คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 'Special for Songkran Day
Special for Songkran Day
“โทษครับ โทษครับ เค้นท์ไปไหนวะ” ชายหนุ่มหน้าตาดีที่มีแป้งขาวเต็มหน้าเดินสะเปะสะปะแหวกผู้คนมากมายเพื่อหาน้องชายที่หายไป แต่จะหาเจอได้ยังไงในเมื่อแป้งเต็มตาขนาดว่ามองทางก็ยังแทบไม่เห็น
“น้อง” เสียงแว่วๆ ลอยเข้าหูมา ทำให้นนทนันท์หันซ้ายขวา ก็ไม่รู้เสียงเรียกใคร ...แต่ทำไม...รู้สึกเหมือนเขาเรียกตัวเอง
หันไปมาอยู่สักพักก็รู้สึกถึงแรงดึงที่ข้อมือ จึงพยายามกระพริบตาให้มองเห็นว่าคนที่จับมือตนอยู่นั้นเป็นใคร
ภาพลางๆ ที่เห็นอยู่นั้นเป็นชายหนุ่มผิวขาวจัด ผมเปียกๆ ลู่ใบหน้า รอยแป้งขาวประเป็นดวงที่แก้มทั้งสอง
..ทำไมหล่อจังวะ?
“ไปๆ ล้างหน้าก่อน” เสียงนุ่มๆ ทำให้หลุดจากภวังค์ ขาเรียวก้าวเร็วๆ ตามคนข้างหน้าที่ลากตัวเองเข้าไปในบริเวณร้านขายน้ำ ขายแป้ง .. ซึ่งก็น่าจะเป็นร้านของผู้ชายคนนั้นนั่นแหละ
ตาที่ยังแสบๆ มัวๆ เพราะแป้งยังพยายามเพ่งมองผู้ชายที่ลากตัวเองเข้ามา ..แม้ว่าจะแสบตาก็ยังจะมอง ..ไม่รู้ทำไม แต่มันเหมือน...
...มีแรงดึงดูด
ผู้ชายตัวขาวก้มๆ เงยๆ สักพัก ก็หันกลับมาพร้อมน้ำขวดหนึ่ง
“หลับตา” นนทนันท์ยืนงง..ก็มัวแต่มองหน้า ยังประมวลผลคำสั่งไม่ได้
“หลับตาดิน้อง” เมื่อพูดซ้ำอีกครั้งจึงคิดตาม..และทำตาม แม้จะไม่รู้ว่าให้หลับตาทำไม
สักพักก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเย็นๆ ที่หน้า ...อ๋อ... น้ำ
แต่เหมือนมีอะไรอีกอย่าง?
อ๋อ.. มือ
เฮ้ย! มือ??
ความรู้สึกคือ..มีมือลูบหน้าเบาๆ แบบ.. ลูบมาพร้อมๆ น้ำ
ตา...
จมูก...
แก้ม...
ปาก...
แล้วทำไม..
หน้ามันร้อนๆ หูมันร้อนๆ วะ?
“โอเคยัง?” นนทนันท์ยังหลับตาสนิท สมองยังประมวลผลอย่างอื่นอยู่
“น้อง โอเคยัง?” เมื่อรู้สึกถึงแรงตบเบาๆ ที่หน้า จึงลืมตาขึ้นมอง
แล้วก็เจอหน้าหล่อๆ ของไอ้พี่ขาวอยู่ห่างหน้าตัวเองคืบนึงได้!
แล้วหน้าก็ร้อนวูบอีกรอบนึง
เป็นอะไรไปวะครับ!?
ว่าแต่...เมื่อกี๊พี่เค้าถามว่าไรนะ .. โอเค ... อ๋อ ... โอเคมั้ย?
“เอ่อ..โอเคครับ” ส่งยิ้มบางๆ ไอ้พี่หน้าขาวก็เล่นยิ้มกว้างกลับมา
เขินนะเว่ย!! >///<
“เอ่อ...ค่าน้ำเท่าไหร่พี่” เกาหัวแก้เขิน
“ไม่เป็นไร ช่วยๆ กัน” ไอ้พี่หน้าขาวยักคิ้วให้ทีนึง พร้อมยิ้มโชว์ฟันสามสิบสองซี่อีกที.. แล้วก็...จ้องหน้า...
แม่ง..จะจ้องอะไรนักหนาวะ
ไม่ไหวแล้วนะเว้ย!!
คิดได้ดังนั้น..ก็เลย...
“พี่..อย่าจ้องหน้าผมมากดิ...แม่ง...”
“ฮึ?”
“แม่ง...เขินว่ะ” นนทนันท์ก้มหน้างุด ยิ่งไอ้พี่หน้าขาวมองมาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์อย่างนั้น... รู้ตัวเลยว่าหน้าแดงไปถึงหูแล้ว
“หึ” ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีก!!
“ผม..ไปละนะ”
“เดี๋ยวดิ ชื่อไรอะเรา?”
“แล้วพี่ชื่อไรอะ?”
“เต๋า”
“ผมคชา” ตอบเสร็จก็เดินออกมาจากบริเวณร้าน...แต่...ไอ้เค้นท์มันหายไปไหน!! หาเค้นท์ไม่เจอแล้วจะให้คชาไปไหนละครับ
ไม่รู้จะไปไหน..ก็เลย...
เดินมันอยู่แถวๆ หน้าร้านนั้นแหละ ._.
ก็ถ้าเรายิ่งเดินมันก็จะยิ่งหลงใช่ป้ะละ? อยู่กับที่ ถ้าเค้นท์มาจะได้หาเจอไง!
หันซ้าย หันขวา..
เค้นท์ไปไหนวะ T^T
หันซ้าย..
หันขวาอีกที..
แล้วก็เจอ...
เค้นท์?
ไม่ใช่!!
ไอ้พี่หน้าขาวต่างหากล่ะ!!
ขายาวๆ ก้าวตรงมาทางที่นนทนันท์ยืนอึ้งอยู่..
แล้วก็เดินเข้ามาตรงหน้า
ยิ้ม..
ก้มหน้าลงมอง..
แล้วก็..
“เอาน้ำ เอาแป้งไหมน้อง?”
“อะ..เอ่อ”
“เอาป้ะ?” เอ่อ...เอาวะ!!
อยากดึงดูดดีนัก!
“ถ้าซื้อแล้วได้เบอร์พี่ป้ะละ?”
“ฮะ?”
“เออ..นั่นแหละ” อายทันไหม? คชาอายตอนนี้ทันไหมอะ T^T
“ฮ่าๆๆ” เต๋าระเบิดหัวเราะเสียงดัง
“ขำไรล่ะพี่...เอาน้ำมาๆ” หันหน้าหนี... อายโว้ย!
“หึ” แอบหัวเราะในลำคอก่อนจะไปหยิบน้ำมาให้คนที่อายตัวเองอยู่เนี่ย!
เมื่อซื้อขายน้ำกันเสร็จเรียบร้อย คชาก็เดินห่างออกมาจากร้านอีกนิดนึง..
นิดนึงจริงๆ
ก็บอกแล้วว่ากลัวเค้นท์มันหาไม่เจอ!
พี่เต๋าเดินกลับไปที่ร้านแล้ว แต่เหมือนจะโดนสาวๆ รุมปะแป้งอยู่
ก็แน่ล่ะ! หล่อซะขนาดนั้นนี่
ยืนแอบมองอยู่สักพัก..พอสาวๆ สลายตัว
ก็เลยตัดสินใจ
เดินไป..
เดินเข้าไป..
แล้วก็...
“พี่เต๋า”
“ฮะ?”
“เอ่อ..ล้างหน้าให้”
แล้วก็เปิดน้ำที่ซื้อพี่เต๋ามาราดหน้าขาวๆ ลงไป ... แล้วก็แอบ... ลูบหน้าเบาๆ
นิ่มว่ะ!
“ขอบใจ” เต๋าอมยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ จนคชาต้องหลบตาอีกครั้ง
“เฮียคชา!!” เสียงคุ้นๆ ดังเข้าหูแว่วๆ
คชาหันซ้ายหันขวาหาต้นเสียง
แล้วก็เจอ..
“เค้นท์!”
“หาตั้งนาน มาอยู่นี่เอง นึกว่าหาย”
“ตัวเองเหอะหายไปไหน เฮียก็อยู่เนี่ย”
“ไปส่องสาว ฮ่าๆ”
“นั่นไง ถ้าเฮียหลงจะทำไงว้า”
“โอ๋ๆ เค้ากลับมาแล้วน้า”
“กวนตีนละ”
“ไปตรงโน้นกันพี่ สาวๆ เพียบ” น้องชายตัวใหญ่เริ่มจะลากพี่ชายตัวเล็กให้ไปตามตัวเอง
“พี่เต๋า ไปแล้วนะ” หันกลับไปส่งยิ้มหวานให้ไอ้พี่หน้าขาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ขาก็เริ่มก้าวเดินตามแรงดึงน้องชาย
“เออ โชคดี” ส่งยิ้มโชว์ฟันขาวตอบกลับ ... และเผลอมองตามหลัง จนคนตัวเล็กๆ นั้นกลืนหายเข้าฝูงชนไป..
รู้งี้..ให้เบอร์ไปก็ดีว่ะ!
----------------------End---------------------
Talk,,
เย้!! SF ป่วงๆ วันสงกรานต์5555555555
สดมากจริงๆ
ขอบคุณเหตุการณ์จริงที่เกิดกับ @bumnualisreal (On Twitter)
ที่ให้มาจินตนาการต่อบังเกิดเป็น SF เรื่องนี้555555555
ขอบคุณทุกการอ่านค่ะ (:
ความคิดเห็น