ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คัมภีร์รักฉบับดนตรี

    ลำดับตอนที่ #1 : ครบซะที.....(นักร้องในตำนาน)

    • อัปเดตล่าสุด 10 ม.ค. 50


            " เอาล่ะนักเรียนทุกคน วันนี้เรามีเพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกคนดูแลเพื่อนดีๆนะจ้า" ครูมณีบอกกับนักเรีนในชั้นก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป 
           
           " เฮ้ แก้ม นั่งนี้สิ" เชอร์รี่ ตะโกนเรียกเพื่อนใหม่ของเธอให้เข้ามานั่งใกล้ๆกัน แต่แล้วเมื่อแก้มจะเดินไปที่โต๊ะนั่น เพื่อนคนนึงยื่นขาออกมาทำให้เธอสะดุดล้มไปกองอยู่ที่พื้น เพื่อนๆในชั้นพากันหัวเราะอย่างสนุกสนาน 
         
          " เริ่มขึ้นแล้วไง" ซิน มือกลองประจำวง Loser หญิงเดียวในกลุ่มที่บอกได้คำเดียวว่าเทพพูดขึ้นในระหว่างที่เพื่อนๆทุกคนกะลังหัวเราะสนุกสนานกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
    "เอาน้า รับน้องๆ" อิ่ม มือกีต้าร์ประจำวงคนหล่อพูดขึ้นแล้วจึงเดินไปช่วยพยุงแก้มให้ลุกขึ้นจากพื้น
    " เอาล่ะ ไปเรียนเถอะ" แล้วบอลที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องก็บอกกับทุกคนก่อนที่จะเดินออกไปเรียนในวิชาต่อไป
                      
                   " เอาล่ะ บอกครูสิว่าใครเป็นคนทำกระจกแตก" ครูสุนทรี เรียกนักเรียนชั้นม.6/13 ทุกคนเข้ามาคุย เพราะในคาบวิชาพละมีนักเรียนคนนึงในชั้นเตะฟุตบอลไปโดนกะจกห้องพักครูแตก

    " รึต้องมีการตรวจ Dna ฮ่ะ"  ครุสุนทรีตะโกนบอกเด้กนักเรียน
    " อาจาร์จะตรวจ dna ตีนเหรอฮ่ะ 55+" อิ่มนักเรียนตัวแสบของห้องพูดขึ้นทำให้ทุกๆคนหัวเราะกันอย่างหนุกหนาน
    " นายสุชาติ เจอพ่อแม่ที่บ้านไม่พอ อยากเจอพ่อแม่ที่โรงเรียนอีกเหรอ" ครุสุนทรีพูดขึ้นทำให้นักเรียนเงียบกันไป
    " เอางี้ในเมื่อไม่มีใครรับผิดชอบ ฉันขอสั่งให้พวกเธอทำความสะอาดโรงยิมทั้งตึกเป็นเวลา 1 เดือน" ครุสุนทรีพูดแล้วก็เดินจากไป

    " ว้า แย่จัง วันนี้ฉันไม่ว่าง ใครจะทำก้ทำไปเถอะ" หลังจากเหตุการณ์ผ่านไป 1 อาทิตย์ จำนวนคนที่มาช่วยกันทำความสะอาดก็น้อยลงเรื่อยๆ
    " พวก Loser ไม่เห็นเคยมาเลย" ต้นบ่นขึ้นขณะทำความสะอาดอยู่ "
    "งั้นเหรอ" ซินที่เดินเข้ามาได้ยินพอดี เมื่อต้นเห็นว่าเป็นซินถึงกับสะดุ้ง
    "ก็พวกเราจะรอมาทำตอนที่พวกมรึงขี้เกียจแล้วพากันหายไปไงว่ะ" อิ่มเดินเข้ามาสมทบ
    "รีบๆทำเหอะ กรุจะรีบไปซ้อม"
    แล้วทุกคนก็ช่วยกันทำความสะอาดโรงยิมจนเสร็จ หลายๆคนแยกย้ายกันกลับบ้านส่วนกลุ่ม LOSER ก้อพากันไปซ้อมดนตรี

         " เออ บายว่ะ" บอลบอกลาเพื่อนๆแล้วเดินไปที่ป้ายรถเมล์ เขาเจอกับแก้มเข้าพอดี
    " อ้าวเธอ ยังไม่กลับเหรอ" เธอพูดขึ้นแล้วเดินไปนั่งข้างๆแก้ม
    " อือ ฉันไปทำงานมา"
    " ทำงานพิเศษเหรอ  ที่ไหนอ่ะ"
    " ก็..นายเห็นร้านขายเสื้อผ้าตรงไหนนั้นป่ะ" แก้มพูดแล้วชี้ไปที่ร้านขายเสื้อผ้าที่ดูค่อนข้างหรุ
    " เธอทำที่นั่นเหรอ " บอลถาม
    " เปล่าชี้ให้ดูเฉยๆ 5555+++" แก้มพูดแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ
    " กำเวร สมองปกติรึเปล่านิ" บอลพูดแล้วทำมือเขกกะโหลกแก้ม
    " อ่ะ รถฉันมาล่ะ ไปล่ะ บาย" แก้มว่าแล้วโบกมือลาบอลก่อนที่จะวิ่งขึ้นรถไป

       "เฮ้ ! ซิน แกดูน้องผู้ชายคนนั้นดิ" เชอร์รี่พูดกับ ซิน ตอนที่พวกเธอกำลังเดินไปโรงอาหารกัน
    " เออ ทำไมว่ะ"
    " หล่อมั้ยย่ะ"
    " ก็ใช่ได้นิ"
    " แกไปขอเบอร์น้องเขาให้ฉันหน่อยดิว่ะ"
    " แล้วมัยแกไม่ไปขอเองว่ะ"
    " ฉันไม่กล้านิหว่า เอางี้ เด่วฉันให้ 10 บาท"
    " ถุย 10 บาท ว่าแต่น้องเขาชื่อไรเด๋วฉันไปถามให้"
    " โฮ้ นึกว่าจะไม่เอา ชื่อเมื่อยว่ะ"
    " คนอะไรชื่อเมื่อยว่ะ"
    " ก็คนหล่อไง นี้! แกไม่รู้จักพี่เมื่อยวง scrubb รึไงว่ะ เมื่อยเหมือนกันนะเฟ้ย"
    "เออ! อาค่ามัดจำมาก่อน"
    " ไอ้งก! เอาไปก่อน 5 บาทไป" เชอร์รี่ยื่นเงินให้กับซินแล้วบ่นเล็กน้อย

    ซินเดินเข้าไปหาน้องเมื่อย
    "น้องจ้า"ซินเดินเข้าไปใกล้แล้วเรียกน้องเมื่อย เมื่อยหันมา แล้วพูดว่า
    "ครับ พี่"
    "คือ เพื่อนพี่ คนตรงโน้นนะ" ซินว่าแล้วก็ชี้ไปทางเชอร์รี่ที่ยืนอยู่
    " มันชอบน้องอ่ะ"
    "ครับ" เมื่อยเขินเล็กน้อย
    "แล้วทีนี้ มันเลยให้พี่มาขอเบอร์น้องน่ะ"
    " อ๋อ ครับ"


    " มาวันเดียวไม่เห็นมาอีกเลย พวก Loser เนี้ย" ต้นบ่นขึ้นในขณะที่เพื่อนๆกะลังทำงานกันอยู่
    " เอางี้นะ เด๋วฉันไปตามให้"
    "อย่าเลยแก้ม"
    " ไม่เป็นไรจ้า"  แก้มพูดแล้วเดินไปที่ห้องซ้อม  แม้เพื่อนๆจะพยายมรั้งเธอเท่าไร เธอก็อาสาจะไปจนได้

    " ขอโทษนะ" แก้มเดินเข้ามาในห้องซ้อม แล้วตะโกนบอกทุกคน ทำให้พวกบอลที่กำลังเล่นดนตรีอยู่หยุดชะงักไป
    " มีไร ยัยตัวเล็ก " ซินถามแล้วควงไม้กลองไปมา
    "เพื่อนๆ ให้มาตามพวกเธอนะจ๊ะ" แก้มพูด
    " ตามทำไม ตามให้ไปทำความสะอาดเหรอ 55+" บอลพูดแล้วหัวเราะขึ้น
    " เอางี้ อีกเพลงนึงล่ะกัน" อิ่มว่าก่อนที่พวกเขาจะลงมือกันเล่นดนตรีกันอีกครั้ง เมื่อเสียงเพลง( เสียงเพลงอย่างเดียวไม่มีคนร้อง)  จบลง แก้มที่สงสัยอยู่ก็เลยถามขึ้นว่า
    "เอ้า ! พวกนายไม่มีร้องนำเหรอ"
    " มีสิ ถ้าไม่มีแล้วเราจะเคยได้ที่ 1 ตอนประกวดได้ไง" ซินว่าแล้วส่ายหัว
    " เพียงแต่ ตอนนี้เธอไม่อยู่เท่านั้นเอง" อิ่มว่าแล้วเริ่มเก็บกีต้าร์
    " ยอมรับความจริงเหอะ ว่าเราไม่มีนักร้อง" บอลพูดแล้วเริ่มเก็บเบสอีกคน
    " เฮ้ย+ พูดงี้ได้ไงว่ะ บอล" มีเพียงความเงียบที่ได้รับจากบอล ระหว่างเดินไปที่โรงยิม แก้มจึงคิดทำลายความเงียบ
    " เฮ้ ! พวกนายไม่มีร้องนำแล้วทำไมไม่รับสมัครล่ะ"
    "เคยแล้ว แต่ไม่มีใครถูกใจ" อิ่มว่า
    และเมื่อทุกคนถึงโรงยิม ก็พากันทำความสะอาดไปจนลืมเรื่องที่เพิ่งคุยกันเมื่อกี้

      วันเสาร์นี้ บอลออกมาดุหนังกะพวก Loser หลังจากดูหนังเสร็จ อิ่มก็บ่นว่าปวดหัวจึงกลับบ้านไป ส่วนซินก็รีบกลับบ้านไปดวล Audition กะน้อง บอลเดินเตร็ดเตร่มาเรื่อยๆจนถึงร้านขายซีดีแห่งหนึ่ง เขาต้งใจจะเดินผ่านไปแล้วถ้าเหลือบไปเห็นแก้มอยู่ในนั้น
    " เฮ้ ! ทำงานที่นี้เหรอ " บอลเดินเข้าไปถามแก้มที่ยื่นอยู่เคาเตอร์จ่ายตังค์
    " แม่นแล้ว นายมาซื้อซีดีเหรอ "
    "เปล่า ฉันเห็นเธอเลยแวะมาเยี่ยม"
    " ไม่ได้ นายต้องซื้อไปสักแผ่น ไม่งั้นฉันถีบออกจากร้านนะ"
    " จริงอ่ะ"
    " ฮ่าๆๆ ล้อเล่น" แก้มพูดแล้วหัวเราะ
    " ฉันรู้หรอกน้า แค่ถามดู กลัวเธอเตะฉันแบ้วเธอกระเด็นนะ 55+ "
    " อย่าดูถูกกันนักซิ"
    " เออ นี้ สนใจจะมาเป็นนักร้องวงฉันไหม"
    " หา++++ " แก้มอุทานเสียงดัง
    " ลองหน่อยแล้วกันนะ เออ ! ฉันไปล่ะ เจอกันที่โรงเรียนนะ บาย" บอลว่าแล้วก้ออกไปโดยไม่สนใจเสียงทักท้วงจากแก้มที่ยังยืนงงอยู่เลย

        " แก้มจะเป็นร้องนำให้ Loser เหรอ" เชอร์รี่ถามขึ้นเมื่อรู้ข่าวมาจากซิน
    " เฮ้! ใครว่าล่ะ นายบอลมันพุดเองเออเอง"
    "เอาหน่อยน่าแก้ม ตั้งแต่ร้องนำคนเก่าออกนะ พวกเขาไม่เคยขึ้นเวทีอีกเลย ฉันอยากได้ยินพวก Loser เล่นดนตรีอีกครั้งง่ะ" 
    " เอาน่า แก้มลองหน่อย ถ้าไอ้บอลพุดเองหยังงี้ ฉันว่ามันคงอยากได้เธอจริงๆ "
    ซินเดินเข้ามาสมทบ
    " สักหน่อยนะ ยัยแก้มจัง" และบอลก้อเดินเข้ามาร่วมวงด้วยอีกคน

            ในห้องซ้อม ครั้งแรกของแก้มกับวง Loser
    " แก้ม ถนัดพลงไหนบ้างอ่ะ" ซินถามขึ้น
    " ฉันยังไงก็ได้ ฟังเพลงบ่อยอยู่แล้ว"
    " เอาเพลงที่เธอชอบนะ" บอลว่า
    " งั้น พวกนายเคยได้ยินเพลงคนในฝันของ Katie pacific   รึเปล่า"
    " อ้าว! ฟังอินดี้ด้วยเหรอแก้ม"
    " อือ "

    ดนตรีเริ่มบรรเลง ซินกับเสียงกลองที่หนักหน่วง อิ่มกับเสียงกีต้าร์เสียงใสๆ เสียงเบสจากบอล และเสียงร้องของแก้ม

                         " อยู่ในฝัน ฉันก็ได้พบเธอ ได้พูดกับเธอ หัวเราะกับเธอ
                           สุขจนล้นใจ ตื่นในฝัน ฉันก็ได้พบเธอ  ได้รักกับเธอ
                                          ใกล้ชิดกับเธอเหมือนฝันไป"

       เสียงเพลงที่ดังไปถึงข้างนอก จังหวะที่ไพเราะ บวกกับเสียงที่อ่อนหวาน ทำให้แม้แต่นกก็ยังต้องหยุดฟัง (เวอร์ไปล่ะ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×