ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    -Fic Hanhyuk&WonCin- LOVE.LOSE รักไม่ใช่รัก [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #1 : CT :1 คนใจร้าย [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 26 เม.ย. 54


     

    -----------------------♦♦♦♦------------------One


    ทำไมวันนี้ฮันนี้กลับดึกจังล่ะผู้ชายน่าหวานที่นอนอยู่ในอ้อมอกแกร่งของฮันกยองถาม


    ขอโทษด้วยนะ ฮยอกแจ ฉันติดงานอีกแล้วน่ะ


    งานคุณเยอะทุกวันเลยหรอ


    ครับ ช่วงนี้น่ะ ไม่ต้องรอฉันหรอกนะวันหลังฮันกยองตอบก่อนจะหันไปจุ๊บน่าผากขาวตรงหน้าหนึ่งที


    อื้มฮยอกแจรับคำแฟนตัวเอง ก่อนจะหันไปกอดผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆด้วยความคิดถึง

     

     

    ♂♂♂♂♂♂♀♀♀♀♀♀

     

    “อือ.....อ๊า.....”


    “ได้แค่นี้เองหรอ
    ? จางอิน”


    “ฉะ..ฉันได้อีก...อ๊า...หานเกิงน่ะ ....อือ...ได้แค่นี้เองหรอ” สาวร่างบางครางร้องพลางถาม กับลีลารักอันเร้าร้อนของคู่นอนที่วาดไว้บนเรือนร่าง


    “ผมได้มากกว่าที่คุณคิดนะ” ร่างสูงยิ้มตอบ ก่อนจะจัดลีลาสุดเร้าร้อนชุดใหญ่ให้คนที่ท้าเค้า


    “อือ.....
    อ๊ะ....อ๊า...อืม......แบบนี้สิ.....อื้ม....อ๊า..” จางอินครางของเสียงหลงไม่ยอมหยุด ในที่สุดลีลารักเร้าร้อนของวันนี้ก็จบลง ร่างสูงทรุดตัวไปนอนข้างๆจางอินแล้วหลับไปด้วยความเหนื่อย


    “วันนี้สนุกมาเลยค่ะ” จางอินหันไปลูบไล้อกแกร่งนั้นก่อนจะพรมจูบอีก2-3ครั้งแล้วซุกตัวนอนข้างๆด้วยความล้าเช่นกัน



    ♂♂♂♂♂♂
    ♀♀♀♀♀♀


    “ฮืก...ฮือ...นี่คงจะเป็นงานของนายสินะ ฮันกยอง” ร่างบางทรุดตัวลง นั่งร้องไห้อยู่หน้าประตูหรูของคอนโดแห่งหนึ่ง หลังจากฟังเสียงหนังรักของแฟนตัวเองกับผู้หญิงคนอื่นรวมรักกัน


    “นายทำแบบนี้ได้ยัง
    ? ฮือ..ฮืก..ฮืก”


    “เอ่อ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ คุณ” อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งในชุดสูทดำเดินเข้ามาทักร่างบาง ทำให้ฮยอกแจต้องหยุดร้องไห้


    “มะ..ไม่ ขอบคุณนะ แต่ฉันไม่เป็นอะไร” ร่างบางพยายามลุกอย่างทุลักทุเลแต่ด้วยความที่ขาไม่เป็นใจนัก จะยืนก็กลับล้มแทน ทำให้คนตรงหน้าเข้ามาพยุงให้ร่างบางได้ลุกขึ้นยืนได้


    “ไหวมั้ย
    ?


    “ฉัน....”
     


    “คุณ...” หลังจากยืนได้เพราะความช่วยเหลือจากคนตรงหน้า ร่างบางก็หมดสติลงซึ่งตอนนี้ร่างบางก็ได้ถูกชายแปลกหน้าช้อนร่างอันไร้สติขึ้นและพาไปยังห้องเค้า


    ฮันกยอง......

    ออบกอดฮันกยอง.....

    รอยยิ้ม......

    กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆนั้น......




    “ฮันกยอง”


    “อ้าวคุณตื่นแล้วหรอ
    ?” ผู้ที่เป็นเจ้าของห้องที่นั่งอ่านหนังสือเล่มหนาต้องละสายตาหลังจากเสียงร้องของคนที่นอนอยู่บนเตียงร้องขึ้น


    “ที่นี่ที่ไหน
    ? คุณเป็นใครหรอ?


    “ห้องผมน่ะ เมื้อกี้ที่คุณเผลอสลบคาแขนผมน่ะ ฮ่ะๆ เอ่อ คุณไม่ต้องกลัวนะ ผมไม่ทำอะไรหรอก เอ่อ ผมชื่อ ชเว ซีวอน แล้วคุณ
    ?


    “ฉันลี ฮยอกแจ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งฉันนอนแข็งตายจากคนไร้หัวใจตรงนั้น”


    “ฮะ
    ? เอ่อ..”


    “ขอบคุณอีกรอบแล้วกันนะ”


    “ไม่เป็นไร แล้วคุณจะไปไหนน่ะ ลุกไหวแล้วหรอ” ซีวอนต้องรีบวิ่งมาพยุงร่างบางหลังจากที่เค้าพยายามจะลุก


    “ฉันจะกลับบ้าน”


    “แน่ใจนะว่าไหว
    ?


    “ไหวๆ ฉันไหว โอ๊ย
    !


    “เอ๊ย
    ! ร่างบางล้มลงไปทับคนที่ช่วยพยุงนั้น ก่อนที่ซีวอนจะรีบพยุงตัวฮยอกแจขึ้นนั่งบนเตียง


    “ทับมาได้นะ ฮ่าๆ”


    “นายนี่อารมณ์จริงๆ ฉันทับยังขำอีก”


    “แล้วนี่เป็นอะไรมั้ย
    ?


    “ฉันต้องถามนายนะว่าเป็นอะไรมั้ย ฉันทับนายเต็มๆ”


    “ไม่เจ็บอะไรมากหรอกนะ แฮะๆ”


    “ฉันไม่อยากรบกวนนายแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน”


    “รอให้เช้าได้มั้ย
    ? รอให้ร่างกายนายฟื้นสภาพก่อน เดี๋ยวมันจะแย่เอา” ฮยอกแจหันไปดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างหัวนอน ตอนนี้มันตี2กว่าแล้ว


    “แน่ใจนะ ว่าไม่รบกวน”


    “อื้ม นายนอนไปเถอะ ฉันไปนอนข้างนอกก็ได้ ทุกวันฉันก็นอนที่โซฟาอ่ะ”


    “มีเตียงใหญ่เบอเล่อแต่ไม่ยอมนอน”


    “ไม่เป็นไร ฉันไม่กวนแล้ว นายนอนเถอะ” ซีวอนผลักตัวฮยอกแจนอนลงและลากผ้าห่มหนาขึ้นมาห่มให้


    “ขอบใจนายอีกครั้ง ขอบใจ”


    : )”




    เจ็บแล้ว1ตอน สดๆร้อนๆ  หุหุ แต่งสด

    ป๋าชั้งเลวได้อีก อินมากๆ(ขนานแต่งเอง)  

    ซีวอนน~ มาแล้วว? เค้าจะมาทำไม?

    เพลงประกอบฟิค น่าจะตรงที่สุดและเพลงนี้(มั้ง)


    MusicPlaylist
    Music Playlist at MixPod.com

    ไม่ค่อยเข้าใจผู้เข้าชมก็เยอะอ่ะแต่ทำไมเม้นไม่ค่อยมี~



     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×