คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : CT :8 Start the game?? [100%]
………..Eighth
หลายวันผ่านไปที่ร่างบางฟื้นขึ้นมาและอาการดีขึ้นมาก ตั้งแต่วันนั้นมาร่างสูงก็ไม่ได้มาหาฮยอกแจเลยหลังจากที่รู้ว่าฮยอกแจจำเค้าไม่ได้ และวันนี้ร่างบางก็จะได้ออกจากโรงพยาบาล
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูห้องร่างบางได้ถูกเปิดออกจากคนข้างนอก
“เอ่อ....ฉันมารับนายกลับบ้าน”
“ฮะ? ฉันเนี่ยนะ อยู่กับนาย” ร่างบางละเกมกดที่อยู่ในมือหันมาถามด้วยความงง
“ใช่ นายอยู่กับฉัน ก็นายเป็นแฟนฉันนี่”
“โธ่ๆๆ แฟน 2-3วันเนี่ย นายหายไปเลยนะ”
“ฉันทำใจไม่ได้ที่นายจำฉันไม่ได้
“ย่ะ ถึงนายจะบอกฉันว่า ฉันเป็นแฟนนาย รักกันมากขนานไหน แต่ตอนนี้ฉันจำอะไรไม่ได้เลยกับเรื่องนาย ฉันคงไม่นับนายเป็นแฟนนะ โปรดเข้าใจ”
“ฮยอก...แล้วถ้านายจำฉันได้ขึ้นมาล่ะ นายกับฉันจะกลับมา.....”
“ไอ้เรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอกนะ ฉันไม่มีเรื่องของนายอยู่ในหัวเลยแม้แต่เสี้ยวขี้ตามด มันเป็นไปได้ยากที่จะกลับมาจำนายได้ เลิกหวังเถอะ” ร่างบางตอบกลับอย่างสบายอารมณ์แล้วหันกลับไปเล่นเกมกดต่อ
“เอ่อ .....มะ...ไม่ปะ..เป็นไร” ร่างสูงถึงกับพูดไม่เป็นศัพท์ คำตอบนั้นร่างสูงถึงกับจุกไปเลย “นายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ หมอให้กลับได้แล้ว นี่ชุดนาย ฉันเอามาให้”
“อื้ม” ร่างบางพูดจบก็รีบลงจากเตียงไปเอาชุดที่ร่างสูงเอามาให้ก่อนจะเข้าห้องน้ำไป
“แขนนายน่ะ จะให้ฉันช่วยมั้ย?” ร่างสูงตะโกนไล่หลัง
“ไม่ต้องหรอก ฉันไม่ชอบให้คนที่ไม่สนิทมาแตะต้องฉัน” พอได้คำตอบนั้นร่างสูงก็พูดอะไรไม่ออกเลย จนร่างบางออกมาหลังจากแต่งตัวเสร็จ
“ไปเลยมั้ย?”
“อ่ะ อื้ม”
“นี่ เรื่องฉันกับนาย ฉันขอทำข้อตกลงหน่อย:)” ร่างบางพูดขึ้น
“ว่ามาเลย ฉันทำได้ทุกอย่าง”
“นายห้ามบังคับฉันทุกๆเรื่อง เช่นห้ามไม่ให้ฉันออกไปเที่ยวตอนกลางคืนไรแบบนี้”
“ฉันขอคิดก่อนได้มั้ย? ข้อนี้”
“ฉันไม่รู้และ ต้องได้อ่ะ :) เอ่อ....ห้ามทำแบบที่แฟนเค้าทำกัน เพราะฉันไม่ใช่แฟนนายถึงนายจะบอกว่าฉันเป็น ก็ตาม”
“แบบแฟน ยังไงบ้างล่ะ : )”
“กอด จูบ ลูบ หรือทำตัวมาเป็นเจ้าของ หรืออื่นๆ”
“อะไรที่ว่าอื่นๆ”
“เรื่องมากจังอ่ะ รำคาญและนะ ฉันยืนยันเลย ฉันไม่ได้เป็นแฟนนาย”
“โอเคๆ”
“เอ่อ มีอีกหลายเรื่อง เดี๋ยวค่อยบอก วันนี้นายทำงานหรือเปล่า”
“ก็ใช่อ่ะนะ แต่ไม่เป็นไร ฉันรับนายกลับ สำคัญกว่า”
“นั้นไปที่ทำงานนาย ไม่ต้องพาฉันกลับบ้าน นายต้องกลับไปทำงาน”
“แต่ว่า....”
“ไปก็ไปสิ ฉันไม่อยากกลับบ้าน” ร่างบางขึ้นเสียงใส่ ทำให้คนที่บังคับรถอยู่นั้น ต้องรีบเลี้ยวรถกลับ และแล้วรถที่แล่นมาได้สักพักก็เลี้ยวเข้ามายังบริษัท หาน กรุ๊ป ผู้ที่ยืนดูแลความสะดวกอยู่หน้าประตูก็รีบเข้ามาเปิดประตูรถให้และขับรถเจ้านายตัวเองไปจอด
ร่างสูงพาร่างบางขึ้นไปยังออฟฟิศที่อยู่ขั้นบนสุด พนักงานทุกคนรู้ดีว่าฮยอกเป็นใครต่างพากันยิ้มให้ และฮยอกก็ยิ้มกลับอย่างไม่ต้องงงเลยว่าพวกนั้นยิ้มให้เค้าทำไม แต่พอคนๆนี้เห็นฮยอกแจมานั้นก็ถึงกับตกใจตาโตใส่ร่างบาง
“เอ่อ ตกใจอะไรหรอ?” ร่างบางเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าจางอิน
“เปล่าค่ะ สวัสดีคุณฮยอกแจ คุณฮันกยอง ไหนบอกจะลางานวันนี้ไงค่ะ” จางอินตอบร่างบางก่อนจะหันไปฮันกยองที่ยืนอยู่ข้างๆร่างบาง
“เอ่อ ฮยอกเค้าอยากให้ฉันมาทำงานน่ะ”
“ค่ะ คุณฮยอกนี่เป็นแฟนคุณฮันกยองได้ดีจริงๆนะค่ะ ขนานตัวเองไม่สบายยังให้เค้ามาทำงานแทนที่จะให้แฟนตัวเองดูแลอยู่ที่บ้าน” จางอินหันมาหาร่างบางพร้อมๆกับแกล้งทำหน้าซื่อๆใส่ร่างบาง
“หึ ^^” ร่างบางกัดฟันยิ้มตอบก่อนจะหันไปควงแขนฮันกยอง
“ฉันรักแฟนฉันนี่ ไม่อย่างให้เค้าเสียงาน” แขนร่างบางที่เข้าไปพันกับร่างสูงทำให้ข้างในตัวจางอินลุกเป็นไฟแต่ก็ยังเสแสร้งยิ้มต่อ
“ค่ะ คุณฮันกยองค่ะ มีสัญญาให้คุณเซ็นด้วยค่ะ”
“เดี๋ยวเอาไปให้ฉันในห้องนะ เอ่อ ช่วยเอาน้ำส้มมาให้ฮยอกด้วยนะ”
“คะ...ค่ะ” พูดจบฮันกยองกับฮยอกแจก็เดินเข้าห้องไป พอประตูปิดฮยอกก็รีบเอาแขนนั้นออกก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โซฟากลางห้อง
“ฮยอก ทำไมถึงทำแบบนั้นหรอ ควงแขนฉันต่อหน้าจางอินทำไม? หรือคุณจะจำ..”
“จำอะไร ฉันเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วไม่ค่อยถูกชะตาน่ะ ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่พึ่งเจอกันครั้งแรก ก็ไม่รู้สึกชอบแล้ว ฮะ ฮา ฮ่า” ร่างบางตอบก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด
“โทรหาใครหรอ?”
“มินฮยอง นายรู้จักหรือเปล่า”
“ถ้าจำไม่ผิด นายเคยพูดว่าเค้าคือเพื่อนตอนม.ปลาย”
“นั้นและ นายคงจะเป็นแฟนฉันจริงๆล่ะมั่ง ฮะ ฮา ฮ่า แต่ถ้าฉันยังจำอะไรไม่ได้ ฐานะเรา2คนก็คือคนรู้จัก อิอิ”
“เอ่อ อื้ม” ร่างสูงตอบอย่างเศร้าๆก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะทำงาน
“ยอโบเซโย มินฮยอก”
///ว่าไงครับบ คนสวย///
“สวยอะไรๆ อิอิ เอ่อ คืนนี้ไปเที่ยวกันไหม”
///เที่ยว! คืนนี้!///
“ตกใจอะไรย่ะ”
///หลังจากที่ฮยอกมีแฟน ก็ไม่เคยเที่ยวกลางคืนกับฉันเลยนะ ได้แต่นั่งรอแฟนตัวเองกลับบ้าน ไม่ก็ทำกับข้าวรอแฟน ฉันตกใจ///
“แฟนฟงอะไร ตอนนี้ฉันไม่มี ตกลงจะไปไหม”
///ตกลง แล้วที่ไหนล่ะ///
“highDream ตกลงไหม”
///อื้ม แล้วเจอกัน ฉันเคลียร์งานก่อน บาย///
“นายจะไปเที่ยวหรอ?” ร่างสูงถามหลังจากที่2คนนั้นคุยกันเสร็จ
“อื้ม ทำไม จะห้ามหรือไง”
“ก็นายแขนเจ็บอยู่เลยนะ แล้วก็พึ่งออกจากโรงพยาบาลด้วย”
“ไม่ต้องสนฉันหรอกน่า ฉันก็เป็นแบบนี้ของฉันแต่ไหนแต่ไร”
“ชะ...ใช่”
ไม่ใช่ นายต่างกับฮยอกแจคนเดิมทุกอย่าง
นายไม่เหมือนคนที่ฉันรัก ....
“จะไปด้วยกันมั้ยล่ะ ไปกันเยอะๆสนุก คิบอม ดงเฮไปไทยอีกแล้ว ฮีชอลกับซีวอนเดี๋ยวฉันจะโทร.ไปหา”
“ฉันต้องไปอยู่แล้ว ฉันต้องดูแลแฟนฉัน”
“ม่ายย~ ไม่ ฉันไม่ได้เป็นแฟนนาย เอ่อ ฉันอย่างรู้อ่ะ ว่าฉันถูกรถชนได้ไง”
“เอ่อ........อ่า”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูนั้นเปิดออกจากเลขาสวย เธอถือถาดที่มีแก้วน้ำส้มกับกาแฟมา เธอเอาน้ำส้มไปให้ร่างบางก่อนจะเอากาแฟไปให้ร่างสูง
“ขอบคุณครับ”
“ค่ะ^^” จางอินรับคำจากร่างสูง
“แค่กๆๆ” หลังจากร่างบางดื่มน้ำส้มนั้นไปก็สำลักขึ้นมา “คุณเลขา มานี้หน่อย”
“อะ....”
ซ่า.......
น้ำสีส้มที่อยู่ในแก้วนั้นมันก็ออกมาสู่โลกภายนอก เข้าไปที่ใบหน้าขาวนั้นเต็มๆ
“กริ๊ดดดด อะไรเนี่ย”
“น้ำบ้าอะไรของเธอ รสชาติห่วยยังกับคนทำเลย”
“กริ๊ดดดด แก”
“แก! กล้าเรียกฉันว่าแกหรอ?” ร่างบางวางแก้วลงแล้วเดินเข้าไปจิกหัวคนตรงหน้า ทำให้ร่างสูงต้องลุกขึ้นมาห้าม แต่ก็ไม่มีทางที่ร่างบางจะปล่อย
“ขอโทษฉันซะ”
“กริ๊ดด ปล่อยย อ๊ายย” จางอินร้องด้วยความเจ็บปวดพร้อมๆกับพยายามที่จะแกะมือบางออกจากผม
“ขอโทษสิ” ร่างบางดึงหัวนั้นไปมา
"ปล่อยนะ ฮยอกแจ” ร่างสูงรีบช่วยจางอินแกะมือบางนั้น แต่ก็ไม่มีถ้าว่าจะออก
“อย่ามายุ่ง ฉันจะเคลียร์กับเลขานาย”
“กริ๊ดดด ปล่อยยย” จางอินเปลี่ยนจากแกะมือบางมาตะกุยตะกายบนหน้าร่างบาง
“ทำอะไรของแก” ร่างบางพูดพลางหลบมือนั้น
“จางอินขอโทษฮยอกแจ” ฮันฮยอกคงจะช่วยห้ามอะไรไม่ได้ ก็สั่งให้จางอินขอโทษดีๆ
“ขอโทษ! อ๊ายยย”
“ก็เท่านั้น” ร่างบางคำรับก่อนจะผลักหัวที่ยับเยินไม่เป็นท่าอออกไป “อิอิ ผมเธอกับหน้าตาเธอดูไม่ได้เลยนะ ฮา ฮะ ฮ่ะ” ร่างบางพูดจบก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างซะใจใส่จางอิน
“เอ่อ จางอิน ฉันขอโทษแทนฮยอกแจด้วยนะ”
“กริ๊ดดด คุณอยู่กัน(แฟน)ของคุณไปเถอะค่ะ” พูดจบจางอินก็รีบสะบัดก้นเดินออกไปด้วยความอับอายที่พ่ายแพ้ร่างบาง ก่อนจะหันกลับมาอีกครั้งเผลอให้เห็นรอยยิ้มที่ร้ายกาจและยิ้มที่เยาะเย้ยในครั้งเดียวกันจากร่างบาง
ปัง!
“เฮ้ยย~”
“ไม่หนุกและ นายทำงานไปเถอะ คริคริ >o< ฉันไปช็อปปิ้งดีกว่า คืนนี้เจอกันที่ HighDreamแล้วกัน รู้จักนะ ไม่รู้จักก็โทรมา” ร่างสูงไม่ห้ามที่ร่างบางกำลังจะไป ได้แต่ยืนอึ้งกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ฮยอกฉันเป็นแบบตั้งแต่เมื่อไร?
ฮยอกที่อ่อนโยนไปไหนซะละ
เมื่อกี้เค้าทำอะไรลงไป
ตอนนี้ฮยอกจะฟื้นขึ้นมา แต่ก็เหมือนฮยอกคนนั้นตายไปแล้ว
ฮยอกที่ฉันหวัง ไม่ใช่คนๆนี้
♂♂♀♀♀♂♂♀Why?♀♀♀♀♂♂♂
จบแล้นนนน~
ฮยอกแจร้ายแฮะ ฮ่าๆๆ ดีใจๆ ชอบๆๆมากๆ แค่นี้ นี่คือจุดเริ่มต้นนะเนี่ย ความร้ายกาจของฮยอก(บอกใบ้)
ต่อจากนี้ ฮยอกจะไม่ใช่ฮยอกคนที่แสนดี น่ารัก อ่อนแออีกต่อไปแล้ว ว่ะ ฮะฮา
ไรเตอร์บ้าอีกล่ะ อ่ะๆ เอ่อ มาบอก พูดจริงแล้ว พรุ่งนี้เช้าไรเตอร์ต้องไปตจว.และ
คืนนี้อัพแค่นี้พอก่อน 5ทุ่มและ ขี้เกียจต่อ ไม่งั้นยาววว
ความคิดเห็น