คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2
นี่ศูนย์บัาารแ้เือน เรียมอพยพนออายานโย่วน ย้ำอพยพนออายานโย่วน! เสียฝีเท้าำนวนมาไ้วิ่ออไปที่เระสวยยานอวาศ ผู้นนับหมื่นไ้ิสาร์ทเรื่อยานพร้อมับบินออไปเพื่อละทิ้ยานแม่แห่นี้
‘แ้เือน แ้เือน ลื่นพลัานวามร้อนสูำลัพุ่รมายัที่ยานลำนี้ในอี สามนาที’ เสียอระบบอมพิวเอร์ไ้แ้เือนัึ้น
“า่า ลู้อึ้นยานนี่”
“แล้วท่านพ่อล่ะะ?”
“พ่อยัไปไม่ไ้ลู้อไปยัที่ปลอภัย่อน”
“ไม่่ะหนูะไม่ทิ้ท่านพ่อเ็า!” เสียอเ็อายุ 6 วบไ้ล่าวึ้นพร้อมับมอผู้เป็นพ่อ้วยสายาที่อาลัยอาวร
อุ้มมือที่หยาบระ้าไ้อุ้มา่าึ้นบนระสวยยานอวาศนาเล็พร่อมับาเ็มันิรภัยให้อย่าแน่นหนา
“ลูือวามภาภูมิใอพ่อและระูลแห่แทเธอรีนนะใ้ีวิ่อย่าภาภูมิเ็บวามรู้สึเอาไว้. . .”
นเป็นพ่อไ้ถอแหวนอระูลออมาพร้อมับสวมไปที่นิ้วีอลูสาวอน แหวนวิเศษนี้ไ้ย่อนาลให้เหมาะสมับสภาพอผู้สวมใส่ น้ำาอผู้เป็นพ่อเริ่มเอ่อล้นออมา
“ท่านพ่อ. . .” น้ำาอา่าไ้ไหลอาบลมาที่แ้มพร้อมลอยึ้น
“พ่อรัลูนะา่า. . .” นเป็นพ่อไ้ปิประูยานพร้อมับสับันโยเพื่อปล่อยระสวยยานอวาศออไป ระสวยยานอวาศไ้พุ่ัวออไปในอวาศที่มืมิ
ภาพระสวยยานอวาศไ้พุ่ออไป้วยวามเร็วสูพร้อมับนายพล แทเธอรีน ราว์ ไ้มุ่หน้าไปที่หน้ายานเพื่อะรับะารรมสุท้ายพร้อมับยานแม่อเาที่ท่อสู่อวาศมานาน 20 ว่าปี ที่ผ่านมาเาุมเรือลำนี้มาเาไม่เยพ่ายแพ้่อสิ่ใมา่อนนระทั่ราวนี้ทุอย่าำลัะบล
ภาพรหน้าเ็มเปี่ยมไป้วยาอยานรบที่พัพินาศ พร้อมับลำแสอนุภาพสูำลัพุ่รเ้ามา
“แ่อาาัรอัลเรเทียร์” เสียอายวัยลานล่าวพร้อมับยแนึ้นพร้อมับำปั้นทุบที่หน้าอเพื่อสื่อถึารเารพในหน้าที่นวาระสุท้าย
.
.
.
า่าไ้มอาในระสวยอวาศพร้อมับำหมัแน่น เธอไ้้อมอลำแสอนุภานาให่บยี้พุ่ผ่านทำลายยานแม่ทัพที่อันทรเรียไรมาลอ 20 ปี
“ท่านพ่อ....ท่านพ่อ!!!!” เสียอา่าไ้ร้อเรียถึบิาอน้วยอารม์ที่รู้สึเ็บปว เมื่อแสาลอทัพัรวรริแห่ไอน์อัลฟ่าไ้ปราอยู่รพื้นที่บริเวยานที่แหลสลายไปแล้ว
า่าไ้้อมอพวมัน้วยวามเลียัพร้อมับน้ำาที่ไหลออ
.
.
.
“ูะเวย์เล เ้าในอนาะเป็นผู้ยืนหนึ่อทุเอภพทำลายศัรูที่่อ้านเ้าอย่าไร้วามปราี” ัรพรริล่าวึ้นพร้อมับทอสายามายัที่บุรายอนอย่าเย็นา
“รับท่านพ่อ” เวย์เลไ้แ่อบรับพร้อมับมอไปยัเศษายานรบอพวอัลเรเทียพัพินาศย่อยยับ แ่ทว่าูเหมือนว่าเวย์เลที่ำลัใ้ล้อส่อทาไลไเหลือบมอไปเห็นระสวยยานอวาศหนีภัยลำสุท้ายที่พุ่ห่าไลออไปเรื่อยๆ ถึแม้ว่าะเป็นเพียไม่ี่วินาทีแ่เา็ไ้เห็นเ็สาวอายุเท่าๆเาำลัทุบระระสวยอวาศท่าทาทีู่เ็บปวเป็นอย่ามา
สรามรั้นี้ไ้บลอาาัรอัลเรเทียไ้ประาศพัรบับัรวรริแห่ไอน์โยยื่น้อเสนอมอบยานรบนาให่ึ่เป็นระับยานรบแม่ทัพภา ถึ 3 ลำ และยานรบนาผู้บัาาร 20 ลำ และยานรบนาลา อี100 ลำ และยานรบนาทั่วไป 1000 ลำ และยานรบนาเล็ 60000 ลำ นั้นทำให้อาาัรอัลเรเทียอยู่ในสภาวะไม่สามารถ่อสรามไ้อีนับหลายสิบปี แ่ทว่าสัานี้็ทำให้พวเาไม่้ออยู่ภายใ้อำนาอัรวรริไอน์ แ่ารพัรบนี้ะอยู่ไ้อีี่สิบปีเียว เมื่อัรวรริยัมัวแ่มุ่หวัอำนาและไล่ล่าอาานิมไปทั่วัรวาล
.
.
.
ปีาราที่ 8641 (นับามนุษยาิาาวโลไ้ออมาท่อยานอวาศและสร้าอาานิมบนอวาศ)
า่าวัย 15 ปีไ้เ้าเรียนสู่โรเรียนทหารภาอวาศ ้วยอำนาแห่วระูลแทเธอรีนที่โ่ัและอันทรเียรินั้นทำให้เธอถูเป็นที่ยอมรับโยมาลอ แ่ทว่าสำหรับา่าแล้วมันเป็นื่อระูลที่อาถรรพ์ เพราะท้ายที่สุนในรอบรัวอเธอไ้ายาไปันหมหลเหลือเพียพี่สาวอแม่อแม่ที่อยูแลา่าเพียนสุท้ายหลัาเหุาร์นั้นไ้สิ้นสุ
ผมสีเินลับเาไ้ปลิวไสวไปมาับสายลม พร้อมับวาสีทับทิมไ้ประายสีหน้าแววาทีู่มั่นนั้นยิ่ทำให้า่านั้นูส่าามสมับุนนาั้นสู
อีฝาอหลายล้านปีแส
เ็ายผมสีทอประายนัยาสีฟ้าอวามารีนไ้เินพร้อมับสะพายระเป๋าเพื่อเินเ้าสู่รั้วโรเรียนทหาร หน้าาอันหล่อเหลาอเานั้นไม่ว่าใร็่าหลไหล แ่ทว่าวามเย็นาอเานั้นทำให้นรอบ้า่ารู้สึเย็นละเยือราวับถู้อมน์
ทั้สอไ้มอวอาทิย์ที่อยูบนฟาฟ้านละว า่าไ้เหลือบาลพร้อมับเอ่ยึ้นเบาๆว่า
“ไม่ว่าัวอันะ้อายวิาให้แ่าาน. . .ันะ้อัารพวัรวรริให้หมสิ้น! ! !”
ส่วนเวย์เลไ้แสยะยิ้มมุมปาเล็น้อย่อนที่ะหันหน้าไปทาโรเรียนทหารและเินเ้าไป. . . .
บบทที่ 2
ความคิดเห็น