ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 0 : Opening
่ำืนอันเียบสบ ภายใ้แผ่นฟ้าสีำว้าให่ไร้แสาว เาไม้สูให่ที่เรียัวันอยู่หนาแน่นราวปราารแ็แร่ เป็นที่ั้อฤหาสน์หลัให่สไล์ยุโรป ัวอาารหลัให่เรียรายไป้วยหน้า่าบานสู ภายนอไ้รับารแ่ไว้อย่าสวยาม พืพันธุ์น้อยให่รอบบริเวอัวึถูัสรรและัแ่ไว้อย่าเป็นระเบียบ ลอทาเินสู่หน้าประูไม้บานให่อฤหาสน์ เ็มไป้วยอไม้นานาพันธุ์ที่ำลัหลับไหล ทุอย่าูเร่รึม และสบนิ่ ราวับว่าไม่มีสิ่มีีวิใอาศัยอยู่บริเวนี้ หรือแม้ระทั่ในฤหาสน์หลัโแห่นี้
สายลมเอื่อย พัพาเอาวามเย็นยะเยืออบรรยาาศภายนอ ระทบเ้าับม่านหน้า่าบานหนึ่อฤหาสน์ เผยให้เห็นแสเทียนสีส้มนวลวูปไหวไปทั่วห้อ บรรยาาศภายใน่าแ่าันับ้านนออย่าลิบลับ ภายในห้อโอ่โถ เฟอร์นิเอร์หรูหราแ่ลาสสิ ถูัวาไว้ที่มุมหนึ่อห้อ บนผนัที่แ่แ้มไว้้วยวามสวยามอ่อน้อยอลายวอลเปเปอร์ ิเรียราย้วยบรราภาพวาาฝีมืออิรรื่อัามยุสมัย
ทุอย่าภายในห้อูสวยามและสบนิ่นอเสียาประายเทียนวูบไหว และสอร่าที่ำลัเบียายันอย่าแนบแน่นอยู่บนเียหลัให่ แสเทียน บนโ๊ะไม้ัวเล็้าๆ เีย ส่อแสโลมเลียผิวายอทัู้่ แสเาที่ทอผ่าน เผยให้เห็นทรวทรเย้ายวนาอหิสาว ผิวเนื้อนวลเนียนุ่มื้นผุพรายไป้วยเม็เหื่อ เสียหวานราประสานับเสียทุ้ม่ำไปามัหวะารเลื่อนไหว ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนาหน้าผามนมาที่แ้มเนียนอย่าอ้อยอิ่ ไล้สันมูไปามลำอระห และหยุมันลที่ออาว มุมปาเรียวยยิ้มึ้นเล็น้อย
่อนเี้ยวมะถูส่ลไปฝัที่ออาวนั่นทันที....
" อา..... ท่านรอแน "
เสียราหวานหูเปลี่ยนเป็นเรียื่อออีน ใบหน้านวลเนียนแระเรื่อแสวามสุสม หัวใที่เ้นระรัว พาให้อเหลวอุ่นสีแสสูบีึ้นมาแ้มริมฝีปาเรียว ไหลเอื่อยไปนทั่วไหล่บา...สู่เนินอาว
" ามมา เธอทำให้ันอใไม่ไหว "
เสียทุ้ม่ำเอ่ยึ้นอย่าพอใ เล้าับเสียหอบหายใเล็น้อย ลำแนแร่ประอร่าบอบบา ที่่อยๆ ถูโลมไป้วยอเหลวอุ่น้นสีแส วาู่ม้มลมอใบหน้าที่ยัแ่แ้มไว้้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุ แ้มใสที่เยูมพูระเรื่อ บันี้ลับ่อยๆ ีสีล มือใหุ่มมือบาอันีาวนั้นไว้ที่้าแ้ม สบสายาเ้าับวาู่สวยนั้นอีรั้ ่อนที่มันะ่อยๆ ปิลอย่า้าๆ ....และั่วาลนิรันร์
หลเหลือไว้เพียรอยยิ้มเปี่ยมสุบนใบหน้า และอเหลวสีแที่่อยๆ แผ่ึมไปทั่วเียว้า.......
“ ันรัเธอ อาเบล ”
สายลมเอื่อย พัพาเอาวามเย็นยะเยืออบรรยาาศภายนอ ระทบเ้าับม่านหน้า่าบานหนึ่อฤหาสน์ เผยให้เห็นแสเทียนสีส้มนวลวูปไหวไปทั่วห้อ บรรยาาศภายใน่าแ่าันับ้านนออย่าลิบลับ ภายในห้อโอ่โถ เฟอร์นิเอร์หรูหราแ่ลาสสิ ถูัวาไว้ที่มุมหนึ่อห้อ บนผนัที่แ่แ้มไว้้วยวามสวยามอ่อน้อยอลายวอลเปเปอร์ ิเรียราย้วยบรราภาพวาาฝีมืออิรรื่อัามยุสมัย
ทุอย่าภายในห้อูสวยามและสบนิ่นอเสียาประายเทียนวูบไหว และสอร่าที่ำลัเบียายันอย่าแนบแน่นอยู่บนเียหลัให่ แสเทียน บนโ๊ะไม้ัวเล็้าๆ เีย ส่อแสโลมเลียผิวายอทัู้่ แสเาที่ทอผ่าน เผยให้เห็นทรวทรเย้ายวนาอหิสาว ผิวเนื้อนวลเนียนุ่มื้นผุพรายไป้วยเม็เหื่อ เสียหวานราประสานับเสียทุ้ม่ำไปามัหวะารเลื่อนไหว ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนาหน้าผามนมาที่แ้มเนียนอย่าอ้อยอิ่ ไล้สันมูไปามลำอระห และหยุมันลที่ออาว มุมปาเรียวยยิ้มึ้นเล็น้อย
่อนเี้ยวมะถูส่ลไปฝัที่ออาวนั่นทันที....
" อา..... ท่านรอแน "
เสียราหวานหูเปลี่ยนเป็นเรียื่อออีน ใบหน้านวลเนียนแระเรื่อแสวามสุสม หัวใที่เ้นระรัว พาให้อเหลวอุ่นสีแสสูบีึ้นมาแ้มริมฝีปาเรียว ไหลเอื่อยไปนทั่วไหล่บา...สู่เนินอาว
" ามมา เธอทำให้ันอใไม่ไหว "
เสียทุ้ม่ำเอ่ยึ้นอย่าพอใ เล้าับเสียหอบหายใเล็น้อย ลำแนแร่ประอร่าบอบบา ที่่อยๆ ถูโลมไป้วยอเหลวอุ่น้นสีแส วาู่ม้มลมอใบหน้าที่ยัแ่แ้มไว้้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุ แ้มใสที่เยูมพูระเรื่อ บันี้ลับ่อยๆ ีสีล มือใหุ่มมือบาอันีาวนั้นไว้ที่้าแ้ม สบสายาเ้าับวาู่สวยนั้นอีรั้ ่อนที่มันะ่อยๆ ปิลอย่า้าๆ ....และั่วาลนิรันร์
หลเหลือไว้เพียรอยยิ้มเปี่ยมสุบนใบหน้า และอเหลวสีแที่่อยๆ แผ่ึมไปทั่วเียว้า.......
“ ันรัเธอ อาเบล ”
*******************************************************
โปริามอน่อไป
โปริามอน่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น