คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 2 Party
Part 2 Party
RRRRRR
‘เฌอเบลล์ คืนนี้มีปาร์ตี้จะมาไหม ?’
Finny
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ปาร์ตี้วันอะไรนะ อ๋อคงไปปาร์ตี้เล่นๆกับเพื่อนละมั้ง
Finn part
‘ไป แต่ไม่มีรถไป ถ้าอยากให้ฉันไปก็มารับสิ’
Cherbelle
ผมไม่รอตอบข้อความเธอก็รีบวิ่งขึ้นรถและตรงไปบ้านเธอทันที ที่จริงแล้วผมกับเฌอเบลล์เราสนิทกันมาตั้งแต่ เธอเข้ามาเรียนที่อังกฤษละ ก็ตอนแรกเธอเรียนอยู่อเมริกา แต่ยังไงไม่รู้อยู่ๆก็มาเรียนที่อังกฤษ
ความจริงแล้ว แฮร์รี่เป็นคนให้ผมนัดเธออกมาอะนะ แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม คงอยากจะเจอเธอมั้ง เพราะเขาเคยบอกว่าอยากเจอ เพราะเคยเจอเธอที่ห้างแต่กล้าทัก เพราะไม่รู้จัก แต่เธอน่ารักดี
“ฟินมาเร็วจังฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย” เฌอเบลล์ว่าพรางปัดแก้มไปด้วย และมืออีกข้างก็ถือแก้วน้ำที่เอามาให้ผมอยู่
“ขอบใจ ที่จริงไม่ต้องก็ได้ เธอยุ่งอยู่นี่” ผมว่า พรางรับน้ำจากมือเธอ เธอยิ้มให้ผมก่อนที่จะเดินกลับไปที่ห้องแต่งตัว
End
Funky Buddha Pub
และตอนนี้ฉันและฟินก็อยู่กันที่ผับแห่งหนึ่งที่เรามากันบ่อยพอสมควร เมื่อเกรด 12 ตอนที่ยังกินเหล้าไม่ได้ และฉันก็มากับแจ๊คบ่อยๆ ตอนที่เบื่ออะนะ และเราสามารถกินเหล้าได้แล้ว มันจึงเป็นอะไรที่เยี่ยมมากๆ
“ ไง เป็นไงบ้างฟินสบายดีนะ ไม่เจอกันนานเชียว” และอยู่ๆก็มีผู้ชายผมหยอง เข้ามาทักทายฟินคือ ณ จุดนี้ ฉันยังมองหน้าเขาไม่ชัด . เพราะ มันมืด เนื่องจากเป็นทางเดินเข้าที่เปิดไฟสลัวๆ
แต่เอคุ้นอยู่นะ … อ๋อ แฮร์รี่ แฮร์รี่ สไตล์ แห่งวงวันไดเร็คชั่นนี่เอง นึกว่าใคร เอ่อ ฉันไม่ใช่แฟนคลับเขาหรอกนะ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ปลื้มเขานะ
“ก็ดี แล้วนายละ สบายดีนะ” ฟินตอบไปพรางยิ้มให้แฮร์รี่ ก่อนที่แฮร์รี่จะยิ้มให้เป็นเชิงว่า สบายดี แต่มีเรื่องจะคุยด้วย
“เฌอเบลล์ เอ่อ ไปหาอะไรดื่มก่อนไหม ตรงโน้นน่ะ เมื่อกี๊ฉันเจอโซอีด้วยละ” ฟินหันมาคุยกับ ฉัน ฉันยิ้มให้เขาก่อนที่จะตัดสินใจ เดินเข้าไปโซอี
“เฮ้!” ฉันว่า
“เฮ้! ดีใจจังเธอมาด้วย” โซอี
“แล้วคนอื่นๆได้มาด้วยรึเปล่า” ฉันถามพรางมองหาผองเพื่อน
“ไม่ๆ พวกเขาไม่ได้มา คือ นี่เธอไม่รู้หรอ ว่านี่มันปาร์ตี้วันเกิด แฮร์รี่” โซอีพูด สีหน้าจริงจัง
“ไม่ๆ ฉันไม่รู้ คือ ฟิน เขาแค่ชวนฉันมา ฉันก็คิดว่า เอ่อ .. ปาร์ตี้กับเพื่อน..” ฉันพูดจบ แล้วอยู่ๆ ไฟก็ดับลงพร้อมตามมาด้วยเสียงเพลงเบาๆ
เพลงที่ฉันบ่อยๆ แล้วก็ชอบมันด้วย
.
…
‘อะโหล อะโหล สวัสดีครับ ผมแฮร์รี่ สไตล์นะครับ ทุกคนไม่ต้องตกใจนะครับ ว่าทำไมไฟถึงดับ ไฟไม่ได้ไหม้ ครับ เอ่อ แล้วที่ทุกคนได้ยินผม ณ ตอนนี้ไม่ต้องสงสัยนะครับว่ามาทำอะไร ผมแค่จะมาบอกกับผู้หญิงคนนึง ว่า…’
“เฌอเบลล์” และก็มีเสียงกระซิบข้างหูฉัน ทำให้ฉันต้องหันไปมองทันที…
“ฟิ…” ฉันพูดยังไม่ทันจบเขาก็จูบลงที่ริมฝีปากฉัน อย่างอ่อนโยน ถึงแม้มันจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ความรู้สึก มันยิ่งกว่าดี มันดีมากๆ
และเขาก็ผละออก ก่อนที่ไฟจะมาเพียง ไม่นาน
และพอฉันรู้สึกตัวเขาก็หายไปแล้ว ไปไหนนะ ฉันพยายามวิ่งฝ่าฝูงชนออกไปเพื่อออกไปหาเขา ไปถามเขา แต่…
“แกๆ ได้ยินรึเปล่าเมื่อกี๊อ่ะ แฮร์รี่ทำเซอร์ไพร์ให้ผู้หญิงที่ชอบอ่ะ น่ารักเนอะ อยากให้แฟนฉันทำแบบนี้ให้บ้างจัง” สาวผมบลอนด์ที่คาดว่าอายุน่าจะมากว่าฉันเล็กน้อยเดินผ่านฉันไปพร้อมกับเพื่อนของเธอ
“ฟินน!” เจอแล้ว ฉันเจอเขาแล้ว ฟินนี่ เขามาขโมยจูบฉัน แล้วก็หนีไปแบบนี้หรอ ไม่ยอมหรอกนะ
“เฌอเบลล์” ขณะที่ฉันกำลังจะออกตัววิ่งไปตามฟินแต่แล้ว ก็มีคนมาจับแขนฉันไว้
“แฮร์รี่” ฉันเรียกผู้ชายที่จับแขนฉันอยู่ และไม่มีท่าจะปล่อย
“เมื่อกี๊คุณได้ยินที่ผมพูดรึเปล่า” แฮร์รี่ว่าพรางยิ้มให้ฉัน เขาจะรู้ไหม ว่า ฉันแพ้ผู้ชายตาสีเขียว จริงๆนะ และแน่นอนมีบ่อยครั้งที่ฉันแพ้ให้กับสายตาของฟิน แต่ย้ำแค่ฟิน และตอนนี้ก็เขาด้วย แฮร์รี่
“อ๋อ ได้ยินค่ะ แต่…” ฉันพูดยังไม่ทันจบแฮร์รี่ก็สวมกอดฉันทันที (?) “เอ่อ แฮซ ค่ะ คุณกอดฉันทำไม”
“ก็เมื่อกี๊ไง ตอนที่ไฟดับ แล้วผมก็ขึ้นไปสารภาพรักกับคุณไง ไม่ได้ยินหรอ” แฮร์รี่เลิกคิ้วสงสัย
เพราะไม่มีทางที่จะไม่มีใครได้ยินในสิ่งที่เขาพูด ซึ่งเสียงที่ดังไปทุกๆที่แม้แต่ห้องน้ำและ ลาดจอดรถยังได้ยินเลย และนี่ก็เป็นวันเกิดเขาด้วย
วันเกิดแฮร์รี่หรอ??
โซอีเคยบอกว่าแฮร์รี่เกิดวันเดียวกันกับฉัน
วันเดียวกัน ?
แล้วโซอีบอกว่า วันนี้วันเกิดแฮร์รี่
อ๋อ ! คิดอยู่ตั้งนานว่าวันนี้ลืมอะไร
ที่แท้ก็ … ลืมวันเกิด
ตัวเอง !
“อ๋อ…โทษทีค่ะ พอดีเมื่อกี๊ ฟินเขา”
จูบฉันงั้นหรอ ให้บอกว่าจูบฉันงั้นหรอ เขาบอกมาสารภาพรักกับฉันแล้วให้บอกไปว่า ฉันจูบกับฟิน
“ว่าไง ฟินเขาทำไมหรอครับ” แฮร์รี่ถามอย่างสงสัย
“เอ่อ ป่าวหรอก เราแค่คุยกันนะ” ฉันว่าและยิ้มให้เขา
“แล้วตกลงคุณว่ายังไงครับ เอ่อหมายถึงคุณจะคบกับผมรึเปล่า” ห๊ะ ว่าไงนะ แฮร์รี่ สไตล์เนี่ยนะ ! ตบหน้าแล้วบอกฉันที ว่าแฮร์รี่ สไตล์มาขอคบฉัน -O-
ที่จริงฉันก็ดีใจอยู่หรอกนะ เพราะตอนนี้หัวใจมันเต้นรัวไปหมดแล้ว ที่จริงมันก็ตั้งแต่ที่ฟินเขาจูบฉันแล้วละ แต่ตอนนี้มันเต้นเบากว่านิดนึง เอ๊ะ ยังไง ? แต่ฟินเป็นเพื่อนฉันนิ เป็นแค่เพื่อนด้วย แล้วเราก็คบกันมาตั้งแต่ ฉันย้ายมาอยู่อังกฤษเลยก็ว่าได้ ก็ประมาณ 6 ปี
แล้วเราก็คงต้องเป็น(แค่)เพื่อนต่อไป และตลอดไป
“…” ฉันเงียบกำลังยืนคิดอยู่ ว่าจะเอายังไง เพราะโอกาสแบบนี้มันก็หาได้ไม่ง่ายเลย แล้วยิ่งแฮร์รี่ที่เป็นคน…ดังด้วยแล้ว ถ้าฉันจะปฏิเสธเขา มันก็คงจะไม่เป็นไรหรอก แต่บางทีฉันก็อยากจะลอง “ ฉันไม่รู้ว่าคุณจะคิดว่า ฉันเห็นตัวเกินไปไหม ถ้าฉันบอกว่า ลองดูก็ได้ค่ะ” ฉันว่าด้วยความที่ยังสองจิตรสองใจก็เขามาแบบไม่ทันตั้งตัว หนิ
“ไม่เลย ไม่ ๆ ผมว่า ดีซะอีก บางทีเราอาจจะ ลองคบกันดู”แฮร์รี่พูดจบก็ยิ้มหน้าบานเชียวเขาคงดีใจละมั้ง ฉันก็ด้วยแหละ! ก็นั่นน่ะ แฮร์รี่ สไตล์ แห่ง วันไดเร็คชั่นเชียวนะ
“รู้อะไรไหม มันเป็นของขวัญที่ดีที่สุดของผมในวันนี้เลย” พูดจบเขาก็ โน้มตัวลงมากดจูบเบาๆลงที่ปากฉัน โดยที่ฉันก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร หนำซ้ำจูบตอบด้วย
และไม่นานเท่าไหร่เขาก็ถอนจูบ และยิ้มให้ฉัน
“ สุขสันต์วันเกิดนะครับ คนดีของผม” แฮร์รี่ว่าหลังจากที่ถอนจูบได้เพียง 2 วินาที
“สุขสันต์วันเกิดเช่นกันนะคะ” ฉันว่าและยิ้มให้เขา
“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งที่บ้านนะ” แฮร์รี่ว่าพรางจับมือฉัน
“เอ่อ แต่ฉันมากับ…”
“อ๋อ ถ้าฟินเขาคงกลับไปแล้วละครับ คือผมเป็นคนบอกจะไปส่งคุณเองนะ” ไม่ปรึกษาฉันเลย!
“อ๋อ คะ” และเราก็กลับบ้านฉันซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่ไม่มากนัก
ความคิดเห็น