ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วางแผนไปเที่ยว
ปฏิวัติหัวใจ ตอนที่ 1 - - วางแผนไปเที่ยว
    \"อ่ะ รายงานรวมเล่มเรียบร้อย\" เด็กสาวมัธยมชั้นปีที่ 5 หน้าตาสวยใสคนหนึ่งเอ่ยขึ้นกับเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ตรงหน้า พร้อมกับยื่นรายงานที่เย็บเล่มกระดูกงูอย่างดีส่งให้ เพื่อนสาวตรงหน้ากรีดรายงานเปิดดูอย่างคร่าว ๆ สีหน้าจริงจัง
    \"ทำเสร็จแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย\" จากสีหน้าที่จริงจังก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าดีใจสุดขีด สาวเท่ประจำห้องชูรายงานขึ้นแล้วตะโกนสุดเสียงอย่างดีใจ เพื่อน ๆ ในห้องที่มีไม่มากนักในห้องเรียนตอนเช้า ต่างหัวเราะไปกับการกระทำของเธอ ซึ่งก็มีให้เห็นเป็นประจำ
    \"เฮ้ย อย่าเว่อร์หนะไอจิว\" เร เพื่อนสาวอีกคนที่นั่งข้าง ๆ ยิ้มแหย ๆ แล้วพูดเตือนกับพฤติกรรมโอเว่อร์เกินขนาดของเพื่อนสนิทที่แก้ไม่หาย ในขณะที่คนที่ถูกตักเตือนกลับไม่เคยฟัง กอดรายงานแน่นราวกับเด็ก ๆ ที่กำลังกอดตุ๊กตาอย่างรักใคร่หวงแหน
    \"ไอจิว เดี๋ยวรายงานยับ แกนี่\" เรรีบลุกขึ้นดึงรายงานออกจากอ้อมกอดของจิว อีกฝ่ายทำหน้ามุ่ยทันที
    \"โธ่ ขอกอดหน่อยก็ไม่ได้ ฉันเหนื่อยนะเนี่ยกว่าจะทำเสร็จ ขอกอดให้ปลื้มใจหน่อยก็ไม่ได้\" เรอดหมั่นไส้คนตรงหน้าไม่ได้ จึงเอารายงานตีหัวเพื่อนไปเบา ๆ แกมหยอก
    \"ทุกคนก็ทำมาก ๆ พอกับแกนั่นแหละ เค้าไม่เห็นจะทำตัวโอเว่อร์เหมือนแก\" เรยังคงจิกกัดเพื่อนสนิทต่อไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ถ้าเกินคนตรงหน้าเกิดเถียงขึ้นมาอีก
    \"เชอะ\" จิวเมินหน้าอย่างไม่พอใจ พฤติกรรมทะเล้น ขี้เล่น เหมือนเด็ก ๆ ของเธอเป็นสเน่ห์ในเธอมีสาว ๆ มารุมจีบมากมาย
    ไม่ใช่เรื่องแปลกในโรงเรียนหญิงล้วนที่ผู้หญิงจะมีการปลื้มกันเอง ยิ่งโดยเฉพาะจิวแล้ว เธอเป็นสาวร่างสูง หุ่นผอมเพรียว หน้าใส นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่งเป็นสัน ดูโดยรวมแล้วเธอถือว่าเป็นคนที่หน้าตาสวยใสแบบผู้หญิง แต่ลักษณะและท่าทางของเธอปกปิดมันเอาไว้ ยิ่งผมสีน้ำตาลเข้มสุขภาพดีอยู่ในทรงซอยสั้นระคอ ทำให้เธอดูเท่เหมือนเด็กหนุ่มหน้าหวานคนหนึ่งเลยทีเดียว
    จิวเป็นคนที่เรียนอยู่ในระดับปานกลาง แต่ความที่เธอเป็นคนขยันทำให้เธอค้วาเกรดและคะแนนดี ๆ ในการสอบมาได้  แต่ในเรื่องของกีฬาแล้วเธอก็ไม่ได้เป็นรองใครเลยทีเดียว บาสเกตบอล วอลเล่บอล และฟุตซอล เป็นกีฬาสุดโปรดของเธอ แต่นอกเหนือจากนั้นเธอก็สามารถเล่นได้โดยไม่ติดขัด
    ......ทำไมพ่อและแม่ของเธอถึงปั้นเธอออกมาได้ได้ประเสริฐปานนี้ แต่แม้ว่าเธอจะเพอร์เฟคปานนี้ เธอก็มีข้อด้อยในด้านของความรักเสียเหลือเกิน....
    แต่ก่อนจิวเป็นเด็กสาวน่ารัก หวาน ๆ สมัยประถมเธอไปบอกชอบเด็กผู้ชายคนหนึ่ง แต่เขาปฏิเสธเธอด้วยสาเหตุที่เธอสูงกว่า และตัวใหญ่เหมือนผู้ชาย เธอรู้สึกโมโหมาก หลังจากนั้นจึงปฏิวัติตัวเอง กลายมาเป็นสาวห้าวเหมือนในปัจจุบัน ช่างเป็นเรื่องที่น่าอนาถเสียจริง
    และปัจจุบันเธอไม่เคยชายตามองผู้ชายแม้แต่คนเดียว ความหวานน่ารักที่เคยมีก็ห่อนหายไปจนไม่มีเหลือ คงเหลือแต่นิสัยทะเล้น ขี้เล่น ขี้อ้อน ไปซะงั้น
    \"ถักผมเปียอีกแล้วเหรอจิ๊บ\" เรหันไปถามจิ๊บเด็กสาวหน้าตาสวยใส เรียบร้อย ผู้ซึ่งที่ยื่นรายงานมาให้จิวนั่นเอง
    \"อืม\" จิ๊บตอบสั้น ๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ จิ๊บเป็นสาวน่ารักเรียบร้อย ระดับการเรียนของจิ๊บอยู่ต้น ๆ ตลอด และเธอก็เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการทำงานและติวข้อสอบให้เพื่อน ๆ โดยเฉพาะเพื่อนสุดเฮี้ยวทั้งสองอย่าง จิว และ เร   
    \"ไม่เห็นจะดีเลย ฉันว่าจิ๊บนะมัดผมสูง ๆ แล้วจะดูเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองกว่านี้นะ ถักเปียแล้วเชยชะมัด\" เรพูดให้ความเห็น จิ๊บยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าน้อย ๆ
    เรพยายามทำให้จิ๊บเป็นสาวเปรี้ยวทุกวิถีทาง แม้จะเล็กน้อยก็ดี เพราะเรเห็นว่าจิ๊บดูจะเชยและเฉิ่มเกินไป และเธอก็เห็นว่ามันจะดูขัดหูขัดตาเธอเสียจริง เพราะตัวเรเองเป็นสาวเปรี้ยวชนิดตามแฟชั่นทุกทางไม่ว่าจะเป็นเพลง ละคร ภาพยนตร์ เสื้อผ้า การแต่งกาย เรเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง และมีความเป็นผู้นำ
    \"จะให้จิ๊บเค้าเปรี้ยวจี๊ดแบบแกนะ ฉันรับไม่ได้เลยจะบอกให้\" จิวเริ่มเหน็บแนม
    \"อะไร เปรี้ยวจี๊ดแบบฉันแล้วมันเป็นยังไง ฉันว่าดีออก ไม่ได้วิปริตแต่งตัวผิดเพศเหมือนแกหนะ\"
    \"เฮ้ย ไรวะ ต้องพูดแรงขนาดนี้เลยหรอ\"
    \"เออ ก็แกเริ่มก่อนนี่ แกก็พูดแรงเหมือนกันแหละ\" สงครามย่อย ๆ ได้เริ่มขึ้น ไม่ได้บ่อยครั้งมากที่เห็นจิวและเรทะเลาะกัน แต่ก็เห็นเป็นประจำเหมือนกัน
    \"ฉันพูดแรง ขอโทษเถอะ แค่บอกแกแต่งตัวเปรี้ยวมันแรงตรงไหนไม่ทราบ แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นพวกวิปริตอย่างแกว่าด้วย จะบอกให้\"
    \"ก็มันจริงมั๊ยละ\"
    \"ไม่จริงเว่ย\"
    \"......\" จิ๊บผู้อยู่ใกล้ชิดกับเหตุการณ์ไม่ได้มีท่าทีเดือดร้อนอะไร ทั้งยังแอบอมยิ้มนิด ๆ อีกด้วย คงเป็นเพราะว่าเธอชินกับเหตุกาณ์ที่เพื่อนสนิททั้งสองอย่างจิวและเรทะเลาะกันแบบนี้
    \"เฮอะ\" เรถอนหายใจแรงอย่างหัวเสีย แล้วหยุดที่จะต่อล้อต่อเถียงกับจิวต่อไป เธอหยิบสมุดการบ้านเลขขึ้นมา แล้วขอยืมสมุดของจิ๊บมาเทียบ
    จิวแสดงสีหน้าโมโหเรออกมาอย่างเห็นได้ชัด และยิ่งหัวเสียเมื่อเรเป็นฝ่ายเงียบไปเฉย ๆ และไม่สนใจเธอเลย  จิวยืนกอดอกพิงโต๊ะตัวข้าง ๆ ที่จิ๊บและเรนั่งอยู่ มองด้วยสายตาไม่พอใจอย่างแรง
    \"จิว เอาสมุดเลขมาตรวจสิ\" จิ๊บเป็นฝ่ายเอ่ยชวน เพราะเมื่อเรเป็นฝ่ายตรวจก่อนอย่างนี้ จิวคงไม่มีทางเอาสมุดเธอมาตรวจบ้างแน่ ๆ ก็ทิฐิมีมากมายปานนั้น
    จิวไม่พูดอะไร เดินอ้อมโต๊ะไปหยิบสมุดในกระเป๋าที่โต๊ะของตัวเองซึ่งตอนนี้เรกำลังนั่งอยู่
    \"ลุกไป\"
    \".......\"
    \"เอ้ย ลุกสิ\"
    \"......\" จิวมองหน้าจิ๊บเหมือนจะฟ้องว่ายัยเพื่อนตัวแสบช่างยียวนกวนประสาทเสียจริง จิ๊บยักไหล่เล็กน้อยพร้อมกับอมยิ้ม แล้วก็ไม่คิดจะช่วยอะไรเพื่อนสาวเลย
    \"เออ ไม่ตรวจมันแล้วโว้ย\" จิวอารมณ์เสีย แล้วเดินออกไปนอกห้องทันที  สาวเปรี้ยวมองตาม แล้วยิ้มกริ่มอย่างผู้มีชัย
    \"เฮ้อ สองคนนี้นี่ ทำตัวยังกับเป็นเด็ก ๆ \" จิ๊บพูดเปรยออกมา
    \"ช่วยไม่ได้ อยากมาว่าชั้นก่อนนี่ ฮะฮะฮะ\" หน้าระรื่นแล้วหันไปสนใจกับการตรวจการบ้านต่อ
    จิวเดินออกจากห้องมาก็พอดีเจอกับแวว และกันซึ่งกำลังจะเดินมาที่ห้องพอดี ทั้งสองเหมือนกำลังคุยเรื่องอะไรค้างกันไว้ก่อนที่จะเปลื่ยนเรื่องมาทักทายจิว
    \"สวัสดีจะจิว มีเรื่องอะไรหรือ หน้านิ่วมาเชียว\" แววทักทาย
    \"เออ มีอะไรกันหรือ\" กันถามต่อ
    \"เปล่า ว่าแต่ตะกี้คุยอะไรกันหนะ ท่าทางจะมีเรื่องสนุก ๆ เล่าให้ฟังบ้างสิ\" จิวพูดปัดเรื่อง
    \"อ่อ เดี๋ยวเข้าไปเล่าให้ฟังพร้อม ๆ กับจิ๊บแล้วก็เรด้วยเลยดีกว่า สองคนนั้นมาโรงเรียนรึยังละ\"
    \"มาแล้ว\" จิวพูดเสียงห้วนเมื่อได้ยินชื่อเร
    \"ทะเลาะกับเรอีกละสิ เฮ้อ ทะเลาะกันได้ทุกวัน\" กันพูดดักเล็กน้อย จิวไม่ได้พูดอะไรต่อเดินกลับเข้าไปในห้อง รอฟังเรื่อง ที่แววจะเล่าให้ฟัง โดยเพื่อนอีก 2 คนก็เดินตามเข้ามาในห้อง
    จิวเข้าห้อง กำลังจะเดินไปนั่งที่ของตัวเอง ก็เห็นเพื่อนตัวแสบนั่งชูคอโดยไม่มีทีท่าว่าจะลุกให้ เธอจึงเปลี่ยนไปนั่งโต๊ะหน้าโต๊ะที่จิ๊บนั่งแทน แล้วแววกับกันก็เข้ามานั่งล้อมวงกันที่โต๊ะนั้น
    \"อ่ะ เร็วสิ มีเรื่องอะไรหรือ\" จิวพะเน้าพะนอแวว
    \"เออ กำลังจะเล่านี่แหละ นี่เพื่อนเอ๋ย ใกล้ปิดเทอมแล้ว ไปเที่ยวกันไหม\"
    \"ก็ดีสิ งานหนักมาทั้งเทอม อยากไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ จัง\" เรพูดด้วยน้ำเสียงตื่นตัว
    \"อืม จะไปไหนกันหรือ\" จิ๊บถามขึ้น น้ำเสียงเรียบ ๆ แต่ก็บ่งบอกถึงความอยากไปอยู่เหมือนกัน
    \"สวนสนุกหรือ เฮ้อ\" จิวพูดด้วยน้ำเสียงเซ็ง ๆ เพราะปิดเทอมทุกเที่ยวที่ผ่านมา เพื่อน ๆ ก็เฮกันไปสวนสนุกเสียทุกที
    \"ไม่ใช่ เด็ดกว่านั้น เมื่อครู่ฉันเพิ่งคุยกับแววว่าพวกเราน่าจะไปเที่ยวทะเลกัน\" กันรีบพูดแก้ จิวหูผึ่งอย่างสนใจ
    \"ทะเลหรือ\"
    \"ใช่ ๆ คือพอดีว่าเพื่อนฉันอีกโรงเรียนหนึ่ง เค้าจะไปเที่ยวเกาะกูดกัน แต่รวมคนได้แค่ 5 คนเอง ก็เลยลองมาชวนฉันว่าจะไปไหมเพราะถ้าไปถึง 10 คนจะมีส่วนลด 5 เปอร์เซนต์หนะ\" กันอธิบายเหตุผล ซึ่งก็เป็นเหตุผลที่น่าไปไม่น้อย....ไปเกาะกูด...นอกจากจะได้เจอเพื่อน  คนอื่นแล้ว ค่าใช้จ่ายในการไปเที่ยวครั้งนี้ก็ได้ส่วนลดด้วย 
    \"ฉันไปด้วย ไม่มีขัดข้อง\" จิวพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ และอยากไปสุดขีด
    \"แล้วเพื่อน ๆ กันนี่คนไหนหรือ\" จิ๊บยังคงมีคำถาม
    \"เพื่อนโรงเรียนเก่าหนะ ชื่อเดช\"
    \"งั้นฉันไปด้วย\" เรชูมือพร้อมกับพูดตอบรับ ยิ้มมีเลศนัย ซึ่งเพื่อน ๆ รู้เป็นอย่างดีว่าเหตุผลเธอคือ....
    \"รู้ว่าเพื่อนไอกันเป็นผู้ชายละก็รีบเลยนะ\" จิวพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้ หน้ายียวนผันไปทางอื่น ไม่เจาะจงพูดกับเพื่อนสาว
    \"ทำไม....\" เรท่าทางจะเริ่มทะเลาะกับจิวขึ้นมาอีก จิ๊บรีบห้ามเอาไว้
    \"นี่ เร จิวหยุดทะเลาะกันซะทีเถอะ เอ้อ เขากำลังคุยเรื่องไปเที่ยว สองคนนี่ทำเสียเรื่องจริง ๆ \" จิ๊บกล่าวอย่างเหลืออด กันกับแววมองกันยิ้ม ๆ
    \"อืม แล้วพวกเธอสองคนละ ไปไหม\" จิ๊บหันมาพูดกับแววและกัน หลังจากที่ดุเพื่อนทั้งสองไปแล้ว
    \"ก็คงจะไปหนะ อยากไปเที่ยวเกาะกูด อิอิอิ\" แววตอบ
    \"ไปนะจิ๊บ ไปกันหมด 5 คนก็ครบสิบคนพอดีเลย จะได้ส่วนลด นะนะนะ\" กันอ้อน เพราะเริ่มเห็นว่าสาวเรียบร้อยเริ่มจะลังเล เพราะถ้าเธอไม่ไป ส่วนลดก็อดสิ
    \"ไปถามแม่ก่อนละกัน ไม่รู้ว่าแม้ฉันจะให้หรือเปล่า\" จิ๊บยังไม่ตอบตกลง วางตัวกลาง ๆ ไว้ก่อน
    \"เฮ้อ ยังไงก็ต้องไปให้ได้นะจิ๊บ นาน  ๆ ทีจะได้ไปเที่ยวเป็นกลุ่ม 5 คนแถมไปเกาะด้วยนะ น่าสนุกดีออก\" จิวออกเสียงช่วย 
    \"นะจิ๊บนะ อ้อนแม่ให้สำเร็จละ ถ้าไม่สำเร็จเดี๋ยวฉันช่ยวอ้อนให้\" เรออกเสียงช่วยอีกแรง เธอก็ค่อนข้างสนิทกับแม่ของจิ๊บเสียด้วย ถ้าช่วยพูดให้ก็คงจะพอได้บ้าง
    \"อืม ก็ต้องลองดู นี่อีกอาทิตย์หนึ่งจะสอบปลายภาคแล้วนะ อ่านหนังสือกันหรือยังเนี่ย\" จิ๊บพูดเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน
    \"ยางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา\" เพื่อนทั้งสี่ตอบเป็นเสียงเดียวกัน จิ๊บมองอย่างเศร้า ๆ
 
    \"อ่ะ รายงานรวมเล่มเรียบร้อย\" เด็กสาวมัธยมชั้นปีที่ 5 หน้าตาสวยใสคนหนึ่งเอ่ยขึ้นกับเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ตรงหน้า พร้อมกับยื่นรายงานที่เย็บเล่มกระดูกงูอย่างดีส่งให้ เพื่อนสาวตรงหน้ากรีดรายงานเปิดดูอย่างคร่าว ๆ สีหน้าจริงจัง
    \"ทำเสร็จแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย\" จากสีหน้าที่จริงจังก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าดีใจสุดขีด สาวเท่ประจำห้องชูรายงานขึ้นแล้วตะโกนสุดเสียงอย่างดีใจ เพื่อน ๆ ในห้องที่มีไม่มากนักในห้องเรียนตอนเช้า ต่างหัวเราะไปกับการกระทำของเธอ ซึ่งก็มีให้เห็นเป็นประจำ
    \"เฮ้ย อย่าเว่อร์หนะไอจิว\" เร เพื่อนสาวอีกคนที่นั่งข้าง ๆ ยิ้มแหย ๆ แล้วพูดเตือนกับพฤติกรรมโอเว่อร์เกินขนาดของเพื่อนสนิทที่แก้ไม่หาย ในขณะที่คนที่ถูกตักเตือนกลับไม่เคยฟัง กอดรายงานแน่นราวกับเด็ก ๆ ที่กำลังกอดตุ๊กตาอย่างรักใคร่หวงแหน
    \"ไอจิว เดี๋ยวรายงานยับ แกนี่\" เรรีบลุกขึ้นดึงรายงานออกจากอ้อมกอดของจิว อีกฝ่ายทำหน้ามุ่ยทันที
    \"โธ่ ขอกอดหน่อยก็ไม่ได้ ฉันเหนื่อยนะเนี่ยกว่าจะทำเสร็จ ขอกอดให้ปลื้มใจหน่อยก็ไม่ได้\" เรอดหมั่นไส้คนตรงหน้าไม่ได้ จึงเอารายงานตีหัวเพื่อนไปเบา ๆ แกมหยอก
    \"ทุกคนก็ทำมาก ๆ พอกับแกนั่นแหละ เค้าไม่เห็นจะทำตัวโอเว่อร์เหมือนแก\" เรยังคงจิกกัดเพื่อนสนิทต่อไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ถ้าเกินคนตรงหน้าเกิดเถียงขึ้นมาอีก
    \"เชอะ\" จิวเมินหน้าอย่างไม่พอใจ พฤติกรรมทะเล้น ขี้เล่น เหมือนเด็ก ๆ ของเธอเป็นสเน่ห์ในเธอมีสาว ๆ มารุมจีบมากมาย
    ไม่ใช่เรื่องแปลกในโรงเรียนหญิงล้วนที่ผู้หญิงจะมีการปลื้มกันเอง ยิ่งโดยเฉพาะจิวแล้ว เธอเป็นสาวร่างสูง หุ่นผอมเพรียว หน้าใส นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่งเป็นสัน ดูโดยรวมแล้วเธอถือว่าเป็นคนที่หน้าตาสวยใสแบบผู้หญิง แต่ลักษณะและท่าทางของเธอปกปิดมันเอาไว้ ยิ่งผมสีน้ำตาลเข้มสุขภาพดีอยู่ในทรงซอยสั้นระคอ ทำให้เธอดูเท่เหมือนเด็กหนุ่มหน้าหวานคนหนึ่งเลยทีเดียว
    จิวเป็นคนที่เรียนอยู่ในระดับปานกลาง แต่ความที่เธอเป็นคนขยันทำให้เธอค้วาเกรดและคะแนนดี ๆ ในการสอบมาได้  แต่ในเรื่องของกีฬาแล้วเธอก็ไม่ได้เป็นรองใครเลยทีเดียว บาสเกตบอล วอลเล่บอล และฟุตซอล เป็นกีฬาสุดโปรดของเธอ แต่นอกเหนือจากนั้นเธอก็สามารถเล่นได้โดยไม่ติดขัด
    ......ทำไมพ่อและแม่ของเธอถึงปั้นเธอออกมาได้ได้ประเสริฐปานนี้ แต่แม้ว่าเธอจะเพอร์เฟคปานนี้ เธอก็มีข้อด้อยในด้านของความรักเสียเหลือเกิน....
    แต่ก่อนจิวเป็นเด็กสาวน่ารัก หวาน ๆ สมัยประถมเธอไปบอกชอบเด็กผู้ชายคนหนึ่ง แต่เขาปฏิเสธเธอด้วยสาเหตุที่เธอสูงกว่า และตัวใหญ่เหมือนผู้ชาย เธอรู้สึกโมโหมาก หลังจากนั้นจึงปฏิวัติตัวเอง กลายมาเป็นสาวห้าวเหมือนในปัจจุบัน ช่างเป็นเรื่องที่น่าอนาถเสียจริง
    และปัจจุบันเธอไม่เคยชายตามองผู้ชายแม้แต่คนเดียว ความหวานน่ารักที่เคยมีก็ห่อนหายไปจนไม่มีเหลือ คงเหลือแต่นิสัยทะเล้น ขี้เล่น ขี้อ้อน ไปซะงั้น
    \"ถักผมเปียอีกแล้วเหรอจิ๊บ\" เรหันไปถามจิ๊บเด็กสาวหน้าตาสวยใส เรียบร้อย ผู้ซึ่งที่ยื่นรายงานมาให้จิวนั่นเอง
    \"อืม\" จิ๊บตอบสั้น ๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ จิ๊บเป็นสาวน่ารักเรียบร้อย ระดับการเรียนของจิ๊บอยู่ต้น ๆ ตลอด และเธอก็เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการทำงานและติวข้อสอบให้เพื่อน ๆ โดยเฉพาะเพื่อนสุดเฮี้ยวทั้งสองอย่าง จิว และ เร   
    \"ไม่เห็นจะดีเลย ฉันว่าจิ๊บนะมัดผมสูง ๆ แล้วจะดูเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองกว่านี้นะ ถักเปียแล้วเชยชะมัด\" เรพูดให้ความเห็น จิ๊บยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าน้อย ๆ
    เรพยายามทำให้จิ๊บเป็นสาวเปรี้ยวทุกวิถีทาง แม้จะเล็กน้อยก็ดี เพราะเรเห็นว่าจิ๊บดูจะเชยและเฉิ่มเกินไป และเธอก็เห็นว่ามันจะดูขัดหูขัดตาเธอเสียจริง เพราะตัวเรเองเป็นสาวเปรี้ยวชนิดตามแฟชั่นทุกทางไม่ว่าจะเป็นเพลง ละคร ภาพยนตร์ เสื้อผ้า การแต่งกาย เรเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง และมีความเป็นผู้นำ
    \"จะให้จิ๊บเค้าเปรี้ยวจี๊ดแบบแกนะ ฉันรับไม่ได้เลยจะบอกให้\" จิวเริ่มเหน็บแนม
    \"อะไร เปรี้ยวจี๊ดแบบฉันแล้วมันเป็นยังไง ฉันว่าดีออก ไม่ได้วิปริตแต่งตัวผิดเพศเหมือนแกหนะ\"
    \"เฮ้ย ไรวะ ต้องพูดแรงขนาดนี้เลยหรอ\"
    \"เออ ก็แกเริ่มก่อนนี่ แกก็พูดแรงเหมือนกันแหละ\" สงครามย่อย ๆ ได้เริ่มขึ้น ไม่ได้บ่อยครั้งมากที่เห็นจิวและเรทะเลาะกัน แต่ก็เห็นเป็นประจำเหมือนกัน
    \"ฉันพูดแรง ขอโทษเถอะ แค่บอกแกแต่งตัวเปรี้ยวมันแรงตรงไหนไม่ทราบ แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นพวกวิปริตอย่างแกว่าด้วย จะบอกให้\"
    \"ก็มันจริงมั๊ยละ\"
    \"ไม่จริงเว่ย\"
    \"......\" จิ๊บผู้อยู่ใกล้ชิดกับเหตุการณ์ไม่ได้มีท่าทีเดือดร้อนอะไร ทั้งยังแอบอมยิ้มนิด ๆ อีกด้วย คงเป็นเพราะว่าเธอชินกับเหตุกาณ์ที่เพื่อนสนิททั้งสองอย่างจิวและเรทะเลาะกันแบบนี้
    \"เฮอะ\" เรถอนหายใจแรงอย่างหัวเสีย แล้วหยุดที่จะต่อล้อต่อเถียงกับจิวต่อไป เธอหยิบสมุดการบ้านเลขขึ้นมา แล้วขอยืมสมุดของจิ๊บมาเทียบ
    จิวแสดงสีหน้าโมโหเรออกมาอย่างเห็นได้ชัด และยิ่งหัวเสียเมื่อเรเป็นฝ่ายเงียบไปเฉย ๆ และไม่สนใจเธอเลย  จิวยืนกอดอกพิงโต๊ะตัวข้าง ๆ ที่จิ๊บและเรนั่งอยู่ มองด้วยสายตาไม่พอใจอย่างแรง
    \"จิว เอาสมุดเลขมาตรวจสิ\" จิ๊บเป็นฝ่ายเอ่ยชวน เพราะเมื่อเรเป็นฝ่ายตรวจก่อนอย่างนี้ จิวคงไม่มีทางเอาสมุดเธอมาตรวจบ้างแน่ ๆ ก็ทิฐิมีมากมายปานนั้น
    จิวไม่พูดอะไร เดินอ้อมโต๊ะไปหยิบสมุดในกระเป๋าที่โต๊ะของตัวเองซึ่งตอนนี้เรกำลังนั่งอยู่
    \"ลุกไป\"
    \".......\"
    \"เอ้ย ลุกสิ\"
    \"......\" จิวมองหน้าจิ๊บเหมือนจะฟ้องว่ายัยเพื่อนตัวแสบช่างยียวนกวนประสาทเสียจริง จิ๊บยักไหล่เล็กน้อยพร้อมกับอมยิ้ม แล้วก็ไม่คิดจะช่วยอะไรเพื่อนสาวเลย
    \"เออ ไม่ตรวจมันแล้วโว้ย\" จิวอารมณ์เสีย แล้วเดินออกไปนอกห้องทันที  สาวเปรี้ยวมองตาม แล้วยิ้มกริ่มอย่างผู้มีชัย
    \"เฮ้อ สองคนนี้นี่ ทำตัวยังกับเป็นเด็ก ๆ \" จิ๊บพูดเปรยออกมา
    \"ช่วยไม่ได้ อยากมาว่าชั้นก่อนนี่ ฮะฮะฮะ\" หน้าระรื่นแล้วหันไปสนใจกับการตรวจการบ้านต่อ
    จิวเดินออกจากห้องมาก็พอดีเจอกับแวว และกันซึ่งกำลังจะเดินมาที่ห้องพอดี ทั้งสองเหมือนกำลังคุยเรื่องอะไรค้างกันไว้ก่อนที่จะเปลื่ยนเรื่องมาทักทายจิว
    \"สวัสดีจะจิว มีเรื่องอะไรหรือ หน้านิ่วมาเชียว\" แววทักทาย
    \"เออ มีอะไรกันหรือ\" กันถามต่อ
    \"เปล่า ว่าแต่ตะกี้คุยอะไรกันหนะ ท่าทางจะมีเรื่องสนุก ๆ เล่าให้ฟังบ้างสิ\" จิวพูดปัดเรื่อง
    \"อ่อ เดี๋ยวเข้าไปเล่าให้ฟังพร้อม ๆ กับจิ๊บแล้วก็เรด้วยเลยดีกว่า สองคนนั้นมาโรงเรียนรึยังละ\"
    \"มาแล้ว\" จิวพูดเสียงห้วนเมื่อได้ยินชื่อเร
    \"ทะเลาะกับเรอีกละสิ เฮ้อ ทะเลาะกันได้ทุกวัน\" กันพูดดักเล็กน้อย จิวไม่ได้พูดอะไรต่อเดินกลับเข้าไปในห้อง รอฟังเรื่อง ที่แววจะเล่าให้ฟัง โดยเพื่อนอีก 2 คนก็เดินตามเข้ามาในห้อง
    จิวเข้าห้อง กำลังจะเดินไปนั่งที่ของตัวเอง ก็เห็นเพื่อนตัวแสบนั่งชูคอโดยไม่มีทีท่าว่าจะลุกให้ เธอจึงเปลี่ยนไปนั่งโต๊ะหน้าโต๊ะที่จิ๊บนั่งแทน แล้วแววกับกันก็เข้ามานั่งล้อมวงกันที่โต๊ะนั้น
    \"อ่ะ เร็วสิ มีเรื่องอะไรหรือ\" จิวพะเน้าพะนอแวว
    \"เออ กำลังจะเล่านี่แหละ นี่เพื่อนเอ๋ย ใกล้ปิดเทอมแล้ว ไปเที่ยวกันไหม\"
    \"ก็ดีสิ งานหนักมาทั้งเทอม อยากไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ จัง\" เรพูดด้วยน้ำเสียงตื่นตัว
    \"อืม จะไปไหนกันหรือ\" จิ๊บถามขึ้น น้ำเสียงเรียบ ๆ แต่ก็บ่งบอกถึงความอยากไปอยู่เหมือนกัน
    \"สวนสนุกหรือ เฮ้อ\" จิวพูดด้วยน้ำเสียงเซ็ง ๆ เพราะปิดเทอมทุกเที่ยวที่ผ่านมา เพื่อน ๆ ก็เฮกันไปสวนสนุกเสียทุกที
    \"ไม่ใช่ เด็ดกว่านั้น เมื่อครู่ฉันเพิ่งคุยกับแววว่าพวกเราน่าจะไปเที่ยวทะเลกัน\" กันรีบพูดแก้ จิวหูผึ่งอย่างสนใจ
    \"ทะเลหรือ\"
    \"ใช่ ๆ คือพอดีว่าเพื่อนฉันอีกโรงเรียนหนึ่ง เค้าจะไปเที่ยวเกาะกูดกัน แต่รวมคนได้แค่ 5 คนเอง ก็เลยลองมาชวนฉันว่าจะไปไหมเพราะถ้าไปถึง 10 คนจะมีส่วนลด 5 เปอร์เซนต์หนะ\" กันอธิบายเหตุผล ซึ่งก็เป็นเหตุผลที่น่าไปไม่น้อย....ไปเกาะกูด...นอกจากจะได้เจอเพื่อน  คนอื่นแล้ว ค่าใช้จ่ายในการไปเที่ยวครั้งนี้ก็ได้ส่วนลดด้วย 
    \"ฉันไปด้วย ไม่มีขัดข้อง\" จิวพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ และอยากไปสุดขีด
    \"แล้วเพื่อน ๆ กันนี่คนไหนหรือ\" จิ๊บยังคงมีคำถาม
    \"เพื่อนโรงเรียนเก่าหนะ ชื่อเดช\"
    \"งั้นฉันไปด้วย\" เรชูมือพร้อมกับพูดตอบรับ ยิ้มมีเลศนัย ซึ่งเพื่อน ๆ รู้เป็นอย่างดีว่าเหตุผลเธอคือ....
    \"รู้ว่าเพื่อนไอกันเป็นผู้ชายละก็รีบเลยนะ\" จิวพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้ หน้ายียวนผันไปทางอื่น ไม่เจาะจงพูดกับเพื่อนสาว
    \"ทำไม....\" เรท่าทางจะเริ่มทะเลาะกับจิวขึ้นมาอีก จิ๊บรีบห้ามเอาไว้
    \"นี่ เร จิวหยุดทะเลาะกันซะทีเถอะ เอ้อ เขากำลังคุยเรื่องไปเที่ยว สองคนนี่ทำเสียเรื่องจริง ๆ \" จิ๊บกล่าวอย่างเหลืออด กันกับแววมองกันยิ้ม ๆ
    \"อืม แล้วพวกเธอสองคนละ ไปไหม\" จิ๊บหันมาพูดกับแววและกัน หลังจากที่ดุเพื่อนทั้งสองไปแล้ว
    \"ก็คงจะไปหนะ อยากไปเที่ยวเกาะกูด อิอิอิ\" แววตอบ
    \"ไปนะจิ๊บ ไปกันหมด 5 คนก็ครบสิบคนพอดีเลย จะได้ส่วนลด นะนะนะ\" กันอ้อน เพราะเริ่มเห็นว่าสาวเรียบร้อยเริ่มจะลังเล เพราะถ้าเธอไม่ไป ส่วนลดก็อดสิ
    \"ไปถามแม่ก่อนละกัน ไม่รู้ว่าแม้ฉันจะให้หรือเปล่า\" จิ๊บยังไม่ตอบตกลง วางตัวกลาง ๆ ไว้ก่อน
    \"เฮ้อ ยังไงก็ต้องไปให้ได้นะจิ๊บ นาน  ๆ ทีจะได้ไปเที่ยวเป็นกลุ่ม 5 คนแถมไปเกาะด้วยนะ น่าสนุกดีออก\" จิวออกเสียงช่วย 
    \"นะจิ๊บนะ อ้อนแม่ให้สำเร็จละ ถ้าไม่สำเร็จเดี๋ยวฉันช่ยวอ้อนให้\" เรออกเสียงช่วยอีกแรง เธอก็ค่อนข้างสนิทกับแม่ของจิ๊บเสียด้วย ถ้าช่วยพูดให้ก็คงจะพอได้บ้าง
    \"อืม ก็ต้องลองดู นี่อีกอาทิตย์หนึ่งจะสอบปลายภาคแล้วนะ อ่านหนังสือกันหรือยังเนี่ย\" จิ๊บพูดเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน
    \"ยางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา\" เพื่อนทั้งสี่ตอบเป็นเสียงเดียวกัน จิ๊บมองอย่างเศร้า ๆ
 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น