ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
วามหนาวเย็นในปลายเือนุลามทำให้ายหนุ่มผมสั้นสีถ่าน้อุมือเ้าไปในระเป๋าเสื้อ แ็เ็ระหว่าเินไปยัสถานีำรว เสียเอะอะโวยวายา้าในทำให้ายหนุ่มผิวแทนเร่ฝีเท้าเพื่อให้ไปถึที่หมายเร็วึ้น
เาเปิประูระใสให้หิสาวผู้ำลัเินออมา ายในุไปเวทเหลือบมอสาวหน้าบึ้ล้ายว่าโรธใรมาสันเล็น้อย ่อนะมวิ้วแล้วแทรัวเ้าไปยัภายในห้อทำานอเหล่าผู้พิทัษ์สันิราษร์
เหุผลที่มายัสถานที่ราารแห่นี้ ไม่ใ่ว่าเาะมาแ้วาม แ่เพราะว่า้อเอามาอะไรบ้าอย่าลับืนไป เท่านั้นเอ....
“เมื่อี้มีอะไรันถึไ้เสียัไปถึ้านอนู่น” ายหนุ่มเอ่ยปาถามทันทีเมื่อมาถึหน้านายำรวนหนึ่
“อ้าว ผู้อเม สวัสีรับ นี้รับอที่ลืมเอาไว้ ส่วนเมื่อี้ ผู้หิที่เินสวนับผู้อ เธอมาลบันทึประำวัน เรื่ออหาย แล้ว็มาโวยวายว่า ‘เป็นวามผิอพวำรวนั้นแหละ ถ้ายันออมาลาระเวนบ่อยๆ อัน็ไม่ถูโมยหรอ วันๆเอาแ่ินภาษีราษร์ ไม่เห็นทำอะไรเลยสัอย่า’ ” นายำรวยศ่ำว่ายื่นแฟ้มเอสารให้แล้วอบำถามอรุ่นพี่แถมยัเลียนเสียแหลมสูอสาวเมื่อรู่้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
เมเลิิ้วสูเมื่อไ้ำอบ ่อนะถามอีรั้้วยวามสสัย “โรโมยอสำัอะไรไป”
“ุั้นใน...นะรับ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น