คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CT :4 จูบ! เจ็บ! จบ!
……….Four
เสียงนั้น ทำไมถึงคุ้นนักนะ
ชื่อนั้น ทำไมเหมือนฉันรู้จักนะ
ฉันคิดมากไปหรือเปล่านะ
“อื้ม” ร่างบางลุกขึ้นและเดินสวนกับโต๊ะข้างๆ เพื่อให้รู้ว่า สิ่งที่คิด มันใช่เรื่องจริงหรือเปล่า ผู้หญิงผมยาวที่นั่งไขว่ห้างพลางนั่งทาแป้งตลับ กับผู้ชายที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตากำลังกดโทรศัพท์หยิกๆอยู่
ใช่สินะ นายพาเธอมาที่นี่เลยหรอ
นายกล้าเอาผู้หญิงคนนี้มาที่นี่หรอ
ฮันกยอง........
เมื่อร่างบางเดินไปถึงห้องน้ำ เค้าก็แค่ล้างหน้าแล้วก็เดินกลับ แต่เค้ากับต้องมาเจอกัน(นางร้าย)ที่(แฟน)ตัวเองพามาซะได้
“เอ๊ะ! เดี๋ยว” นางจางอินเมื่อเห็นหน้าของฮยอกแจก็ทักขึ้น
“ครับ อะไรหรอ” ฮยอกหลบหลีกสายตาที่จับผิดนั้น พลางจับแว่นจับผม ก้มหน้าก้มตาเพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าตนเป็นใคร
“ฉันเคยเจอนายหรือเปล่านะ”
“ไม่นี่ครับ คุณสวยมาก ผมไม่มีทางรู้จักคนอย่างคุณหรอกครับ”
“หรอ อื้มๆๆ ฉันคงจะจำคนผิด” เมื่อจางอินไม่สนใจฮยอกแจแล้ว ร่างบางก็รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นเพราะกลัวว่าเธอจะจับได้ (ไม่สวยแล้วยังโง่อีก) ร่างบางรีบวิ่งไปที่โต๊ะของตัวเองอย่างกล้าๆกลัวๆเมื่อต้องผ่านฮันกยอง แต่ฮันกยองก็ไม่ได้สนใจใคร ได้แต่นั่งกดโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น
“นายอิ่มหรือยัง ซีวอน”
“ก็อิ่มแล้วล่ะ อร่อยมากเลย”
ครืดดดดดด ครืดดดดดดดดด เสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าของร่างบางดังขึ้น
‘ฮันนี่ ที่รัก’
“ใครโทรมาหรอ?”
“พวกโรคจิตน่ะ อย่าไปสนใจเลย” ร่างบางรีบตัดสายทิ้งเพราะมันดังไม่หยุด
‘ทำไมไม่รับนะ’ เสียงบ่นของคนที่นั่งอยู่ข้างหลังดังขึ้นหลังจากที่ฮยอกแจตัดสายทิ้ง
‘ฮันไม่ต้องโทรหรอกค่ะ เพราะคน คนนั้นเค้าอยู่ข้างหลังคุณ’ เสียงแหลมๆนั้นที่ตอบเสียงบ่นของร่างสูง ไม่วายที่ร่างสูงจะตกใจและหันไปดูคนข้างหลัง ร่างบางที่ได้ยินก็ตกใจเช่นกัน
ร่างบางและร่างสูงได้หันมาเผชิญหน้ากัน ด้วยตกใจ ส่วนซีวอนที่นั่งดูนั้นก็งงเล็กน้อยก่อนจะทักขึ้น
“ฮยอกนายรู้จักกับคนคนนั้นด้วยหรอ?”
“อ่า..เอ่อ อื้ม คนรู้จัก”
“ฮยอก ทำไมนายถึงมาอยู่กับผู้ชายคนนี้” ฮันกยองเข้ามาลากตัวฮยอกแจไป
“เจ็บนะ ปล่อย” ร่างบางรีบแกะมือหนาที่กำลังจับแขนเค้าไว้แน่นจนแขนแถบหักได้
“ฮัน! แกปล่อยฮยอกนะ แกทำให้เค้าเจ็บ”
“แกไม่ต้องมายุ่งหรอก ซีวอน”
“พวกนาย2คนรู้จักกันด้วยหรอ?” ฮยอกแจแทรกขึ้นหลังจากที่คน2คนที่พึ่งเจอกันครั้งแรกกับเรียกชื่อกันและดูเหมือนจะรู้จักกันมานานแล้วด้วย
“แกก็ปล่อย ฮยอกสิ” ดูเหมือน2คนนี้จะไม่ได้ฟังฮยอกเลย
“แกรู้จักแฟนฉันได้ยังไง”
“แฟน! แฟน! แกกล้าพูดได้ยังไง? แกเองสินะ ที่ทำให้แฟน!ตัวเองร้องไห้จะเป็นจะตาย”
“ร้องไห้? แกหมายความว่ายังไง” ร่างสูงปล่อยแขนร่างบางออกก่อนจะเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อคนตรงหน้า
“ฉันเจอฮยอกที่หน้า.. อ่อ นั้น ฉันรู้และ คอนโดXXX ผู้หญิงคนนั้นอยู่ใช่มั้ย?” ซีวอนชี้ไปยังผู้หญิงที่ยืนดูเหตุการณ์นี้อยู่อย่างซะใจ
“ใช่!”
“เหอะ” ซีวอนผลักร่างแกร่งของฮันกยองออกก่อนจะจัดปกเสื้อให้เรียบร้อย
“แฟนแกเค้าเจอความลับของแกเข้าซะแล้วล่ะ” เมื่อรู้คำตอบของซีวอนแล้ว ฮันกยองก็หันไปหา(แฟน)ตัวเองที่ยืนตัวแข็งทื่อพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากใต้แว่นตาสีชานั้น
“เค้าร้องไห้อยู่หน้าประตูห้องกิ๊กแก จนสลบไป ฉันก็เลยพามานอนที่ห้อง แกนี่ไม่ดูแลแฟนแกเลย”
“จริงหรอ? ฮยอก นาย...”
เพรียยยย
ฝ่ามือบางตรงเข้าไปยังแก้มซ้ายคนตรงหน้าอย่างจัง แต่มันก็ไม่ทำให้ร่างสูงรู้สึกเจ็บ แต่กับจางอินเหมือนเธอโดนตบเองเธอรีบเข้ามาโวยวายใส่ร่างบาง ก่อนที่ร่างสูงจะห้ามเธอไว้เพราะเธอเผลอง้างมือจะตบกลับ ฝูงชนที่มานั่งทานข้าวนั้นก็หันมามองพวกเขาเป็นจุดๆเดียว
“นายมัน.....ฮืออ ทุเรศ...ซีวอน...นาย ฮืออ..ช่วยพาฉันไปจากที่นี่หน่อย..ได้มั้ย”
“อื้ม” ซีวอนรับคำก่อนจะเดินเข้าไปกอดเอวเพื่อพยุงให้ฮยอกเดินไป
“หยุดนะ ฉันจะทำเอง” ฮันกยองเหวี่ยงสาวในอ้อมแขนนั้นแล้ววิ่งไปกระชากฮยอกแจจากซีวอน
“"นายนั้นแหละ หยุด ฮันกยอง!"” ร่างบางสะบัดแขนร่างสูงออก ก่อนจะหันไปประกบริมฝีปากกับซีวอนด้วยความเร้าร้อนทั้งน้ำตา มือบางทั้ง2ยื่นไปคล้องคอคนที่โดนจูบ
เจ็บมั้ย? นายเจ็บบ้างมั้ยที่ฉันทำแบบนี้!
เอาสิ อลาวาดเลย ฉันอยากเห็น เวลาที่ฉันจูบกับคนอื่นนายจะทำยังไง
หรือนายจะร้องไห้ล่ะ เอาสิ ทำเลย!
จูบที่เรียกว่าไม่เต็มใจที่จะจูบก็ได้จบลง ร่างบางเดินเข้ามาหาร่างสูงที่ยืนตัวแข็งทื่อ ลูกตาเค้าเป็นเหมือนนรกอเวจี แดงก่ำจนหน้ากลัว แต่เค้าก็ทำอะไรไม่ได้
“"ฮันกยอง....ต่อจากวันนี้ ลี ฮยอกแจ ไม่ใช่ของนายอีกต่อไปแล้ว จำไว้ซะ"”
////////////////////////////////////////♥///////////////////////////////////////////////
จบแล้วตอนนี้ นั่งแต่งไรเตอร์หิวมากนั่งดื่มโออิชิ1ขวดกับแลคตาซอยอีกกล่อง หิวจัด
อินด้วย (แต่งเองอินเองอ่ะ)
*จูบกันในร้านอาหาร บร๊ะเจ้า! ไรเตอร์นั่งคิดภาพอยู่ ว่ามันเป็นยังไง หุหุ
*ชอบมากเลยอ่ะ ประโยคสุดท้าย สมน้ำหน้าอิป๋าเอ่ย! พรุ่งนี้เป็นต้นไปแกจะพบกับความเจ็บปวด
*แล้วซีวอนกับฮันนี่ เป็นอะไรกันนะ ดูแล้วไม่ถูกกันซะเลย เหอะๆ
พอหอมปากหอมคอกันแล้ว ตอนนี้จัดเต็มมากๆ ลองอ่านๆเองมัน'เราแต่งอะไรของเรา' มันแปลกๆพออ่าน ผู้อ่านก็คงงงล่ะมั้งนั้น~ ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว แสบตาจบไม่รู้จะอธิบายยังไง นั่งพิมพ์ๆมาใกล้13ชม.ได้และ ไม่ได้หยุดเลย ไม่ไหวและ
ตอนต่อไป....หุหุ ทวีคูณจ่ะ
ความคิดเห็น