คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อย่าเผลอรักผมนะครับ..........3(1%.......)
อย่าเผลอรักผมนะครับ……….3
“หนาว……..”
“………..
“น้ำหนาว…….”
“………”
“ไอ้สัดหนาว!!!!”
“เชี่ยคิม! มึงจะตะโกนทำแป๊ะมึงเหรอพูดเบาๆกูก็ได้ยินสัด” ผมสะดุ้งตกใจกับเสียงตะโกนข้างๆหูของไอ้คิมเพื่อนสนิทผมได้ยินที่มันเรียกแต่ที่ยังนั่งนิ่งไม่ตอบรับเพราะผมไม่อยากจะพูดแค่นั้นผมอยากนั่งเหม่อ ใจลอยไปเรื่อยแบบไม่คิดอะไรเพราะมันทำให้สมองผมโล่งปลอดเรื่องราววุ่นวานทั้งหลายทั้งปวง แต่ไอ้คิมมันไม่เข้าใจผม ทันทีที่ผมมีสติครบถ้วนเรื่องราวชวนอ้วกทั้งหลายทั้งปวงเมื่อสามวันก่อนมันก็วิ่งเข้ามาในสมองผมทันที……….
.
.
.
.
.
.
.
.
“อ่า~~”
เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าตามแรงอารมณ์ของคนที่กำลังขยับโยกตัวบนร่างกายผมบทเพลงแห่งกามอารมณ์ผมเองก็ลุ่มหลงมัวเมากับมันตามวัยของผมแต่………….มันไม่ใช่…….ไม่ใช่สำหรับคืนนี้และกับคนๆนี้………..ไอ้ภาคินทร์ ไอ้สารเลวที่มันกำลังทำระยำกับร่างกายผมอยู่ผมรับรู้ทุกการกระทำแม้ว่าร่างกายผมจะตอบสนองความต้องการทางอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าจากยาที่ผมโดนเข้าไป แต่ใจของผมมันกำลังร่ำร้อง กรีดร้องอย่างเจ็บปวด ทรมาน มันอยากจะขาดใจตายลงตรงนี้ ยิ่งเห็นสีหน้าและแววตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ ความสุขสมของไอ้ภาคินทร์ เสียงครางและแรงกระแทก หนักหน่วงตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมาของมันผมยิ่งอยากจะฆ่ามันให้ตาย ผมกัดลิ้นตัวเองแน่นเพื่อกลั้นเสียงอันหน้ารังเกียจของตัวเองอย่างน้อย มันก็เป็นศักดิ์ศรีสุดท้ายของผม ที่จะไม่มีวันให้มันได้เหยียดหยามผม
“อ่า……หนาว……มึงอ้าปากเดี๋ยวนี้…….อย่ากัดลิ้นตัวเอง”
ผมไม่ทำตามและเบือนหน้าหนีจากมันกำมือจิกผ้าห่มแน่นขึ้นเมื่อมันกระแทกส่วนที่ไม่เล็กนั่นเข้ามาจนผมจุกแน่น
“อึก!!”
“หนาว!!กูบอกว่าอย่ากัดลิ้นตัวเอง……บอกไม่ฟังต้องให้กูใช้กำลังใช่มั้ย”
................................................................................................................................................................
รอร๊อรอหน่อยยยยยยยยย
Nana'zang13
ความคิดเห็น