คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 5 ปีก่อน
“อืมม์...พรุ่งนี้อิมว่างไหม พี่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”เขาพูดขณะที่ขับรถมาส่งฉันที่บ้าน
“ว่างค่ะ...ว่าง” ฉันรีบตอบไปในทันทีพร้อมด้วยสีหน้ายิ้มแย้มที่ดูมากผิดปกติ
ก็เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของฉัน และฉันกับเขาก็คบกันมา 8 ปีแล้วถือว่านานมากสำหรับคนสมัยนี้แล้ว และเมื่อครู่นี้เค้าพูดอย่างนั้นฉันก็พอจะเดาออกว่ามันจะเป็นเรื่องอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องของเรา ฉันคิดว่าไม่ใช่เพราะฉันคิดไปเองแน่เพราะเขาเป็นฝ่ายหลบสายตาของฉัน ที่จริงคบมาตั้งนานไม่ต้องเขินก็ได้ .. ฉันขำอยู่ในใจ แล้วฉันนั่งมองผู้ชายที่ฉันจะฝากทั้งชีวิตเอาไว้ด้วยอย่างชื่นชม เขาดูอบอุ่นเหลือเกิน เป็นผู้ชายที่สุภาพและอ่อนโยนที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบ ตลอดเวลาที่คบกันมาเขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลยฉันว่าฉันต้องเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดแน่ๆที่ได้มารักกับเขาแม้มันจะไม่หวานแหววมากนักไม่ได้โรแมนติกแบบคู่ไหนๆแต่ก็อบอุ่นกว่าใครๆเพราะเขาจะเคียงข้างฉันในทุกเวลา ไม่ว่าสุขหรือทุกข์
“มีอะไรครับคนดี...คิดอะไรอยู่เหรอ?”
“เปล่าค่ะ....เปล่า”ฉันหลุดจากภวังค์ทันทีเพราะตอนนี้รถมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านฉันได้สักพักแล้ว ฉันจึงรีบจึงเดินลงจากรถ ฉันคงนั่งมองเขานานเกินไปจนทำให้เขารู้สึกตัวเขายิ้มแล้วทำหน้าแบบรู้ทันแล้วก็เดินมาดักข้างหน้าฉัน
“แอบชอบพี่ล่ะสิ...หึๆ เสียใจด้วยนะพี่มีแฟนแล้ว น่ารักเหมือนนางฟ้าเลย”เขายืนมองหน้าฉันที่ตอนนี้เริ่มมีสีเลือดฝาดขึ้นมาทันตาเห็น ตอนนี้ฉันต้องเป็นฝ่ายหลบตาเขาเสียเอง
“คิกๆ...ผู้หญิงคนนั้นโชคดีที่สุดในโลกเลยนะคะ”
“ใครว่าล่ะ...พี่ต่างหากที่โชคดีที่สุดในโลก”พอเขาพูดประโยคนี้จบฉันก็เขินจนทำอะไรไม่ถูกเพราะถึงจะคบกันมานานแต่ก็ไม่บ่อยครั้งนักที่เขาจะพูดอะไรแบบนี้ ฉันจึงเป็นฝ่ายตัดบทเสียเองเพราะไม่รู้จะทำตัวยังไง
“ไปดีกว่าอยู่ไม่ได้แล้ว...เดี๋ยวจะอิจฉานางฟ้า ฝันดีนะคะ”
“เหมือนกันนะคนดี...พรุ่งนี้เจอกัน”เราโบกมือให้กันแล้วฉันก็เดินเข้าบ้านไป พอไปถึงห้องมองลงมาจากหน้าต่างเขาก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิมแต่พอเห็นฉันเดินเข้าบ้านอย่างเรียบร้อยแล้วเขาก็เดินกลับไปขึ้นรถแล้วสตาร์ทออกไปเช่นเดียวกับที่เคยเป็นมา
“น่ารักจัง”ฉันยืนมองตรงจุดที่เค้ายืนอยู่เป็นประจำแล้วยิ้มน้อยๆให้กับตัวเอง
คืนนี้ฉันนอนไม่หลับคุณคงรู้นะคะว่ามันเป็นเพราะเรื่องอะไร จนกระทั่งท้องฟ้าทอแสงแรกอันบางเบามาแต่งแต้มผืนฟ้าวันใหม่ให้มีสีสันอ่อนหวานเหมือนเป็นการอวยพรจากสวรรค์ในวันสำคัญวันนี้ของฉัน ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำและแต่งตัวด้วยชุดที่ดูดีที่สุดของฉันเหมือนเด็กสาวที่กำลังจะไปออกเดทครั้งแรก ฉันแต่งตัวเสร็จก่อนที่นาฬิกาดิจิตอล ที่เขามอบให้เป็นของขวัญวันเกิดปีที่แล้วจะบอกฉันว่าเป็นเวลาแปดโมงแล้ว ฉันออกไปนั่งรอเขาอยู่ที่ในสวนพลางเล่นกับเจ้าริชชี่ สุนัขพันธ์อัลเซเชี่ยนของฉันที่เลี้ยงมันมาห้าปีกว่าแล้ว ฉันเดินไปนั่งรอเขายังศาลานั่งเล่นริมสระน้ำมองปลาในบ่อว่ายกันฉวัดเฉวียน
วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านท่านทั้งสองไปดูงานที่ฮ่องกง คงจะกลับในวันสองวันนี้ น่าเสียดายที่วันเกิดฉันทั้งคุณพ่อ-แม่ ไม่ได้อยู่ทานข้าวด้วยกัน
จริงๆตอนนี้เป็นตอนแรกนะคะ
เพราะตอนที่แล้วเป็นบทนำแต่ไม่ได้ลงไว้
มาลงเป็นตอนแรก
ยังไงก็...ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น