fic KHR ภารกิจซ่ามาเฟียแสบ

ลำดับตอนที่ #5 : fic KHR ภารกิจซ่ามาเฟียแสบ : บทที่3 ภารกิจแรก ณ ป่าไดมอส

ป่าไดมอส ป่าที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ และมีสมุนไพรมากมาย ทำให้ชาวบ้านแถวๆ
นั้น มักหารายได้เสริมโดยการเก็บสมุนไพรขาย...

ทว่า...ในป่าไดมอส กลับเต็มไปด้วยโจรป่ามากมายรวมกันเป็นแก๊ง คอยรีดไถเงินชาวบ้าน จนไม่มีใครอยากเข้าไปเหยียบป่าไดมอสอีก...

แต่การหาเงินโดยอาชีพเก็บสมุนไพรของชาวบ้านก็มีมานานแล้ว จะเลิกไปก็ไม่ได้ เพราะไม่มีเงิน ชาวบ้านหลายรายจึงต้องลำบากเพราะโจรป่า...




"มีใครสงสัยอะไรอีกไหม?"

จบการบรรยาย...ว่าด้วยเรื่องป่าไดมอส บรรยายโดย โฮการากะ เอมุ...

"มีคำถามค่ะ..."แอลยกมือถาม (สี่พยางค์)

"ว่ามา..."

"..." เด็กสาวไม่ตอบ เพียงเขียนอะไรบางอย่างลงในกระดานกระดาษ ก่อนจะชูขึ้นให้ทุกคน
เห็น

'ป่าไดมอสอยู่ที่ไหน?'(หกพยางค์ แบบไม่ต้องใช้เสียง)

"เป็นคำถามที่ดี...ป่าไดมอสไม่ปรากฎบนแผนที่ จากที่เดาๆเอา คงอยู่ทิศตะวันออก 50กม."

"..."

เงียบทั้งคณะ เพราะคำว่า'เดา'ของคนนำ....

กรรม...นี่ถ้าหลงทางแล้วเจ๊แกจะรับผิดชอบยังไง?

"มีคำถาม"โรสึยกมือ แล้วเขียนข้อความบนกระดานอีกคน

'เราใช้ประตูไปไหนก็ได้แบบโดราเอม่อนได้ไหม?'

"อือ...จากที่เคยดูโดราเอม่อนมา น่าจะได้นะ แต่ฉันขี้เกียจไปขโมยของเจ้าทานูกิสีฟ้า"

"..."

เงียบทั้งคณะเพราะคำถามและคำตอบ

เออ ประตูไปไหนก็ได้หรอ? ไปตายน่ะสิไม่ว่า...

"มีคำถามค่ะ" ลาเซราถาม...อ้อ เขียนคำถามในกระดานกระดาษนั่นด้วย...

'นอกจากโจรแล้ว มีอะไรน่ากลัวๆอีกไหมคะ?'

"สมแล้วที่เป็นเซร่า...เออ มีสิ เก้ง กวาง ชะนี หมีควาย...ผีป่าก็มีนะ"

"..."

เงียบทั้งคณะเพราะคำตอบชวนขนลุก

บรื๋อ...คืนนี้ฉี่ราดแน่ตรู...

"มีคำถาม"สึนะถามบ้าง แต่เขาเลือกจะใช้ปาก

"เมื่อไหร่เราจะเดินทาง  เมื่อไหร่จะเลิกถาม เมื่อไหร่จะกลับ เมื่อไหร่จะได้กินข้าว เมื่อไหร่จะ..."

"เป็นคำถามที่ดีแต่อธิบายไปก็ยาว เพราะฉะนั้นอย่าไปสนใจมันเลย"

จบ!!!





เพราะอิจิโกะและริงโกะออกไปถามทางชาวบ้านให้ ก็เลยไม่ต้องเดินมั่วซั่วตามที่คุณบอสแห่งBig river บอก (เชอะ! แล้วไง? : Emu)

"เท่าที่ชาวบ้านบอก เดินเลี้ยวซ้ายสองครั้ง ขวาสองครั้ง แล้วก็เจอทางแยกให้ไปทางซ้ายแล้วก็จะผ่านแม่น้ำ
เดินข้ามสะพานไป แล้วเลี้ยวขวาห้าครั้ง อีกสามครั้ง..."

สึนะถึงกับทึ่งกับความสามารถในการจำของสองพี่น้องอากาเนะ โอ้ จอร์จ มันยอดมาก!


"เอาล่ะ ในเมื่อรู้เส้นทางกันแล้ว ก็ไปกันเล้ย!~"


จ๊อกกกก~


"..."

"อิจิโกะ ริงโกะ..."บอสแห่งBig river พูดด้วยเสียงสั่นเทา "ขอข้าวหน่อย..."


โครมมมม!!!

ส่วนคุณบอสวองโกเล่...ก็ช็อกกับความแปลกของแฟมิลี่นี้ไปแล้ว!





"ทุกคน มากินข้าวกัน~"




'เย้~...'

เสียงของสึนะร้องในใจ เมื่อสองพี่น้องตระกูลอากาเนะยกอาหารเช้า(กลางวัน) ที่เพิ่งจะทำสดๆร้อนๆไป
เรย์เอาเก้าอี้แบบพับเก็บได้มาใช้แปดตัว(ยังงงอยู่เหมือนกันว่าไปเอามาจากไหน?) แล้วการกินมื้อเช้า
(กลางวัน)ก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น...


ซู้ดดดด!!!~

"ริงโกะ!!! ขอบะหมี่อีกสี่ชาม!"(เอมุ)
"อิจิโกะ ขอน้ำเยอะๆหน่อย...เยอะๆแบบท่วมหัวแฮมทาโร่ได้เลย"(โรสึ)
"...ขอใส่นารูโตะ(ลูกชิ้น)..."(แอล)
"คุณอิจิโกะคะ เอาอีกสามชามค่ะ...เส้นเยอะๆนะคะ"(ลาเซรา)
"ริงโกะ...เพิ่มอีกห้าชาม"(เรย์)

"=0=;"(สึนะ)

แม่เจ้า พวกนี้กันไปได้ไงรวดเดียวห้า-หกชามแบบนี้...แม้แต่โฮชิที่ดูเงียบๆก็ด้วย ไหนจะเรย์ที่กิน
เยอะกว่าใคร  ลาเซราที่เรียบร้อย โรสึที่ยกเรื่องการ์ตูนมาคุยได้เสมอ สองพี่น้องอากาเนะที่ทำอาหารเร็ว
เกิน เอมุที่กินไปหลายชามแต่ตัวก็ผอมและเตี้ยอยู่เหมือนเดิม!

'นี่ตรูหลงมาอยู่คณะละครสัตว์หรือไงฟะเนี่ย?'

แล้วก็ กินไปบ่นไป พลางนั่งดูสาวๆ Big river นั่งโซ้ยบะหมี่ไป...

"อ้าว คุณสึนะไม่กินนารูโตะหรอคะ"

สึนะสะดุ้ง หันไปคุยกับลาเซรา

"อ...อื้อ! ฉ...ฉันไม่ค่อยชอบนารูโตะน่ะ"สึนะตอบ

"เสียดายของ...รู้ไหมว่าเพราะลูกชิ้นนารูโตะ นินจานารูโตะถึงได้ชื่อนารูโตะน่ะ"โรสึว่า พลางหยิบ
หนังสือการ์ตูนเรื่องนินจานารูโตะขึ้นมาอ่านแล้วก็นั่งอ่านเงียบไม่พูดกับใคร

"อ...เอ่อ...ฮ...โฮชิจังเอามั้ย"สึนะถามโฮชิที่นั่งกินนารูโตะ

"..."เด็กสาวผมสั้นไม่ตอบ แต่ยื่นชามบะหมี่ของตนให้สึนะ

สึนะคีบลูกชิ้นให้อย่างรู้งาน

"...ขอบคุณค่ะ..." (สามพยางค์) สึนะพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงว่า 'ไม่เป็นไร'


"จริงสิ..."เสียงเรียกของอิจิโกะเรียกให้ให้ทุกคนหันไปมอง

"มีอะไรหรอ อิจิโกะ?"โรสึถาม ใบหน้างามละสายจากหนังสือการ์ตูนในมือ



"ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า..."อิจิโกะทำหน้าครุ่นคิด"เหมือนรู้สึกถึงจิตสังหาร..."

"ที่ไหน?!"สึนะรีบถาม มือเล็กคว้ายาดับเครื่องชนและ x gloves ในกระเป๋ากางเกง

"ใต้ต้นแอปเปิ้ลต้นที่ห้า..."

ไม่รอช้า สึนะรีบเปลี่ยนเป็นโหมดไฮเปอร์ทันที ดวงตาสีเปลือกไม้แปรเป็นสีส้มบริสุทธิ์   วองโกเล่รุ่นที่สิบใช้ไฟพยุงตัวแล้วลอยมุ่งไปยังเป้าหมาย

ท่ามกลางความตกใจของคนเจ็ดคน...

"เปลวไฟที่บริสุทธิ์..."

"กับอาวุธที่ได้ชื่อว่ามรดกรุ่นที่หนึ่ง..."

"...งานนี้ขอจัดการหนักๆละกัน..."




















ทางด้านวองโกเล่รุ่นที่สิบ  กำลังพยายามหาจิตสังหารตามที่เด็กสาวบอก     ตาสีส้มกวาดหาและจับจิตสังหาร

พลัน...ความรู้สึกที่รุนแรงก็พุ่งออกมาจากช้างหลัง  เมื่อหันหลังไป   สายตาทั้งหมดก็ไปอยู่ที่หลังต้นไม้ต้นนึง

"อยู่ตรงนั้นเองหรอ?!"




  หมับ !!!


"เอ๊ะ...!"

จู่ๆ เมื่อเขาจะพุ่งเข้าไปหลังต้นไม้  เชือกเส้นใหญ่ก็ตรงเข้ามามัดร่างกายแน่น ทำให้ตัวเขาห้อยโหนบนต้นไม้


"อ...อะไรกันเนี่ย?!"

โหมดไฮเปอร์ก็ดันมาหมดเวลา   ทำให้สึนะจอมห่วยได้แต่ดิ้นไปดิ้นมา(อย่างฮา)





"อา...ฮ้า~   ติดกับ" เสียงและร่างเล็กๆที่คุ้นเคย "เรย์  จดไปด้วยนะว่าแผนนี้ใช้ได้"
"รับทราบ"


"พ...พวกเธอ!?!" สึนะร้อง ในขณะที่พยายามดิ้นให้หลุดจากเชือก "หลอกฉันหรอ?!"

"ก็นะ... ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนี้ เนอะ โรสึ" เอมุถาม
"ช่าย...ตอนแรกฉันคำนวณไว้สูงกว่านี้นะเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่านายจะหลงกล"
"เพราะฝีมือการแสดงของพี่แท้ๆ จริงมะ พี่อิจิโกะ~"
"แหม เตี๊ยมกับริงโกะตั้งนานแน่ะ"

"ท...ที่บอกว่า จิตสังหาร ก็..." สึนะกลืนน้ำลาย "โกหก"

"ถูกต้องนะค้า~" รอยยิ้มของลาเซราไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเลย "ขอโทษนะคะ คุณสึนะ  แต่เอจังบอกว่า..."

"แกล้งคุณ/นายมันสนุกดี"

ม...เหมือนเป็นเสียงจากนรกยังไงไม่รู้ บรื๋อ=_=;




ชิ้ง...



พลันบรรยาศรอบข้างก็เปลี่ยนไป   สายตาของสาวๆก็เปลี่ยนเป็นจรองจัง   จิตสังหารที่ไม่เคยมีตอนแรกกลับ
โผล่ขึ้นมาได้อย่างร่าประหลาด

"อ...อะไรน่ะ" สึนะเองก็รับรู้ถึงจิตสังหารนั่นด้วย ยิ่งเห็นสายตาของเพื่อนร่วมทางแต่ละคน  น่ากลัวสมเป็นมาเฟีย...

"มาแล้วสินะ"เรย์พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มสยดสยอง

"อ...อะไรมา?"

"โจรป่าไง" คำตอบที่ชวนขนลุกผิดกับโรสึที่พูดได้หน้าตาเฉย

"พ...พวกเธอล้อเล่น?"

"โทษที สึนะ" ริงโกะพูด "คราวนี้ของจริง"



ไม่จริ๊งงงงง~! =_=;


"บอส สั่งการ" อิจิโกะพูดพลางย่อตัวลง สาวๆทุกคนย่อตัวลงเหมือนรอคำสั่ง   เอมุที่ยืนอยู่เพียงคนเดียวเอ่ย
ช้าๆ

"จัดการ...สิบนาที   ถ้าสิบนาทีแล้วพวกเธอยังไม่กลับมา..."

"ฉันจะฆ่าพวกมันทุกคน"


"รับทราบ"


สิ้นคำ ร่างขอวผู้พิทักษ์แต่ละคนก็หายไปโดยสึนะมองไม่ทัน เขามองเอมุที่ยืนอยู่คนเดียวที่เดิม...

"ขอสายน้ำจงปกป้อง...ทุกคน..."




______________________________________________________________________________

ตอนต่อไป : fic KHR ภารกิจซ่ามาเฟียแสบ : บทที่4 กำจัดโจรป่า

เม้นหน่อยนา~