รักสุดใจ........ของยายตัวป่วน

ลำดับตอนที่ #2 : รวมตัวกัน.......อารายกันเนี่ย \(O[]O)/

               ประกาศจากฝ่ายกิจกรรม     เวลา  11.00  น.  ให้ประธานนักเรียนมาพบอาจารย์ฝ่ายกิจกรรมที่ตึก B  ด้วยค่ะ



               "เห็นยายทามะบ้างไหม"  เปรี้ยวเพื่อนอีกคนในกลุ่มค่ะ  กลุ่มกัฟของเราจะ

ประกอบไปด้วย ยายหวาน  เปรี้ยว  อัง  และฉันเองค่ะ  ต่อเลยดีกว่าค่ะอยากรู้แล้วว่า

ยัยเปรี้ยวมีเรื่องอะไร

               "ไม่เห็นเลย  ตามหาอีกแล้วหรือ  สงสัยหลับอีกแล้วมั้ง"

               "งั้นเดี๋ยวฉันไปดาดฟ้ากับสวนหลังโรงเรียนก่อนนะ  ถ้าเจอบอกว่าฉันตาม

ไปตึก B"   

                "จ้า  ถ้าไม่ลืมนะ"  ยายเปรี้ยวรีบวิ่งตามหาฉันจี๋เลยล่ะ  ฉันนะนอนสบายอยู่

หลังโรงเรียนที่ประจำเนี่นแหละ  รออยู่ตรงนี้ไม่ไปไหนเลย

              

               "อยู่นี่เอง"  ยายเปรี้ยวยืนหอบแฮ่กๆ  ท้าวเอวมองหน้าฉันอย่างสงสัย

               ฉันมองหน้ายายเปรี้ยว  แล้วก็ปล่อยก๊ากทันที  ก็จากสภาพที่ทุกทีจะต้อง

สวยตลอดเวลวของยายนี่  ตอนนี้มันกลายเป็นหัวฟู  เหงื่อแตกหมดสภาพอย่างสุดๆ 
ก็ฉันไม่เคยเห็นมันเป็นอย่างนี้นะซิ

               "เฮ้ย.... อ้ายเปรี้ยว หมาฟัดมาหรืองัยว่ะ  ถึงได้หนีมาถึงนี่นะ" 

               "หมาแกซิ  อาจารย์เรียกด่วน  ทั้งแต่11 โมง  นี่เที่ยงครึ่งแล้วยังไม่ไปอีก"

               "ก็ไมไม่ประกาศล่ะ"  ฉันดันตัวเองลุกขึ้น  เริ่มปัดเศษใบไม้ใบหญ้าออก

จากกระโปรง  แล้วจึงจัดตัวเองให้ดูดีมีสภาพขึ้นมาหน่อย

               "ประกาศตั้ง 10 รอบแล้ว  แกนี่ไม่ยอมตื่นซะที"

               "แกนี่เดี๋ยวโดน  รีบไปเถอะเดี๋ยวโดนว่า  ว่าแต่แกนะ  ทำตัวเองให้ดูดีก่อน

นิดหนึ่งก็ได้นะ  เหมือนหมามาฟัดซัก  20  ตัว  อย่างไงอย่างงั้นเลยว่ะ"  
              
                ฉันก็ยังคงหัวเราะยัยเกรี้ยวไม่หยุดเมื่อนึกสภาพ  ก่อน  และหลัง  ของยัย

เปรี้ยวไม่หาย

               ต๊อก  ต๊อก  ต๊อก  ต๊อก  ต๊อก  เสียงรองเท้าส้นสูงดังมาเรื่อยจากทางขึ้น

บันไดตะวันตก  เสียงนั้นมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง  5/3A  เค้ามองดูโต๊ะขาวที่ถูกสร้างขึ้น

เพื่อให้นักเรียนนั่งกันโต๊ะละ  2  คน  โดยมีฉันนั่งกับยัยเปรี้ยวอยู่ด้านขวาหน้าสุดของ

ห้อง

               "อ้าวมากันแล้ว  นี่อาจารย์พิศ  อาจารย์ฝ่ายกิจกรรมของโรงเรียนที่มารวม

ตัวกับเรา"

                อาจารย์วัตรแนะนำว่านั้นคืออาจารย์พิศ  แต่ว่าบอกว่ารวมตัว  ฉันว่าเห็น

อาจารย์คนนี้อยู่ที่โรงเรียนตรงข้ามนี่นาแล้วจะมารวมตัวได้งัยล่ะก็ตรงข้ามมันคือ 

โรงเรียนชายนี่นา  ความคิดของฉันยังไม่ไปถึงไหนเลย  แล้วหัวของหัวก็เหมือนโดน

อะไรบางอย่างเข้าอย่างจัง


               โป๊ก !!!!!!!               

               "ว่าไง  มาอยู่นี่เองหรือ"

               ว่าเเต่ว่าวันนี้ฉันโดนเบิร์ดมา  2  ทีแล้วนะเนี่ย  ครั้งแรกยัยเปรี้ยวนะไม่

เท่าไร  แต่ว่ามารอบนี้นะ  ใครว่ะเนี่ยที่ตบหัวตู  พอฉันมองหน้าเท่านั้นแหละ  

                "นาย !!!!!  นายมานี่ได้งัยกัน"

                "อ้าวรู้จักกันนี่  อย่างนี้ก็ดีเลย นั่นฝากนายเตอินด้วยนะ  ว่าแต่รบกวนหนูนั่ง

กับเพื่อนก่อนแล้วกันนะจ๊ะ"

               ว่าแล้วยัยเปรี้ยวก็ถูกเขี่ยกระเดนไปนั่งเบียดกับเพื่อนอีก 2 คน  อาจารย์ขา

หนูไม่ได้รู้จักมักคุ้นกับหมอนี่เลยนะค่ะ  คืนเพื่อนหนูมาเถอะค่ะ    

               "ว่าแต่ฉันไปรู้จักกับนายตั้งแต่เมื่อไรกัน  คนอื่นเข้าใจผิดหมดแล้ว"

               หมอนี่วางท่าทางว่ารู้จักกับฉันซะเต็มประดา  ถามทีเถอะพ่อคูณณณ  ว่า

ฉันไปรู้จักกับนาบตั้งแต่เมื่อไร  ดีล่ะจะจะได้เช็คบิลมันเลยที่เดียวทั้งเรื่องจูบ  แล้วก็

เรื่องนี้  นายอย่าหวังจะได้รอดปลอดภัยเลย  หมอนี่ยังกวนโมโหฉันอีก  แน่ยังมาทำ

หน้าทะเล้นอีกแน่  ดูจากสายตาของหมอนี่มันบ่งบอกว่าชีวิตของฉันมันจะเริ่มซวย

ซะแล้วซิ

               

     ปล.ตอนต่อไป........กิจกรรมรวมตัว ( นายนะมันตัวซวย )