ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : fic KHR ภารกิจซ่ามาเฟียแสบ : บทที่4 กำจัดโจรป่า
"ลูกพี่ ฉันเห็นสาวน้อยคนนึงที่แม่น้ำปีกตะวันตกแน่ะ"
"ฉันก็ด้วย ฉันเห็นที่ต้นไม้ต้นนึง"
"หึ มีสาวน้อยหลงทางมากลางป่ารึ"
ชายร่างใหญ่ท่าทางกำยำแสยะยิ้ม ตามตัวมีรอยแผลดูน่ากลัวและไม่น่าไว้ใจ เขาคงเป็นคนที่ มีอำนาจที่สุดในกลุ่ม เห็นจากสรรนามการเรียก 'ลูกพี่' และท่าทางที่ชายกลุ่มนั้นประจบประแจ ดูจากสิ่งของที่มีมูลค่ามากมายบนตัวชายร่างสูงแล้ว หากไม่ใช่คนรวยที่กุมอำนาจก็คงจะเป็น...โจรป่า
"อุตส่าห์มาเยี่ยมถึงป่าไดมอส แยกย้ายกันไปต้อนรับ...แล่วจับตัวมาให้ข้า"
"ครับ!!!"
เมื่อลูกน้องแยกกันไป รอยยิ้มท่าทางไม่น่าไว้ใจก็ปรากฎบนใบหน้าของหัวหน้าโจรป่า...
ที่ริมแม่น้ำ เด็กสาวสองคนยืนหันหลังให้กัน เส้นผมสีชมพูปลิวไสว เด็กทั่งสองมีใบหน้าที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก เด็กสาวยืนนิ่ง ระหว่างนั้นชายหนุ่มห้าถึงหกคนก็เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจสุดๆ
"ไงจ๊ะน้องสาว หลงทางหรอ"
"..."
"งั้นกลับกับพวกพี่ไหม พวกพี่คนแถวนี้รู้ทาง"
"..."
"เออ น้องชื่ออะไรกันบ้างหรอจ๊ะ"
"..."
"ชิส์! เงียบอยู่ได้ จับพวกมันไปเลย!"
แต่ก่อนที่มือของชายหนุ่มจะถึงตัวเด็กสาวทั้งสอง ร่างสูงกับตัวสั่นเทา และทรุดลงไปกับพื้น ท่ามกลางความตกใจของพวกพ้อง
"ฮ...เฮ้ย! เป็นอะไรไปน่ะ!?"
เมื่อลองมองที่เด็กสาว ในมือมีลูกดอกที่ได้มาจากคันธนูที่โผล่มาตอนไหนไม่รู้
"ลูกดอกอาบยาพิษ" เด็กสาวคนหนึ่งพูด "สามารถทำให้ตายได้ในหนึ่งชั่วโมงถ้าไม่ได้ถอนพิษ"
"แล้ว..."เด็กสาวเว้น"ใครจะเป็นคนต่อไป?"
เกิดเสียงฮือฮาในหมู่โจร ไม่ทันไรเด็กสาวสองคนก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง ชายหลายคนทรุดลงเพราะพิษ น่าแปลกที่เด็กสาวแค่สองคนเอาชนะผู้ชายตั้งหกคนได้...
"...เสร็จเร็วกว่าที่คิดเนอะ พี่อิจิโกะ..."
"...อือ ถ้าเรื่องแค่นี้ทำไม่ได้ ก็เสียชื่อมือขวาและมือซ้ายแห่งBig riverแฟมิลี่น่ะสิ ริงโกะ..."
"...นั่นสินะ..."
อีก8นาที...
ใต้ต้นไม้ใหญ่ เด็กสาวคนหนึ่งที่มีผมสีดำรัตติกาลยาวยืนพิงต้นไม้เหมือนรออะไรบางอย่าง ใบหน้าของสาวเจ้านิ่งเรียบ และต่อมาเกิดเสียงเคลื่อนไหวรอบๆตัว ชายหนุ่มจำนวนไม่ต่ำกว่าสิบคนล้อมเด็กสาวเพียงคนเดียวไว้ ทุกคนต่างยิ้มกันอย่างวิปริต
"หึหึหึ สาวน้อย รออะไรอยู๋หรอจ๊ะ"
"อ๊ะอ๊ะ! รู้แล้วๆ รอพวกพี่ใช่ไหมล่ะจ๊ะ"
เหล่าโจรป่าสรุปความเอาเองโดยไม่ถามความเห็นของเด็กสาวซักนิด เด็กสาวลืมตาขึ้นก่อนจะเอ่ยกับเหล่าโจรป่าด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาจับใจ...
"ใช่...ฉันมารอพวกแก..."
ถึงจะเป็นน้ำเสียงที่เย็นชา แต่เหล่าโจรป่าก็ยิ้มกระหยิ่ม แต่ต่อมาก็ต้องหุบยิ้มอย่างนวดเร็วเมื่อเด็กสาวพูดอะไรบางอย่าง
"มารอรับ...วิญญาณของพวกแกไง..."
"ว...เหวอ!!!"
ชายคนหนึ่งในกลุ่มมีสีหน้าที่หวาดกลัวราวคนเสียสติ เขายกมือขึ้นมากุมศีรษะ ส่ายหน้าไปมาเหมือนอยากบอกตัวเองว่าเรื่องทั้งหมดนี่ไม่ใช่เรื่องจริง ใบหน้าบิดเบี้ยวทำให้เพื่อนคนอื่นๆตกใจและตื่นตระหนก
"ม...ไม่!!! ย...อย่า อย่าเข้ามา!!!"
"นี่!!! ก...แกเป็นอะไรน่ะ นี่!!!"
"ไม่ ไม่!!! อ๊ากกกกกก!!!"
ท่าทีที่เหมือนคนบ้าไปแล้วทำให้โจรป่าคนอื่นๆหน้าซีด มองมายังเด็กสาวที่มีสีหน้าเรียบเฉย ในมือมีเคียวสีดำสวยดูท่าทางเกรงขาม เด็กสาวมองพวกเขาทุกคนด้วยสายตาเย็นชา
"ชิโร...เรตะมาชิ..."
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!"
เสียงกรีดร้องดังสนั่นไปทั่ว เด็กสาวไม่มีท่าทีว่าจะปิดหัวแต่อย่างใด เธอลูบเคียวของเธอเบาๆ และปล่อยให้เหล่าโจรป่าหวาดกลัวไปกับภาพลวงตาที่เธอสร้างขึ้น
"...ก็แค่ภาพลวงตาจะกลัวอะไรกันนักหนา ฉันไม่เห็นว่ามันจะหน้ากลัวตรงไหนเลยกะอีแค่ภาพปีศาจในยมโลกตัวสองตัว..."
ถ้าเธอกลัว...มันก็แปลกแล้วล่ะ!
เออ เนาะ...
อีก6นาที...
โดเรมี มีเรโดซอล ฟาซอลลา ลาซอลฟาที~ ลาทีโด โดทีลามี เรมีซอล ซอลฟามีเร~
เสียงดนตรีจากเครื่องดนตรีชนิดเป่าเรียกว่าฟลุต ไพเราะไปทั่วบริเวณน้ำตก คนเป่าเป็นเด็กสาวผมสั้นและมีเส้นผมสีหลากสี ขณะที่เด็กสาวอีกสองคนนั่งฟังและนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนไปด้วย
[เอา40%ไปก่อน อีก60%ค่อยตามไปนะจ๊ะ!]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น