ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จากเกาหลีสู่ไทยเเลนด์
5 วันผ่านไป ถึงวันที่ครอบครัวของไมค์จะต้องย้ายบ้านเเล้ว
ม๊า// ขนของขึ้นรถกับเสร็จรึยังจ้า
ไมค์// เหลือกระเป๋าอีกใบ 2 ใบเองครับม๊า
ม๊า// โห่ ดูซิทำไมของของพวกเรามันถึงเยอะอย่างี้ นี้ต้องให้เจ้าของบ้านคนใหม่ส่งตามหลังไปอีกนะเนี้ย
เเฟรงค์// เเหม่ม๊า ก็ดูเวลาที่ม๊าไปช้อปปิ้งกับมิ่นนี่ซิ ไม่รู้หอบอะไรกันมาเต็มไปหมด เเล้วยังมาบ่นอีกว่าใครซื้อของเยอะ ก็ของท๊าทั้งนั้นเลย
มินนี่// มินนี่เปล่าซะหน่อย
หลังจากที่เก็บของขึ้นรถเสร็จทุกคนก็ขึ้นไปบนรถ เตรียมตัวไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน
สักพักเสียงโทรศัพท์ของไมค์ก็ดังขึ้น นั่นก็คือลิเดียนั่นเอง เธอโทรมาถามว่าไมค์อยู่ไหนเเล้ว เเล้วตอนไหนจะมาถึงสนามบิน ไมค์ก็เลยบอกไปว่าอีกประมาณ 15 นาทีเพราะตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเเล้ว สักพักรถตู้ก้อมาถึงสนามบิน ทุกคนไปเช็คอินพร้อมกันจนกระทั่งผ่านไป 20 นาทีทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย สักพักโทรศัพท์ของไมค์ก็ตังขึ้นอีกรอบ มันก็เป้นลิเดียตามเคย เธอบอกว่าเธอรออยู่หน้าเกรด จะรอส่งไมค์ ไมค์ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวเดินไปหา สักพักทั้ง 2 ก็เจอกัน ไมค์ตกใจมากเพราะว่าเพื่อนของไมค์ทุกคนก็มาส่งไมค์เหมือนกัน มันก็เลยทำให้ไมค์ร้องไห้ น้ำตาซึม
ไมค์// ขอบคุณทุกคนมากนะที่มาส่ง ไม่เห้นต้องลำบากเลย
ลิเดีย// ไม่หรอกพวกเราทุกคนอยากมาส่งไมค์
สักพักเสียงเรียกก็ดังว่า ใครที่จะเดินทางไปเมืองไทยให้ไปที่เกรดเดี๋ยวนี้เพราะว่าเครื่องจะออกก่อนเวลา ไมค์ก็เลยบอกลาเพือนๆๆทุกคน เเละก่อนที่ไมค์จะเข้าไปในเกรดนั้น ลิเดียก็ใจกล้ากระโดดหอมเเห้มไมค์เเละบอกไมค์ว่าลิเดียรักไมค์มากเเละจะรักตลอดไป ไมค์ก้ยังยืนยันคำตอบที่ให้ไว้ว่า ให้ลิเดียตัดใจเพราะว่าอยู่กันคนละที่ หลังจากนั้นไมค์ก็เดินเข้าไปในเกรดพร้อมกับทุกคนในครอบครัว ลิเดียร้องไห้ไม่หยุด เเม้ว่ามค์จะไปเเล้ว
หลังจากที่ไมค์เเละครอบครัวเดินเข้าไปในเกตเพื่อไปรอขึ้นเครื่องตามคะบอกของ INFORMATION ของสนามบินเเล้ว ไมค์ก็คุยกับเเซนด์เรื่องเมืองไทยเเละในมือขวาก็ถือหนังสืออธิบายเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในประเทศไทย
ไมค์// ในหนังสือบอกว่าเมืองไทยเป้นเมืองเเห่งเเฟชั่น โดยเฉาะใน กรุง กรุง กรุงเทพนะ มั้นจะจิงหรอ พี่เเซนด์
เเซนด์// ก็คงจิงละมั้ง หนังสือคงไม่โกหกหรอกน๊า ไปถึงก็รู้เองนั้นเเหละ ทำไมต้องตื่นเต้นขนาดนั้นด้วยะล
ไมค์// ปล่าวซะหน่อย ไม่ได้ตื่นเต้น ก็เเค่อยากรู้ว่าที่โน้นจะเป้นยังไง จะได้ปรับตัวถูกไง ว่ารึปล่าวละ
ขณะที่ไมค์ยืนคุยกะเเซนด์อยู่หน้าห้องน้ำนั้น สักพักเเม่ก็มาเรียกให้ไมค์เเละเเซนด์ไปขึ้นเครื่อง เพราะว่าชั้น FIRST CLASS จะได้ขึ้นก่อนเพื่อน ไมค์ เเซนด์เเละทุกคนก็เลยเดินเข้าไปในเครื่องบินพร้อมกับหิ้วกระเป๋าใบเล็กๆ คนละใบ
พอทั้ง 6 คนเข้าไปในเครื่องบินเเละหาที่นั่งของตัวเองเจอเเล้ว ก็นั่งคัยกันเกี่ยวกับเรื่องบ้านใหม่ โรงเรียนใหม่ มินนี่ทำท่าทีตื่นเต้นกว่าใครๆๆ เพระเธอไม่รู้เรื่องเมืองไทยเลย มินนี่เกิกที่เกาหลี ก็เลยตื่นเต้นเป้นพิเศษกว่าใครๆๆๆๆ มินนี่ถามเเม่ว่า
มินนี่// ม๊าคะ ที่เมืองไทยเป้นยังไงบ้าง มันเหมือนที่เกาหลีรึเปล่าคะ
เเม่// ก็เหมือนๆกันนั้นเเหละมินนี่ เดี๋ยวพอลูกไปถึงก็รู้เองละจ๊ะ เเต่ถ้าลูกชาบเมืองไทยขึ้นมาอาจจะลืมเกาหลีไปเลยก็ได้นะ ที่โน้นมีห้างใหญ่ๆทั้งนั้นเลย
มินนี่// ดีเลยคะ งั้นถ้าไปถึงเราไปช้อปปิ้งกับเลยนะคะม๊า
พอเเฟรงค์ได้ยินสิ่งที่มินนี่ น้องสาวสุดที่รักพูด เเล้วก็เลบพูดกับมินนี่ว่า
เเฟรงค์// เเหม่มินนี่ วันวันเนี้ย ไม่เคยคิดอะไรเลยนะ คิดเเต่เรื่องช้อปปิ้ง
มินนี่// ก็มินนี่ชอบนี้นา เเล้วใครจะทำไม
เเม่// คงไปไมม่ได้หรอกมินนี่ พอไปถึงเราก็คงเหนื่อยเเล้ว คงยังไม่มีเวลาไปเที่ยวที่ไหนหรอกนะจ๊ะ
มินนี่// คะ มินนี่รู้เเล้ว พอไปถึงเราก็คงจะต้องจัดห้องของตัวเอง เอ้อม๊า เเล้วบ้านใหม่ของพวก้ราใหญ่มั้ยคะ
เเม่ยังไม่ทำนตอบ กัปตันของเครื่องก็ประกาศให้ทุกคนลัดเข็มขัดเพราะกำลังจะนำเครื่องออกภายใน 10 นาทีนี้ ทุกคนก้เลยทำตามคำสั่งของกัปตัน เด็กทั้ง 4 มองดูวิวของเกาหลีเพราะพวกเขาคิดว่ายังไงก็คงไม่ได้กลับมาที่นี้อีกเเล้ว จนลับวายตาไป
เเม่ก็เลยพูดต่อว่า
เเม่// บ้านใหม่ก็ใหญ่ดี กว้างขวาง ใหญ่กว่าบ้านเก่าของเราอีก
มินนี่// หรอคะ
เเม่// ทุกคนจะได้ห้องส่วนตัวคนละห้อง ไม่ต้องเเชร์ห้องกันเเล้ว ดีมั้ยละไมค์
เเม่พูดพรางยิ้มให้ไมค์ เพราะตอนที่ไมค์อยู่ที่บ้านเก่า เขาจะต้องเเชร์ห้องกับเเซนด์
ไมค์จึงจอบเเม่ไปว่า
ไมค์// จริงหรอฮะม๊า งั้นก็ดีเลย ไม่จะได้ไม่ต้องเเชร์ห้องกับพี่เเซนดฺอีกเเล้ว
มินนี่// ดีใจด้วยนะพี่ไมค์ พอมีห้องของตัวเอง ทีนี้จะอะไรก็ได้
ไมค์ยิ้มให้มินนี่ เเล้วสักพักทุกคนก้นอนหลับเพราะเหนื่อยจากการจนจองจึ้นรถเเละคุยโน้นคุยนี้กันเป้นชั่วโมง
ม๊า// ขนของขึ้นรถกับเสร็จรึยังจ้า
ไมค์// เหลือกระเป๋าอีกใบ 2 ใบเองครับม๊า
ม๊า// โห่ ดูซิทำไมของของพวกเรามันถึงเยอะอย่างี้ นี้ต้องให้เจ้าของบ้านคนใหม่ส่งตามหลังไปอีกนะเนี้ย
เเฟรงค์// เเหม่ม๊า ก็ดูเวลาที่ม๊าไปช้อปปิ้งกับมิ่นนี่ซิ ไม่รู้หอบอะไรกันมาเต็มไปหมด เเล้วยังมาบ่นอีกว่าใครซื้อของเยอะ ก็ของท๊าทั้งนั้นเลย
มินนี่// มินนี่เปล่าซะหน่อย
หลังจากที่เก็บของขึ้นรถเสร็จทุกคนก็ขึ้นไปบนรถ เตรียมตัวไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน
สักพักเสียงโทรศัพท์ของไมค์ก็ดังขึ้น นั่นก็คือลิเดียนั่นเอง เธอโทรมาถามว่าไมค์อยู่ไหนเเล้ว เเล้วตอนไหนจะมาถึงสนามบิน ไมค์ก็เลยบอกไปว่าอีกประมาณ 15 นาทีเพราะตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเเล้ว สักพักรถตู้ก้อมาถึงสนามบิน ทุกคนไปเช็คอินพร้อมกันจนกระทั่งผ่านไป 20 นาทีทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย สักพักโทรศัพท์ของไมค์ก็ตังขึ้นอีกรอบ มันก็เป้นลิเดียตามเคย เธอบอกว่าเธอรออยู่หน้าเกรด จะรอส่งไมค์ ไมค์ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวเดินไปหา สักพักทั้ง 2 ก็เจอกัน ไมค์ตกใจมากเพราะว่าเพื่อนของไมค์ทุกคนก็มาส่งไมค์เหมือนกัน มันก็เลยทำให้ไมค์ร้องไห้ น้ำตาซึม
ไมค์// ขอบคุณทุกคนมากนะที่มาส่ง ไม่เห้นต้องลำบากเลย
ลิเดีย// ไม่หรอกพวกเราทุกคนอยากมาส่งไมค์
สักพักเสียงเรียกก็ดังว่า ใครที่จะเดินทางไปเมืองไทยให้ไปที่เกรดเดี๋ยวนี้เพราะว่าเครื่องจะออกก่อนเวลา ไมค์ก็เลยบอกลาเพือนๆๆทุกคน เเละก่อนที่ไมค์จะเข้าไปในเกรดนั้น ลิเดียก็ใจกล้ากระโดดหอมเเห้มไมค์เเละบอกไมค์ว่าลิเดียรักไมค์มากเเละจะรักตลอดไป ไมค์ก้ยังยืนยันคำตอบที่ให้ไว้ว่า ให้ลิเดียตัดใจเพราะว่าอยู่กันคนละที่ หลังจากนั้นไมค์ก็เดินเข้าไปในเกรดพร้อมกับทุกคนในครอบครัว ลิเดียร้องไห้ไม่หยุด เเม้ว่ามค์จะไปเเล้ว
หลังจากที่ไมค์เเละครอบครัวเดินเข้าไปในเกตเพื่อไปรอขึ้นเครื่องตามคะบอกของ INFORMATION ของสนามบินเเล้ว ไมค์ก็คุยกับเเซนด์เรื่องเมืองไทยเเละในมือขวาก็ถือหนังสืออธิบายเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในประเทศไทย
ไมค์// ในหนังสือบอกว่าเมืองไทยเป้นเมืองเเห่งเเฟชั่น โดยเฉาะใน กรุง กรุง กรุงเทพนะ มั้นจะจิงหรอ พี่เเซนด์
เเซนด์// ก็คงจิงละมั้ง หนังสือคงไม่โกหกหรอกน๊า ไปถึงก็รู้เองนั้นเเหละ ทำไมต้องตื่นเต้นขนาดนั้นด้วยะล
ไมค์// ปล่าวซะหน่อย ไม่ได้ตื่นเต้น ก็เเค่อยากรู้ว่าที่โน้นจะเป้นยังไง จะได้ปรับตัวถูกไง ว่ารึปล่าวละ
ขณะที่ไมค์ยืนคุยกะเเซนด์อยู่หน้าห้องน้ำนั้น สักพักเเม่ก็มาเรียกให้ไมค์เเละเเซนด์ไปขึ้นเครื่อง เพราะว่าชั้น FIRST CLASS จะได้ขึ้นก่อนเพื่อน ไมค์ เเซนด์เเละทุกคนก็เลยเดินเข้าไปในเครื่องบินพร้อมกับหิ้วกระเป๋าใบเล็กๆ คนละใบ
พอทั้ง 6 คนเข้าไปในเครื่องบินเเละหาที่นั่งของตัวเองเจอเเล้ว ก็นั่งคัยกันเกี่ยวกับเรื่องบ้านใหม่ โรงเรียนใหม่ มินนี่ทำท่าทีตื่นเต้นกว่าใครๆๆ เพระเธอไม่รู้เรื่องเมืองไทยเลย มินนี่เกิกที่เกาหลี ก็เลยตื่นเต้นเป้นพิเศษกว่าใครๆๆๆๆ มินนี่ถามเเม่ว่า
มินนี่// ม๊าคะ ที่เมืองไทยเป้นยังไงบ้าง มันเหมือนที่เกาหลีรึเปล่าคะ
เเม่// ก็เหมือนๆกันนั้นเเหละมินนี่ เดี๋ยวพอลูกไปถึงก็รู้เองละจ๊ะ เเต่ถ้าลูกชาบเมืองไทยขึ้นมาอาจจะลืมเกาหลีไปเลยก็ได้นะ ที่โน้นมีห้างใหญ่ๆทั้งนั้นเลย
มินนี่// ดีเลยคะ งั้นถ้าไปถึงเราไปช้อปปิ้งกับเลยนะคะม๊า
พอเเฟรงค์ได้ยินสิ่งที่มินนี่ น้องสาวสุดที่รักพูด เเล้วก็เลบพูดกับมินนี่ว่า
เเฟรงค์// เเหม่มินนี่ วันวันเนี้ย ไม่เคยคิดอะไรเลยนะ คิดเเต่เรื่องช้อปปิ้ง
มินนี่// ก็มินนี่ชอบนี้นา เเล้วใครจะทำไม
เเม่// คงไปไมม่ได้หรอกมินนี่ พอไปถึงเราก็คงเหนื่อยเเล้ว คงยังไม่มีเวลาไปเที่ยวที่ไหนหรอกนะจ๊ะ
มินนี่// คะ มินนี่รู้เเล้ว พอไปถึงเราก็คงจะต้องจัดห้องของตัวเอง เอ้อม๊า เเล้วบ้านใหม่ของพวก้ราใหญ่มั้ยคะ
เเม่ยังไม่ทำนตอบ กัปตันของเครื่องก็ประกาศให้ทุกคนลัดเข็มขัดเพราะกำลังจะนำเครื่องออกภายใน 10 นาทีนี้ ทุกคนก้เลยทำตามคำสั่งของกัปตัน เด็กทั้ง 4 มองดูวิวของเกาหลีเพราะพวกเขาคิดว่ายังไงก็คงไม่ได้กลับมาที่นี้อีกเเล้ว จนลับวายตาไป
เเม่ก็เลยพูดต่อว่า
เเม่// บ้านใหม่ก็ใหญ่ดี กว้างขวาง ใหญ่กว่าบ้านเก่าของเราอีก
มินนี่// หรอคะ
เเม่// ทุกคนจะได้ห้องส่วนตัวคนละห้อง ไม่ต้องเเชร์ห้องกันเเล้ว ดีมั้ยละไมค์
เเม่พูดพรางยิ้มให้ไมค์ เพราะตอนที่ไมค์อยู่ที่บ้านเก่า เขาจะต้องเเชร์ห้องกับเเซนด์
ไมค์จึงจอบเเม่ไปว่า
ไมค์// จริงหรอฮะม๊า งั้นก็ดีเลย ไม่จะได้ไม่ต้องเเชร์ห้องกับพี่เเซนดฺอีกเเล้ว
มินนี่// ดีใจด้วยนะพี่ไมค์ พอมีห้องของตัวเอง ทีนี้จะอะไรก็ได้
ไมค์ยิ้มให้มินนี่ เเล้วสักพักทุกคนก้นอนหลับเพราะเหนื่อยจากการจนจองจึ้นรถเเละคุยโน้นคุยนี้กันเป้นชั่วโมง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น