ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Be forgotten...get the go-by..."Die"

    ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 6

    • อัปเดตล่าสุด 20 พ.ค. 57


    ผมเริ่มทำอะไรไม่ถูก  เพราะเคยเจอคนใกล้ตัวป่วยเป็นโรคร้ายแรงครั้งแรก

    แต่ว่า แอลได้เอ่ยมาว่า "ชั้นเคยเห็นคนที่หายจากโรคนี้มาคนหนึ่ง"

    ผมได้ยินเรื่องที่แอลพูดออกมาแบบนั้น

    ผมจึงมีความหวังขึ้นมาทันที...

    "แล้วต้องทำยังไงถึงจะหายล่่่ะ"

    .......แอลเงียบไปสักพัก แล้วพูดขึ้นมาว่า "มันต้อง...ใช้ชีวิตคนหนึ่งคนน่่ะ"

    ...ช...ชีวิตคนเหรอ ผมตกใจกับวิธีรักษามาก ทำแบบนี้ก็เหมือนกับให้คนอื่นมาหายไปแทนน่่ะสิ
     
    แอล : แต่เรื่องนี้ชั้นรู้คนเดียวน่่ะนะ
    เอ็น : ได้ผล 100% รึเปล่า?
    แอล : ไม่แน่ใจนะ 
    เอ็น : อืม.........
    เอ็น : ตกลง ใช้ชั้นรักษาอาการของเด็กคนนี้ให้ทีนะ
    ริน  : ไม่ได้นะ!?
     
    รินออกเสียงค้านการตัดสินใจของผมที่จะใช้ตัวเองรักษาอาการของยู 
    ชีวิตของผมน่่ะ จะหายไปเมื่อไหร่ก็ไม่แปลกอยู่แล้ว 
    แต่ยูน่่ะ ยังเด็กอยู่ แล้วก็ยังมีอนาคตด้วย เพราะงั้น
     
    "จะรักษาให้หายให้ได้"

    "ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ต้องรักษาให้ได้เลย"

    รินจึงเอ่ยกลับทันทีว่า "ทำไมต้องเป็นเอ็นด้วยล่่ะ!?"

    ผมคิดดีแล้ว ที่เลือกตัวเลือกนี้ "ถ้าผมไม่ทำ ก็คงไม่มีใครทำแล้วล่่ะนะ"

    พอผมพูดจบ ผมก็ได้เห็น น้ำตาของริน  ไหลออกมา....

    ผมก็ตกใจอยู่ แต่ผมก็ไม่เปลี่ยนความคิดที่จะรักษายูด้วยวิธีนี้

    ผมได้ยิ้มให้ริน แล้วบอกว่า 
     
    "ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องนะ"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×