คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โรงเรียนใหม่*-*
“ นี่ ! ยัยตัวตืด ! ตื่นได้แล้ว ! จะไปโรงเรียนมั้ยเนี่ย ชั้นไม่อยากไปสายนะ >o< ”
คร่อก ~.ZZzzzzz...
“ นับ 1 ”
“ ZZZZzzzzzzzzz.......”
“ นับ 2 ”
“ โอ้ย ! เลิกนับได้แล่ว ! ลุกก็ได้ ! T^T”
ฮ้าว ! โอยยยย... ปวดหัวจิง ๆ ทำไมต้องรีบปลุกกันด้วยเนี่ย เพิ่งจะหกโมงครึ่งเอง หนอย …ยัยกราฟนะ บังอาจมาขัดจังหวะการนอนของชั้น ถ้าตัวเองไม่ได้เรียนเทควันโดมา นึกหรอ ว่าชั้น ดีไซน์สุดสวยคนนี้ จะกลัวเธอน่ะยัยกราฟ
ยัยกราฟฟิกคือพี่สาวฝาแฝดของชั้น ผู้ที่เป็นพี่สาวที่แสนดี (ซะเมื่อไหร่ - - *) และเป็นคนที่มีหน้าที่ต้องปลุกชั้นทุกเช้าด้วยแรงมหาสาร ฮึ ! คิดไปก็อารมณ์เสียจิง ๆ เลย ไปอาบน้ำดีกว่า ล้าลาล่า...~
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
บรื้น ๆ !!……….
เอ๊ะ ! เสียงไรหว่า คุ้น ๆ แฮะ เฮ้ย ! เสียงรถนี่นา นี่เป็นแผนการเธออีกแล้วใช่มั้ยฮ้าาาาาา ยัยกราฟ อย่าให้ชั้นจับตัวได้นะ จะเอามาสั่งสอนให้เข็ดเลย ! .... ว้ายยยย ! ชั้นมามัวนึกอะไรอยู่เนี่ย เดี๋ยวก็ไปสายกันพอดี ไม่ได้การแล้ว เห็นที ต้องแปลงร่าง ย้ากกกกกกกกกกกก !!!
“ ซูเปอร์ไซน์จังมาแล้ว ! ลุงชิดขา ! ~ รอไซน์ด้วย ! >o< ป๊าคะ แม่คะ สวัสดีค่ะ ! ”
แล้วซูเปอร์ไซน์จังก็วิ่งไปที่รถ ด้วยความเร็วซู้งงงงงง จนในที่สุดเธอก็สามารถยับยั้งแผนการชั่วร้ายของกราฟซอมบี้จนได้
“ แฮ่ก ๆ ยัยกราฟ เธอคิดจะแกล้งชั้นใช่มั้ยฮะ >o<* ”
“ ชั้นไปทำอะไรให้เธอตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ *-* ”
-o- หืม...ทำหน้าบ้องแบ๊วเชียวนะ ยัยนี่.... อย่าให้ชั้นมีโอกาสบ้างนะ แล้วเธอจะต้องมาวิงวอนขอชีวิตจากซูเปอร์ไซน์จังคนนี้ 555 + ( ยังไม่เลิกบ้า ) VoV แต่ชั้นก็ไม่ได้ติดใจเอาความอะไรกับเธอหรอกนะ เพราะเวรน่ะย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ชั้นถือคตินี้ ( ในบางครั้ง ) ย่ะ - - *
“ โอย ! หิว ๆๆๆๆ มีอาไรกินบ้างน้อ... *-*”
“ ไซน์ ... ”
“ ว่ามา... ”
“ เมื่อเช้าเธอได้แปรงฟันป่าวอ่ะ -o- ”
“ พูดอย่างนี้หมายความว่าไงฮะ ! ”
“ นี่เธอโง่ขนาดนั้นเลยหรอ ”
“ -*- กราฟ.... ชั้นรู้นะว่าเธอยังไม่อยากตาย เพราะฉะนั้นรีบถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะ !!! ”
“ เรื่องอะไรล่ะ เธอไม่รู้หรือไง การโกหกน่ะ ไม่ดีนะ รู้มั้ย… ToT ”
“ งั้นก็เตรียมตัวตายได้เลย ! ย้ากกกกกกกกกก ! >o< ”
แล้วข้าวเช้าที่แม่เตรียมไว้ให้ทั้งหมด ก็ลอยไปอยู่บนหัวยัยกราฟจนได้ ฮึ ! สมน้ำหน้า เธออยากไม่ทำตามที่ชั้นบอกเองนิ จะมาโทดชั้นได้ยังไงยะ ! VoV 555 สะใจจิง ๆ ในที่สุดชั้นก็เอาคืนเธอได้แล้ว เยส ! ^o^
“ ว้ายยยยยย ! ยัยไซน์ ! ชอบเล่นแบบนี้ใช่มั้ยยยยยย ! ได้เลย ชั้นจะช่วยสงเคราะห์ให้เอง ! >o< ”
และก่อนที่ชั้นจะทันตั้งตัว ยัยกราฟก็คว้านมที่แม่เทเตรียมไว้ให้ สาดใส่ชั้นเรียบร้อย ( แล้วชั้นจะกินอะไรเนี่ย ! )
“ อี๋ ! ยัยกราฟ ชั้นเปียกไปหมดแล้วน้าาาาาาา ! >o< ”
“ ก็เธอชอบเล่นแบบนี้ไม่ใช่หรอ เป็นไง สนุกมั้ยล่ะ 55555 ”
“ แล้วจะให้ชั้นไปโรงเรียนในสภาพแบบนี้น่ะหรอ ! ”
“ อ้าว ! ทำไมล่ะ ดูเซ็กซี่ดีออก ^o^ ”
นี่ชาติที่แล้ว ชั้นคงสร้างเวรกรรมไว้โคดเยอะเลยสิ ชั้นถึงต้องมาเจอกับปีศาจร้ายอย่างเธอเนี่ย ฮือ ๆๆ ....ทำไมชั้นเกิดมาอาภัพอย่างนี้เนี่ย.... T^T แต่เอ๊ะ ! ทำไมอยู่ดี ๆ รถถึงหยุดล่ะ o.o
“ นี่ ! เจ๊ จะลงมาได้ยังเนี่ย ถึงโรงเรียนแล้ว ! หรือจะต้องให้ปูพรมแดง เชิญเสด็จก่อนหา !!! ” ยัยกราฟพูดขึ้น “ โอ๊ย ! ชั้นรู้แล้วน่า ขอชั้นเช็ดนมที่เปื้อนเสื้อชั้นก่อนได้มั้ยล่ะ ! หมูที่ไหนทำหกก็ไม่รุ ”
“ ถ้าอย่างงั้น หมูตัวนั้นก็คงจะน่ารักมากเลยนะสินะ โฮะ ๆๆๆ ”
อ๊ะโห ! -*- พูดมาได้ไงเนี่ย ชั้นนะ นับถือในความหน้าด้าน + หลงตัวเองของเธอเลยนะ แต่คงจาพอกซีแพคมากไปหน่อยมั้งคราวเนี้ย โว้ย ! นมบ้านี่ เช็ดเท่าไหร่ก็ไม่แห้งซะที ไม่เช็ดมันแล่ว ! เรามันสาวมั่นอยู่แล้วนิ จะต้องอายอะไรกับเรื่องแค่เนี้ย เฮอะ ๆ ( ที่ชั้นไม่อายก็เพราะยัยกราฟโดนหนักกว่าชั้นอีกน่ะสิ 555 + ) และแล้ว สาวน้อยไซน์จังก็ก้าวออกจากรถด้วยความมั่นใจเต็ม 100 เดินเข้าไปในโรงเรียนแห่งใหม่
“ โรงเรียนมารีน่าคริสเตียน ”
ว้าว ! *o* นี่มันโรงเรียนคุณหนูเลยนะเนี่ย โคดใหญ่เลย อะไรมันจะสุดยอดขนาดนี้เนี่ย โห ! ตึกก็มีตั้งหลายตึก โอ้ ! แม่จอร์จ พ่อจอร์จ ( ยิ่งกว่าจอร์จซะอีก ) มันช่างหรูเลิศอะไรอย่างนี้เนี่ย ป๊านี่น่ารักจิง ๆ กลับบ้านไปหนูจะหอมให้แก้มยุบเลย >-< ( หาเรื่องลงนรกอีกแล้ว ยัยไซน์ )
“ สวัสดีจ้ะ เธอคงจะเป็นพัณวรัตน์กับพัณวรีใช่มั้ย ”
เอ๊ะ ?? เดี๊ยวก่อน เมื่อกี้มีแค่ชั้นกับยัยกราฟ แล้วเสียงใครเนื่ย ๑.๑*
เป็นเสียงผู้หญิง เสียงหวานซะด้วย ><*
พอเรา 2 คนหันไปก็ถึงกับอึ้ง O.o ผู้หญิงตรงหน้าเรา 2 คน จมูกโด่ง ผิวขาวอมชมพู สูงประมาณ 175 ซม. เอาง่ายๆ ว่าสวยเหมือนนาตาลี เกียลโบว่า ( ชั้นนั่นเอง ^^ ) (( อย่าเพิ่งอ้วกกันล่ะ - - *))
“ เอ่อ เธอ 2 คน เป็นอ่ะไรไปจ๊ะ ”
ผู้หญิงคนนี้คงจะงง ที่ชั้น 2 คน ไม่พูดตอบ (จะให้พูดได้ไงล่ะก็เรา 2 คนตกอยู่ในสภาพเนี่ย *0*)
“ อ๋อ ไม่เป็นอะไรค่ะ ” ชั้นกับยัยกราฟพูดพร้อมกัน
“ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วน่ะ ครูชื่อปวินจ้ะ ^^ ”
“ หนูชื่อพัณวรัตน์ ค่ะ” ยัยกราฟพูดขึ้น
“ หนูชื่อ พัณวรี เรา 2 คนเป็นฝาแฝดกันค่ะ ” คราวนี้ชั้นพูด
จะว่าไปทำไมเรา 2 คนหน้าไม่เหมือนกันน่ะ แต่ก้อดีแล้วแหละ เพราะว่าชั้นสวยกว่าเยอะ ฮิฮิ ( รู้สึกป่ะว่ามันไม่เกี่ยวกัน - - *)
“ อืม งั้นเดี๊ยวเดินตามครูมา ครูจะพาเรา 2 คนไป ที่ห้องเรียน ^^ ”
เฮ้อ ... อาบน้ำเสร็จแล้ว ค่อยสดชื่นหน่อย อ้าว ! แล้วยัยกราฟตัวดีไปไหนแล้วเนี่ย คงลงไปอ้อนขอตังป๊ากับแม่อีกล่ะสิ เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริง ๆ เลยนะยัยกราฟ ต่อหน้าพ่อแม่ทำตัวเป็นนางฟ้าปัญญาอ่อน แต่พออยู่กับชั้นอ่ะนะ ฮึ ! ยิ่งกว่าปิศาจพุงกางซะอีก ( ก็ยัยนี่เล่นกินไม่เลือกเลยอ่ะสิ ) โอ้ย ๆ วันแรกนะ มาพูดถึงสิ่งอัปมงคลหยั่งนี้ เดี๋ยวก็เจอเรื่องอัปมงคลอีกหรอก ชั้นนี่ รีบไปแต่งตัวดีกว่า ^^* ...
“ นี่ ! ยัยตัวตืด ! ตื่นได้แล้ว ! จะไปโรงเรียนมั้ยเนี่ย ชั้นไม่อยากไปสายนะ >o< ”
คร่อก ~.ZZzzzzz...
“ นับ 1 ”
“ ZZZZzzzzzzzzz.......”
“ นับ 2 ”
“ โอ้ย ! เลิกนับได้แล่ว ! ลุกก็ได้ ! T^T”
ฮ้าว ! โอยยยย... ปวดหัวจิง ๆ ทำไมต้องรีบปลุกกันด้วยเนี่ย เพิ่งจะหกโมงครึ่งเอง หนอย …ยัยกราฟนะ บังอาจมาขัดจังหวะการนอนของชั้น ถ้าตัวเองไม่ได้เรียนเทควันโดมา นึกหรอ ว่าชั้น ดีไซน์สุดสวยคนนี้ จะกลัวเธอน่ะยัยกราฟ
ยัยกราฟฟิกคือพี่สาวฝาแฝดของชั้น ผู้ที่เป็นพี่สาวที่แสนดี (ซะเมื่อไหร่ - - *) และเป็นคนที่มีหน้าที่ต้องปลุกชั้นทุกเช้าด้วยแรงมหาสาร ฮึ ! คิดไปก็อารมณ์เสียจิง ๆ เลย ไปอาบน้ำดีกว่า ล้าลาล่า...~
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เฮ้อ ... อาบน้ำเสร็จแล้ว ค่อยสดชื่นหน่อย อ้าว ! แล้วยัยกราฟตัวดีไปไหนแล้วเนี่ย คงลงไปอ้อนขอตังป๊ากับแม่อีกล่ะสิ เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริง ๆ เลยนะยัยกราฟ ต่อหน้าพ่อแม่ทำตัวเป็นนางฟ้าปัญญาอ่อน แต่พออยู่กับชั้นอ่ะนะ ฮึ ! ยิ่งกว่าปิศาจพุงกางซะอีก ( ก็ยัยนี่เล่นกินไม่เลือกเลยอ่ะสิ ) โอ้ย ๆ วันแรกนะ มาพูดถึงสิ่งอัปมงคลหยั่งนี้ เดี๋ยวก็เจอเรื่องอัปมงคลอีกหรอก ชั้นนี่ รีบไปแต่งตัวดีกว่า ^^* ...
บรื้น ๆ !!……….
เอ๊ะ ! เสียงไรหว่า คุ้น ๆ แฮะ เฮ้ย ! เสียงรถนี่นา นี่เป็นแผนการเธออีกแล้วใช่มั้ยฮ้าาาาาา ยัยกราฟ อย่าให้ชั้นจับตัวได้นะ จะเอามาสั่งสอนให้เข็ดเลย ! .... ว้ายยยย ! ชั้นมามัวนึกอะไรอยู่เนี่ย เดี๋ยวก็ไปสายกันพอดี ไม่ได้การแล้ว เห็นที ต้องแปลงร่าง ย้ากกกกกกกกกกกก !!!
“ ซูเปอร์ไซน์จังมาแล้ว ! ลุงชิดขา ! ~ รอไซน์ด้วย ! >o< ป๊าคะ แม่คะ สวัสดีค่ะ ! ”
แล้วซูเปอร์ไซน์จังก็วิ่งไปที่รถ ด้วยความเร็วซู้งงงงงง จนในที่สุดเธอก็สามารถยับยั้งแผนการชั่วร้ายของกราฟซอมบี้จนได้
“ แฮ่ก ๆ ยัยกราฟ เธอคิดจะแกล้งชั้นใช่มั้ยฮะ >o<* ”
“ ชั้นไปทำอะไรให้เธอตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ *-* ”
-o- หืม...ทำหน้าบ้องแบ๊วเชียวนะ ยัยนี่.... อย่าให้ชั้นมีโอกาสบ้างนะ แล้วเธอจะต้องมาวิงวอนขอชีวิตจากซูเปอร์ไซน์จังคนนี้ 555 + ( ยังไม่เลิกบ้า ) VoV แต่ชั้นก็ไม่ได้ติดใจเอาความอะไรกับเธอหรอกนะ เพราะเวรน่ะย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ชั้นถือคตินี้ ( ในบางครั้ง ) ย่ะ - - *
“ โอย ! หิว ๆๆๆๆ มีอาไรกินบ้างน้อ... *-*”
“ ไซน์ ... ”
“ ว่ามา... ”
“ เมื่อเช้าเธอได้แปรงฟันป่าวอ่ะ -o- ”
“ พูดอย่างนี้หมายความว่าไงฮะ ! ”
“ นี่เธอโง่ขนาดนั้นเลยหรอ ”
“ -*- กราฟ.... ชั้นรู้นะว่าเธอยังไม่อยากตาย เพราะฉะนั้นรีบถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะ !!! ”
“ เรื่องอะไรล่ะ เธอไม่รู้หรือไง การโกหกน่ะ ไม่ดีนะ รู้มั้ย… ToT ”
“ งั้นก็เตรียมตัวตายได้เลย ! ย้ากกกกกกกกกก ! >o< ”
แล้วข้าวเช้าที่แม่เตรียมไว้ให้ทั้งหมด ก็ลอยไปอยู่บนหัวยัยกราฟจนได้ ฮึ ! สมน้ำหน้า เธออยากไม่ทำตามที่ชั้นบอกเองนิ จะมาโทดชั้นได้ยังไงยะ ! VoV 555 สะใจจิง ๆ ในที่สุดชั้นก็เอาคืนเธอได้แล้ว เยส ! ^o^
“ ว้ายยยยยย ! ยัยไซน์ ! ชอบเล่นแบบนี้ใช่มั้ยยยยยย ! ได้เลย ชั้นจะช่วยสงเคราะห์ให้เอง ! >o< ”
และก่อนที่ชั้นจะทันตั้งตัว ยัยกราฟก็คว้านมที่แม่เทเตรียมไว้ให้ สาดใส่ชั้นเรียบร้อย ( แล้วชั้นจะกินอะไรเนี่ย ! )
“ อี๋ ! ยัยกราฟ ชั้นเปียกไปหมดแล้วน้าาาาาาา ! >o< ”
“ ก็เธอชอบเล่นแบบนี้ไม่ใช่หรอ เป็นไง สนุกมั้ยล่ะ 55555 ”
“ แล้วจะให้ชั้นไปโรงเรียนในสภาพแบบนี้น่ะหรอ ! ”
“ อ้าว ! ทำไมล่ะ ดูเซ็กซี่ดีออก ^o^ ”
นี่ชาติที่แล้ว ชั้นคงสร้างเวรกรรมไว้โคดเยอะเลยสิ ชั้นถึงต้องมาเจอกับปีศาจร้ายอย่างเธอเนี่ย ฮือ ๆๆ ....ทำไมชั้นเกิดมาอาภัพอย่างนี้เนี่ย.... T^T แต่เอ๊ะ ! ทำไมอยู่ดี ๆ รถถึงหยุดล่ะ o.o
“ นี่ ! เจ๊ จะลงมาได้ยังเนี่ย ถึงโรงเรียนแล้ว ! หรือจะต้องให้ปูพรมแดง เชิญเสด็จก่อนหา !!! ” ยัยกราฟพูดขึ้น
“ โอ๊ย ! ชั้นรู้แล้วน่า ขอชั้นเช็ดนมที่เปื้อนเสื้อชั้นก่อนได้มั้ยล่ะ ! หมูที่ไหนทำหกก็ไม่รุ ”
“ ถ้าอย่างงั้น หมูตัวนั้นก็คงจะน่ารักมากเลยนะสินะ โฮะ ๆๆๆ ”
อ๊ะโห ! -*- พูดมาได้ไงเนี่ย ชั้นนะ นับถือในความหน้าด้าน + หลงตัวเองของเธอเลยนะ แต่คงจาพอกซีแพคมากไปหน่อยมั้งคราวเนี้ย โว้ย ! นมบ้านี่ เช็ดเท่าไหร่ก็ไม่แห้งซะที ไม่เช็ดมันแล่ว ! เรามันสาวมั่นอยู่แล้วนิ จะต้องอายอะไรกับเรื่องแค่เนี้ย เฮอะ ๆ ( ที่ชั้นไม่อายก็เพราะยัยกราฟโดนหนักกว่าชั้นอีกน่ะสิ 555 + ) และแล้ว สาวน้อยไซน์จังก็ก้าวออกจากรถด้วยความมั่นใจเต็ม 100 เดินเข้าไปในโรงเรียนแห่งใหม่
“ โรงเรียนมารีน่าคริสเตียน ”
ว้าว ! *o* นี่มันโรงเรียนคุณหนูเลยนะเนี่ย โคดใหญ่เลย อะไรมันจะสุดยอดขนาดนี้เนี่ย โห ! ตึกก็มีตั้งหลายตึก โอ้ ! แม่จอร์จ พ่อจอร์จ ( ยิ่งกว่าจอร์จซะอีก ) มันช่างหรูเลิศอะไรอย่างนี้เนี่ย ป๊านี่น่ารักจิง ๆ กลับบ้านไปหนูจะหอมให้แก้มยุบเลย >-< ( หาเรื่องลงนรกอีกแล้ว ยัยไซน์ )
“ สวัสดีจ้ะ เธอคงจะเป็นพัณวรัตน์กับพัณวรีใช่มั้ย ”
เอ๊ะ ?? เดี๊ยวก่อน เมื่อกี้มีแค่ชั้นกับยัยกราฟ แล้วเสียงใครเนื่ย ๑.๑*
เป็นเสียงผู้หญิง เสียงหวานซะด้วย ><*
พอเรา 2 คนหันไปก็ถึงกับอึ้ง O.o ผู้หญิงตรงหน้าเรา 2 คน จมูกโด่ง ผิวขาวอมชมพู สูงประมาณ 175 ซม. เอาง่ายๆ ว่าสวยเหมือนนาตาลี เกียลโบว่า ( ชั้นนั่นเอง ^^ ) (( อย่าเพิ่งอ้วกกันล่ะ - - *))
“ เอ่อ เธอ 2 คน เป็นอ่ะไรไปจ๊ะ ”
ผู้หญิงคนนี้คงจะงง ที่ชั้น 2 คน ไม่พูดตอบ (จะให้พูดได้ไงล่ะก็เรา 2 คนตกอยู่ในสภาพเนี่ย *0*)
“ อ๋อ ไม่เป็นอะไรค่ะ ” ชั้นกับยัยกราฟพูดพร้อมกัน
“ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วน่ะ ครูชื่อปวินจ้ะ ^^ ”
“ หนูชื่อพัณวรัตน์ ค่ะ” ยัยกราฟพูดขึ้น
“ หนูชื่อ พัณวรี เรา 2 คนเป็นฝาแฝดกันค่ะ ” คราวนี้ชั้นพูด
จะว่าไปทำไมเรา 2 คนหน้าไม่เหมือนกันน่ะ แต่ก้อดีแล้วแหละ เพราะว่าชั้นสวยกว่าเยอะ ฮิฮิ ( รู้สึกป่ะว่ามันไม่เกี่ยวกัน - - *)
“ อืม งั้นเดี๊ยวเดินตามครูมา ครูจะพาเรา 2 คนไป ที่ห้องเรียน ^^ ”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความคิดเห็น