คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อย่าเผลอรักผมนะครับ..........1
อย่าเผลอรักผมนะครับ……….1
.
.
.
.
.
.
“อ๊ะๆ บะ เบาอื้ออออ หนาวอ๊า! อื้มม มะไม่ไหวแล้วก้อย ไม่ไหวแล้วอ๊า!!!!!”
เสียงกรีดร้องด้วยความสุขสมของหญิงสาวสวย สุดเซ็กซี่ ใต้ร่างมันไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มผู้คุมเกมรู้สึกเต็มอิ่มเลยซักนิดใบหน้าสวยไม่แพ้ผู้หญิงที่อ่อนระทวยใต้ร่างเหยียดยิ้มเยาะเย้ยก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเอง
(น้ำหนาว)
น่าเบื่อชะมัดผมนึกว่าเธอจะได้ยากกว่านี้นะเนี่ยเซ็งชะมัดยาด ผมรีบล้างสบู่ออกจากตัวเดินออกจากห้องน้ำทั้งๆที่ไม่ได้ใส่อะไรเลยซักชิ้นเหลือบมองไปที่เตียงของโรงแรมร่างเปลือยเปล่าของก้อย(มั้ง?)นอนหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอหึ ผมหันมาสนใจเสื้อผ้าตัวเองที่ถอดเหวี่ยงกระจัดกระจายไปทั่วพื้นห้องขึ้นมาสวมใส่ให้เรียบร้อยก่อนจะวางเงินไว้ปึกนึงแล้วออกจากห้องมา
ครืดดดดดดด ครืดดดดด
แรงสั่นของโทรศัพท์ในกางเกงสั่นขึ้นก่อนที่ผมจะก้าวขาขึ้นรถผมล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาดูเป็นเบอร์แปลกแฮะ
“ฮัลโหล น้ำหนาวพูดครับ”
“หนาว นี่เหนือพูดนะตอนนี้หนาวอยู่ไหนน่ะ”
“กำลังจะไปรับเหนือที่คณะไง แล้วนี่เอาเบอร์ใครโทรมา โทรศัพท์เหนืออยู่ไหน แล้วตอนนี้เหนืออยู่ที่ไหนกับใคร…”
“ใจเย็นๆหนาวให้เหนือตอบคำถามก่อนได้มั้ย เหนือเอาโทรศัพท์ของแสบโทรมา จำเจ้าแสบได้มั้ย?”
“อืมได้”
“นั่นแหละพอดีมันกลับมาจากอังกฤษเลยชวนไปดื่มน่ะ ส่วนโทรศัพท์เหนือแบตฯมันหมดแฮะๆหนาวไม่ต้องไปที่คณะแล้วนะมาหาเหนือที่ผับพี่นทีเลยเหนือกับแสบรออยู่ที่นี่แล้ว”
“อืมเดี๋ยวเหนือตามไป แล้วมีใครไปบ้าง”
“เอ่อ ก็มีพวกเพื่อนๆพี่เจ้าสมุทร แล้วก็เอ่อ พี่ภาคินทร์ กับ น้องพูห์ น่ะ”
“ไอ้พูห์ด้วยเหรอ เฮ้ออแล้วไอ้คิมอยู่ด้วย?”
“อืมกำลังง้อกันอยู่เลย”
“เฮ้อหนาวกลัวเกิดเรื่องน่ะสิไอ้คิมก็แม่งชอบนักแหละเวลาเมียหึง”
“งั้นหนาวก็มาเคลียร์วันนี้เลยสิน้องพูห์จะได้เลิกเข้าใจผิดซักที ส่วนคิมคงต้องโดนเอาเอาคืน”
“น่าสนุกแฮะงั้นเดี๋ยวอีกซักครึ่งชั่วโมงหนาวคงไปถึงบอกพี่นทีออกมารับด้วยนะครับ”
“อืมเดี๋ยวเหนือบอกให้ งั้นแค่นี้นะบาย”
“บายครับ”
ไม่แปลกที่ผมจะพูดเพราะกับเหนือและถึงแม้ว่าเหนือจะเป็นพี่ชายผม ผมก็ไม่เคยเรียกเหนือว่าพี่เพราะเราอายุห่างกันแค่ปีเดียวเองได้แต่เรียกแทนชื่อกันไปมา
ระหว่างที่ผมขับรถมุ่งหน้าไปผับก็มาทำความรู้จักกับผมคร่าวๆก่อนนะครับ ผมน้ำหนาวครับนิสิตปีหนึ่งคณะนิเทศศาสตร์ ของมหาวิทยาลัย St.Zerina มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังติดอันดับของประเทศที่มีเนื้อที่กว้างมากกกกกเพราะต้องแบ่งออกเป็นหลายแผนก แผนก ม.ต้น ,ม.ปลาย และระดับมหาลัย กลับมาเข้าเรื่องผมดีกว่าผมเป็นลูกชายคนสุดท้องของ คุณ นนท์ เจ้าของโรงเรียนสอนพิเศษและหุ้นส่วนใหญ่ของมหาลัยนี้ผมไม่ได้อยากจะอวดรวยหรอกแค่บอกเผื่อๆไว้คนส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้หรอกว่าพ่อถือหุ้นที่นี่70%เหอะๆๆตาแก่ลามกนั่นกลัวว่าผมกับเหนือจะโดนหาว่าเป็นเด็กเส้นใช้เส้นสายเข้าเรียนที่นี่ เรื่องราวของผมไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกครับลอยชายไปวันๆแต่การเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีครับถึงจะรักสนุกแต่ไม่ทิ้งเกรด ผมมีฉายาด้วยนะเหนือบอกว่าผมน่ะดังไปทั่วมอ แล้วด้วยฉายาคลาสโนว่าหน้าหวาน เอิ่มผมยอมรับว่าเจ้าชู้นะแต่ว่าไอ้หน้าหวานนี่ขอเหอะอย่าตอกย้ำให้ช้ำใจ ตั้งแต่เด็กแล้วที่ผมกับเหนือโดนเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง ทำไงได้ก็ได้แม่มาเยอะนี่ยิ่งเหนือนะยิ่งแล้วใหญ่หน้าสวยมากเหมือนแม่มาก ผมถึงต้องคอยตามคุมตามดูแลตลอดเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมเก่งในเรื่องตีต่อย ส่วนเหนือก็เย็บปักถักร้อยไปตามระเบียบ
ผมเลี้ยวรถเข้าจอดที่ na.T ผับที่ๆผมจอดประจำทุกครั้งที่มาเพราะเจ้าของผับเขาล็อกไว้ให้แฮ่ๆใช้เส้นนี้ดนึงเพราะพี่นทีเจ้าของผับนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องผมเองคือเอาง่ายๆแม่พี่เค้าเป็นพี่สาวพ่อผมนั่นเองไม่งงเนาะ ผับนี้พี่นทีเอาเงินที่แกเก็บมาตั้งแต่เรียนม.ต้นจนเรียนจบมหาลัยมาสร้างโดยร่วมหุ้นกับพี่สายชลฝาแฝดพี่เค้านั่นแหละแต่หน้าตาไม่เหมือนแฝดกันเลยสักนิดไม่รู้ว่าคุณหญิงทำท่าไหนเหอะๆๆๆพูดถึงพี่นทีไหนว่าจะออกมารับไงทำไมยังไม่ออกมาอีกล่ะเนี่ย ผมนั่งมองทางเข้าก่อนลงมายืนพิงประตูรถรอ แปลกใจล่ะสิว่าทำไมผมไม่เข้าไปเลย มันเป็นเรื่องปกติครับเพราะเวลาผมมาที่ผับแล้วเข้าไปคนเดียวมักจะเกิดเรื่องตามมาเสมอเลยน่ะสิผมไม่ชอบให้ใครมาแซวผมว่าน่ารัก สวย มันจะทำให้ผมองค์ลงถ้ามากับเพื่อนพวกมันยังพอช่วยกันห้ามได้ เรื่องไม่เกิดแต่วันนี้ผมมาคนเดียวหึๆเสียวว่าจะเกิดเรื่อง
ตึก ตึก (จิ้นว่าเป็นเสียงเดินนะ)
เสียงฝีเท้าเดินมาหยุดตรงหน้าผมที่ยืนอยู่กำลังจะล้วงบุหรี่มาเผาปอดซะหน่อยเก็บแทบไม่ทันพี่นทีไม่ชอบให้ผมสูบเท่าไหร่เพราะกลัวว่าปอดผมจะดำอกจะฟูมีรูเพิ่มที่คอแกห่วง ผมยัดเก็บเข้ากระเป๋าก่อนจะเงยหน้าพร้อมรอยยิ้มกว้าง…….ที่หุบแทบไม่ทันอีกครั้งเพราะไอ้คนตรงหน้านี้ไม่ใช่พี่ผม
“ไอ้ภาคินทร์”
“เออกูเอง น้ำเหนือให้กูมารับมึงเข้าข้างใน”
พูดจบมันก็เดินนำผมไม่รอเลยครับไอ้ภาคินทร์มันเป็นรุ่นพี่ผมเองครับแต่อยูคนละคณะเรียนวิดวะปี3มันเป็นเพื่อนสนิทพี่เจ้าสมุทรครับแล้วมันก็อเป็นพี่ไอ้พูห์ด้วยผมสนิทกับพวอกพี่ๆกลุ่มนี้ที่สุดครับเพราะเหนือเป็นน้องรหัสของพี่เจ้าสมุทรและเพื่อนซี้พี่แสบน้องพี่เจ้าสมุทรอีกผมเลยสนิทด้วยเพราะต้องตามคุมเหนือบ่อยๆเวลาว่างแต่ถ้ายุ่งจริงๆก็วานพี่เจ้าช่วยดูอีกแรง กลุ่มพี่แกมีทั้งหมดหกคนครับ มีพี่เจ้า พี่มิกซ์ พี่พันตัน พี่ราพันเซล พี่มิ่งขวัญสาวหวานคนเดียวในกลุ่ม และคนสุดท้ายไอ้ที่เดินนำหน้าผมคนนี้นี่แหละครับไอ้ภาคินทร์ ที่ผมเรียกมันว่าไอ้เพราะพึ่งมีเรื่องกันมาเรื่องของน้องมันนั่นแหละมาหาว่าผมเป็นกิ้กกับไอ้คิมเพื่อนสนิทผมแต่ผัวน้องมันไอ้ห่าคิมนี่ก็ชอบอกชอบใจที่เมียหึงไม่ยอมแก้ข่าวแม่งความซวยก็มาเยือนผมสิครับ มันก็ไม่ได้มาว่าอะไรผมหรอกแต่ชอบมองผมแปลกๆไม่รู้น้องมันฟ้องอะไร ชอบพูดประมานว่าคนเค้ามีเจ้าของแล้วจะยุ่งทำไมคนไม่มีใครรอมึงเยอะแยะแบบนี้ผมก็ปรี้ดสิครับพอบอกว่าไม่มีอะไรก็หาว่าแก้ตัวแม่งรับรางวัลพี่ดีเด่นไปเหอะมึงไอ้พูห์มันไม่มาเองหรอกครับแต่ให้พี่มันมาแทน
“มองกูทำไม ชอบกูไง?” ดูมันพูดครับผมเกือบเบรกไม่ทันเพราะจู่ๆมันก็หยุดหน้าบันไดทางเข้าเฉยเลย แล้วที่กูมองมึงน่ะกูนินทาโว้ยยห่าคั่วมึง(ภาษาบ้านเกิดเจ๊เอง)
“_วยมึงน่ะสิ”
“อ้าวมอง_วยกูเหรอโรคจิตนะมึง”มันไม่พูดอย่างเดียวแต่ยกยิ้มล้อเรียนผมด้วยกวนตีนอิ๋บอ๋าย “จะรีบไปไหนล่ะมาคุยกันก่อนกูมีเรื่องจะคุยกับมึง รึมึงจะรีบไปหาไอ้คิม”มันคว้าแขนผมไว้ก่อนที่ผมจะเดินเลี่ยงมันเข้าไปข้างในแล้วลากผมไปอีกทางซึ่งเป็นด้านข้างของผับที่ไร้ผู้คน ผมพยายามจะสะบัดแขนออกจากมือมันแต่ก็ไม่สำเร็จแม่งมือหรือตีนตุ๊กแกวะ
“ปล่อยได้แล้วมีอะไรจะพูดก็พูดมาเหนือรอกูอยู่”ผมพูดบอกแต่มันม่ทำตามหรอกครับมันฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง มันมองผมด้วยสายตาที่นิ่งเรียบจนน่าขนลุกมันเป็นคนตาดุครับแต่โคตรเข้ากับหน้าหล่อๆของมันเลย(ไม่อยากจะยอมรับว่ามันหล่อเท่าไหร่หรอก)
“พี่รอหรือว่าอยากรีบเข้าไปหาไอ้คิมกันแน่ครับคุณน้ำหนาว”
“มึงอย่ามาพูดประชดกู กูบอกแล้วว่ากูกับไอ้คิมเป็นเพื่อนกันแล้วกูก็ไม่มีรสนิยมแบบนั้น”
ผมบอกตรงๆมันชักสีหน้านิดนึงก่อนจะกลับมาราบเรียบตามเดิม มันเงียบเหมือนใช้ความคิดอยู่พักนึงผมก็มองแบบเมื่อไหร่มึงจะคิดเสร็จวะ แต่ผมยังคิดไม่ทันจบมันก็ผลักผมเข้ากำแพงก่อนจะคร่อมผมไว้ตาก็จ้องเหมือนจะจับผิดอะไรซักอย่างผมก็จ้องตอบสิครับ
“ให้จริงอย่างที่พูดเพราะถ้ากูรู้ว่ามึงกับไอ้คิมเกินเลยกันกูเอามึงแน่ ถ้าน้องกูเจ็บมึงเจ็บกว่าจำไว้!!”
ผมคิดไปเองรึเปล่าว่าประโยคแม่งแปลกๆว่ะช่างเหอะผมคงคิดมากไปเพราะมันก็ดูท่าทางเฉยๆกับคำพูดมันแต่ตามันวิบวับๆชอบกล
“เออ!!”ผมตอบเต็มๆหน้ามันเลยครับก่อนจะสะบัดมือแล้วเดินออกมาแต่มันก็ตามมาจับข้อมือผมแล้วกระชาก ลาก ดึง เข้าผับไปแบบมึนๆส่วนผมก็ งงๆๆเออจะทำไรก็ทำตามใจมึงเลย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“กูกลัวมึงไปกัดแขกโต๊ะอื่น”
“กูไม่ใช่โคอาล่า”
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ชี้แจงนี๊ดดดดดดดดดดดดนุง
คือแบบว่าเค้ามิได้เรียนมหาลัยอ่ะเนอะเลยตั้งมหาลัยในอุดมคติขึ้นมาเองเอาง่ายๆคือมั่วพ่ะย่ะค่ะ
อย่าว่ากันนะเพราะระบบมหาลัยเขามืดตึ้บ(เจ๊เรียนมสธ.อ่านแล้วสอบอย่างเดียวคึคึ : หนาว)อย่างงี้เค้าเลยMakeเองจัดระบบเองฟินเองเริ่ดคร้า(บ้า)
ปล.ผิดพลาดตรงไหนจวกเลยจ้า
ข้อแนะนำ
เหมือนเดิมโดนๆเอ้ย!!ทีค่อยมาจิ้มเด้อค่า
By
Nana_zang13
ความคิดเห็น