คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สนทนายามเย็น
หลัาที่เินทาลับมาาลาแล้ว พวเาึมุ่รลับบ้านพัทันที แ่ะที่ใล้ถึเบ้านพัเสียท้ออีรอน็เริ่มร้อออมาให้ไ้ยินันทั่ว
“พวนายะไปทานที่โรอาหารไหม” ฟีเรียสเอ่ยถามเพื่อนๆภายในลุ่มเมื่อทั้หมเินมาถึหน้าบ้านพัอมิาเอลแล้ว
“ไม่” มิาเอลเอ่ยอบพลาส่สายาให้ราฟาเอลทำาม
“ัน็ไม่ไปนะ” ราฟาเอลเอ่ยอบพร้อมรอยยิ้ม
“พวนายสอนไม่ไป้วยันล่ะ หรือว่าพวนายไม่หิวันหรือไ” ีรอนเอ่ยถามอย่าสสัย
“เปล่า มีธุระ” มิาเอลอบสั้นๆ่อนะหันไปเปิประูบ้านพัหมายเล101อน โยที่มัรน้อยบินามมา้าหลัมิาเอล มิาเอลเปิประูทิ้เอาไว้เพื่อให้เพื่อนอีนเินามเ้าไป
“ั้นันอัวนะ” ราฟาเอลเอ่ยบ็เินามมิาเอลเ้าไปภายในบ้านพัโยที่นฟินิส์อราฟาเอล็บินเ้าไปในบ้านพั้วย แล้วราฟาเอลึปิประูล็อทันที
“นายมีอะไรหรอถึไม่อยาให้พวนั้นรู้” ราฟาเอลเอ่ยถามเมื่อเินมานั่อยู่บนโฟาสุนุ่มนาให่รห้อรับแ ส่วนนฟินิส์็เาะอยู่บนู้โว์้าๆโฟาไม่ไลนั
“นายิ่อลับไปที่วับ้ารึเปล่า” มิาเอลเอ่ยถามพลาอุ้มลูมัรสมุทรมาวาไว้บนัอน
“เปล่า ยัไม่ไ้ิ่อลับไปหรอ เี๋ยวัน้อโน่าแน่ๆที่แอบพานายหนีออมา้านอ” ราฟาเอลเอ่ยพลาทำหน้าแหยๆเมื่อนึว่า้อถูพวุนนาภายในวัรวมทั้พ่ออนบ่นเป็นุ ้อหาพาอ์ายรัทายาทหนีออมา้านอเมือ
“ีแล้ว อย่าเพิ่ิ่อลับไป ันยัไม่อยาลับ” มิาเอลเอ่ยพลาเอามือลูบหัวมัรสมุทรอย่าเอ็นู
“แ่ทานั้น้อามหานายแทบพลิแผ่นินแน่ๆ” ราฟาเอลเอ่ยพลาทำหน้านึ
“่าปะไร อยู่แ่ในวั น่าเบื่อ ออมา้านอมีแ่สิ่แปลใหม่” มิาเอลยิ้มมุมปาบาๆ สายาับ้อมายัมัรสมุทรัวน้อยที่อนนี้ัวลมอยู่บนันเอนิ่ๆ ูแล้ว่าน่ารัน่าเอ็นูยิ่นั
“นายมีื่อไหม หรือะให้ันั้ให้” มิาเอลเอ่ยถามลูมัรสมุทรอย่าอ่อนโยน ลูมัรสมุทรเยหน้าึ้นมามอผู้เป็นนายและู่หู้าๆ่อนะอบ
“ยัไม่มีื่อเลย” ลูมัรสมุทรเอ่ยอบเบาๆ
“ั้นนายื่อนิส์ีไหม” มิาเอลเอ่ยถามวามเห็น
“อืม” ลูมัรสมุทรเอ่ยานรับื่ออนเบาๆ่อนะัวนอนบนัอมิาเอลเหมือนเิม
“แล้วนายล่ะมีื่อรึยั” ราฟาเอลหันไปถามนฟินิส์อนเอบ้า นฟินิส์ส่ายหน้าอบ้าๆทำให้ราฟาเอลนั่ิื่อให้ทันที
“ั้นนายื่อนีรุสละันนะ” ราฟาเอลบอนฟินิส์อนทันที นฟินิส์็พยัหน้ายอมรับื่ออน
“มิาเอล ป่านนี้อ์มหาเทพเป็นห่วนายแย่เลยนะ” ราฟาเอลเอ่ยพลามอสบาผู้ที่เป็นทั้เพื่อนและเ้านาย
“แ่ถ้าเส็พ่อรู้สั่ให้ั้นลับเฮสเียแน่ๆ” มิาเอลเอ่ยแย้อย่าไม่เห็น้วย
“นาย็ทูลอพระอ์สิ หนีออมาแบบนี้หาท่านามเอ็ะพาลับไปเลย แล้วอาไม่อนุาให้ออมา้านออี็ไ้นะ” ราฟาเอลเสนอวามิทันที
“นั่นสินะ” มิาเอลิาม่อนที่ะัสินใิ่อลับวั มือแร่โบผ่านอาาศเป็นรูปวลม ทำให้เิวันสีาวบาๆปราึ้นรหน้ามิาเอล มัรสมุทรัวน้อยบินออาัอเ้านายไปใล้ๆลุ่มวันอย่าสนใ
วบนระทั่วันบาๆเริ่ม่อัวมาึ้นว่าเิมปราให้เห็นระอบทอที่ำลัลอยอยู่้านหน้ามิาเอล ราฟาเอลเมื่อเห็นันั้น็ลุาที่นั่อนเอแล้วมายืนอยู่้าหลัมิาเอล เพื่อะไ้รายานอ์มหาเทพไ้สะว
ระอบทอเริ่มปราภาพอายนหนึ่ให้เห็น ายวัยลานนั้นเยหน้าึ้นมาาโ๊ะทำานเมื่อรับรู้ไ้ว่ามีนิ่อเ้ามาหาน พอเห็นหน้าอผู้ที่ิ่อเ้ามา็ยิ้มที่มุมปาบาๆ้วยวามยินีทันที
“เส็พ่อ ออภัยที่ลูแอบหนีออมานอเมือโยมิไ้บอท่าน่อน” มิาเอลเอ่ยอโทษพลา้มหัวออภัย
“่ามันเถอะ แ่พ่อรู้ว่าเ้าปลอภัยพ่อ็ีใแล้ว” อ์มหาเทพเอ่ยอย่าไม่ถือสาหาวามอะไร
“อนนี้ลูอยู่ที่ไหนหรือ ราฟาเอลอยู่ับเ้า้วยใ่ไหม”
“อนนี้ลูอยู่ที่โรเรียนพอนทัสับราฟาเอลรับ พวเราสอนสมัรเ้าเรียนที่นี่น่ะรับ” มิาเอลเอ่ยอบพลาพยัหน้าให้ราฟาเอลเป็นนมาุย
เมื่อมิาเอลเบี่ยัวหลบทำให้ราฟาเอลเินมายืนอยู่้าหน้าระ่อนะุเ่าล้านึแล้วใ้มือวาแนบรอเพื่อถวายวามเารพ
“ออภัยที่้าพาเ้าายออมาโยพละาร แ่้าอรับรอ ว่า้าะูแลเ้าายนว่าีวิอ้าะหาไม่” ราฟาเอลเอ่ยรับรอ้วยน้ำเสียหนัแน่น
“้าฝาลูอ้า้วยนะราฟาเอล หามิาเอลเป็นอะไรไป้า็ะอยู่ไม่ไ้ เพราะลูอ้านนี้เปรียบเสมือนหัวใและิวิาอ้า มิาเอลือสิ่เียวที่เทียร่ามอบให้้า่อนาไป ันั้นเ้าูแลลู้าเท่าีวิ หาเิปัหา็รีบิ่อลับมา ไม่ั้น็รีบลับมายัเมืออเรา ที่นี่ปลอภัยที่สุแล้วสำหรับพวเ้า” อ์มหาเทพเอ่ยบอน้ำเสียอ่อนโยนปนห่วใย ผู้เป็นลูฟั้วยวามึ้ใ
“้าพระอ์ะูแลเ้าายมิาเอลอย่าีที่สุพะยะ่ะ” ราฟาเอลเอ่ยน้ำเสียหนัแน่น
“แล้วลับมาที่วับ้านะ” มิาเอลมอหน้าผู้เป็นบิานิ่่อนะเอ่ยอบ
“แล้ว่วปิเทอมพวผมะลับไปรับ เส็พ่อทรรัษาสุภาพ้วยนะรับ นว่าะไ้พบันใหม่อีรั้” มิาเอลเอ่ย้วยวามห่วใยผู้เป็นบิา่อนที่ะวามือไปบนอาาศทำให้ระอบทอหายไปทันที
“ั้นอนปิเทอมพวเรา็่อยลับไปที่เฮสเียละัน ่วที่อยู่ที่นี่นาย็อย่าห่าาันมานะ ถึยัไัน็ยัมีหน้าที่ที่ะ้อุ้มรอนายอยู่” ราฟาเอลเอ่ยพลาเินลับมาทรุนั่ลบนโฟาัวเิม
“อืม ันไม่ทำให้นายลำบาหรอ” มิาเอลเอ่ยอบพลาลูบหัวมัรสมุทรัวน้อยที่มีนามว่านิส์เบาๆ นิส์็เยหน้ามอเ้านายาแป๋ว
“ท่านมิาเอลเป็นเ้าายแนเทพหรือ” นิส์เอ่ยถามหลัาที่มันไ้ยินเรื่อที่พวเาพูัน
“อืม”
“มิาเอลเป็นถึเ้าายรัทายาทแห่เมือเฮสเียเียวนะ” ราฟาเอลเอ่ยยายวามแทน
“้ารู้สึมีวาสนาอย่ายิ่ที่ไ้มารับใ้เ้าายแห่แนเทพริๆ” นิส์เอ่ยพลาเอนหัวไปถูไถที่มืออมิาเอลอย่าประบ
“อืม ันรู้สึถูะาับนายริๆ” มิาเอลเอ่ยพลาลูบหัวนิส์อย่าเอ็นู
“นายหิวหรือยั มิาเอล” ราฟาเอลเอ่ยถามึ้นทันทีเมื่อนเริ่มรู้สึหิวแล้ว
“อืม นั่นสินะ ไ้เวลาอาหารเย็นแล้วนี่นา” มิาเอลเอ่ยเห็น้วยับวามิอเพื่อน
“ในบ้านพัอนายมีอะไรินบ้าล่ะ บ้านพัอันไม่มีอะไรเลย ันสำรวทั่วบ้านแล้ว” ราฟาเอลเอ่ยบอทำหน้าบูนิๆ
“ไม่มี แ่ันื้อมาแล้ว” มิาเอลพูบ็วามือผ่านโ๊ะรับแ้าหน้าราฟาเอล ถุอาหาร อใ้ และนม่าๆออยู่บนโ๊ะอย่าเป็นระเบียบเรียบร้อย ราฟาเอลเห็น็าโทันที
“นายไปื้อมาอนไหนันเนี่ย”
“็อนที่รอนายื้อนีรุสไล่ะ” มิาเอลเอ่ยอบพลาหยิบถุที่ื้อมาูแล้วึนำไปวาในู้เย็น ส่วนอใ้่าๆ็เินไปเ็บไว้ในู้
“ื้อมาเยอะมาเลยนะ แล้วนายะทำอะไรินล่ะ นายทำอาหารเป็น้วยหรอ” ราฟาเอลเินมาหยิบถุอาหารึ้นมาูพลาเอ่ยถามอย่าสสัย
“ทำเป็น ถ้าิะทำ” มิาเอลอบสั้นๆ่อนะถือถุอาหารเ้าไปในรัว พอเวลาผ่านไปสัรู่มิาเอล็เินออมาพร้อมับานอาหารสอานที่ส่ลิ่นหอมโยออมาให้นไ้ลิ่นน้ำลายสอ
“ท่าทาน่าินั” ราฟาเอลเอ่ยพลามอานอาหารที่มิาเอลวาบนโ๊ะอย่าหิวโหย
“ทานสิ เี๋ยวะไปเอาอนิส์ับอนีรุสมาให้” มิาเอลเอ่ยบ็หายไปในรัวแล้ว็เินออมาพร้อมานอาหารอีสอาน
“เอ้า ทานสิ” มิาเอลวาานอาหารรหน้านิส์ับนีรุสเบาๆแล้วึเินมานั่แล้วทานส่วนอนเอบ้า
“นายทำอร่อยมาเลย” ราฟาเอลเอ่ยมทันทีที่ลมือทานอาหาร
“อบใ” มิาเอลอบสั้นๆแล้วลมือทานส่วนอนเียบๆ
“นายไปหัทำอาหารมาาไหนหรอ” ราฟาเอลเอ่ยถามเมื่อทั้สอนทานอาหารเสร็
“อ่านเอา” มิาเอลอบสั้นๆ่อนะเินไปเ็บานให้เ้าที่แล้วึใ้เวทย์ล้าาน พอเสร็เรียบร้อย็เินออมาาห้อรัว
“ั้นันลับ่อนนะ เอันพรุ่นี้เ้า” ราฟาเอลบอพลาเินนำนีรุสลับบ้านพัอน
“นิส์ เี๋ยวนายไปพัในห้อนอนอั้นามสบายเลยนะ” มิาเอลเอ่ยพลาเินนำไปยัห้อนอนอน นิส์บินามไป้าๆ พอมิาเอลเปิประูห้อนอนนิส์็บินไปนอนบนเียให่แสนนุ่มอมิาเอลทันที เมื่อมิาเอลเห็นันั้น็เินไปหยิบุนอนอนออาู้แล้วึเินเ้าห้อน้ำไป เมื่ออาบน้ำเสร็แล้ว็มาล้มัวลนอน้าๆนิส์่อนะผลอยหลับไป
าราเรียนอมิาเอล้า
ันทร์ | เวทย์มน์พื้นาน Dome 9.30 – 12.00 | ||
อัาร | ภาษาทั่วไป P 50 14.00 – 16.30 | ||
พุธ | าบเบื้อ้น Dome 9.30 – 12.00 | ||
พฤหัส | สมุนไพรเบื้อ้น P 50 12.30 – 15.00 | ||
ศุร์ | สัว์วิเศษ Dome 9.30 – 12.00 | ||
เสาร์ | ประวัิศาสร์ P 50 14.00 - 16.30 | ||
อาทิย์ | ารเ้าสัม Dome 12.30 – 15.00 |
ความคิดเห็น