คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : in tro..........
In tro….
เกรด 10
ผลั๊วะ!!! เสียงของหมัดที่กระทบแก้มดังสนั่นไปทั่วด้านหลังอาคารเรียนของแผนกมัธยมปลายเซนต์เซรินา เจ้าของหมัดคือเด็กหนุ่มร่างผอมบางที่มีใบหน้าสวยหวานยิ่งกว่าสาวๆหลายคน ส่วนอีกคนที่โดนหมัดเล็กแต่น้าหนักไม่เล็กนั้นคือชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อคมคาย ติดอับหนุ่มหล่อของโรงเรียนเลยทีเดียว เสียงหอบหายใจของคนร่างเล็กดังสะท้อนถึงอาการเหนื่อยเพราะแรงที่ออกหมัดเพื่อล้มคนตรงหน้าลง
“แฮ่กๆๆ ถ้ามึงยังไม่เลิกมายุ่งวุ่นวายกับพี่ชายกูมึงไม่ตายดีแน่ ไอ้ โจ้!!!”
เสียงทุ้มปนหวานเอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปมองบุคคลที่สามที่นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่เงียบๆ ใบหน้าสวยหวานไม่แพ้กันเงยขึ้นเมื่อรับรู้ถึงอ้อมกอดของคนคุ้นเคยสวมกอดตนเองไว้
“ฮึก น้ำหนาว ฮึกก พะ พี่ กลัว”
“โอ๋ๆๆๆไม่เป็นไรแล้วนะเหนือ หนาวจัดการมันเรียบร้อยแล้วไม่ต้องกลัวนะถ้ามันยังกล้ามาลวนลามเหนืออีกคราวนี้มันได้ตายแน่”พูดจบก็หันไปมองคนที่นั้งกุมแก้มและเช็ดเลือดที่มุมปากตัวเองแบบเบลอๆ น้ำหนาวค่อยๆพยุงพี่ชายร่างบางลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากบริเวณนั้น
เกรด 11
โครม!!!!เสียงของชายร่างยักษ์ที่กระเด็นกระทบผนังห้องชมรมว่ายน้ำเรียกความสนใจใครหลายคนที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอยู่ให้หันมามองก่อนจะมองเลยไปที่เด็กหนุ่มร่างบางหน้าสวยสองคนที่คนหนึ่งยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นส่วนอีกคนจ้องมองผู้เคราะห์ร้ายด้วยสายตาแข็งกร้าวแขนเรียวเล็กโอบกอดคนตัวบางข้างๆอย่างหวงแหนส่วนมืออีกข้างก็ชี้หน้าไอ้คนที่นอนโอดโอยเพราะความจุกอยู่ที่พื้น
“ไอ้พี่เท็นผมบอกพี่แล้วนะว่าอย่ามาทำรุ่มร่ามกับน้ำเหนือจะโทษผมไม่ได้นะ ที่พี่ต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะตัวพี่เอง”
.
.
.
.
.
(น้ำหนาว)
“มึงจะหวงพี่มึงทำไมนักหนาวะไอ้หนาวกูล่ะเชื่อมึงเลย เทอมหน้าพี่มึงก็จะเอ็นฯเข้ามหา’ลัยแล้วมึงควรปล่อยให้พี่เหนือเขายืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้แล้วนะเว้ย”
เสียงบ่นของไอ้คิมหันต์ดังขึ้นทำลายบรรยากาศสงบสุขที่นานๆทีผมจะได้มีกับคนอื่นเขาซักทีเพราะวันๆ
นึงผมยุ่งอยู่กับการหาเรื่องชกต่อยกับพวกรุ่นพี่ รุ่นน้อง รุ่นเดียวกัน ที่โรงเรียน จนแทบจะไม่มีเวลาว่างเลยจะบอกว่าหาเรื่องก็คงจะดูเกเรไปอันที่จริงแล้วเรื่องมันมาหาผมมากกว่า ด้วยความที่หน้าตาผมมันดึงดูดพวกผู้ชายมากเกินไปทำให้มีพวกนิสัยบ้าๆมาขอผมเป็นแฟนแต่ก็โดนผมปฏิเสธด้วยหมัดกลับไปเสียทุกรายเรื่องของผมไม่น่าเป็นห่วงเท่าพี่น้ำเหนือพี่ชายผมเอง ด้วยความที่พี่หน้าตาสวยหวานยิ่งกว่าสาวๆในโรงเรียนแล้วอุปนิสัยพี่ผมก็ดีเกินไปใสซื่อเกินไปจึงทำให้โดนไอ้พวกตัณหากลับทั้งหลายลวนลามอยู่บ่อยๆครั้นจะไปสู้รบปรบมือกับพวกนั้นหึๆบอกได้คำเดียวพี่ผมบอดสนิทงานถนัดของเขาคือ เข้าครัวทำอาหาร เย็บปักถักร้อย บลาๆๆๆๆสารพัดอย่างที่ผู้ชายอย่างเราๆไม่อยากจะเข้าใกล้ อ้ะๆๆอย่าพึ่งคิดว่าพี่ผมเป็นเกย์นะพี่ผมน่ะชายแท้ร้อยเปอร์เซนต์ครับถึงจะขี้แงนิดๆก็เหอะแต่พี่ผมแมนชัวร์
เพราะพี่ผมมีแฟนนะขอบอกถึงแม้ว่าแฟนพี่ผมเขาจะแมนกว่าพี่ผมก็เหอะ
“อ้าวหนาว แล้วน้ำเหนือล่ะ”
นั่นไงพูดถึงก็มาพอดีพี่หวายแฟนคนสวย(?)ของพี่เหนือนั่นเองพี่เขาเป็นผู้หญิงที่จะว่าสวยก็สวยจะว่าหล่อก็หล่อนะไม่รู้สิผมอธิบายไม่ถูก ผมเมินคำถามของไอ้คิมแล้วหันมาสนใจบทสนทนาของผมกับพี่หวายต่อ
“เหนือยังอยูที่ชมรมอยู่เลยเห็นว่าวันนี้จะทำเค้กก้อนพิเศษให้พี่หวายด้วยเลยเลิกช้าน่ะครับ”
“ว้าว~~*o*~~เค้กกกกกกก งั้นพี่นั่งรอเหนืออยู่นี่ดีกว่าอิอิพี่นี่โชคดีที่สุดเลยที่ได้เหนือมาเป็นแฟนทั่งอิ่มทั้งมีความสุขคิกคิก”
เห็นพี่หวายยิ้มมีความสุขผมก็ดีใจแน่ล่ะพี่หวายเป็นรักแรกของเหนือนี่ครับเค้ารักกันมาจะสามปีแล้ว แม้ว่าจะมีเรื่องราวข่าวลือว่าพี่ผมเป็นเกย์ เป็นตุ๊ด มีผู้ชายตามจีบแต่พี่หวายก็ไม่หวั่นบางครั้งเป็นพี่หวายเองที่คอยปกป้องเหนือจากพวกคนเหล่านั้นจนถูกหาว่าโง่ที่มีแฟนทั้งทีแต่ต้องให้ผู้หญิงมาปกป้องแต่พี่หวายก็ไม่แคร์ผมเคยได้ยินเหนือถามพี่หวายว่าเบื่อกับคนแบบเหนือไหมแต่พี่หวายกลับขัดมาว่าอย่าพูดแบบนี้หวายรักที่เหนือเป็นแบบนี้ไม่ได้รักเพื่อจะให้เหนือเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อหวายนะต่อให้ใครจะว่าไงก็ช่างเขาแค่เหนือรักหวาย และหวายรักเหนือ แค่เราสองคนรักกันแค่นั้นแหละเหนือ
พี่หวายผมน่ะสุดๆแล้ว
“แฮ่มๆมองพี่แล้วยิ้มคิดไรกับพี่อ้ะเปล่าไม่ได้น๊าพี่รักเหนือสุดสวยของพี่คนเดียวเท่านั้นนนนน”
“เฮ้ยยยยสยองอ่ะพี่คิดได้ไง บรึ๋ย ̴”
“ชิ!นิดนึงก็ไม่ได้นะจะฟ้องเหนือว่าหนาวแกล้งพี่ แล้วก็ไม่แบ่งเค้กให้ด้วยหุๆ”
“ใจร้ายยยยย”
“เอ่อนี่ลืมผมไปแล้วใช่มั้ยคร้าบบบบสนใจคิมหันสุดหล่อสาวระทวยคนนี้บ้าง”
ผมกับพี่หวายปล่อยก้ากกันเต็มที่เมื่อเห็นไอ้คิมคนหล่อ เออมันหล่อจริงๆครับติดหนึ่งในห้าของหนุ่มหล่อในฝันของโรงเรียนเลยทีเดียวตอนนี้มันนั่งทำหน้างอนอมลมจนแก้มพองซึ่งไม่เข้ากับหน้าหล่อโหดๆของมันเลยจริงๆ
“พี่หวายครับ”
“หืม?”
หลังจากที่หยุดขำแล้วแกล้งคิมนิดหน่อยผมก็หันมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังกับพี่หวายที่มองผมงงๆ
“ขอบคุณนะครับที่อยู่เคียงข้างพี่เหนือมาตลอด ต่อจากนี้ไปผมขอฝากพี่ชายผมด้วยนะครับพี่สะใภ้”
พี่หวายยิ้มอ่อนโยนมาให้ผมยกมือขึ้นลูบผมของผมเบาๆ
“พี่จะไม่สัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเหนือได้ตลอดไปรึเปล่าแต่ที่พี่จะบอกคือต่อจากนี้ไปทุกๆวันของพี่จะมีเพื่อดูแลเหนือ รักเหนือ จนกว่าเวลานั้นจะมาถึง”
ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่าว่าประโยคสุดท้ายของพี่หวายมันดูเศร้าๆยังไงไม่รู้แต่ผมคงคิดมากไปเพราะดูแววตากับรอยยิ้มสดใสของพี่หวายก็ไม่มีอะไรผิดปกติ
“ขอบคุณครับ”
“อืมไหนๆก็จะได้เป็นพี่สะใภ้แล้วค่าสินสอดพี่ขอจัดเต็มนะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“ไม่ค่อยจะงกเลยนะครับ!!!”
เสียงไอ้คิมจิกกัดครับแต่พี่หวายรึจะสนแกก็ขำต่อไป
“เฮ้ๆทุกคนเหนือมาแล้วคร้าบบบบบบบบ”(เหนือ)
“เย้!!!!!!!เค้กกกกกกกกกก”(พี่หวาย)
“เอิ่มมมมม”(คิม)
“………..”ผมเองครับ
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
…………………………………………….
……………………………
……………
……
…
.
โปรดอย่าถามว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีต
ฮ่าๆๆๆอย่างงคร่าเค้าเองเจ๊ของน้องๆ set อย่าเผลอรักผมนะครับ อันที่จริงแล้วชื่อเรื่องชื่อว่าอย่าเผลอรักกูนะครับ ต่างหากแต่กลัวว่าจะโดนแบนเลยเปลี่ยนซะเลยเหอะๆๆๆตัดไฟตั้งแต่ต้นลมคึคึ
สำหรับนิยายเรื่องนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องที่เท่าไหร่เพราะลงมั่วๆไปก็อย่าว่ากันเด้อคร้า
อยากจะสารภาพว่าเป็นนักอยากเขียนหน้าใหม่ที่ชอบดองเลยมีข้อแนะนำมาฝากถ้าสนใจนิยายเรื่องนี้แนะนำว่านานๆๆๆๆๆๆๆๆทีค่อยเข้ามาอ่านนะเคอะๆเพราะนานๆๆๆๆๆทีถึงจะได้อัพๆๆๆๆแหะๆ
จึงแนะมาเพื่อทราบ
Nana_zang13
ความคิดเห็น