วันนั้น..........ที่ฉันรักเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : ความรักครั้งแรก

(บทประพันนี่มอบให้เจมส์)
ดีก้อย - เสียงทักทายยามเช้าที่ให้เพื่อนเมื่อเจอกัน
เออ ดี -เสียงตอบรับที่หันหน้ามาอย่างตกใจ
โฟร์แกเป็นไรป่าวว่ะ
มีไรหรอ
ดูแกแปลกๆๆไปนะ
มีไรป่าว
เห็นหน้าตาดูหมองๆกว่าทุกวัน
จิงดิ
เออดิ จะโกหกไปทำมัย โกหกได้ไร
ตายละฉัน -เสียงบ่นพร้องกระจกติดตัวไม่เคยลืม
รถมาแล้ว
ก้อย กรุมีไรจะเล่าให้ฟัง
ไปเล่าที่รถไป

 ขณะอยู่บนรถรับส่งที่พ่อก้อยเป็นเจ้าของ
มีไรว่ะเล่ามาดิ
เออเมื่อวานกรุไปที่ห้องทะเบียนตอนเย็นแล้วกรุก้อเจอเออจะเล่าดีป่าวว่ะ
เจอไรว่ามาเลย
เจอผู้ชายคนนึ้ง ทีขาว ตี๋ สูง สเป็คกรุ
อะไรนะ มึงชมผู้ชายหรอ
เอ๋ากรุผิดหรอ
ไม่ผิดหรอก แต่มันแปลกๆ
แปลกยังยังว่ะ
ไม่มีไรหรอก
เออแต่ถ้ากรุเล่าไปแล้วมึงอย่าไปบอกใครนะ
ทำมัยละ
เออน่าสันญานะ
เออก้อได้
เอ๋าเจนมาพอดีเลย
เดียวเล่าต่อแล้วกัน
ดีจ้า -เสียงที่มาพร้อมใบหน้าที่หมวยๆ
ดีเจน - ก้อยรับเร็วทันควัน
เป็นงัยบางละ -เราก้อทักทายเหมือนทุกวัน
- พวกเราคุยไปร้องเพลงไปจนกระทั้ง ป้อมเพื่อนสนิดของเรามา
เอ๋าโฟร์ไม่มาหรอ - ป้อมถามด้วยความตกใจ
ไม่มีใครตอบเพราะเราสั่งไม่ให้ตอบอะไรถ้าป้อมถาม
หว้า - ป้อมบ่นออกมาอย่างเศร้า
จ๊ะเอ๋ - เราแกล้งป้อมอีกตามเคย
นึกแล้วว่าต้องแกล้ง -ป้อมพูดแกมรู้ทัน
เราก้อคุยกันอย่างเมามันตามประสาเด็กๆ

ขณะเดินไปทางหน้าโรงเรียน
ฌัฐกานต์ มานี้เดียว -เสียงอาจารย์เจิมจิตหัวหน้าฝ่ายปกครองเรียก
ค่ะ ค่ะ - เราก้อตอบรับอย่างหมั่นใจแน่ว่าอาจโดนด่า
เมื่อวานลืมอะไรไว้ที่ห้องทะเบียนหรือป่าว -อ.เจิมจิตถามอย่างมีเล่ใน
จำไม่ได้ค่ะ -ตอบไปอย่างลังเล
อ่ะนี้ -อ.เจิมจิต ส่ง หนังสือนิยายที่ผึ่งซื่อมาให้เรา
ขอบคุณค่ะ -แล้วเราก้อเดินไปต่อ
โฟร์โฟร์มี - ป้อม ก้อย เจน ถามพร้อมกันโดยบังเอิน
ไม่มีไรหรอก - ตอบไปโดยยื่นหนังสืดให้ทุกคนดู
โฟร์นั้นมันหนังสือที่เราไปดูมาเมื่อวันอาทิตย์นิ - ก้อยพูดออกมาอย่างตกใจ
เราให้เพื่อนซื่อมาอ่านแต่เราขอมันอ่านก่อน
ของใครหรอ
ของนุ้ยอ่ะ
เดียวบอกนุ้ยนะว่าเรายืมต่อ
แต่นุ้ยมันยังไม่ได้อ่ายเลยนะ
งันพอนุ้ยอ่านเสร็จเราต่อนะบอกให้ด้วยไปละ แล้วเจอกันตอนเย็นนะ
อืมอืม
ไปเหอะหนทางยังอีกยาวไกลเจน - พูดออกไปเหมือนบ่น : )

ขณะเดินไปห้องเรียน
โอ้ย!!!!!!!!! -ฉันร้องออกมาโดยเสียงที่ดังมากจนคนรอบๆหันมามองเป็นตาเดียว
เป็นไรมากหรือป่าวคับ - เสียงที่เขาขอโทษมันดูไม่คุ้นเลย
เจ็บสิถามได้เดินไม่ดู........ -เสียงของฉันเงียบไปเมื่อได่สบตา
เป็นไรมาป่าวคับ - ฉันกำลังจะเป็นลมเพราะว่าเมื่อฉันมองหน้าเขา ใช่แน่คนคือคนเมื่อวาลที่ฉันเจอตอนเย็มที่ห้องทะเบียนนิ ไม่ผิดแน่
คุณคับ
คุณคับ คุน !!!!!!!!!!!! - พอฉันได้สติจากเสียงที่เขาเรียกฉันก้อลืม วิ่งไปที่ห้องอย่างเร็วมาก

ขณะอยู่ที่ห้องเรียน
ณัฐกานต์ ณัฐกานต์ โฟร์ โฟร์ ยัยโฟร์  เปี๊อะ -เสียงไม่เรียวยาว ขนาด 7 - 8ฟุตตีเข้ากลางโต๊ะของฉัน
เป็นไรป่าวเนี้ย ไหวไหม ไปห้องพยาบาลไหม
ป่าวค่ะ สบายดี
สบายดีแล้วเมอถึงอะไร?? -อ.แนนถามอย่างสงสัย
ป่าวค่ะป่าว
KOK KOK KOK - เสียงเคาะประตูช่วยชีวิตฉัน
ขออนุญาตครับ



เอ๊ะนั้นใครกันนะอยากรู้แล้วละสิ โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ
 มีโหวดให้ทาย
1. อาจารย์เจิมจิต
2. ชายคนนั้นที่ฉันนั่งเมอ
3.ภารโรงมาซ่อมแอร์ที่ห้องเรียน
4. เด็กนักเรียนขอพบอาจารย์

อยากให้เรื่องราวเป็นอยางไรก้อบอกได้นะ
เม้มกันมาเยอะ
เรารับฟังความคิดเห็น
ขอบคุณท่านที่คิดจะติดตาม