คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [sf]badking by knotto
Bad King
สี่เท้ายังรู้พลาด....
นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง...
แล้วนักแต่งรถมอเตอร์ไซค์ชั้นเทพอย่างไนท์ทำไมจะขี่รถล้มไม่ได้??
ก็เพราะไอ้รถสองแถวนั่นล่ะ
รีๆรอๆอะไรของมัน...
เด็กหนุ่มหน้าหวานในชุดช่างก็เลย ป้าป เข้าให้
ก็แค่ความเร็วไม่ต่ำกว่า 100 เองที่บวกกับเสาหลังคารถน่ะ
“เจือกไม่สลบอีกแน่ะ” ไนท์ด่าตัวเองในใจ
“เจ็บอิ๊บอ๋าย เลือดทะลักหายใจไม่ออก ดั้งต้องหักแน่ๆ =__=;”
สักพักรถมูลนิธิก็มาถึง
ร่างสูงที่เดินเข้ามาใกล้เด็กหนุ่มจ้องมองไปรอบๆ
ก่อนจะส่งสายตาปิ๊งวิ้งมาให้ไนท์ที่นอนหายใจรวยระริน *__*
“กรุม่ายจ้ายหมีแพนด้านา!~” ไนท์เลือดขึ้นหน้า
และมันก็ทะลักออกมาอีกชุดใหญ่
พรวด-พรวด-พรวด
“เยิน รู้สึกจะสำลักเลือดด้วย อ้าปากไว้นะเฮ้ย”
ร่างสูงวินิจฉัยอาการ
“เอาเลือดออก ส่งโรงพยาบาลด่วน!”
เสียงขานรับกันดังไปทั่ว
ไนท์ถูกพลิกตัวขึ้นเปล
ก่อนจะโดนหามไปนอนบนรถ
ชายร่างสูงตาดุผิวสีซีดสบตากับเขา
มันทำให้เขาไม่หวาดกลัวมากเกินไปในเวลาที่เจ็บเจียนตายแบบนี้
รอยยิ้มแปลกๆถูกส่งมาให้
นั่นทำให้ไนท์ขนลุก
นายไม่เหมาะกับการยิ้มเลยให้ตายเซ่ =[]=
“ทรมานล่ะสิ อย่ากัดนิ้วฉันล่ะ”
นิ้วเรียวยาวเหมือนนักดนตรีล้วงเข้ามาในช่องปาก
ไนท์หลับตาพยายามอยู่นิ่งๆ แต่ก็ไอออกมา
รู้สึกว่าหน้าตัวเองเลอะเทอะไปหมด ทั้งเลือด+น้ำลาย+น้ำตา
...ทุเรศชะมัด
“เอาผ้าตรงนั้นมาดิ๊” น้ำเสียงที่ไนท์เริ่มรู้สึกคุ้นเคยออกคำสั่ง
และต่อมาสัมผัสนุ่มๆของผ้าขนหนูเนื้อดีก็ทำให้ไนท์ต้องลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง
“ขอบ...อึ้ก”
“ไม่ต้องพูด อยู่เฉยๆ” แววตาดุๆหรี่ลง
แต่ไนท์กลับไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด
แม้ใบหน้าซีดขาวนั้นจะโน้มลงมาใกล้
เขาก็ไม่ได้หวั่นใจอะไร
“-///- พี่ซีโร่ไม่เห็นต้องผายปอดเลย” เสียงทักท้วงดังแว่วมา
ซีโร่ถอนริมฝีปากจากคนเจ็บ
หยดเลือดไหลเลอะเรื่อยมาจนถึงคาง
“ดูดเลือดต่างหาก -*- ”
คำพูดของซีโร่คือประกาศิต
ใครหรือจะกล้าเถียง
คนอื่นๆได้แต่นั่งเงียบหน้าแดงก่ำปลายเล็บจิกต้นขา
พยายามไม่มองฉากอีโรติกตรงหน้า
ซีโร่สบตาเด็กหนุ่มหน้าหวานอย่างใคร่รู้
...เป็นผู้ชายแท้ๆ
แต่ทั้งตาจมูกปากกลับเล็กจ้อยดูน่ารัก
เลือดก็หวานหอมไม่ผิดจากใบหน้า
จนเขาลืมตัวไปว่าไม่ใช่เรื่องที่ต้องทำแบบนี้
ไนท์มองตอบสายตาค้นหานั้นอย่างไม่หวั่นเกรง
ความเจ็บปวดทั้งหลายเหมือนจะเหือดหายไปหมดสิ้น
เลือดอุ่นๆที่ผ่านปลายลิ้น
และสัมผัสจากริมฝีปากหยักอันนุ่มนิ่ม
ทำให้ใบหน้าของเขาร้อนผ่าว
อยากจะลิ้มลองรสชาตินั้นอีกครั้ง
...คงจะมีสักช่วงเวลาที่คุณอยากให้มันเป็นนิรันดร์
“เคสนี้เลือดหมดตัวแน่”
ชายในชุดมูลนิธิสบตากันด้วยความหมายที่รู้กันดี
พี่ซีโร่ของพวกเขานั้นโปรดปรานเลือดเป็นที่สุด
แบ่งแยกผู้คนด้วยกลิ่นเลือดเท่านั้น
จดจำใครไม่เคยได้
ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา
แต่เด็กชายหน้าหวานผู้อาบร่างกายกำยำของซีโร่ด้วยเลือด
คงมีค่าเพียงพอ...
สะพานดาว
สถานที่ชุมนุมของแก๊งค์ซิ่งประจำจังหวัด
รวบรวมแก๊งค์ซิ่งเอาไว้มากมาย
หัวหน้าแก๊งค์เกือบทั้งหมดยืนคุยกันอย่างเคร่งเครียดอยู่ตรงกลาง
โดยมีลูกน้องและรถมอเตอร์ไซค์ล้อมรอบ
สายตาของไนท์เหม่อมองไปยังคูเมืองด้านล่าง
คลื่นน้ำลูกเล็กเคลื่อนไหวเป็นระลอกตามแรงลม
เงาของพระจันทร์เต็มดวงสั่นไหวและส่องประกาย
ในตัวของเขาเต็มไปด้วยความสับสน
เมื่อหูได้รับฟังเรื่องราวแผนการลอบทำร้ายแก๊งค์ Bad King
ทำไมเขาต้องกังวลกับเรื่องนี้น่ะเหรอ?
นั่นสินะ...
แค่เพราะแก๊งค์ Bad King ทำงานมูลนิธิเดียวกับที่ช่วยเหลือเขาในวันนั้น
บุญคุณต้องทดแทน
แล้วความแค้นล่ะ...?
Bad King เป็นตัวขัดขวางพวกเขาน่ะสิ
แม้จะเป็นแก๊งค์ที่เต็มไปด้วยวัยคึกคะนอง
แต่ Bad King กลับช่วยงานมูลนิธิ
ร่วมมือกับตำรวจ
และทำดีร้อยแปด แบบน่าหมั่นไส้สุดๆ
เนี่ยเหรอแก๊งค์?
แถมยังคิดจะกำจัดแก๊งค์ซิ่งอีกต่างหาก
มันเล่นประกาศกร้าวมาถึงพวกเขาแบบนี้
เป็นธรรมดาที่ต้องเรียกชุมนุมหาทางพังแก๊งค์ Bad King!!
แผนการต่างๆที่พวกหัวหน้าเสนอผ่านเข้าหูขวาและผ่านออกไปทางหูซ้าย
ในหัวของไนท์ตอนนี้มีแต่ภาพเบลอๆของชายหน้าดุที่ถูกเรียกว่าซีโร่
ถ้าตอนนั้นน้ำตาไม่ไหลล่ะก็เขาคงเห็นหน้าชายคนนั้นชัดกว่านี้
แค่คิดขึ้นมาใบหน้าหวานก็ร้อนผ่าว
ลิ้นเล็กนุ่มของไนท์เกิดความรู้สึกแปลกๆ
ทำให้เจ้าตัวต้องกลืนน้ำลายหลายครั้ง
ความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ลึกๆ
ยิ่งทำให้ไนท์ไม่เข้าใจ
...แล้วจะทำไงล่ะเนี่ย -*-
หวอออ---
เสียงไซเรนแสบแก้วหูดังขึ้นไกล้ๆ
ทุกคนพร้อมใจติดเครื่องรถโดยไม่หันไปมอง
เร่งน้ำมันไปจนสุดรอบ
แต่ก็ต้องเบรกกันตัวโก่ง
เมื่อเห็นประตูรั้วอัลลอยด์กั้นสะพานไว้
แม่ง เล่นหอบประตูเหล็กมาเลยเรอะ =[]=;
^___^ พวก Bad King ในชุดมูลนิธิยิ้มแยกเขี้ยวอย่างน่ากลัว
พวกแก๊งค์ซิ่งทิ้งรถกระโดดลงจากสะพาน
แต่ในคูเมืองก็เต็มไปด้วยพวก Bad King ตัวเท่ายักษ์คอยรับอยู่ด้านล่าง
“ไม่ต้องหนี พวกเรามีเยอะกว่า พวกมันไม่ใช่ตำรวจด้วย”
หัวหน้าคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา
เมื่อสังเกตว่ารถติดไซเรนที่จอดขวางอยู่ตีนสะพานไม่ใช่รถตำรวจ
พวกแก๊งค์ซิ่งเปิดเบาะรถเอาอาวุธที่ซ่อนไว้ออกมา
มีทั้งสปาต้าอันใหญ่ มีดดายหญ้า สนับมือ
แม้แต่คนที่ไม่มีก็ถือเครื่องมือซ่อมรถเอาไว้แทน
ไนท์เองก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนรักรถที่ไม่ยอมไปไหนถ้าไม่มีรถไปด้วย
เพื่อนของเขาส่งท่อนเหล็กอันเขื่องที่ไนท์ก็งงๆว่ามันไปเอามาจากไหน
ความเย็นของอาวุธที่ถือกระชับอยู่ไม่ต่างอะไรกับอุณหภูมืมือเล็กจ้อยของเขา
ดูภายนอกไนท์อาจจะเหมือนจำพวกที่โดนแกล้งอยู่ตลอดเวลา
แต่กลับกันในแก๊งค์นั้นไนท์ออกจะเป็นฝ่ายบู๊ที่ลุยดะ
เมื่อมีการโกงเงินชิ่งพนันก็มีไนท์นี่ล่ะคอยตามล่า
แต่ที่ไนท์หวาดหวั่นคือชายคนนั้นต่างหาก…
ซีโร่ยืนขึงเอ็นกับราวสะพานด้วยใบหน้าเรียบเฉย
เขาเองก็ไม่อยากให้ใครเสียเลือดนักหรอก
เพราะตอนนี้ซีโร่ไม่คิดพิสมัยกลิ่นคาวนั่นเท่าไร
เขาเปลี่ยนไปตั้งแต่วันที่ได้ลิ้มรสเลือดอันหอมหวานนั่น
...ให้ตายเถอะ อยากจะกินอีกสักครั้ง แฮ่ -__-^^^
“พี่ซีโร่พวกมันคิดสู้ล่ะ ^___^”
พวก Bad King ฉีกยิ้มถึงใบหู
เวลาที่พวกเขารอคอยกำลังมาถึงแล้ว
“ลุยยย!!~”
สิ้นเสียงซีโร่ พวก Bad King ก็เฮโลเข้าใส่แก๊งค์ซิ่ง
การได้ซัดคนอื่นโดยที่ตัวเองเป็นฝ่ายถูกต้องนี่มันโค-ต-รสะใจเลยว่ะ
ไนท์ฟาดฟันท่อนเหล็กอย่างคล่องแคล่ว
ก็สำนึกอยู่หรอกนะว่าโดนตีน่ะมันเจ็บขนาดไหน
เขาเองก็โดนมาบ่อยเลยล่ะ
แต่ทำไงได้ พอเปิดสวิตช์แล้วก็ปิดไม่ได้ทุกที ^^
ซีโร่เห็นไนท์แล้วล่ะ
เขาเด่นออกมาจากคนอื่น
เหมือนดวงจันทร์ที่ทอแสงบนท้องฟ้าในค่ำคืนอันเงียบงัน
ซีโร่รับรู้ได้ว่าร่างบางตั้งใจจะฝ่าเข้ามาหาเขา
ถึงจะจำไนท์ไม่ได้
แต่ความรู้สึกดีๆก็ทำให้ซีโร่เกิดรอยยิ้มที่มุมปาก
ในที่สุดไนท์ก็มาอยู่ตรงหน้าซีโร่
ไอ้ความบ้าดีเดือดขนาดที่อยากจะสู้กับคนที่ดูแข็งแกร่งกว่าหลายเท่ามันมาจากไหนเขาไม่รู้
แต่ถ้าเดาไม่ผิดหมอนี่ต้องเป็นหัวหน้า Bad King ชัวร์
นั่นยิ่งทำให้เขาพุ่งเข้าหาอย่างไม่เสียดายชีวิต
กำปั้นแข็งแรงหนักหน่วงกระแทกเข้ากับหน้าหวาน
ท่อนเหล็กหลุดออกจากมือกลิ้งตกสะพานไป
ซีโร่ไม่ลังเลเลยสักนิด
พอศัตรูเข้ามาหา เขาก็จู่โจมทันที
ไนท์ที่พุ่งเข้าหาเขา จึงเหมือนเอาตัวไปกระแทกหมัดชัดๆ
ร่างบางหงายหลังอยู่กลางอากาศ
ซีโร่คว้ามือไปกระชากคอเสื้อให้ไนท์กลับมาหาตัว
อีกมือประเคนหมัดเข้าไปหลายชุด
อีกมือคอยฉุดไม่ให้ไนท์ล้มลงไป
ไนท์หลบหมัดของซีโร่อย่างยากลำบาก
ตั้งแต่โดนหมัดไปเต็มๆครั้งแรก
หมัดต่อมาก็โดนแค่ปลายหมัดตลอด
แต่มันก็รุนแรงจนทำให้เขาตาพร่า
และทำให้เขาเห็นใบหน้าซีโร่เหมือนวันที่รถล้ม
การ์ดถูกยกขึ้นมาตั้งรับ
นั่นทำให้แขนข้างนั้นของไนท์ปวดเหมือนกระดูกหักเป็นเสี่ยงๆ
กัดฟันเอาแขนปัดกำปั้นหนักๆนั้นไปให้พ้น
คว้าโอกาสที่ซีโร่เสียจังหวะ
เตะฟรีคิกเข้าไปที่คางแบบเต็มๆหลังเท้า
และตามเข้าไปเตะซ้ำซีโร่ที่เสียหลักนอนแอ้งแม้งอีกชุดใหญ่
ซีโร่ใช้มือใหญ่ของตัวเองดึงข้อเท้าไนท์ให้ล้มมาด้วยกัน
ถึงจะสูญเสียการทรงตัว
แต่ร่างบางก็ยังกระทืบหน้าเขาไม่ยั้ง
ซีโร่เหวี่ยงร่างบางไปอีกด้าน
ไนท์จุกจนไอออกมา
มองร่างสูงที่เดินมาใกล้ด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป
ซีโร่เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้
แต่เขาก็ตัดความคิดนั้นทิ้งทันที
เพราะไม่ต้องการเสียสมาธิในขณะต่อสู้
ใบหน้าหวานถูกประดับด้วยรอยยิ้มน่ารัก
ไนท์สนุกสุดๆที่ได้สู้กับคนเก่งๆ
แถมคนๆนั้นยังเป็นคนที่ช่วยชีวิตเขา
และเป็นคนที่ขโมยจูบแรกของเขาอีกด้วย
ถ้าอย่างนั้นเขายิ่งต้องสู้ให้สุดความสามารถ จะแพ้อย่างน่าทุเรศไม่ได้
ขาสั้นกว่าตวัดขาเรียวยาวของซีโร่จนร่างสูงล้มลง
ซีโร่นึกชมอยู่ในใจ
ทั้งๆที่นอนอยู่แต่ก็ยังมีฤทธิ์เดช
ไนท์รีบกระโจนขึ้นคร่อมเอาหัวโขกซีโร่แบบนอนสต๊อป
ซีโร่กระชากท้ายทอยไนท์จับบีบอย่างแรง
เมื่อเอาหัวโขกไม่ได้ ไนท์ก็รัวหมัดเข้าใส่
ซีโร่รวบแขนเล็กๆทั้งสองข้างไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว
ใบหน้าดุของเขาก็เต็มไปด้วยเลือดไม่ต่างจากไนท์
เขาเลียริมฝีปากและส่งยิ้มที่ไนท์เห็นว่าไม่เหมาะกับเขาเลยให้
ทำเอาไนท์ฉุนกึก
“อย่าออมมือ ฉันรู้ว่าฝีมือฉันตอนนี้ชนะนายไม่ได้หรอก!!”
ไนท์ถูกทุ่มลงกับพื้นอีกครั้ง
หลังของเขากระแทกกับพื้นแข็งๆอย่างแรง
ซีโร่คว้าข้อเท้าเล็กจ้อยไว้มือหนึ่ง ก่อนจะดึงเข้ามาหาตัวเอง
ไนท์ใจเต้นแรงเมื่อขาของตัวเองไปพาดอยู่บนไหล่กว้างของซีโร่อย่างนั้น
ผิวขาวซีดที่เต็มไปด้วยเลือดของซีโร่
ทำให้ความรู้สึกของไนท์พลุ่งพล่าน
เลือดที่สูบฉีดอยู่ในร่างกายแทบจะไหลทะลักออกมาจนหมด
“ก็อยากทำแบบนี้มากกว่านี่” ซีโร่วิงวอนด้วยดวงตาเรียวยาว
และเริ่มเลียเลือดที่เลอะอยู่ทั่วร่างบาง
ชิวหาอุ่นๆที่ชุ่มโชกด้วยลิ่มโลหิตลากสัมผัสบนผิวเนื้อเนียนนุ่ม
ไม่ต่างอะไรกับการเอาเหล็กลนไฟมานาบ
ไนท์ดิ้นพล่าน
ใบหน้าน่ารักที่ดูเหมือนกำลังเจ็บปวดยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของซีโร่
เขากระตุกคอเสื้อดึงร่างบางยกหลังขึ้น
แนบจมูกโด่งสีซีดฝังลงบนแก้มหอมกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง
ปลายลิ้นร้อนควานสำรวจแนวฟันขาว
ไล่พัวพันลิ้นของอีกฝ่ายที่ถอยหนีจนตรอก
ประหัตประหารด้วยความเสียวซ่านปานจะขาดใจ
“อะ... อือออ...”
ไนท์ครางอยู่ในลำคอ
เขาไม่ได้ไร้เรี่ยวแรงเนื่องเพราะรสจูบ
แต่ถึงกระนั้นก็ไม่สามารถดึงมือแกร่งออกจากสาบเสื้อได้เลย
“ถ้าฉันฆ่าคนทั้งหมดนี้ นายจะแค้นฉัน นายจะตามล่าฉันใช่ไหม”
ดวงตาเรียวทอประกายน่ากลัว
ซีโร่ไม่ได้พูดเล่น ไนท์รู้ดี
เขาต้องการให้ไนท์ตามติดเขาไปตลอด
พยายามแก้แค้นเขา
แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ
เพราะซีโร่แข็งแกร่ง
แค่ต้องการเห็นใบหน้าหวานยามพ่ายแพ้หมดรูปอัปยศอดสูที่สุด
คนอย่างนายนี่มัน... -*-
ไนท์ถอนหายใจ
จะบอกกับไอ้บ้าเลือดนี่ยังไง
ว่าไม่ได้มีแค่วิธีเดียวที่ไนท์จะยินยอมพร้อมใจเป็นของของเขาน่ะ
“แต่ถ้าทำอย่างนั้น ชักดาบต้องโกรธฉันแน่ๆ” ซีโร่ยิ้มอีกครั้ง
ไม่ว่าจะกี่ครั้งมันก็ไม่ได้เหมาะกับใบหน้าเถื่อนๆนั่นเลย
ความร้อนรุ่มบางอย่างขดเกลียวอยู่ภายในตัวไนท์
มันคล้ายๆตอนที่รับสัมผัสจากซีโร่
แต่มันอัดอั้นและขัดขึ้งกว่า
ความรู้สึกนี้ คืออะไรกันนะ
อยากให้ซีโร่พูดว่าจะฆ่าคนทั้งหมดเพื่อให้เขาติดตาม
มากกว่าที่จะพูดว่าไม่ทำ เพราะกลัวใครบางคนจะโกรธ
ใช่...
ความรู้สึกที่คล้ายความโกรธเกลียด
แต่ไนท์ก็ไม่ได้อาฆาตคนตรงหน้าเลยสักนิด
ยิ่งคิดทบทวนไปมาความร้อนรุ่มนั้นก็พุ่งขึ้นมาผะผ่าวในดวงตา
ความอัดอั้นขัดขึ้งคัดหลั่งออกมาเป็นหยดน้ำอุ่นๆ
ไหลเรื่อกลิ้งกลอกบนแก้มเกลี้ยงเกลา
ซีโร่จับกรามของไนท์แน่น
แรงบีบมากมายจนริมฝีปากนุ่มอ้าครางเสียงลั่น
ดวงตาเรียวเพ่งพิศหยาดน้ำตาอย่างสงสัย
เหมือนเด็กน้อยเห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น
ได้แต่จดจ้อง ตึกตรอง และยังไม่กล้าทำอะไรกับมัน
นั่นอะไรกัน...
สวยซึ้งเป็นประกาย แต่เขาไม่อยากให้ประดับใบหน้าหวานนั่นเลย
งดงามจับใจ แต่สัญชาติญาณบอกให้กำจัดมันไปพ้นๆ
“นั่นเรียกว่าน้ำตา ซีโร่” เสียงนุ่มดังขึ้นมาจากด้านหลัง
ซีโร่เงยหน้าขึ้นมอง ปล่อยมือจากดวงหน้าขาวทันที
“ชักดาบ”
สิ้นเสียงซีโร่ ก็มีคนร้องต่อกันเป็นทอดๆ แจ้งข่าวการมาถึง
“หัวหน้ามาแล้ว!”
“หัวหน้ามา!!”
“BadKingมา!!!!”
ไนท์ปาดน้ำตาด้วยหลังมือ
คนๆนี้สินะ หัวหน้าแก๊งค์ BadKing
“โหวววว หน้านายบอกว่าอยากสู้กับฉันน่ะ +o+” ชักดาบทำท่าตื่นเต้น
มองปราดเดียวก็รู้ว่าแค่การเสแสร้ง
แต่ซีโร่ไม่ตลกด้วย
“ของฉัน!”
ชักดาบยิ้ม พลางลูบหัวซีโร่
ไนท์ขนลุก มีคนที่กล้าทำกับสัตว์ร้ายตัวนั้นเหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงเชื่องๆตัวหนึ่ง เจ้านี่น่ากลัวชะมัด
“โอเค ของๆนาย แล้วคิดไว้บ้างล่ะว่าเป็นของที่ใช้ทำอะไร”
ซีโร่ทำหน้างงๆ
ดวงตาเรียวขอบดำเข้มจ้องร่างบางแน่นิ่ง จนอีกฝ่ายไม่กล้าขยับไปไหน
ชักดาบเป่าปาก
แค่ได้ยินสัญญาณ BadKingทุกคนก็เก็บข้าวเก็บของเตรียมตัวกลับ
แม้แต่คนที่สู้ติดพันกันอยู่ก็ตาม
“ยอมๆมันเหอะ แล้วครั้งนี้จะปล่อยแก๊งค์พวกนายไป”
ชักดาบลูบหัวไนท์บ้าง
ปล่อยไปสักครั้งสองครั้งจะเป็นไรไป
หลบลี้หนีหายยังไงพวกเขาก็ตามล่าตามล้างจิกกบาลกลับมาได้อยู่แล้ว
นานๆซีโร่จะให้ความสนใจกับใครสักที
น่าสนุกจะตาย^[]^ <<อันนี้คือจุดประสงค์ที่แท้จริง
ซีโร่ปัดมือชักดาบออกทันที
นั่นยิ่งทำให้หัวหน้าแก๊งค์ยิ้มร่าเริงเข้าไปอีก
มันหวงวุ้ย วะฮะฮะฮ่า ^o^
ไนท์ถูกรวบเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของคนร่างสูง
แน่นพอที่จะวางใจว่าจะไม่ถูกใครเอาไป
แน่นพอที่จะทำให้ไนท์หายใจไม่ออก
หายใจไม่ออกก็ยอมตายอะ อยากจะตายแบบอบอุ่นอย่างนี้ล่ะ
“ฉันเข้าใจแล้วล่ะ” ซีโร่ร้องออกมา เหมือนพูดกับตัวเอง
ถูลู่ถูกังลากร่างบางตามชักดาบขึ้นรถ
“อาหารเย็นใช่มะ”
ไนท์แทบจะกัดหัวนมคนหน้าโหด
ไอ้ที่บอกว่ายอมตายอะไรนั่นน่ะ ขอลบทิ้งให้หมดได้มะ
ชักดาบฟุบหน้ากับเบาะรถ ตัวสั่นเทิ้มเหมือนกำลังกลั้นหัวเราะ
“ฉันอยากจะกินหมอนี่ทั้งตัว แต่ก็ไม่อยากฆ่าทิ้ง อยากให้ดวงตานี้มองฉันตลอดเวลา งั้นต้องกินสดๆ แล้วควักลูกตามาสต๊าฟไว้ ถูกปะ ชักดาบ”
เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ซีโร่ทำหน้าน่ากลัว เขาโกรธที่ชักดาบไม่ตอบ
แต่ไม่มีซักครั้งหรอก ที่ซีโร่จะทำร้ายหัวหน้าแก๊งค์น่ะ
เขาจึงลองใหม่
“ไม่น่าจะผิดนะ ถ้าควักลูกตาออกมา เจ้านี่ก็คงไม่มีน้ำไหลออกมาจากตาแบบเมื่อกี้อีก มันทำให้ฉันปวดท้อง”
ชักดาบยิ้มให้ซีโร่
ก่อนจะชกหน้าเขาด้วยแรงทั้งหมด
“ปัญญาอ่อนนน!!!~”
ซีโร่หันไปตามแรง
ไนท์จึงหลุดออกมาจากอ้อมกอดแน่นเนื้อแนบเนื้อนั่น
ชักดาบฉุดร่างบางให้มาใกล้ๆทันที
“ฉันคงต้องสอนวิธีกินนายให้หมอนี่ดูแล้วล่ะ”
“ของฉัน!” ซีโร่คำราม กระชากไนท์แรงซะจนแทบแยกร่างมานั่งบนตักตัวเอง
“เออๆ” ชักดาบเออออปัดรำคาญ
“แต่นายต้องเรียนรู้อะไรๆอีกเยอะเลยล่ะ ถ้าพูดแบบนั้นน่ะ”
“เช่น...”
“บอกเขาไปสิว่านายรักเขา แล้วเขาจะไม่ไปจากนาย ^__^”
“ฉันรักนาย นายจะไม่ไปจากฉันใช่ไหม?”
ซีโร่ก๊อปปี้บทมาเป๊ะๆ หน้าตาเถื่อนๆดูไม่เข้าใจที่พูดเลยสักนิด
ใบหน้าหวานแต้มสีระเรื่อ สีที่ซีโร่คิดว่าสวยกว่าสีเลือดซะอีก
“เข้าท่า” ชักดาบชม
ซีโร่ยิ้ม ถึงแม้ไนท์จะยังไม่ตอบก็ไม่เป็นไร ไม่ว่าจะด้วยวิธีการไหน ต่อจากนี้ไปจะไม่ปล่อยให้ร่างบางบนตักต้องหายไปเด็ดขาด
ต่อให้ต้องสตาฟฟ์ไว้ก็เถอะ!!!!
ความคิดเห็น