LOVE SECRET MISSION เล่ห์รัก ทะลายใจ

"เธอ" ทำทุกอย่างเพื่อ"ชาติ" 

"เขา"ทำทุกอย่างเพื่อ"อยู่กับเธอ"

เธอเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ในเงา

เขาเลือกที่จะดึงเธอขึ้นมา

เธอและเขาจะทำอย่างไรกับความรักที่มีอุปสรรคมากมาย

อายุ อาชีพ อุดมการณ์ คำสัตย์สาบาน นี่คือสิ่งดึงเธอจากเขา

เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้มีเธออยู่ในชีวิต

ความรักที่เริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อสิบปีก่อน

จากเด็กชายอายุแปดขวบที่หลงรักรักเธอเพียงสบตา

สิบปีต่อมาเขาจึงเลือกพันธนาการเธอไม่ให้ไปไหนด้วยชีวิตของเขาเอง

คำโปรย

เด็กหนุ่มวัยแปดขวบยืนดูรูปอาทิตยากรที่ยังไม่เก็บไปอย่างสำรวจผู้หญิงผมบรอนด์ในชุดทหารเรือฉากหลังคือธงชาติอเมริกา ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้ารูปหัวใจคิ้วเข้มเรียวสวย ดวงตากลมโตสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่งเป็นได้รูป ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อไม่เล็กไม่ใหญ่ ผิวขาวเนียนละเอียดติดไปจนซีด ทุกอย่างที่เป็นผู้หญิงคนนี้ บอกได้คำเดียวว่า สวย สวยเกินไปด้วยซ้ำราวกับนางฟ้าในภาพวาด

            “ มองอย่างนั้นชอบหรือ ฟรานซิส ” เสียงติดจะทุ้มเรียกเด็กน้อยที่ยืนดูรูปอย่างไม่กระพริบให้มาสนใจคู่สนทนา

            “ เปล่าฮะ แค่…เธอสวยดีนะ สวยราวกับไม่ใช่คนเลย อืม ราวกับนางฟ้าฮะ ”

            “ นั้นสินะ แถมอายุยังน้อยอยู่ด้วย น่าเสียดาย ”

            “ คุณพ่อชอบหรือฮะ  ไม่ได้นะ ฟรานชอบก่อน ”เด็กน้อยหน้าบึงพลางพูดประโยคที่คนฟังถึงกลับอมยิ้ม

            “ ถึงพ่อชอบ ก็ไม่ทันแล้ว เพราะเธอไม่อยู่แล้ว คงจะอยู่กับพระผู้เป็นเจ้าอย่างสงบแล้ว ” คู่สนทนาพูดพลางมองหน้าลูกชายตัวน้อยที่บูดบึงขึ้นเรื่อยๆ

            “ แต่ฟรานรู้สึกว่าเธออยู่แถวนี้ แล้วกำลังจ้องมองพวกเราอยู่เลยนะฮะ ” ใช่ฟรานซิสรู้สึกอย่างนั้นจริง รู้สึกเหมือนเธออยู่รอบๆ

            “ คงจะเป็นวิญญา…” “ อาเธอร์ กลับกันเถอะค่ะ ” ชายหนุ่มพูดไม่ทันจบเสียงใสก็ดังขึ้นไกลๆ พร้อมกับร่างเล็กเดินมาหยุดข้างหน้าแล้ว

            “ ครับ ที่รัก ” ชายหนุ่มพูดเสียงหวานจนลูกชายอย่างฟรานซิสต้องเบ้หน้าไปอีกทางอย่างหมั่นไส้ แต่กลับกลายเป็นไปสะดุดกับร่างหญิงสาวสวมเสื้อโค้ตสตรีสีดำที่หน้าตาเหมือนกับรูปของอาทิตยากรราวกับตัวจริงหลุดออกมายืนอยู่ด้านนอกรั้วของสุสานสายตาจับจ้องไปที่ครอบครัวโคเว่นที่ยืนส่งแขกอยู่   มันช่างงดงามราวประติมากรรมแม้ดวงตาที่สื่อออกมาจะเศร้าเพียงไรก็ตาม เด็กชายฟรานซิสไม่อาจละสายตาจากหญิงสาวตรงหน้า ทำไมเขาอยากอยู่ตรงนี้ เวลานี้ไปตลอดเลยนะ

            ‘ อ่า…ใจเต้นแรงจัง’

            ดูเหมือนเธอคนนั้นจะรู้ถึงสายตาที่มองมายังตน หญิงหันมามองตามสัญชาตญาณ เห็นเพียงเด็กชายตัวน้อยที่จ้องเธอตาไม่กระพริบ ถึงจะห่างกันถึงเพียงนี้เธอกลับสังเกตหน้าตาของเด็กชายได้อย่างชัดเจน

            ‘เป็นเด็กที่หล่อเกินไปนะนั่น’

            หญิงสาวหยิบแว่นกันแดดทรงสวยที่เหน็บไว้มาสวมแล้วเดินจากไปช้าๆ เส้นผมสีบรอนซ์ที่ไม่ได้รวบไว้ปลิวสยายด้วยลมหนาวพัดผ่านกายไปราวกับบอกลา