คิดจะอ่านหนังสือกันบ้างหรือยังไง จะสอบอยู่แล้ว " เสียงๆหนึ่งในกลุ่มผู้หญิงถามขึ้นมา



" แน่ะ ถามอย่างนี้แสดงว่าอยากให้เราเล่นบาสล่ะสิ " พวกผู้ชายถามขึ้น



" อ่าว อุตส่าห์ถามด้วยความเป็นห่วง กลับคิดอยากเล่นอีก "



" นั่นไง ก็เธอเป็นห่วง พวกเราก็ต้องชู้ตบาสใส่เธอสิ "



" เกี่ยวกันไม๊เนี่ย ไร้สาระจริงๆเลย "



" ใช่ซี่... ใครจะไปมีสาระเหมือนพวกเธอล่ะ.. ขอโทษนะที่เรามันไม่มีอะไรดี... เรามันเลว เรามันชั่ว ไม่เหมือนเธอ ดีทุกอย่าง..



สวย น่ารัก นิสัยดี เรียนเก่ง ..T-T "



" นี่ ๆ เป็นอะไร เราแค่ว่าไร้สาระนิดหน่อยเองน๊า " ฝ่ายหญิงชักจะใจไม่ดีแล้วครับ กลัวเห็นน้ำตาลูกผู้ชาย O_o"



" ฮ่า ๆ ๆ " พวกผู้ชายระเบิดเสียงหัวเราะขึ้น พร้อมกับความ งง ของพวกนู้น



" โดนไอเน็ทอำแล้ว " ต้อมเฉลยให้ครับ



" อี๋ ไอบ้า ! คนเค้าก็ตกใจหมด นึกว่าเป็นอะไร ไม่ยุ่งด้วยแล้วพวกนี้นี่ อ่านหนังสือดีกว่า " ว่าแล้วกลุ่มนี้ก็จัดแจง ปิดประตูกลุ่ม O_o" ซุบซิบเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจผู้ชายในรัฐสภาอาคาร 7 - -'

..........................................
.....................


" ติ๊ง ต่อง ตา ตี่... ตาตี่ติ๊งต่อง.."



เสียงออดขึ้นคาบดังขึ้นครับ ( รุ่นโบราณเลย ) ถึงเวลาเรียนแล้ว และก็เหมือนเช่นเคย  อาจารย์อวยพรให้ทำข้อสอบให้ได้ และขู่หักคะแนนถ้าตก O_o"



*********************************************************************************

วันสอบ..มาถึงแล้วครับ พวกผมที่ค่อนข้างจะตั้งใจเรียนก็ล้างคอเตรียมโดนเชือดกันไปแล้ว คาดว่าอาการจะร่อแร่หลังจากออกจากห้องสอบ

" ประกาศจากโรงเรียน ทางโรงเรียนจะงดให้ยืมอุปกรณ์กีฬาทุกชนิด จนกว่าจะพ้นช่วงวันสอบไป และขอให้นักเรียนทุกคนงดเล่นกีฬา เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการสอบที่จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ "



" งดยืมอุปกรณ์ไม่เป็นไร แต่ทำไมต้องงดเล่นกีฬาด้วย ไม่เข้าใจ T-T " ผมพูดขึ้นมาลอยๆ



" ไม่รุเหมือนกัน แต่ยังไงก็ห้ามไม่ได้หรอ นักเรียนโรงเรียนนี้ เหอๆ " จุ้ยตอบขึ้นมาให้



" เออว่ะ พรุ่งนี้สอบแล้วหนิ เร็วชะมัด ยังไม่อ่านหนังสือซักตัวเลย " ต้อมบ่นต่อ



" เราอ่านได้นิดเดียวเอง ไม่เหมือนไอดลนู่น มันอ่านไป 3 รอบได้แล้วมั๊ง "



" กรุงสุโขทัยก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.xxxx ต่อมาได้เปลี่ยนกษัตริย์คนที่ x ..." เสียงบ่นแว่วๆเข้าหูมาครับ



" เฮ้ย ไอดล ! " ปอนด์ทักมันไปครับ



" เดี๋ยว ๆ อย่าเพิ่งพูดอะไร เดี๋ยวข้อมูลตกหล่นกลางอากาศ " มันตอบกลับมาก่อนที่จะนั่งพึมพัมไปคนเดียวอีกซักพัก  - -'



" เออ มีอะไร " มันหันมาถามปอนด์หลังจากที่ท่องเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ



" อ่านกี่รอบแล้ว? "



" 3 เอง ยังจำได้ไม่หมดเลยนิ "



" ไอ่... " ต่างคนต่างช่วยกันคิดสรรพนามที่เหมาะสมกับมันครับ ให้ตายเถอะโรบิ้น !!! - -'



" อ่านไปตั้ง 3 รอบ ยังไม่พอ พวกเรายังไม่อ่านกันซักรอบเลยเว้ย เกรงใจเพื่อนมั่ง "



" เอ๋า ก็ไม่อ่านเองหนิ เกี่ยวไรกับเรา เหอ ๆ " ปากหนอปาก ไม่มีน้ำใจเอาซะเลย



" เออ ๆ ตามใจ อย่าได้คะแนนน้อยกว่าคนที่ไม่อ่านมาก็แล้วกัน "



" เออ ไม่มีทางเฟ้ย ฮ่า ๆ " มันพูดอย่างมั่นใจครับ...



********************************************************************************



ก่อนเข้าห้องสอบไม่กี่นาที หลายคนต่างปลงแล้วครับ ...เหลือแต่ไอดล ลมหายใจเฮือกสุดท้าย >.<



" จำนวนเฉพาะ 1-100 มี ....บลา บลา บลา " เสียงมันบ่นพึมพำก่อนสอบวิชาเลข



" เฮ้ย พอแล้ว อ่านไรมากมาย " ผมถามมันครับ



" เดี๋ยว !!! อย่าเพิ่งพูดมา " ว่าแล้วมันก็บ่นของมันไปอีก >.<



" น่าสงสาร โตขึ้นประสาทกินแน่เลย เหอ ๆ " กราฟพูดขึ้นมาครับ



" ไม่ประสาทกินก็บ้าแหละ " ต้อมพูดเสริมมาให้



.." นักเรียนทุกคนเข้าห้องสอบได้ " อาจารย์คุมห้องสอบประกาศครับ



" อ่ะ โชคดีเว้ย" ต่างคนต่างพูดให้เพื่อนๆครับ



หลังจากเข้าห้องสอบไปได้ชั่วโมงกว่าๆ ก็ได้ฤกษ์ออกจากห้องสอบครับ ออกมาก็เจอเพื่อนไม่กี่คน T-T



" ทำได้มะ " ผมถามกราฟไปครับ รายนี้วิชาคณิตล่ะถนัดนัก



" ก็ได้อ่ะ ไม่ยากเท่าไหร่ " มันตอบทำหน้าเฉยๆมาครับ - -'



ผ่านไปอีก10นาที เริ่มมีเพื่อนออกมากันบ้างแล้ว แต่ไอดลกะไอปอนด์ยังไม่ออกมา แฮ่ ๆ มันแผนสูงครับพวกนี้  นั่งติดกับประตู เพื่อนๆพูดเรื่องข้อสอบกัน มันก็ฟังๆเอา ได้หลายข้อเลยล่ะ - -'



จนกระทั่งหมดเวลาสอบ ทุกคนก็ออกมาจากห้องสอบ



" เข้าไปสอบหรือเข้าไปเก็บข้อสอบกันแน่ ล่อซะหมดเวลา " ผมถามดลไปครับ



" โหย ของอย่างนี้มันต้องรอบคอบหน่อย " ดลตอบขึ้นมาครับ



" ก็ ในเมื่อเวลาเหลือก็นั่งทวนๆไปเรื่อยๆอะ " อันนี้.. แน่นอนเป็นคำตอบของปอนด์ครับ



" เออ ๆ เชื่อแล้ว เล่นบอลป่ะ " พวกผมชวนกันไปเล่นบอลครับ



ครับ สำหรับตารางสอบของโรงเรียนนี้แปลกๆซักหน่อย คือสอบวิชาแรกเสร็จ 10 โมง สอบอีกวิชา บ่ายโมง ...3 ชั่วโมงครับ สำหรับการอ่านอีกวิชา


ทั้งๆที่โรงเรียนห้ามเล่นกีฬาช่วงนี้ แต่ที่สนามฟุตบอลก็ยังคลาคลั่งไปด้วยนักฟุตบอลระดับทีมชาติตบเท้าเข้าร่วมแข่งขันกันเป็นจำนวนมาก O_o"



...............................................



..............................



..............



.....



" ไอหมัด ยิง ยิง ยิง ! "  เสียงตะโกนจากไอจุ้ยครับ Play Destroyer ของทีมเลยทีเดียวนะนั่น O_o"  



" เฮ้ย อย่าให้ยิงได้ แย่งบอลสกัดมัน เอ้อ อย่างนั้นแหละ เอ้อ ๆ เสียบมันเลย ถีบมัน ก้านคอ ฟันศอก " เชียร์ข้างสวนลุมดีกว่าไม๊ ??


" เฮ้ ! " เสียงเฮของทีมอาหมัดดังขึ้นมาครับ หลังจากยิงเข้าไปแล้ว



" อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อย่าคิดมาแข่งกับเฮีย " อาหมัดพูดขึ้นมาครับ หลังจากมันยิงเข้าไปหลายลูกเชียว O_o"



" เฮ้ยยย สู้ไม่ได้ เลิก ๆ ๆ " ไอต้อมพูดขึ้นมาครับ



" เออ เลิกดีกว่า " ผมสนับสนุนครับ เหนื่อยลิ้นห้อยแล้ว *o*



" ไปนั่งตา กลม ใต้ตึก 7 ป่ะ เดี๋ยวเสื้อเปียกเข้าห้องสอบหัวไม่แล่น " กราฟเอ่ยชวนเพิ่ม



" โอเค ๆ " และแล้ว กองทัพน้อยๆก็เริ่มเคลื่อนพลจากสนามบอล มุ่งหน้าไปหาเสบียง น้ำ อาหารต่างๆนานา ณ ..โรงอาหาร O_o"



และแล้ว... (คงเห็นอะดิ่ว่าคิดอะไรไม่ออกแล้ว มีแต่เล่นบอลแล้วตากลมแล้วเล่นต่อ (-/|-) )



" นี่เธอ ! ไปทำอะไรมา เสื้อเปียกอย่างนี้จะสอบได้เหรอ โรงเรียนเตือนแล้วว่าอย่าเพิ่งเล่นกีฬาเวลาสอบ ...บลา บลา บลา " อาจารย์คุมสอบห้องผมเปิดปราศรัยไม่ไว้วางใจนักเรียนครับ T-T สส.ผู้โชคร้ายคนนั้นก็คือ..ผมนั่นเอง



" ก็.. ว่างอ่ะครับอาจารย์ มีเวลา 3 ชั่วโมง ให้ผมนั่งสมาธิเหรอครับ " ผมตอบตามประสาเด็กใสซื่อบริสุทธิ์ผู้ไร้มลทิน *-*



" ก็นั่งไปสิ เธอเล่นมาแบบนี้แล้วถ้าเกิดเธอเป็นอะไร อดสอบขึ้นมา พ่อแม่เธอจะดีใจ เอ้ย เสียใจขนาดไหนรู้บ้างไม๊ " อาจารย์เทศน์ต่อครับ



" ครับ ๆ " ผมก้มหน้ายอมรับชะตากรรมแต่โดยดี ToT



" คราวหลังอย่าเล่นอีกนะ "



" คร๊าบบ " ผมน่ะเรียบร้อย..~ ใครๆก็รู้ ...แฮ่ ๆ มีเหรออย่างผมจะไม่เล่น หุ หุ

........................................



.....................



....



ผ่านไปซักพัก การสอบก็สิ้นสุดลงครับ



เหลือทิ้งไว้เพียง..โพยข้อสอบ O_o" และผลการสอบเท่านั้น



พวกเราก็ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตารอผลการสอบด้วยหวังว่าผลบุญที่ทำมาแต่ชาติปางก่อน จะช่วยให้สามารถรอดพ้นวิกฤตการณ์อันเลวร้ายนี้ได้ -.,-



วัฏจักรเดิมๆ กลับมาเป็นเส้นทางการดำเนินชีวิตของแต่ละคนอีกครั้ง



แต่ถึงแม้หลายสิ่งจะยังคงวนเวียน ไม่เปลี่ยนแปลง



สิ่งที่ปรับเปลี่ยนเพิ่มมากขึ้นไปกาลเวลา...



คือความผูกพันในสายใยที่เรียกว่า " ความเป็นเพื่อน " ของทุกคน