เขียนบันทึกความขอบคุณ - นิยาย เขียนบันทึกความขอบคุณ : Dek-D.com - Writer
×

    เขียนบันทึกความขอบคุณ

    บันทึกความขอบคุณของน้ำค้างจากเรื่อง คลื่นความถี่ของน้ำค้าง,หลงทางอยู่ใน Gap year

    ผู้เข้าชมรวม

    60

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    60

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ส.ค. 67 / 15:44 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ขอบคุณ อะไรดี ขอบคุณเเล้วชีวิตจะดี จริงใช่ไหม ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร น้ำค้างนั่งคิดว่าวันนี้จะขอบคุณอะไร ขอบคุณอย่างเเรกเลยที่ยังหายใจอยู่ จำได้ว่าเคยฟังประโยคของดาราคนนึงบอกว่าถ้าเราเห็นคนอื่นทำบางอย่างเก่งกว่าเรา เราต้องเลิกทำหรอ เเล้วถ้ามีคนหายใจเก่งกว่าเรา เราต้องเลิกหายใจไหม ในใจเราตอนนั้นถ้าฝากคนอื่นทำเเทนได้ เราก็ให้คนอื่นทำไปก็จบ เช่นเราทำอาหารไม่เก่งก็ไปซื้อก็จบ เเต่หลายๆอย่างในชีวิตมีหลายเรื่องที่ฝากคนอื่นทำเเทนให้ไม่ได้ การให้คนอื่นหายใจเเทนเรามันทำไม่ได้ ให้คนอื่นมาใช้ชีวิตเเทนไม่ได้ ดังนั้นเราก็ขอบคุณตนเองด้วยนะ ที่เรายังคงรับผิดชอบชีวิตอยู่  

    ขอบคุณตนเองที่เป็นน้ำค้าง ขอบคุณที่เรากลับมาเห็นค่าในตนเอง ขอบคุณนะที่เป็นตนเอง หลายครั้งฉันชอบเศร้าเสียใจกับประโยค "อายุเท่านี้มีอะไรดีบ้างมีอะไรเป็นของตนเองบ้าง" พอเรามานั่งขอบคุณก็ทำให้เราเห็นว่าจริงๆเรามีครบหมดเเล้ว ฉันขอบคุณที่เกิดมาครบ32 เเละในอายุเท่านี้ยังรักษาสิ่งนี้ไว้ได้ดี ขอบคุณจริงๆ ฉันมีนะ มีดี ฉันมีลมหายใจอยู่เพื่อจะเป็นอะไรก็ได้อีกมากมาย ฉันรู้เเล้วว่าฉันต้องขอบคุณสุขภาพด้วยการหันมารักตนเอง ประโยคของ higher self ที่บอกว่า ผู้ที่มีมากจะได้มากจนเหลือเฟือ ส่วนผู้ที่มีน้อยจะถูกลิปสิ่งเล็กน้อยนั้นไปด้วย key word คือการ ขอบคุณ 

    ไม่ว่าจะอายุเท่าไร ทุกคนมีดีเป็นของตนเองเเค่ต้องตั้งใจมอง หยุดเสือกผู้อื่นว่ามีอะไร ให้ดูว่าเรามีอะไรเเละขอบคุณมัน ที่ให้หยุดเสือกเพราะเริ่มจากเสือกก่อนเเล้วไปอิฉฉาคนอื่น จนกลายเป็นอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่นจนเสียตัวตนของตนเอง  ฉันกลัวนะว่าถ้าฉันไม่เห็นสิ่งดีๆของตนเองเเละไม่ขอบคุณมัน วันหนึ่งมันจะหายไป ฉันไม่อยากให้สุขภาพที่ดีนี้หายไป ขอบคุณนะสุขภาพที่รักฉัน ฉันโชคดีนะ คิดดูใครๆก็ติดโควิทกันเเต่ฉันรอดมาได้เเบบไม่เคยติดมันเลยด้วยซ้ำ ไม่เคยเจ็บหนักถึงขั้นนอนโรงพยาบาล ขอบคุณค่ะ  ขอบคุณอดีตที่ผ่านมาที่ส่งต่อสิ่งต่างให้เรา ขอบคุณทุกทักษะที่ได้เรียนรู้ ในวันนี้ฉันยืนได้อย่างมั่งคงได้ เพราะอดีตพยายามมามากเพื่อเราวันนี้ขอบคุณนะ ฉันเดินได้ด้วยความมั่นใจว่าจะไม่สะดุดหรือถ้ามีก็น้อยมากๆ เเม้จะสะดุดล้ม ฉันก็จะลุกขึ้นมาได้ในทุกครั้ง ขอบคุณนะน้ำค้างที่ทุกครั้งที่ท้อใจเธอยังลุกขึ้นมายิ้มได้ เจ็บก็จะหายไปได้เธอเก่งมาก ใครไม่ชมเราไม่ชอบเรา เราจะไม่หวั่นไหว เราจะยังรักตนเองให้ได้ ไม่มีใครจะมาช่วยเราลุกขึ้นได้ทุกครั้งเราต้องลุกขึ้นเองให้ได้ เราจะเรียนรู้วิธีที่เราจะเจ็บน้อยลง กว่าจะมาถึงวันนี้เราผ่านอะไรมาก็มากเราก็ผ่านมาได้ เราจะผ่านอุปสรรคอะไรต่างได้เช่นกัน ขอบคุณนะ  

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น