ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ถึงจะบ้าก็บ้ารักนายนะ - Ryder say :
1 . To be crazy, it's crazy love you - 夢中になるためには、それはあなたを愛してクレイジーだ -�ถึงจะบ้าก็บ้ารักนายนะ�
" อรุณสวัสดิ์ ยามาโมโตะ โกคุเดระคุง " สึนะทักเพื่อนสนิททั้งสอง
" อรุณสวัสดิ์ครับรุ่นที่ 10 " โกคุเดระ ฮายาโตะ ทักกลับ
" อรุณสวัสดิ์สึนะ " ยามาโมโตะ ทาเคชื ทักกลับเช่นกัน
" หนอย! เจ้าบ้าเบสบอล อย่าทำตัวสนิทสนมกับรุ่นที่ 10 อย่างนั้นนะเฟ้ย "
" 555 เอาน่าโกคุเดระ "
" ทั้งสองคนพอเกถอะ จะสายแล้วนะ " สึนะเมื่อเห็นท่าไม่ดีก็รีบยกมือห้ามทั้งคู่ " ถ้าไปสายเดี๋ยวคุณฮิบาริก็ทรงพิโรธหรอก ฉันยังไม่อยากโดนพี่ท่านขย้ำแต่เช้านะ " สึนะเมื่อเห็นทั้งสองคนหยุดทะเลาะกันก็พูดต่อทันที ยามาโมโตะเมื่อได้ยินชื่อของฮิบาริ เคียวยะ ก็ออกอาการยิ้มกว้างขึ้นมาทันที
" งั้นเราไปกันเถอะครับ รุ่นที่ 10 " โกคุเดระเอ่ยชวนสึนะไปทันที
" อะ..อืม " หลังจากที่สึนะตอบตกลงทั้งสามก็เดินทางไปโรงเรียนทันที
หน้าโรงเรียนนามิโมริ
" ช่วยแต่งตัวให้เรียบร้อยด้วยเจ้าสัตว์กินพืช " เสียงของฮิบาริดังขึ้นมาจากหน้าโรงเรียน
" เหวอออออออ คุณ..คุณฮิบาริ ขอโทษครับ จะรีบแต่งตัวใหม่เดี๋ยวนี้แหละครับ!! " เสียงของนักเรียนชายคนที่ฮิบาริเรียกเอาไว้ดังขึ้น
' ได้เจอกันแต่เช้าเลยแหะ ' ยามาโมโตะคิด
" เดี๋ยว! พวกนายน่ะ ช่วยแต่งตัวให้เรียบร้อยด้วย " เสียงของฮิบาริเรียกพวกสึนะ ซึ่งได้รับผลตอบรับคือ
" อะไรของแกฟะ!! "
" 555 นายนี่เข้มงวดจังเลยนะ ฮิบาริ "
" พวกนาย พอเถอะ! ขะ...ขอโทษด้วยนะครับคุณฮิบาริ "
" ช่างเถอะ พวกนายรีบเข้าเรียนได้แล้ว " สิ้นเสียงฮิบาริ
ติ๊งต่อง ~~~
เสียงออดก็ดังขึ้นทันที ทำให้พวกสึนะ ( สึนะคนเดียว ) รีบวิ่งขึ้นห้องเรียน ( โกคุเดระที่เห็นสึนะวิ่งก็เลยวิ่งตาม ) แต่เอ๋!!!!
" ทำไมคุณถึงไม่ไปสักที ยามาโมโตะ ทาเคชิ " ฮิบาริถามคนข้างกาย
" วันนี้ฉันอยากอยู่กับนาย " ยามาโมโตะตอบ ซึ่งเรียกทอนฟาออกมาได้เป้นอยากดี
" อย่ามาบ้าตอนนี้ ยามาโมโตะ " ฮิบาริพูดในขณะที่ทอนฟาอยู่ตรงคอของยามาโมโตะ
" ถึงฉันจะบ้าก็เถอะ แต่ฉันน่ะนะ " ยามาโมโตะพูดพลางเอามือดันทอนฟาออกแล้วก้มลงกระซิบข้างหูฮิบาริ �" บ้ารักนายคนเดียวเท่านั้นแหละเคียวยะ " แค่คำพูดประโยคเดียวทำเอาฮิบาริหน้าขึ้นสีได้ แต่ก็แค่แปปเดียว
" พูดบ้าอะไรของคุณ " แปปเดียวจริง ๆ เพราะฮิบาริปรับสีหน้าเป็นปกติ แล้วก็บ่นยามาโมโตะทันที
" ไม่ใช่คำพูดบ้า ๆ สักหน่อย ฉันพูดเรื่องจริงเสมอ " ยามาโมโตะพูดขึ้นมาลอย ๆ ฮิบาริซึ่งหูดีเกินไปได้ยินเข้าพอดี จากนั้นก็บ่นอะไรพึมพำ ๆ แล้วก็เดินกลับห้องรับแขก ( ที่ตัวเองยึดมาได้ ) โดยมียามาโมโตะเดินตามไปด้วย
" คุณจะตามผมไปถึงไหน " ฮิบาริถามในขณะที่กำลังเดินขึ้นบันไดไปห้องพักของตน ( ห้องรับแขกนั้นแหละ เฮ้อ~ ท่านฮิชอบใช้กำลังจริง ๆ ถึงขนาดไปแย่งห้องรับแขกมาได้เนี่ย // ไรเดอร์ , หน้าฮิบาริในขณะที่ไรเดอร์พูด -_-+++++ , รู้สึกจะมีอะไรมาทิ้มหลังแหะ // ไรเดอร์ , 555 ฮิบาริน่ารักจะตายถึงจะชอบใช้กำลังก็เถอะ // ยามาโมโตะ , หน้าฮิบาริหลังจากที่ฟังยามาโมโตะพูดจบ -//- , ว้าย!! >.< ท่านฮิเขินหน้าแดงเลย ตากล้องถ่ายรูปเก็บไว้เร็ว // ไรเดอร์ ( สั่งเสร็จก็วิ่งหนีท่านฮิบาริทันที ))
" ก็ฮิบาริไปไหนฉันก็จะไปด้วย " ยามาโมโตะตอบแล้วเดินตามฮิบาริไปจนถึงห้องรับแขก
" คุณคงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้วสินะ " ฮิบาริถามพลางยกทอนฟาขึ้นเตรียมขย้ำเหยื่อ
" 555 นายไม่กล้าหรอก "
เอาไว้แค่นี้พอไปจิ้นกันเอาเองนะ
" อรุณสวัสดิ์ ยามาโมโตะ โกคุเดระคุง " สึนะทักเพื่อนสนิททั้งสอง
" อรุณสวัสดิ์ครับรุ่นที่ 10 " โกคุเดระ ฮายาโตะ ทักกลับ
" อรุณสวัสดิ์สึนะ " ยามาโมโตะ ทาเคชื ทักกลับเช่นกัน
" หนอย! เจ้าบ้าเบสบอล อย่าทำตัวสนิทสนมกับรุ่นที่ 10 อย่างนั้นนะเฟ้ย "
" 555 เอาน่าโกคุเดระ "
" ทั้งสองคนพอเกถอะ จะสายแล้วนะ " สึนะเมื่อเห็นท่าไม่ดีก็รีบยกมือห้ามทั้งคู่ " ถ้าไปสายเดี๋ยวคุณฮิบาริก็ทรงพิโรธหรอก ฉันยังไม่อยากโดนพี่ท่านขย้ำแต่เช้านะ " สึนะเมื่อเห็นทั้งสองคนหยุดทะเลาะกันก็พูดต่อทันที ยามาโมโตะเมื่อได้ยินชื่อของฮิบาริ เคียวยะ ก็ออกอาการยิ้มกว้างขึ้นมาทันที
" งั้นเราไปกันเถอะครับ รุ่นที่ 10 " โกคุเดระเอ่ยชวนสึนะไปทันที
" อะ..อืม " หลังจากที่สึนะตอบตกลงทั้งสามก็เดินทางไปโรงเรียนทันที
หน้าโรงเรียนนามิโมริ
" ช่วยแต่งตัวให้เรียบร้อยด้วยเจ้าสัตว์กินพืช " เสียงของฮิบาริดังขึ้นมาจากหน้าโรงเรียน
" เหวอออออออ คุณ..คุณฮิบาริ ขอโทษครับ จะรีบแต่งตัวใหม่เดี๋ยวนี้แหละครับ!! " เสียงของนักเรียนชายคนที่ฮิบาริเรียกเอาไว้ดังขึ้น
' ได้เจอกันแต่เช้าเลยแหะ ' ยามาโมโตะคิด
" เดี๋ยว! พวกนายน่ะ ช่วยแต่งตัวให้เรียบร้อยด้วย " เสียงของฮิบาริเรียกพวกสึนะ ซึ่งได้รับผลตอบรับคือ
" อะไรของแกฟะ!! "
" 555 นายนี่เข้มงวดจังเลยนะ ฮิบาริ "
" พวกนาย พอเถอะ! ขะ...ขอโทษด้วยนะครับคุณฮิบาริ "
" ช่างเถอะ พวกนายรีบเข้าเรียนได้แล้ว " สิ้นเสียงฮิบาริ
ติ๊งต่อง ~~~
เสียงออดก็ดังขึ้นทันที ทำให้พวกสึนะ ( สึนะคนเดียว ) รีบวิ่งขึ้นห้องเรียน ( โกคุเดระที่เห็นสึนะวิ่งก็เลยวิ่งตาม ) แต่เอ๋!!!!
" ทำไมคุณถึงไม่ไปสักที ยามาโมโตะ ทาเคชิ " ฮิบาริถามคนข้างกาย
" วันนี้ฉันอยากอยู่กับนาย " ยามาโมโตะตอบ ซึ่งเรียกทอนฟาออกมาได้เป้นอยากดี
" อย่ามาบ้าตอนนี้ ยามาโมโตะ " ฮิบาริพูดในขณะที่ทอนฟาอยู่ตรงคอของยามาโมโตะ
" ถึงฉันจะบ้าก็เถอะ แต่ฉันน่ะนะ " ยามาโมโตะพูดพลางเอามือดันทอนฟาออกแล้วก้มลงกระซิบข้างหูฮิบาริ �" บ้ารักนายคนเดียวเท่านั้นแหละเคียวยะ " แค่คำพูดประโยคเดียวทำเอาฮิบาริหน้าขึ้นสีได้ แต่ก็แค่แปปเดียว
" พูดบ้าอะไรของคุณ " แปปเดียวจริง ๆ เพราะฮิบาริปรับสีหน้าเป็นปกติ แล้วก็บ่นยามาโมโตะทันที
" ไม่ใช่คำพูดบ้า ๆ สักหน่อย ฉันพูดเรื่องจริงเสมอ " ยามาโมโตะพูดขึ้นมาลอย ๆ ฮิบาริซึ่งหูดีเกินไปได้ยินเข้าพอดี จากนั้นก็บ่นอะไรพึมพำ ๆ แล้วก็เดินกลับห้องรับแขก ( ที่ตัวเองยึดมาได้ ) โดยมียามาโมโตะเดินตามไปด้วย
" คุณจะตามผมไปถึงไหน " ฮิบาริถามในขณะที่กำลังเดินขึ้นบันไดไปห้องพักของตน ( ห้องรับแขกนั้นแหละ เฮ้อ~ ท่านฮิชอบใช้กำลังจริง ๆ ถึงขนาดไปแย่งห้องรับแขกมาได้เนี่ย // ไรเดอร์ , หน้าฮิบาริในขณะที่ไรเดอร์พูด -_-+++++ , รู้สึกจะมีอะไรมาทิ้มหลังแหะ // ไรเดอร์ , 555 ฮิบาริน่ารักจะตายถึงจะชอบใช้กำลังก็เถอะ // ยามาโมโตะ , หน้าฮิบาริหลังจากที่ฟังยามาโมโตะพูดจบ -//- , ว้าย!! >.< ท่านฮิเขินหน้าแดงเลย ตากล้องถ่ายรูปเก็บไว้เร็ว // ไรเดอร์ ( สั่งเสร็จก็วิ่งหนีท่านฮิบาริทันที ))
" ก็ฮิบาริไปไหนฉันก็จะไปด้วย " ยามาโมโตะตอบแล้วเดินตามฮิบาริไปจนถึงห้องรับแขก
" คุณคงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้วสินะ " ฮิบาริถามพลางยกทอนฟาขึ้นเตรียมขย้ำเหยื่อ
" 555 นายไม่กล้าหรอก "
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ตัดจบมันสะเลย 555 ( โดนรีดเดอร์ถีบ ) เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของเราเลยนะ ( เรื่องแรกแกยังไม่จบเลยนะ // รีดเดอร์ ) เป้น แบบ y เราชอบของเรา โดยเฉพาะ 8018 เนี่ย ชอบมากเลยแหละ
ยังไงก็คิดชื่อเรื่องให้เราหน่อยนะคะ ตอนที่ 2 แต่งเสร็จแล้ว แต่ยังไม่เอาลง รอแต่งตอน 3 เสร็จก่อนถึงจะเอาตอน 2 ลง รอหน่อยนะ�
ตอนนี้ในความคิดเรา ตอนนี้เราว่า มันก็ออกจะ หวาน หน่อย ๆ �แต่ตอนหน้าเตรียมตัวเตรียมใจไว้หน่อยก็ดีนะ
ตัดจบมันสะเลย 555 ( โดนรีดเดอร์ถีบ ) เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของเราเลยนะ ( เรื่องแรกแกยังไม่จบเลยนะ // รีดเดอร์ ) เป้น แบบ y เราชอบของเรา โดยเฉพาะ 8018 เนี่ย ชอบมากเลยแหละ
ยังไงก็คิดชื่อเรื่องให้เราหน่อยนะคะ ตอนที่ 2 แต่งเสร็จแล้ว แต่ยังไม่เอาลง รอแต่งตอน 3 เสร็จก่อนถึงจะเอาตอน 2 ลง รอหน่อยนะ�
ตอนนี้ในความคิดเรา ตอนนี้เราว่า มันก็ออกจะ หวาน หน่อย ๆ �แต่ตอนหน้าเตรียมตัวเตรียมใจไว้หน่อยก็ดีนะ
ตัวอย่างตอนที่ 2
" จดหมายฉบับนี้ ผมอยากให้คุณเปิดอ่านหลังจากที่ผมออกไปจากโรงเรียนแล้ว จะมีคนโทรหาคุณ ...... "
' นายคงสงสัยสินะ ว่าทำไมฉันถึงพูดอย่างงั้น ไม่ต้องห่วงหรอกหรอกมันไม่มีอะไรร้ายแรงเลย อย่างมากฉันก็จะไม่ได้เจอนายอีก นายอาจจะทุกทรมาร ฉันอยากให้นายเข้มแข็ง เผื่อฉันด้วย....... '
" จดหมายฉบับนี้ ผมอยากให้คุณเปิดอ่านหลังจากที่ผมออกไปจากโรงเรียนแล้ว จะมีคนโทรหาคุณ ...... "
' นายคงสงสัยสินะ ว่าทำไมฉันถึงพูดอย่างงั้น ไม่ต้องห่วงหรอกหรอกมันไม่มีอะไรร้ายแรงเลย อย่างมากฉันก็จะไม่ได้เจอนายอีก นายอาจจะทุกทรมาร ฉันอยากให้นายเข้มแข็ง เผื่อฉันด้วย....... '
เอาไว้แค่นี้พอไปจิ้นกันเอาเองนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น