คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter.9 - สัญญาณเตือน
Don’t beside
Chapter.9 สัาเือน
เือบอาทิย์นับั้แ่ยอแหนีามแบอมมาอยู่้วยัน
พวเาทั้สอใ้ีวิบนวามเรียบ่ายอย่ามีวามสุทว่าภายในใลึๆทั้แบอมและยอแ่า็มีวามลัวอยู่ไม่น้อยเพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มาร์ะามหาพวเาเอ
ถ้าวันนั้นมาถึยอแ็ใสลาย
แบอมลืมาึ้นๆ้าหลัาื่นนอน
นัยน์าสีหม่นทอมอนรัที่ยัหลับพริ้ม้วยแววาอันแสนอ่อนโยน ริมฝีปาูบับบนหน้าผาสวยอย่าทะนุถนอม่อนแบอมะ่อยๆลุออาเีย้าๆเพราะลัวว่ายอแะื่น
หลัาอาบน้ำแ่ัวพร้อมัเรียมทุอย่าไว้รอนัวเล็ื่นนเสร็เรียบร้อยแบอม็สะพายระเป๋าเป้พร้อมับเินออาบ้านไป้วยวามรวเร็วโยไม่ไ้บอร่าบาเอาไว้
วันนี้ร่าสูมีธุระสำัที่้อไปัาร มันเป็นธุระที่สำัมาสำหรับแบอม
แบอมับูาิออานบทเ้ามายััวเมือั้แ่เ้ารู่
ร่าสูอยู่ในุลำลอสบายา หมวแ็ปสีำสนิทถูสวมเพื่อปิบัใบหน้าเพราะเรว่าะมีนำเาไ้
ทั้ปืนพและมืสั้น่า็ถูุ่อนอยู่ในสาบเสื้อัหนัสัว์ามวิถีอมาเฟีย
ยืนรอนระทั้ร้านายิวเวอร์รี่นาเล็เปิทำารแบอม็เินเ้าไปในร้าน้วยท่าทีระุระัเนื่อาเป็นรั้แรในีวิที่เามีโอาสไ้เ้ามา
“สวัสี่ะ สนใเป็นเรื่อประับิ้นไหนะ” พนัานสาวเอ่ยถามแบอมอย่าสุภาพ เธออนรับลู้านแรอวัน้วยวามื่นลัวเล็น้อยเพราะท่าทีอแบอมูไม่เป็นมิรเท่าที่วร
“อยาูแหวนสัว” เอ่ยอย่าห้วนๆพลาสบมอับพนัานสาว้วยใบหน้าเรียบนิ่่อนแบอมะเินามหิสาวอีนไปยัู้นิรภัยที่มีแหวนเรียรายอยู่หลายว
“ไม่ทราบใส่เอหรือเปล่ารับ” หิสาววัยลานทีู่เป็นมิรว่านเิมเอ่ยถามแบอม้วยรอยยิ้ม
“ไม่ใ่รับ
ผมอยาไ้แหวนวเล็ๆไปเป็นอวัให้ับนรั” เอ่ยอบพนัานที่ยิำถามมาให้บแบอม็วาสายามอไปยัแหวนทอำาวเล็ๆวหนึ่
มันสะุาั้แ่รั้แรที่เห็น
“วนี้็สวยนะะ
นาอแหวนไม่เล็และ็ไม่ให่นเินไป เรียบ่ายเหมาะทั้ผู้ายและผู้หิ่ะ”
เอ่ยแนะนำพลาหยิบแหวนวเียวันับวที่แบอมหมายปอึ้นมาวาเอาไว้รหน้า
“เอาวนี้แหละรับ”
ยัไม่ทันที่พนัานะหยิบแหวนวอื่นๆึ้นมาให้แบอมเลือร่าสู็บปารับำว่าอบวนั้นไปอย่ารวเร็ว
“ไ้่ะ ำระเินเลยนะะ” พนัานเอ่ยอย่าวย่อนะเินนำแหวนวนั้นไปใส่ล่อำมะหยี่สีน้ำเินูเรียบหรู
แบอมมอามแผ่นหลัอหิวัยลาน่อนะเปิประเป๋าเป้อนพร้อมับหยิบเินสออมาอบนู้ระ้วยเินำนวนหนึ่
เินทั้หมนี้เป็นเินที่เาเ็บหอมรอบริบมาถึีวิั้ใเป็นอย่ามาที่ะื้อแหวนสัวไปให้ยอแ
“เรียบร้อยแล้ว่ะ…”
พนัานเอ่ยยัไม่ทันบีแบอม็ว้าเอาถึระาษสวยบรรุแหวนมาาหล่อน่อนะเินาไป้วยวามรวเร็วโยปล่อยให้นายิวเวอร์รี่ยืนับารระทำอแบอมอยู่อย่านั้น
#ยอแแุ่
แบอมลับมาถึบ้านที่พวเ้าใ้่อนัว ใบหน้าอันมายพรายยิ้มมาแ่ไล้วยวามรู้สึพิเศษอีทั้ยัอยาที่ะเห็นใบหน้าอนรัึ้นมาเ็มที
“ยอแ….” เอ่ยเรียนรั้วยน้ำเสียนุ่มนวลนัยน์าสีหม่น็วามอไปทั่วบริเว
รอยยิ้มมุมปาปราึ้นบนใบหน้า้วยวามสุใ
“ยอแ” ทว่ารอยยิ้มลับ้อเลือนหายเมื่อแบอมไม่เห็นแม้แ่เาอยอแ
ร่าสูร้อนรนึ้นมาอย่าไม่ปิบั เาเริ่มที่ะสำรวไปทั่วบ้านหลัเล็ๆ้วยวามระวนระวาย
“ยอแ!!” วาลั่นพราามหาอีนไปทั่ว
รั้นวามรู้สึผิมัน็ีื้นึ้นมานุอ
เาไม่น่าปล่อยให้ยอแ้ออยู่นเียวเลย
แบอมวิ่ออมาาัวบ้านพร้อมับใ้นัยน์าสีหม่นอนวามอไปรอบๆ
เรียวา้าวยาวไปทาหลับ้านใล้ๆับไหล่เา้วยวามรวเร็ว
วามรู้สึมามายหลั่ไหลอยาพรั่พรูภายในใ็ไ้แ่สวภาวนาอให้เอร่าบา
“ยอแ ! ยอแ!” ทันทีที่นัยน์าสีหม่นมอเห็นแผ่นหลับามาแ่ไลอยู่ไหวๆแบอม็ะโนเรียอีนเสียัลั่นน้อไปทั่วหุบเา
“แบอม ฮึ แบอม ฮือออออ”
พอยอแไ้ยินเสียอันุ้นหูเอ่ยเรียนร่าบา็หันวับลับมา
นัยน์าูสวยวูบไหวทันทีที่เห็นร่าสูอนรั
หลัาเอ่ยเรียแบอม้วยเสียแผ่วเบาราวับไม่เื่อสายาร่าบา็วิ่ถลาเ้ามาโผอร่าสูเอาไว้แน่นอีทั้ยัสะอื้นไห้้วยวามใหาย
“ยอแ…”
แบอมอยอแแน่นไม่ปล่อยร่าสูหัวทุยุเ้าับแผ่นอแร่พราน้ำาอลูผู้ายที่มันไหลยายิ่็นอเ็มสอแ้มเาเอ็ใหายไม่่าัน
แบอมิว่านนั้นะไม่ไ้เอับยอแอี
“หายไปไหนมา
รู้ไหมว่าผมลัวมาเมื่อื่นมาแล้วไม่เอแบอม ฮึ ฮือออออ ะทำยัไถ้าแบอมหายไป
ผมะอยู่ยัไ ฮือออออ” เอ่ยไม่ไ้ศัพท์พราอแบอมแน่นึ้น
ยอแสะอื้นไห้อย่าหนัหน่ว
ยอมรับว่านนั้นใมาหลัาที่ื่นึ้นมาแล้วไม่เอแบอม็ิไป่าๆนานาน
ลัวเหลือเิน….
“อโทษ ยอแผมอโทษ ะไม่ทำอีแล้ว
ะไม่ทำแบบนี้อีแล้ว อโทษนะ” แบอมเอ็ไม่่าันร่าสูพร่ำเอ่ยอโทษร่าบาฟัไม่ไ้ศัพท์พร้อมับึยอแเามาในอ้อมอให้แน่นึ้น
เหุาร์ในรั้นี้มันทำให้เาแทบเป็นบ้าึ้นมาทว่าร่าสู็ีใเป็นอย่ามาที่ร่าบายัอยู่รนี้
“เ้าไป้าในันเถอะ”
ูบับบนหน้าผาสวยอย่าแผ่วเบาแบอม็เอ่ยึ้นอย่านุ่มนวลพร้อมับประอยอแไม่ห่า่อนะพาันเินหลบเ้าไปในบ้านหลัเล็ๆเพื่อวามปลอภัย
“ยอแ....”
“หืม” ยอแรา่ำอบรับอีนอย่านุ่มนวล
ร่าบาหันหน้ามาหาร่าสู้าๆทว่ารอยยิ้มอแบอมที่ส่มามันทำให้ยอแรู้สึแปลใ
“แบอมมีอะไรหรือเปล่า” ยอแเอ่ยถามแบอมพร้อมับเินเ้าไปหาอีนใล้ๆ
นัวเล็ยื่นหน้าเ้าหาแบอมนมูอนทั้สอแทบะนัน ยอแส่สายาหยอล้อร่าสูราวนึสนุ
“แบอมมีอะไร เรียแล้วทำไมถึไม่พูล่ะ” เมื่อเห็นว่าแบอมเอาแ่หลบสายายอแึยิ่ไ้ใแล้อีนเสียยให่ทั้เอ่ยถามอย่าท้าทายและยื่นหน้าเ้าไปใล้
ร่าบาเบียนสันมูแนบิสนิทันอย่าหมั่นเี้ยว
แบอมแสยะยิ้ม้วยวามอบใทว่าท่าทีอันแสนเินอายใน่อนหน้าาหายไปนหมสิ้น
นัยน์าสีหม่น็สบมอับร่าบา้วยวามรวเร็วแววานั้นมันเ็มไป้วยวามหมาย
ู่ๆแบอม็เริ่มริัึ้นมานเป็นยอแเสียเอที่ทำัวไม่ถู
“เราแ่านันนะ” เอ่ยอย่าแผ่วเบาแ่เ็มไป้วยวามหนัแน่น
แบอม็ยับใบหน้ามอนเ้าไปใล้ับร่าบาอีนริมฝีปาอนทั้สอสัมผัสันส่วนนัยน์าสีหม่น็ไม่มีทีท่าว่าะละออาวหน้าสวยหวานนั่นเลย
“เราแ่านันนะ” เอ่ยย้ำอีรั้อย่าริใ
เพราะวามใล้ทุรั้ที่แบอมยามยับเอื้อนเอ่ยริมฝีปาอเา็ะสัมผัสับริมฝีปาอันอวบอิ่มอยอแอย่าแผ่วเบาอันที่ริร่าสูใให้มันเป็นแบบนั้น
ยอแนิ่เียบไปรู่นิ่ วามรู้สึที่ว่าร่าายำลัร้อนผ่าวมาพร้อมๆับอาารหายใไ้ไม่ทั่วท้อ
ใบหน้าสวยึ้นสีระเรื่อ เส้นเลือฟาึ้นบนแ้มเห็นเ่นัเสียนแบอมอยิ้มำเพราะวามเอ็นูเสียไม่ไ้ทว่าวินาที่อมาลับเป็นแบอมเสียเอที่เป็นฝ่ายใเมื่อยอแูบลมาบนริมฝีปาอเาอย่าแผ่วเบา
ริมฝีปาอันอวบอิ่มแนบิูบับลมาบนริมฝีปาเรียวไ้รูปอแบอมอย่าเนิ่นนาน
ยอแูบอยู่แบบนั้นแทนำอบที่น้อารบอร่าสูและเมื่อแบอมไ้สิเาึเป็นฝ่ายรุล้ำแทรลิ้นร้อนเ้าไปในโพรปาเล็อย่ารวเร็ว
เรียวลิ้นอนทั้สอเี่ยววัหยอล้อันอย่าเร่าร้อนและหนัหน่วและแม้ว่าแบอมะยัวานหาวามหอมหวานอยู่ในโพรปาเล็ๆนั้นทว่ามือสวย็ไม่ละเลยหน้าที่หยิบแหวนในระเป๋าึ้นมาถือเอาไว้
“แ่านันนะ” เอ่ยึ้นอีรั้หลัาถอนูบแบอม็หยิบแหวนที่นั้ใื้อึ้นมาูรหน้าอร่าบา้าๆ
มุมปายยิ้มละมุนแสบอบอุ่น
ยอแมอามแหวนวเล็ๆนั้น้วยวามรู้สึื้นันิไม่ถึเลยว่าแบอมะมีมุมหวานๆแบบนี้เหมือนัน
ยิ่ิมัน็ยิ่ลั้นน้ำาเอาไว้ไม่อยู่
ลอเวลาที่ผ่านมาสำหรับเาแล้วมันือแบอม
ในอนนี้็ยัเป็นแบอมในทุๆวามรู้สึและมัน็ยิ่ัเนมาึ้นหลัาไ้เห็นว่าอีนเรียมแหวนมาเพื่อเา
“อยู่้วยันลอไปนะ
มันอาไม่ไ้ีที่สุแ่สัาว่าะพยายามให้มาที่สุ” เอ่ยอย่านุ่มนวลแบอม็่อยๆสวมแหวนลบนนิ้วนา้า้ายอยอแอย่าอ่อนโยน
ยอแไ้ยินำพูนั้นอย่าัเนที่ผ่านมาแบอมพยายามเพื่อเามาโยลอในทาลับันร่าบารู้สึโีมาที่แบอมเลือรันอย่าเาทว่ายอแเอ่าหาที่อาไมู่่วรับนีๆอย่าแบอม
“ฮึ…” ยอแพยัหน้าพลาลั้น้อนสะอื้น้วยวามื้นัน
นัยน์าู่สวยมอแหวนวามที่แบอมบรรสวมให้
แบอมสบมอ้อลึไปยันัยน์าสวยู่นั้น
แววาสีหม่นทอประายอย่าอบอุ่นในะที่ยอแเอ็สบมอนรหน้าผ่านม่านน้ำา
รอยยิ้มอันปริ่มใปราึ้นบนมุมปาวามรู้สึในอนนี้มันยาที่ะอธิบายเหลือเินทว่าวามสุอันแสนสั้นอาบล้วยราบน้ำา…
“ำลัฝันันอยู่หรอ”
“ุมาร์…”
ปรารถนาที่ะไม่ให้มีสิ่ใมาพราเราทั้สอแยาัน…
100%
ไม่สปอยนะ ไว้มาลุ้นพร้อมๆัน ^^
Nemaki104
ความคิดเห็น