ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อย่าเผลอรักผมนะครับ![yaoi]

    ลำดับตอนที่ #3 : อย่าเผลอรักผมนะครับ..........2

    • อัปเดตล่าสุด 20 มิ.ย. 57


    อย่าเผลอรักผมนะครับ……….2

    .               

    .

    .

    .

    .

    .

        หลังจากที่ผมโดนไอ้คินทร์ทั้งลากทั้งจูงเข้ามาในผับผมก็ถูกเอามา

    ปล่อยลงข้างน้ำเหนือส่วนอีกฝั่งก็เป็นพี่เจ้าแสบน้องพี่เจ้าสมุทร โต๊ะที่

    พวกเรานั่งเป็นโซน
    VIPบนชั้นสองของผับซึ่งถ้ามองลงไปจะเห็นเวทีที่

    กำลังแสดงอยู่ตอนนี้ ผมไม่ขออธิบายนะครับขอสงวนไว้ให้พี่นทีอธิบาย

    เอง
    555(ป้าแกขี้เกียจพิมพ์ : น้ำหนาว) ผมนั่งเผชิญหน้ากับภาคินทร์

    ข้างๆมันก็ไอ้พูห์กับไอ้คิม ถัดมาอีกก็เป็นพี่มิกซ์ พี่ราพันเซล พี่พันตัน พี่
    มิ่งขวัญ ไอ้เฮนรี่ และสุดท้ายก็พี่เจ้าสมุทร ผมนั่งมองบรรยากาศรวมๆดู
    แล้วไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะไอ้พูห์มันก็ไม่ได้มาจ้องจับผิดผม มัน
    เอาแต่มุ้งมิ้งกับไอ้คิมไม่สนใจโลกภายนอก ส่วนคนอื่นๆก็ถามสารทุกข์
    สุขๆดิบๆของพี่เจ้าแสบ จะมีก็แต่น้ำเหนือที่นั่งเงียบยิ้มบ้างพูดบ้างเป็น
    บางครั้ง จนเวลาผ่านไปเกือบเที่ยงคืนทุกคนเริ่มกรึ่มๆก็ออกไปแดนซ์กัน
    เหลือแค่ผม เหนือ พี่เจ้าสมุทร พี่แสบ ไอ้คินทร์ พี่ราพันเซลที่ดูๆแล้วท่า
    จะเมาหนักเอาการจนพี่มิกซ์ต้องคอยดูอยู่ไม่ห่าง


    “เหนือเดี๋ยวหนาวมานะไปห้องน้ำแป๊บ”ผมบอกกับเหนือก่อนจะลุกไป
    เข้าห้องน้ำแล้วก็ไม่ลืมฝากพี่เจ้าสมุทรดูแลอีกแรง


    “อื้อรีบมานะ”เหนือพูดบอกตาเยิ้มๆส่วนมือก็เกาะแขนผมไม่ยอมปล่อย

    จนผมต้องค่อยๆดึงออกเบาๆแล้วก้มลงจุ้บเหม่งพี่ชายตัวเองไปทีนึงเจ้า
    ตัวยิ้มล่าพอใจทั้งที่กินไปไม่กี่แก้วเองเหนือยังอ้อนขนาดนี้เลยน่าห่วง
    จริงๆ


    “ครับเดี๋ยวหนาวรีบมา”



       ผมเดินเซนิดๆไปทางห้องน้ำชั้นบนรู้สึกว่าจะกินไปหน่อยเดียวเองนะ
    ทำไมมันเหมือนจะมึนๆก็ไม่รู้สงสัยเพราะออกกำลังกายหนักมาก่อนแน่ๆ
    เลยเพลีย ภายในห้องน้ำแทบจะไม่มีคนเลยอย่างนี้ค่อยสะดวกหน่อยขี้
    เกียจรำคาญสายตาช่างสงสัยของคนเวลาผมเข้าห้องน้ำ


    ครืดดดดดด  ครืดดดดดด



     ระหว่างที่ทำธุระส่วนตัวอยู่โทรศัพท์เจ้ากรรมก็สั่นขึ้นมาซะงั้น เล่นเอา
    เยี่ยวหดเลยตรู พอทำธุระเสร็จผมจึงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาดูปรากฏ
    ว่าเป็นเบอร์ของก้อยเด็กที่ผมพึ่งจะทำกิจกรรมใต้ร่มผ้าก่อนมาผับนี่เอง


    “ฮัลโหล”


    [ฮัลโหลหนาว นี่หนาวอยู่ที่ไหนน่ะทำไมไม่ปลุกก้อย หนาวอยู่ที่ผับใช่
    มั้ยก้อยได้ยินเสียงดนตรีนะ
    …]


    “ก้อย อย่าเซ้าซี้เรา เราตกลงกันแล้วว่าไง”


    [แล้วไง? หนาวคิดจะฟันก้อยแล้วทิ้งเหรอไงก้อยไม่ยอมนะ!!]



     ผมพยายามใจเย็นเพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงไม่อยากจะใส่อารมณ์มาก
    มายก่อนที่เราจะมีอะไรกันเราตกลงกันแล้วว่าแค่คุยกันไปก่อนไม่ต้องมี
    สถานะมาเป็นขอบเขตและเรื่องที่เกิดขึ้นฝ่ายนั้นเป็นคนเรียกร้องเองผมก็
    แค่ตอบสนองความต้องการของเธอ


    “จะเอาไง?”ผมลองหยั่งเชิงดูทั้งๆที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว


    [หนาวต้องรับผิดชอบก้อย คบกับก้อยซะ!!]



     หึเป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด ผมเหยียดยิ้มใส่โทรศัพ์ก่อนจะหันหลังพิง
    กับอ่างล้างมือ พอดีกับที่ไอ้คิมเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วมองเชิงถามว่า
    คุยกับใคร ผมยกยิ้มบางๆเมื่อนึกแผนอะไรสนุกๆออกหึๆ ผมรอให้ไอ้คิม
    ทำภาระกิจยิงกระต่ายจนเสร็จระหว่างนั้นก้อยก็ยังพล่ามไปเรื่อย


    “อะไร” ไอ้คิมถามเบาๆเมื่อเห็นผมกวักมือเรียกพร้อมทำท่าทางจุ๊ปาก
    เบาๆให้มัน “มึงแน่ใจนะ”มันถามอย่างไม่แน่ใจเมื่อผมกระซิบบอกแผน
    มัน ผมพยักหน้าเป็นการยืนยันก่อนจะเสือกไสมือถือให้มัน


    [ฮัลโหลหนาวทำไมเงียบไปล่ะมาคุยกันให้รู้เรื่องนะ]


    “มีอะไรกับเมียเรารึก้อย”


    [นั่นใครน่ะ!!แล้วใครเป็นเมียแกไม่ทราบเอามือถือคืนหนาวเดี๋ยวนี้นะ!!]


    “ก็หนาวนั่นแหละเมียเรา แล้วเธอล่ะเป็นอะไรกับเมียเรา”



     ไอ้คิมเริ่มใช้เสียงเรียบๆกดต่ำเหมือนข่มหน่อยๆแต่หน้าตามันตอแหลได้
    โล่สุดๆนี่แหละข้อดีเด็กนิเทศโกหกได้หน้าเนียน เสียงเนียน ผมยังยืน
    แอบขำกับท่าทางมันเลย


    [อย่ามาตอแหลนะไอ้เกย์ ฉันรู้ว่าหนาวไม่ได้เป็นแบบนั้นเพราะฉันเพิ่งจะ
    นอนกับหนาวมาและฉัน
    !เป็น! เมีย! หนาว!]


    “หึๆน่าขำว่ะนี่เธอไม่รู้รึไงว่าหนาวเค้าแค่ประชดผัวเขาแล้วไปเอาชะนีแก้
    เซ็งเฉยๆน่ะ หนาวพึ่งจะบอกผมเองว่าไปซั่มแก้เบื่อมาแล้วอีกอย่างตอน
    นี้ผมกับหนาวก็กำลังจะ อ่า
    ~~~อย่าพึ่งเลียสิครับ”



     ห่ามึง ผมด่าแบบไม่ออกเสียงก่อนจะลากมันเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตู ก็
    มันดันทำเสียงสยิวกิ้วๆขนาดนั้นผมกลัวว่าคนที่จะเข้าห้องน้ำมาเขาจะ
    ตกใจน่ะสิ


    “อืมมม หนาวอ่า ค่อยๆอมนะครับ ซี้ดดดอา อืม แหมหนาวนี้สุดยอด
    จริงๆเลย อืมมมมซี้ดดดด อ่ะอ่าเบาๆก่อนครับเดี๋ยวมันจะแตกก่อนซี้
    ดดดอูยยยย”



     มึงเอารางวัลออสก้าสาขาดาราโรคจิตชายยอดเยี่ยมไปเลยไป ผมยืน
    มองไอ้คิมแสดงอย่างหวาดๆนิดหน่อยมันเก็บกดรึเปล่าวะแม่งแสดงซะกู
    เกือบเคลิ้มถ้าไม่ติดหน้าตาตอแหลๆของมัน ไม่ถึงนาทีครับผมเห็นมัน
    เอามือถือออกห่างหูแทบไม่ทัน


    “วางไปแล้วแม่งด่ากูซะเสียคนเลย”


    “เป็นกูๆก็ด่าห่ามึงเล่นซะกูขนลุก”


    “แค่ขนเองหราอย่างอื่นล่ะ”


    “กวนตีนนะมึง รีบไปได้แล้วเดี๋ยวไอ้พูห์รอนาน”


    “เออๆไปแล้วไม่รู้ป่านนี้ออกไปแรดที่ไหนแล้วงอนกูแล้วชอบไปมั่วคน
    อื่นเดี๋ยวคืนนี้กูจัดหนัก”


    “ตามใจมึงเถอะเมียมึงไม่ใช่เมียกู”


    “อ้ะๆ งอนเค้าเหยอตัวเอง~~~^^


    “กูว่ามึงรีบไปหาเมียมึง ก่อนที่กูจะแจกส้นรองเท้าเข้าปากมึงดีกว่ามั้ย?”



     ผมกอดอกมองมันเซ็งๆทำท่าทางกวนตีนดีจริงนะมึงไม่รู้ไปหลงคบมัน
    เป็นเพื่อนตอนไหนสงสัยตอนนั้นจะเมาไม่งั้นก็ละเมอคบมัน
    แต่ถึงมัน
    จะกวนตีนผมแค่ไหนมันก็ไม่เคยทิ้งผมในยามที่ผมมีปัญหาหรือมีเรื่องให้
    มันช่วยมันก็ช่วยอย่างเต็มที่ไม่เกี่ยงอย่างเรื่องเมื่อตะกี้นี้เป็นตัวอย่าง
    เรื่องรักเพื่อนนี่ที่สองครับส่วนที่หนึ่งนั้นเป็นของเมียมันครับกว่าจะได้คบ
    กันมันสองคนแทบกระอัก(เดี๋ยวค่อยให้มันมาเล่าเอง)


    “กับเพื่อนนี่โหดจั๊งงงง เอ้าเอาไปยัยนั่นคงไม่มายุ่งกับมึงแล้วล่ะมั้ง”


    “อืมขอบใจถ้ายังไม่เลิกก็คงต้องใช้ไม้แข็งว่ะ”


    “ตามใจ แต่ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวกูจะช่วยอีกแรง”


    “อืมมึงรีบไปเถอะเดี๋ยวเมียมึงได้ผัวใหม่ก่อน”


    “ห่ามึง”


    “ฮ่าๆๆ”



     ผมหัวเราะมันก่อนจะหลบให้มันเปิดประตูห้องน้ำออกไปมันก็เดินบ่น
    ของมันไปเรื่อย และไม่พ้นเรื่องให้ผมมีผัวซะจะได้ไม่ต้องยุ่งยากเรื่อง
    ผู้หญิงคิดได้นะมึงหึ ผมก้มมองมือถือในมือก่อนจะเลื่อนไปเบอร์ๆนึงแล้ว
    กดโทรออก
    รออยู่พักนึงก็มีเสียงคนรับสาย


    [ว่าไงครับน้องหนาว]


    “ขอโทษที่โทรมารบกวนตอนดึกๆนะครับ”


    [ไม่เป็นไรๆน้ายังไม่นอนหรอก ไออุ่นก็ยังไม่นอนนะจะคุยด้วยใช่มั้ย]


    “ครับ”



     น้าวินเงียบไปแต่มีเสียงกุกกักและเสียงเรียกใครคนหนึ่งที่ทำให้ผมรู้สึก
    ใจเต้น และเผลอยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเสียงห้ามว่าอย่าวิ่ง


    [โหลๆๆ ป้อจ๋าๆ]   เสียงเจื้อยแจ้วดังรอดมาตามสายยิ่งเรียกรอยยิ้มผม
    ให้กว้างขึ้นอีก


    “ครับๆพ่อจ๋าเองครับ น้องอุ่นทำไมยังไม่นอนล่ะครับดึกแล้วน๊า”


    [น้องอุ่นรอป้อจ๋าบอกฝันดีคิกๆ]


    “ไม่ใช่ว่าดื้อแกล้งน้าวินเหรอครับ”


    [ปล่าวน๊าน้องอุ่นไม่เคยดื้อน๊าน้องอุ่นลูกป้อจ๋าเป็นเด็กดี๊ดี]


    “ถ้าน้องอุ่นเป็นเด็กดีงั้นไปนอนนะครับอย่าดื้อกับน้าวินนะครับรู้มั้ยครับว่า
    น้าวินทำงานเหนื่อย”


    [น้องอุ่นรู้ฮับป๋ม ป้อจ๋าบอกฝันดีก่อน]


    “ครับๆ ฝันดีนะครับคนเก่งของพ่อจ๋า..รักนะครับ”


    [เย้ๆๆๆๆวันนี้ฝันดีอีกแล้วรักป้อจ๋าฮับป๋มจุ้บๆๆ]



     พูดจบเจ้าตัวแสบก็วางสายทันทีคงจะรีบเข้านอนแน่เลยผมนึกภาพตาม
    เด็กผู้ชายตัวเล็กๆวิ่งกระโดดขึ้นเตียงตามด้วยผู้ชายร่างโปร่งบางวิ่งตาม
    ไปหน้าตาตื่นนึกแล้วก็สงสารน้าวินที่ต้องมาดูแลทั้งเด็กแล้วก็ร้าน
    ดอกไม้ของตัวเอง เป็นเพราะผมยังไม่พร้อมเองที่จะสารภาพกับครอบ
    ครัวเรื่องไออุ่น รออีกนิดนะครับพ่อสัญญาว่าจะพาน้องอุ่นไปกราบคุณปู่
    เอง



     ผมยืนเช็คความเรียบร้อยหน้ากระจกซักพักก่อนจะหมุนตัวเตรียมไปที่
    ประตูแต่ก็ต้องหยุดอยู่กับที่เพราะมีสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจขวางทางอยู่
    แล้วมันก็มองมาทางผมด้วยสายตาที่เรียบนิ่งจนผมอ่านอารมณ์มันไม่
    ออกเลยจริงๆ


    “กูเตือนไม่ทันข้ามคืนมึงก็อยากลองของกูแล้วสินะ……..น้ำหนาว”



     


     


     



     


     


     


     


     


    (ภาคินทร์)


     


     


     



     ผมนั่งมองคนตัวเล็กที่กระดกเหล้าไม่พูดไม่จาแต่ถ้าใครเข้ามายุ่งวุ่นวาย
    กับพี่ชายคนสวยเป็นต้ององค์ลงทุกที แต่คนตรงหน้าผมจะรู้ตัวมั้ยนะว่า
    ตัวเองก็มีคนอยากเข้ามาทำความรู้จักขนาดไหน ผมสังเกตเห็นทั้ง
    ผู้หญิงและผู้ชายหลายคนที่พยายามจะเข้ามาทำความรู้จักและสานต่อ
    ความสัมพันธ์กับมันแต่พอเห็นมันอาละวาดคนที่เข้ามายุ่งกับพี่ชายมัน
    แล้วเป็นต้องถอยเพราะมันไม่ไว้หน้าใครจริงๆแต่ผมว่าถึงมันจะไม่ไล่ไอ้
    คนที่นั่งไม่ใกล้ไม่ไกลพี่ชายมันก็นั่งทำหน้าโหดแทบจะกัดคอคนที่เข้า
    มาจีบน้องรหัสตัวเองอยู่แล้ว น่าแปลกที่ไอ้หนาวไม่เคยเอะใจท่าทาง
    ของไอ้เจ้าสมุทรเลยทั่งๆที่มันก็หวงน้ำเหนือไม่ต่างจากมันเลย(ผมขอให้
    ไอ้เจ้าสมุทรมาพูดเองนะครับ)


     


    “โทษนะคะขอนั่งด้วยคนได้มั้ยคะ”



     ผมละสายตาจากน้ำหนาวแล้วหันมาทางต้นเสียงก็เจอกับสาวสวยหุ่น
    เอ็กซ์ในชุดเดรสสั้นรัดรูปสีดำสลับขาวกำลังส่งยิ้มเชิญชวนให้ผมชวน
    เชิญคุณเธอนั่งด้วยกันแต่ยังไม่ทันเอ่ยปากอะไรเธอก็ถือวิสาสะนั่งลงตรง
    ที่พูห์เคยนั่งแล้วจะขอทำปุ๋ยคอกเพื่อ? ตอนนี้เหลือผม น้ำหนาว น้ำ
    เหนือ เจ้าสมุทร ไอ้เซลที่มีไอ้มิกซ์ผัวมันคอยดูแลอยู่เพราะมันเริ่มเมา
    มากแล้วไอ้เซลมันคออ่อนครับลำบากไอ้มิกซ์ที่ไม่ชอบดื่มแต่ต้องมาเฝ้า
    เมียเพราะไอ้เซลมันน่ารักสเปคเกย์รุกและผู้ชายที่เป็นไบแบบผมแต่ผม
    ไม่ชอบมันหรอกครับมันเย็นชาเกินไปเดาอารมณ์มันไม่ออกหรอกว่าคิด
    อะไรอยู่แล้วมันก็ไม่ใช่แนวผมด้วยผมชอบคนแบบ
    ……..น้ำหนาว
    มากกว่าไม่รู้ว่าตั้งแต่ตอนไหนที่สายตาผมคอยจับจ้องมองแต่มัน ตั้งแต่
    ตอนไหนที่ผมเผลอยิ้มและหัวเราะเวลามันทำหน้าเหวี่ยงคนที่เข้ามาจีบ
    มันถ้าเป็นผู้นี่มันยิ้มหว่านเสน่ห์เลยครับแต่ถ้าเป็นผู้ชายถ้าไม่โดนมันต่อย
    ก็โดนมันด่าเสียหมาล่ะครับน้ำหนาวมันเป็นคนที่เรียกความสนใจได้จาก
    ทั้งสี่เพศเลยก็ว่าได้ ชาย หญิง เกย์ กระเทยยังเคยมาจีบมันเลยแต่มัน
    ไม่สนใจใครหรอกขนาดผู้หญิงมันยังไม่คิดจะสนใจเลยคบใครไม่เกิน
    อาทิตย์มันก็สลัดเขาทิ้งแล้ว เจ้าชู้ไม่เข้ากับหน้าหวานๆของมันจริงๆ ผม
    เฝ้ามองมันจนแน่ใจแล้วว่าตัวเองคงจะชอบมันดีไม่ดีผมอาจจะตกหลุม
    รักมันแล้วก็ได้
    …..



     ผมนั่งเหม่อมองน้ำหนาวที่คอยดึงแก้วเหล้าของพี่ชายตัวเองไปดื่มสลับ
    กับแก้วตัวเองโดยไม่สนใจผู้หญิงที่พยายามนั่งเบียดผมอยู่ข้างๆจน
    กระทั่งน้ำหนาวลุกไปเข้าห้องน้ำผมพยายามจะตามไปแต่ก็โดนดึงให้นั่ง
    อยู่เพราะมิ้น(มั้ง)กว่าจะสลัดได้ก็ผ่านไปซักพักผมถึงได้ตามน้ำหนาวไป
    แต่ผมต้องชะงักเมื่อเห็นไอ้คิมเดินเข้าห้องน้ำตามไปติดๆ ผมแอบมอง
    เข้าไปในห้องน้ำไม่มีใครนอกจากมันสองคนน้ำหนาวกำลังคุยโทรศัพท์
    ส่วนไอ้คิมเดินไปทำธุระมันผมแอบดูอยู่ซักพักเหมือนมันคุยอะไรกัน
    บางอย่างที่ผมไม่ได้ยินเพราะเสียงเพลงที่ดังด้านนอกมันกลบเสียงสอง
    คนนั้นจนหมดก่อนน้ำหนาวจะยื่นมือถือของมันให้ไอ้คิมเป็นคนคุยก่อนที่
    ไอ้คิมจะโดนลากเข้าห้องน้ำไปผมรีบตามเข้าไปห้องข้างๆนี่นะที่บอกว่า
    ไม่มีอะไรกันแล้วทำไมต้องทำอะไรลับๆล่อๆกันด้วย
    ! แล้วมันก็เข้ามาล่อ
    กันจริงๆผมได้แต่ยืนกัดฟันกรอดกำหมัดแน่นฟังเสียงครางแผ่วของไอ้
    คิมสองคนนั้นมีอะไรกันจริงๆสินะทั้งๆที่ผมให้โอกาสไอ้คิมคบกับพูห์มัน
    สาบานกับผมแล้วว่ามันจะรักและดูแลน้องผมจะไม่ทำให้เสียใจหึๆ ผมจะ
    ไม่ยุ่งเรื่องระหว่างไอ้คิมกับน้องให้มันจัดการกันเองส่วนไอ้คนที่ปฏิเสธ
    ผมเสียงแข็งว่าไม่ได้มีอะไรกันแค่เพื่อนและไม่ได้มีรสนิยมแบบนี้คนที่
    โกหกหน้าตายและชอบเป็นมือที่สามแบบมันผมจะเป็นคนลากมันมาลง
    โทษตามแบบของผมเอง



     ผมรอจนกระทั่งเสียงเงียบไปแต่มันยังไม่ยอมออกมาจากห้องน้ำจนผ่าน
    ไปซักพักก็มีเสียงเปิดประตูออกไปผมแง้มประตูออกไปดูเห็นหลังของ
    ไอ้คิมไวๆส่วนน้ำหนาวยังคงอยู่ในห้องน้ำเหมือนกำลังคุยโทรศัพท์กับ
    ใครบางคนอยู่


    ……ฝันดี………………..รักนะ….



     ผมพยายามจะฟังแต่ไม่ประติดประต่อเท่าไหร่แต่พอจะจับใจความได้ว่า
    มันบอกรักใครอีกคนหลังจากมีเซ็กซ์กับอีกคนหึ ผมหลงรักคนแบบนี้ไป
    ได้ยังไงนะแต่ต่อให้มันจะเป็นยังไงต่อจากนี้ไปมันคงไม่มีโอกาสไปร่าน
    ใส่ใครอีกเพราะมันจะต้องเป็นของผมคนเดียว
    !!!



     ผมยืนมองน้ำหนาวยืนสำรวจตัวเองอย่างใจเย็นรอให้มันหันมาเจอผัวมัน
    ในอนาคตและไม่นานมันก็หันมามองผมงงๆผมมองมันนิ่งๆจนคิ้วมันเริ่ม
    ขมวด


    “กูเตือนไม่ทันข้ามคืนมึงก็อยากลองของกูแล้วสินะ……..น้ำหนาว”


    “อะไรของมึง?”


    “หึๆอยากเปลี่ยนจากคนมีเจ้าของแล้วมาเป็นคนโสดแบบกูบ้างมั้ย?มัน
    อาจจะไม่ตื่นเต้นแต่เร้าใจกว่าแน่กูรับรอง”ผมเดินเข้าไปหามันช้าๆมันไม่
    ขยับหนียืนเผชิญหน้ากับผมอย่างไม่เกรงกลัวหึๆแต่คงจะเมื่อยคอน่าดู
    เพราะหนาวมันตัวเล็กกว่าผมมากสูงซัก
    170นิดๆมั้งแถมตัวยังบางอีกไม่รู้
    มันกินอะไรบ้างรึปล่าว


    “กูว่ามึงท่าจะเพี้ยนว่ะรึเมาแม่งพูดเหี้ยอะไร กูว่ากูเคยบอกมึงแล้วนะว่ากู
    ไม่ชอบผู้ชายแล้วต่อให้กูชอบกูก็ไม่เอามึง
    !!” มันตะโกนใส่เสียงดังก่อน
    ที่จะผลักผมออกแล้วเดินไปทางประตู


    “หึๆ ไม่เอากูแต่เอากับไอ้คิมสินะ..น้ำหนาว”


    กึก….



     ได้ผล มันค่อยๆหันทางผมแต่แทนที่มันจะตกใจกลับทำหน้างงใส่ผมซะ
    งั้นโกหกหน้าตายสินะสมกับที่เรียนนิเทศจริงๆ


    “หมายความว่าไง?”


    “ก็ตามที่พูด”


    “กูว่ามึงพูดมาให้เคลียร์เหอะภาคินทร์”


    “หึมึงก็รู้อยู่แก่ใจน้ำหนาวอย่าแกล้งทำเป็นว่าไม่ได้เกิดอะไรทั้งๆที่มันมี
    อะไรมากกว่านั้น”



     พูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำและเดินลงไปชั้นล่างเดินไปฝั่ง
    เคาน์เตอร์ตรงเข้าไปหาไอ้พันตันที่นั่งมองไปข้างบนด้วยสายตาที่เจ็บ
    ปวดผมมองตามสายตามันขึ้นไปก็เห็นภาพไอ้มิกซ์กับไอ้เซลจูบกันอย่าง
    ดูดดื่มเฮ้อเพราะความไม่กล้าของมันแท้ๆผมเดินเข้าไปตบไหล่มันเบาๆ
    อย่างให้กำลังใจมันหันมามองก่อนยิ้มเฝื่อนๆให้ผม


    “กูเจ็บว่ะ”มันบอกแล้วกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมด


    “อืม กูเข้าใจ” เพราะกูก็พึ่งไปเจอมาอันหลังนี่ผมคิดในใจ


    “มึงมีไรรึปล่าวไม่นั่งเฝ้าน้องหนาวรึไง?”



     มันรู้ครับว่าผมรู้สึกยังไงกับน้ำหนาวเหมือนกับที่ผมรู้ว่ามันคิดอะไรกับไอ้
    เซล


    “กูว่ามันถึงเวลาแล้วว่ะ มึงเอามาใช่มั้ย?”


    “หมายความว่ามึงจะใช้……” มันมองสบตากับผมนิ่งๆก่อนจะพยักหน้า
    เข้าใจแล้วหยิบบางสิ่งบางอย่างส่งให้ผมบางอย่างที่อาจจะเปลี่ยนความ
    สัมพันธ์ระหว่างผมกับน้ำหนาวให้ดีขึ้นหรือ
    ..อาจแย่ลงกว่าเดิมเป็นร้อย
    เท่าแต่ผมขอเสี่ยงใช้มันดีกว่าเพื่อยึดเอาน้ำหนาวไว้เป็นของผมคนเดียว


    “กูขอเสี่ยง”


    “โชคดีเพื่อน ขอให้มึงสมหวัง” มันบอกผมเศร้าๆแล้วกลับไปกินน้ำเมา
    ต่อผมตบไหล่มันเบาๆเพื่อให้กำลังใจอีกครั้งก่อนจะเดินออกมา ผมจะไม่
    รอให้เรื่องของผมเป็นเหมือนไอ้พันตันแน่


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .



     


     


     


    (น้ำหนาว)

     

     
      ผมได้แต่ยืนงงกับคำพูดของไอ้ภาคินทร์ที่พูดทิ้งท้ายก่อนเดินออกไป
    มันหมายความว่ายังไง?ไอ้นี่ท่าจะเมาหนัก ผมส่ายหัวปัดคำพูดของมัน
    ออกไปก่อนจะเดินกลับมาที่โต๊ะซึ่งตอนนี้น้ำเหนือกลายเป็นไอ้ขี้เมาไป
    เรียบร้อยแล้วเมาหัวชนกันกับพี่แสบส่วนแขนก็กอดคอกันปากพร่ำเพลง
    เราและนายของพี่เสก โลโซที่หาจังหวะความไพเราะไม่เจอผมนั่งลงที่
    เดิมก่อนจะกวาดตามองรอบโต๊ะเจอพี่มิกซ์กับพี่ราพันเซลกำลังนัวเนีย
    กันอยู่อันนี้ผมไม่ตกใจเพราะรู้ว่าพี่ๆเขาเป็นแฟนกัน แต่สาวสวยหุ่นเอ็กซ์
    ที่นั่งนุ่งน้อยห่มน้อยแทนที่ไอ้พูห์นี่สิเป็นใคร ผมเห็นเธอมองเหยียดๆไป
    ทางพี่ราพันเซล แล้วหันมาส่งยิ้มหวานหยดผ่านผมไปทางพี่เจ้าสมุทร
    แต่พี่เจ้าสมุทรไม่ได้มองตอบเธอซักนิด เล่นเอาเธอเสียหน้าก่อนเปลี่ยน
    เป้าหมายมาทางผม หึแต่เสียใจถึงเธอจะตรงสเป็คผมมาก
    แต่ผมไม่ใช่ตัวเลือกของใคร


     


     


     



     ผมเหยียดริมฝีปากนิดๆก่อนจะมองเมินเธอไปข้างหลังเมื่อเห็นไอ้คนเมา
    ที่พูดอะไรไม่รู้เรื่องก่อนหน้านี้เดินหน้านิ่งเข้ามานั่งที่เดิมข้างๆผู้หญิงคน
    นั้น


     


    “กลับมาแล้วเหรอคะหายไปไหนมาตั้งนานน่ะมิ้นเหงานะรู้มั้ย”


    “โทษทีผมไปเข้าห้องน้ำน่ะ”



     ถึงจะตอบคำถามของสาวสวยแต่สายตานิ่งเรียบนั้นกลับจ้องมองมาที่
    ผมไม่วางตา


    “ขอโทษนะครับ”



     ผมหันไปตามเสียงก็เจอบริกรของร้านยื่นแก้วเหล้าเพียวๆมาให้ผมมอง
    งงๆก่อนจะถามว่าของผมเหรอเขาพยักหน้าเบาๆแล้วบอกว่าสาวโต๊ะด้าน
    ล่างสั่งมาให้พร้อมกับเบอร์โทรแนบมาด้วย ผมรับแก้วเหล้ามายิ้มๆก่อน
    กระดกจนหมดพร้อมกับหยิบกระดาษเบอร์โทรขึ้นมาดู
    …..อื้อหือ!! เชอร์รี่
    …..ตัวจริงจะน่ากินเหมือนชื่อรึปล่าวนะ ผมเก็บกระดาษเข้ากระเป๋าเสื้อ
    ไว้ว่างๆผมค่อยโทรไปเกณฑ์เข้าฮาเร็มหึๆ



     นั่งไปได้ซักพักผมก็เพิ่งจะนึกได้คนสำคัญอีกคน……..ไอ้ซน!!


    “พี่เจ้าแล้วไอ้ซนมันไม่มาเหรอ?” ผมหันไปถามพี่เจ้าสมุทรครั้นจะให้
    ถามพี่แสบรายนั้นสลบไปพร้อมเหนือแล้วล่ะครับ


    “หึ..มันบอกงานฉลองของลูกเมียหลวงมันไม่มาหรอกเพราะมันเป็นลูก
    เมียน้อยตอนนี้คงไปฟันหนุ่มๆในสต๊อกอยู่ที่ไหนซักที่ล่ะมั้ง”


    “เหอะไอ้บ้ามันยังไม่เลิกเล่นอีกเหรอ….” ผมยิ้มส่ายหัวเอือมระอากับไอ้
    เพื่อนปัญญาอ่อนส่วนพี่เจ้าก็ยกยิ้มบางๆก่อนหันกลับไปดูน้องชายกับ
    น้องรหัสที่นั่งหัวชนกันอยู่ อันทีจริงไอ้ห่า
    'เจ้าซน'มันไม่ใช่ลูกเมียน้อย
    แบบที่มันมโนหรอกมันมันเป็นน้องชายคนที่สองของพี่เจ้าสมุทรครอบ
    ครัวพี่เขามีกันอยู่สี่พี่น้อง พี่เจ้าสมุทร พี่เจ้าแสบ ไอ้เจ้าซน คนสุดท้ายก็
    เจ้าฟ้า ที่มันชอบบ่นว่าเป็นลูกเมียน้อยมันก็แค่น้อยใจที่พ่อมันซื้อรถคัน
    ใหม่ให้พี่เจ้าเพราะพี่ค้าฟาดเกรด
    Aได้หลายตัวส่วนมันหึๆได้แต่หมาแมว
    มาเลี้ยงแถมมีเรื่องไม่เว้นแต่ละวันแต่เสือกอยากได้รถราคาหลายล้านมา
    ขับอวดเด็กๆในสังกัดมันเลยโดนสวดมายับ แถมโดนตัดค่าขนมอีกครึ่ง
    หนึ่งในแต่ละเดือนอีกมันเลยนอยด์หนัก อ้อไอ้ซนมันเป็นเพื่อนสนิทอีก
    คนของผมครับรู้จักมันก็ตอนม
    .ต้นแต่มาสนิทจริงๆตอนม.ปลายเพราะมัน
    ย้ายห้องมามันซนสมชื่อมันครับทั้งซนทั้งห่ามทั้งหื่นหึๆก็มันเจ้าชู้นี่นา


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .



     นั่งไปได้ซักพักผมก็เริ่มรู้สึกอะไรบางอย่างแต่พยายามเก็บอาการไว้
    เพราะตอนนี้ทุกคนกำลังจะกลับบ้านกันพี่แสบลากน้ำเหนือกลับไปค้าง
    ด้วยและเป็นครั้งแรกที่ผมยอมปล่อยให้เหนือไปค้างที่อื่น ไอ้คิมมองผม
    อย่างสงสัยแต่ไม่พูดอะไรรึอาจพูดไม่ได้เพราะเมียมันจ้องอยู่ ผมฝาก
    เหนือกับพี่เจ้าแล้วก็รีบเดินหลบมาที่รถโดยไม่ได้บอกลาใครอีก เพราะ
    ผมเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว
    ……ร่างกายผมมันร้อนผ่าวไปหมดและตรง
    นั้น
    …..มันเริ่มตื่นตัวแล้ว……ผมรู้จักดีว่าอาการนี้มันคืออะไร….ผม! โดน!
    ยา
    !......


    “อึก!!” ยังไม่ทันได้เปิดประตูผมก็ต้องทรุดตัวหมดแรงลงนั่งพิงรถมัน อึด
    อัดทรมานอยากที่จะปลดปล่อยผมพยายามเอื้อมมือไปเปิดประตูหลัง
    จากปลดล็อคเรียบร้อยแล้ว


    กึก!!


    เสียงฝีเท้าที่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าผม เรียกความสนใจให้เงยหน้าขึ้นมอง
    และสบเข้ากับนัยย์ตาสีเข้มที่มองผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกมันดู
    เจ้าเล่ห์ ก็ไม่ใช่ มันดูกรุ้มกริ่มมากกว่า รึผมคิดไปเอง เพราะสมองผม
    ตอนนี้มันเริ่มเบลอๆไปบางส่วนแล้ว แถมตรงนั้นมันก็ตื่นตัวเต็มที่พร้อม
    รบแต่ไม่พร้อมมีเรื่องกับไอ้
    'ภาคินทร์'แน่ผมต้องการปลดปล่อย


    “ทรมานมากสินะ น้ำหนาว อยากปลดปล่อยมั้ยล่ะ”


    “มะ..หมายความว่าไง?”ผมมองมันงงๆที่มันพูดเหมือนมันรู้ว่าผมเป็น
    อะไร


    “หึ…..เดี๋ยวก็รู้ มานี่!!!



     มันก้มลงมากระชากผมเข้าไปชิดหน้าอก เพียงแค่สัมผัสที่แขนและลม
    หายใจร้อนๆที่เป่ารดใบหน้าผมก็สามารถทำให้อารมณ์และความต้องการ
    ของผมพุ่งสูงปรี๊ดจนเผลอครางออกมาเบาๆ


    “อ่า~

    “หึ อยากมากใช่มั้ยครับคุณน้ำหนาวแต่น่าเสียดายที่เพื่อนคุณกลับบ้าน

    ไปแล้ว
    …..เอ๊แล้วใครจะช่วยคุณรีดน้ำล่ะทีนี้หึๆ”


    “มะ..มึงอึก!



     ผมอยากจะพ่นคำด่าใส่มันจริงๆแต่เสียงมันคงออกมาเป็นอย่างอื่น
    มากกว่าผมเลยได้แต่สกัดกลั้นเสียงเอาไว้ในใจเก็บไว้ด่ารวบยอดวันหลัง ร่างกายผมเริ่มร้อนผ่าวขึ้นเรื่อยๆความต้องการของร่างกายเริ่มพุ่งขึ้นสูง
    เสียงหอบหายใจหนักๆของผมเรียกรอยยิ้มเยาะจากริมฝีปากน่า
    …..
    สัมผัสนั่นริมฝีปากสวยบางสีชมพูเข้มหยักสวยเข้ารูป…….เฮ้ยย!!!!สติๆ
    จงมาไม่ๆๆๆ ผมพยายามสะบัดหัวไล่ความคิดน่าทุเรศนั่นออกจากสมอง
    มันต้องเป็นผลพวงมาจากยาที่อยู่ในร่างกายผมแน่ๆที่ทำให้คิดอย่างนั้น


    “อ่า…..ผมนึกออกแล้ววันนี้ผมว่างนี่นาหึๆ” ไอ้คินทร์มันทำหน้าเจ้าเล่ห์
    ก่อนที่สายตามันจะเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวรอยยิ้มเหยียดบนใบหน้าที่หล่อ
    เหลาดั่งเทพเจ้ากรีกกลับกลายเป็นใบหน้าหล่อร้ายอย่างซาตานขึ้นมา
    ทันที “งั้น
    …..วันนี้กูจะเป็นคนรีดน้ำให้มึงหายอยากเองนะครับน้ำหนาว!!


    “มะ ไม่ ปล่อยกู!!!” ผมสะบัดตัวออกจากไอ้บ้าคินทร์พยายามจะเปิด
    ประตูรถแต่กลับโดนมันผลักแนบหน้ากับประตูและมันก็ตามเข้ามา
    ประชิดด้านหลังรวบข้อมือของผมกดลงกับหลังคารถด้วยมือมันเพียง
    ข้างเดียวแต่กลับล็อคแน่นจนเจ็บร้าวไปทั้งข้อมือ “ไอ้เชี่ยปล่อยกู
    !!!


    “ไว้กูเอา!!มึงเสร็จเมื่อไหร่แล้วกูจะปล่อยน่ะหึหึ”


    “ไอ้ มึง อึก! อ๊า อย่าจับนะ!อึก อื้ออออ อ๊ะ!!


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .


    .



     


     





     

     

     

     TBC.

     

          

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×