เขาคนไหนคือฟางของฉันกันนะ

'ฉัน' ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาในโลกที่ยากเกินจะเข้าใจ

คนรอบข้างต่างมองฉันด้วยสายตาระหวาดระแวง

'ฉัน' เป็นใครกันแน่นะแล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่

-------------------------------------------------------------------------------

ชายหนุ่มทั้ง 6 คนยืนมองด้วยท่าทีกระสับกระส่าย พร้อมผู้คนมากมายที่ก้มมุงมองเธอจากเหนือหัว

'ฆ่าไปแล้วนี่' เสียงอันเปี่ยมความเคืองขุ่นดังลอยออกมาเจือปนกับเสียงจอแจของฝูงชน

ทว่าเมื่อเธอหันมองรอบก็ไม่สามารถล่วงรู้ได้ว่าคำพูดนั้นเป็นเสียงซึ่งล่องลอยออกมาจากปากผู้ใด

----------------------------------------------------------------------------

- บัตรเชิญสู่โลกความฝัน -

หากเธอล่วงรู้ความลับได้ เธอจะพบวิมานแสนวิเศษเป็นรางวัล

แต่หากไม่ โลงนั่นจะกลายเป็นวิมานแสนเศร้าของเธออีกครั้ง

----------------------------------------------------------------------------

'คุณก็แค่คนรับใช้ที่ไม่จำเป็น โปรดอยู่ให้ห่างผมด้วย' วินเทอร์ลูกชายคนโตกล่าวอย่างกดข่มเย็นชา

'ยัยโสโครก เธอมันก็แค่คนชั้นต่ำอย่าริขัดขืนฉัน' แบรนตันคุณชายกลางของตระกูลตวาดเสียงเกรี้ยวกราด

'ขะ...ขอบคุณครับ' เคนเนธน้องชายคนเล็กก้มใบหน้าแดงซ่านงุด นิ้วมือเกี่ยวพันขวยเขิน พูดเสียงสั่นเครือ

'ถ้าไม่มีธุระแล้วก็ออกไปจากห้องฉัน ฉันต้องใช้สมาธิ' เอเดรียนชายผู้มีอำนาจสูงสุดในคฤหาสน์ และพ่อของทั้งสามคนเอ่ยโดยไม่ปรายตามอง

'ถ้าติดปัญหาอะไรก็บอกผมได้ทั้งนั้นเลยนะครับ' เลย์ตันผู้ช่วยคนสนิทของเอเดรียนและผู้ดูแลคนรับใช้ทั้งหมดยิ้มอ่อนโยน พร้อมค้อมตัวเล็กน้อย

'เอ้าๆ จะเซื่องซึมไปทำไม เดี๋ยวฉันเอาของดีให้กิน' แจ็กคัลคนรับใช้ของบ้านยิ้มยั่วยวน หรี่ตาลงมองชวนลุ่มหลง

----------------------------------------------------------------------------

ตามหาความจริงคฤหาสน์แห่งนี้ให้เจอ แล้วเธอจะเป็นอิสระจากที่นี่

คว้ามันไว้แม้จะเป็นเพียงฟางเส้นเดียว หนทางรอดจะมาสู่เธอ

----------------------------------------------------------------------------

Warning ;

นิยายเรื่องนี้มีการใช้ความรุนแรงทางเพศและภาษาในบางช่วง

รวมถึงมีความคิดและลักษณะวัฒนธรรมที่ไม่ตรงตามยุคสมัยปัจจุบันบางประการ