ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic khr]My Love คนที่ฉันรักคือเธอคนเดียว

    ลำดับตอนที่ #5 : การพบเจอ

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 55


    6 วันต่อมา
    หน้าบ้านซาวาดะ
    “รุ่นที่สิบคร้าบผมมารับแล้วคร้าบ”เสียงที่มาก่อนตัวของโกคุเดระที่ดังมาแต่ไกล
    “ฮ่ะ ฮ่ะสึนะไปโรงเรียนกันเถอะ”ยามาโมโตะที่เดินตามหลังโกคุเดระมาพูดขึ้น
    “อืม”สึนะพูดพยักหน้าเห็นด้วยกับยามาโมโตะก่อนจะเดินนำโกคุเดระและยามาโมโตะไปโรงเรียน
    ภายในโรงเรียนนามิโมริ
    หลังจากที่พวกสึนะเดินผ่านเข้ามาในโรงเรียนนั้นเอง
    ฟิ้ว.
    จู่ๆก็มีเสียงเหมือนมีอะไรหล่นลงมา
    โกคุเดระที่เงยหน้าขึ้นมองหาที่มาของเสียงนั้นเองก่อนจะตะโกนขึ้น“เฮ้ย!รุ่นที่สิบระวังคร้าบ!!!”
    “หือ อะไรนะโกคุ...”สึนะที่หันไปตามเสียงเรียกของโกคุเดระก็ร้องขึ้นมา “ว้ากกกกกกกกกกก!”
    ตุบ.
    ก่อนจะหงายหลังลงไปนั่งกับพื้น
    เคร้ง.
    แต่เคราะห์ดีที่ยามาโมโตะเอาดาบมารับดาบที่กำลังฟาดลงมาพอดี
    “ไม่เป็นไรนะสึนะ”ยามาโมโตะหันหน้ามาถามสึนะที่อยู่ข้างหลัง
    “อะ...อืม”สึนะสำรวจตัวเองก่อนจะพยักหน้าให้ยามาโมโตะ
    “เหอะ!นายนี่ยังห่วยเหมือนเดิมเลยนะสึนะ”เสียงหวานใสของเจ้าของดาบที่เกือบจะฟันสึนะขาดออกเป็นสองท่อนพูดก่อนจะยกดาบออกจากดาบของยามาโมโตะแล้วเก็บเข้าฝัก
    “ผะ...ผู้หญิงเหรอ”โกคุเดระที่กำลังดึงสึนะลุกขึ้นพูดอย่างตกใจ
    “แล้วนายเห็นเป็นผู้ชายรึไงล่ะห่ะ นายหัวปลาหมึก”ผู้หญิงปริศนาพูดก่อนจะถอดแว่นตาสีชากับฮู้ดที่ใส่อยู่ออก
    “ยะ...ยัยบ้า!หัวฉันไม่ใช่ปลาหมึกซะหน่อย///ระ...ริงโกะ”โกคุเดระกับสึนะพูดพร้อมกันแต่น้ำเสียงต่างกันมาก
    “นี่!สึนะรู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยเหรอ”ยามาโมโตะถามสึนะอย่างสงสัย
    “จะรู้จักก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนในเมื่อพวกฉันเป็นญาติกันนี่น่า”ริงโกะตอบแทนสึนะ
    “ไม่จริงใช่ไหมครับรุ่นที่สิบ”โกคุเดระที่ได้ยินอย่างนั้นรีบหันหน้าถามสึนะที่อยู่ข้างๆทันที
    “จริงอย่างที่ริงโกะพูดนั่นแหละ”สึนะตอบโกคุเดระ
    “เออ จริงสิฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่น่า”ริงโกะพูดขึ้นทันทีที่คิดได้“ฉันมิโดริ ริงโกะเป็นตัวแทนของคนที่จะมาฝึกพวกนาย”
    “ฮะ ตลกแหละอย่างเธอเนี่ยนะจะมาฝึกพวกฉัน”โกคุเดระพูดขึ้นทันทีที่ริงโกะพูดจบ
    “จะลองสู้กันดูไหมล่ะว่าใครจะชนะ”ริงโกะหันหน้าไปท้าโกคุเดระ
    “ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ”โกคุเดระ
    “ได้ ว่ามาสิ”ริโกะยืนฟังสิ่งที่โกคุเดระจะพูด
    “ถ้าฉันชนะเธอกับพวกของเธอไม่ต้องมาฝึกให้พวกฉันเข้าใจป่ะ”โกคุเดระ
    “อ่าห๊ะ แต่ถ้าฉันชนะนายจะต้องซื้อช็อกโกแลตให้ฉัน 5 ลังโอป่ะ”ริงโกะพูดพลางยิ้ม
    “ได้สิ แล้วเจอกันที่ไหน”โกคุเดระ
    “งั้นหลังจากที่พวกนายเลิกเรียนไปเจอกันที่ท่าเรือที่ใกล้ที่สุดของแถวนี้ก็แล้วกัน อ๋อ...แล้วก็พาผู้พิทักษ์ที่เหลือไปด้วยล่ะ”ริงโกะ
    “ตามนั้น”โกคุเดระ
    “งั้นฉันขอตัวก่อนแล้วกัน ไปก่อนนะสึนะ แล้วนายตอนหลังเลิกเรียนก็อย่าหนีกลับบ้าก่อนล่ะ”ริโกะพูดก่อนจะเดินออกไปที่หน้าโรงเรียน
    “ยะ...ยัยบ้านั่นมันคำพูดของฉันต่างหากล่ะเฟ้ย”โกคุเดระหันหน้าไปหาริโกะที่หน้าโรงเรียนแต่ไม่ทันแล้วเพราะริโกะเดินหายไปตั้งนานแล้ว
    “เอ่อ...โกคุเดระนายแน่ใจเหรอว่าจะสู้กับริโกะอ่ะ”สึนะถามโกคุเดระทันทีที่ริงโกะไป
    “นะสิฉันว่าผู้หญิงคนนี้ดูท่าจะเก่งน่าดู”ยามาโมโตะเห็นด้วยกับสึนะ
    “เหอะ!ผู้หญิงยังไงก็เป็นผู้หญิงอยู่วันยังค่ำเดี๋ยวฉันจะชนะยัยนั่นให้นายดูเอง”โกคุเดระพูดก่อนจะเดินเข้าตึกเรียนไป
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×